ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หนุ่มหน้าใสกับยัยซกมก

    ลำดับตอนที่ #4 : เบาะแสที่น่ากลัว (????)

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.พ. 51


    4

    นี่อาจเป็นเบาะแสบางอย่างเกี่ยวกับการกลับบ้านของเราก็ได้นะ

    แต่เราจะทำยังไงกับยายคนนี้ดี ที่หลอกพวกเรา

    ก็คนแก่นะเราจะทำอะไรได้ คงต้องขังไว้ในห้องใต้ดินหละมั้ง จินซองพูด

    แล้วห้องใต้ดินอยู่ที่ไหนหละ

    ฉันเห็นอยู่ .... แถว ๆ นี้นะ  จินซองชี้ให้ชอนยองดูที่ตู้

    เออ...น่าจะมีห้องใต้ดิน อยู่นะ

    หลังจากนั้นพวกเขาก็ขังคุณยาย ( ผู้ซาดิสม์ ) ไว้ในห้องใต้ดิน

    ก๊อก ๆ ๆ เฮ้ ยายแก่ อยู่ไหม  เสียงใครดังขึ้น เป็นเสียงเหมือนเสียงลุงคนหนึ่งดังขึ้น

    เฮ้ย รีบหลบเร็ว ชอนยองดึงจินซองให้เข้าไปในใต้เตียง

    ตุบ  จินซองหกล้ม หัวตำขาเตียง

    เฮ้ย  มาสลบอะไรตอนนี้ฟะ

    เจ้าบ้าเอ๊ย  ชอนยองรีบดึงจินซองเข้าในใต้เตียงแล้วเอาผ้าคลุม

    เฮ้ ยายแก่จะเข้าไปแล้วนะ  ผู้ชายคนนั้นพังประตูเข้าไปข้างใน ( ซ่อมเองละกัน )

    ไปไหนกันหมด  เฮ้ ยาย

    ไปไหนกันน้อ  เขาเดินหาจนทั่ว

    เปิ้ง

    เสียงจินซองตื่นขึ้นมา  หัวเลยชนใต้เตียง

    แย่แล้ว 

    ชอนยองรีบเอามือปิดปากจินซอง  แล้วรีบแก้ไขสถานการณ์โดยการทำเสียง

    เมี๊ยว ๆ

    แมวเรอะ  แล้วมันอยู่ไหน เขา เดินมาจะมาเปิดใต้เตียง

    นี่ลุง  ยายไม่อยู่ไปได้แล้ว ลูกของเขาตะโกนเข้ามาในบ้าน

    เออ  งั้นก็ เดี๋ยวมาไหม่ละกัน  ไปก่อนนะ  ยายแก่

    ( อื้อ หือ น้ำลายที่พูดมาเนี่ย เตียงเปียกหมดเลย เหม็นด้วย )

    ยี้ แหวะ น้ำลายคนหรือน้ำลายห มา กันเนี่ย  จินซองพูด

    เพราะนายแท้ ๆ เลย เกือบโดนอีกแล้วไหมล่ะ

    ใครบอกว่า อยากให้เธอช่วยเล่า ยี้  จินซองทำท่าปัดฝุ่นออกจากผม

    แหม ( ทีตอนให้ตัดเชือกหละ ชิ )

    เราไปที่ปราสาทสีทองกันเถอะ

    ( น่าจะไปกันตั้งนานแล้ว มัวแต่ฝอย )

    ก่อนจะไปขอเสบียงก่อนเหอะ  ชอนยองเข้าไปเก็บไนห้องครัว

    ไปได้แล้ว  จินซองลากชอนยองออกจากห้องครัว

    แอ้ด

    เราน่าจะไปตามลำธารไปเรื่อย ๆ นะ

    นี่ก็ค่ำแล้วรีบไปกันเถอะ

    พวกเขาเข้าไปในป่า 

    นี่เธอจับมือชั้นไว้ เดี๋ยวหลงทาง จินซองยื่นมือให้ชอนยอง

    ( อะไรของเค้า รึเขาจะแกล้งเรา จับก็ได้ฟะ )

    หมับ ชอนยองจับมือจินซอง

    นาย ( มือนุ่มมาก-มากที่สุด เนี่ยผู้ชายนะเนี่ย )

    อะไร

    เปล่า ๆ

    เฮ้ย  เธอหันไปได้ไหม ( เขาพูดหน้าแดง )

    ทำไมล่ะ ( หรือว่า )

    ชั้น....ชั้น....ปวดฉี่ง่ะ จินซอนรีบวิ่งไปโดยไม่ฟังเสียง

    เจ้าบ้า  จะฉี่แล้วมาบอกทำไม อุ้ย

    ..

    เฮ้อ สบายเว้ย ได้ผ่อนคลายซะที

    ชอนยอง ๆ ๆ เฮ้ ไปไหนหนะ

    รึว่า จะไปฉี่

    ง่วงแล้ว นอนมันตรงนี้แหละ

    .....

    เอ้กอีเอ้กเอ้ก  เสียงนกร้อง

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×