ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Love Belive

    ลำดับตอนที่ #3 : เพราะฉันเชื่อใจ

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 54


    ฉันกับอันยาเดินเข้ามาในร้านเห็นยัยเคียร์โบกมือเรียกอยู่ที่โต๊ะใกล้เคานเตอร์ ฉันจึงพาอันยาเดินเข้าไปหา  พี่เบียร์กับพี่กีรู้จักกับเจ้าของร้านอยู่แล้ว  สารพัดเครื่องดื่มจึงมาวางอยู่บนโต๊ะอย่างเพียบพร้อม  อันยานั่งลงเทเหล้าดื่มชนิดไม่เกรงใจใคร  ฉันไม่ได้ห้ามเขา เพราะอันยาเป็นประเภทเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไม่เคยมีผลอะไรกับเขาเลย  แต่เขาไม่ได้สูบบุหรี่  แล้วอีกอย่าง  อันยาเองก็ดื่มมาจากบ้านแม็กไม่น้อย หากว่าห้ามกันตอนนี้จะพาลอารมณ์เสียเอาเปล่าๆ

    มีแฟนนิก็ดีน่ะ  มีคนมารับมาส่งทุกวัน พี่เบียร์แซวยิ้มๆ

    แถมอันยาของเธอเนี่ย  หล่อซะไม่มี  ไม่รู้ทำกรรมดีอะไรมาน่ะย่ะ พี่กีเอ่ยแซวอย่างอิจฉา  มีอายิ้มขำๆกับพฤติกรรมของพี่ๆ

    มีอา  เธอจะกลับกี่โมงอ่ะ อันยากระซิบถามฉันเบาๆ

    ฉันเพิ่งมาน่ะ  จะรีบไปไหนน่ะ ฉันถามกลับบ้าง.......เพิ่งจะก้าวเข้ามาไม่ทันถึงชั่วโมงดีเลย ตั้งท่าจะกลับซะแล้ว

    เวลาฉันไม่อยู่เธอมาที่แบบนี้บ่อยหรือไงอันยาถาม

    แล้วทีนายล่ะ ยังเห็นไปที่แบบนี้ออกจะบ่อย ฉันย้อนกลับเอาบ้าง

    ก็ร้านคนรู้จักกันทั้งนั้น  เพื่อนๆกัน อันยาว่า

    นี่ก็ร้านคนรู้จักเหมือนกัน ไม่งั้นพวกพี่เขาไม่มากันหรอก ฉันยังยียวนเขาอยู่ อันยาไม่รู้จะตอบกลับยังไง

    ถ้าไม่อยากให้ไปทำไมไม่บอกล่ะ  เขาได้แต่เถียงเสียงอ่อน

    ทำเหมือนกับว่าถ้าฉันบอกแล้วนายจะไม่ไปงั้นแหละ ฉันว่า

    เธอนี่มัน! อันยาจนปัญญาจะต่อล้อต่อเถียงกับเธอ เพราะรู้ดีว่ามีอาคนสวย กวนโมโหเขาเก่งขนาดไหน

    นี่อันยา  ฉันรู้ดีว่าต่อให้นายไปเที่ยวที่ไหน เพื่อนนายก็ต้องพานายกลับบ้านอยู่แล้ว  อีกอย่างคนอย่างอันยาไม่ว่าไปที่ไหนก็มีคนรู้จัก ยังไงถ้านายหายหัวไปไหน เพื่อนนายก็ต้องบอกฉันอยู่ดี เพราะฉันเชื่อว่ายังไง เพื่อนนายเขารักและดูแลนายดีจะตาย ฉันถึงไม่เคยพูด ฉันรู้ว่านายก็ชอบสังสรรค์กับเพื่อน ฉันชื่อใจนายน่ะ  เพราะงั้นนายก็ต้องเชื่อใจฉัน ปกติฉันไม่ค่อยเที่ยวแบบนี้นายก็รู้ ฉันเอ่ยบอกเขาเบาๆ อันยามองหน้าฉันเงียบๆไม่พูดอะไรเหมือนเป็นการยอมรับในสิ่งที่ฉันพูด

    นี่พวกเธอ อย่ามัวแต่คุยกันสองคนซี้ มากันตั้งหลายคน เคียร์ว่าเราออกไปเต้นกันดีกว่า เคียร์ออกความเห็น  คนที่เหลือมองหน้าเหมือนถามความเห็นซึ่งกันและกัน

    ไปเหอะอันยา  ไปค่ะพี่เบียร์ เคียร์เห็นไม่มีใครพูดอะไรจึงลุกขึ้นและพยายามลากอันยาให้ลุกขึ้นตาม

    ไปซิ มีอาจับมืออันยาลุกตาม

    นี่มีอา ถ้าฉันเป็นเธอฉันจะไม่มีวันปล่อยอันยาให้ยัยเคียร์ลากไปแบบนี้หรอก พี่กีกระซิบเบาๆขณะเต้นอยู่กับหล่อน

    คิดมากน่ะค่ะพี่กี  เคียร์เขาเป็นเพื่อนฉันน่ะค่ะฉันหัวเราะคิกคักกับความคิดของรุ่นพี่

    ว่าไปนะย่ะ  เดี๋ยวนี้ต่อให้เป็นเพื่อนก็ไว้ใจไม่ได้หรอกน่า พี่กีว่า

    ฉันเชื่อมั่นในตัวอันยาค่ะ  อีกอย่างฉันว่าเคียร์คงไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก ฉันบอกอย่างมั่นใจ

    มีอา อันยาหันกลับมาคว้าเอวฉันเข้าไปกอดแล้วพาเดินออกไปกลางฟลอร์ ฉันเลยวาดแขนไปกอดคออันยาที่เลื่อนมืออีกข้างมาคล้องเอวฉันไว้หลวมๆ

    แหม ไม่เกรงใจกันเลยน่ะ เคียร์ว่าอย่างหมั่นไส้แต่ก็ยอมถอยออกไปมาเต้นกับพี่เบียร์

    ทำไมชอบอยู่ห่างๆฉันจัง อันยาต่อว่า<

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×