Love Belive

ลำดับตอนที่ #6 : ให้มันได้อย่างนี้ซิที่รัก

เดี๋ยววันนี้ฉันมารับน่ะ อันยาบอกหลังจากมาส่งมีอาที่โรงเรียน มีอาพยักหน้ารับหงึกหงักด้วยสภาพที่งัวเงียเต็มที ก่อนจะค่อยๆลากขาเดินเข้าโรงเรียนไป อันยาได้แต่มองตามอย่างเป็นห่วง

มีอา เมื่อคืนปิดเครื่องทำไมน่ะ แอนนาเดินเข้ามาถามขณะที่มีอายังไม่ทันได้หย่อนก้นลงบนเก้าอี้ มีอาทำหน้างงใส่เพื่อน

ฉันเนี่ยน่ะปิดเครื่อง? มีอาถามกลับงงๆขณะล้วงโทรศัพท์ออกมา

อ้าว ใครปิดเครื่องฉันเนี่ย มีอาร้องอย่างแปลกใจ

แล้วเมื่อคืนไปไหนมาอ่ะ ฉันอุตส่าห์ว่าจะเข้าไปชวนที่ร้าน แต่ไปถึงก็ร้านปิดซะแล้ว โทรหาก็โทรไม่ติด แอนนาบอก

สงสัยอันยาจะปิดเครื่องฉันแน่เลย ขอโทษทีน่ะ เมื่อคืนไปเที่ยวกับพี่ที่ร้านมาน่ะ มีอาบอก

เอาเถอะ ว่าแต่ เมื่อคืนอันยาค้างที่ห้องเธอเหรอ แอนนาถามด้วยความอยากรู้

อือ เมื่อคืนเมาหนักไปหน่อยน่ะ มีอาบอกขณะปิดปากหาว

จริงเหรอ!! แล้วอันยาเขาได้เธอหรือยังน่ะ แอนนาถามอย่างไม่เกรงใจ มีอาหันขวับทันที

ถามอะไรแบบนั้น มีอาถามกลับ ถึงแม้จะรู้ดีว่าเรื่องแบบนี้กลายเป็นเรื่องปกติธรรมดาสำหรับยุคนี้ไปแล้วก็ตาม

จะรู้เหรอ เห็นอันยาไปนอนห้องเธอบ่อยๆ แล้วเธอก็อยู่คนเดียวด้วย มันก็อาจจะมีกันบ้างแบบสองต่อสองงี้อ่ะ ไม่มีเหรอ แอนนาถาม

ฉันไม่ยอมให้เขาทำอะไรฉันง่ายๆหรอกน่ะ ถึงฉันจะรักเขามากขนาดไหนก็เถอะ และถ้าเขารักฉันจริง เขาก็จะไม่ทำอะไรฉันเหมือนกัน ถึงมันจะฟังแล้วดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ก็เถอะนะ แต่เชื่อฉันเถอะแอนนาว่าบนโลกนี้ยังมีคนดีๆอีกเยอะ มีอาบอกแล้วเดินหนีไป

                เลิกเรียน.............. โทรศัพท์ของเธอส่งเสียงร้องเบาๆพร้อมแรงสั่นสะเทือน ทำให้เธอควักโทรศัพท์ขึ้นมารับ

ไง อันยา มีอากรอกเสียงลงไปขณะสะพายกระเป๋า

มีอา วันนี้ฉันไปรับเธอไม่ได้แล้วอ่ะ ขอโทษทีน่ะ อันยาส่งเสียงมาตามสายอย่างออดอ้อน

ทำไมล่ะ มีอาถามกลับในเชิงแปลกใจมากกว่าจะโกรธ....เพราะเธอรู้ดีว่าอันยามักจะมีเหตุผล(ข้ออ้าง)มาก่อนเสมอ

อันมีธุระนิดหน่อยน่ะ เอาไว้ไปรับตอนเลิกงานน่ะอันยาบอก ฟังจากน้ำเสียงดูเร่งรีบร้อนรนยังไงแปลกๆ

ธุระอะไรอันยา มีอาถามเสียงเข้มเหมือนเป็นเชิงบังคับให้เขาพูดในสิ่งที่เขาตั้งใจจะไม่บอกหล่อน ซึ่งเขาก็น่าจะรู้ดีว่าเธอจับน้ำเสียงเขาเก่งขนาดไหน ต่อให้แอ๊บให้ตายแต่ถ้ามีความลับคนอย่างมีอาไม่มีทางพลาด

คือ.......... เสียงอันยาขาดหายไป บอกแล้วว่าอีตานี่มันตอแหลไม่เนียน

อันยา!!! มีอาเรียกเสียงแข็ง

เออๆ คือว่า...ไอแม็กมันมีเรื่องกับช่างไฟฟ้าอ่ะ อันจะไปช่วยมันหน่อยก็แค่นั้น อันยาบอกเสียงอ่อยเหมือนโดนจับผิด...........กะแล้วเชียว ว่ามีเรื่องอีกแล้ว ทำไมน่ะ ชีวิตเด็กช่างจะพ้นจากเรื่องพวกนี้บ้างไม่ได้หรือไง ต้องตีกันทุกวัน สมองไม่มีคิดหรือไง

ให้มันได้อย่างนิ้ซิที่รัก มีอาพึมพำเบาๆอย่างเซ็งจิต

รับรองเดี๋ยวคืนนี้อันไปรับที่ร้านแน่นอนจ๊ะ แล้วเจอกันน่ะ บาย อันยาบอกแล้ววางสายไป......ให้ตายเถอะ ถึงแม้หล่อนจะชาชินกับการที่คนรักสุดหล่อของเธอมีเรื่องกับคนอื่นๆแล้วก็ตาม แต่ช่วงแรกเล่นเอาตามเป็นห่วงกันไม่เว้นแต่ละวัน เพราะพ่อคุณมีเรื่องได้ตลอดเวลายิ่งอยู่กับแก๊งเพื่อนๆไม่มีวันไหนที่ไม่มีเรื่อง บางวันก็ตีกับพวกในห้อง พวกในคณะ ในวิทยาลัย สุดท้ายก็กลับมาดีกันทุกที ไม่เข้าใจจิตใจของไปพวกนี้เหมือนกัน.........หรืออย่างนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกกันว่า เด็กช่างของแท้