แฝดจอมจุ้นวุ่นวัยเรียน

ลำดับตอนที่ #1 : นักเรียนจอมกวน

                

“ กริ๊ง ๆ ๆ ๆ ๆ “

เสียงนาฬิกาปลุก  ปลุกฉันที่กำลังนอนสลบไสลอยู่บนที่นอน  และเอามือทำให้นาฬิกาปลุกสงบลง

“ เอริ  ตื่นได้แล้ว จะสองโมงแล้วนะ “

คุณแม่ของเอริกำลังปลุกเอริที่กำลังนอนไม่ยอมตื่น

..............................................................8.00.........................................................

” หือ  กี่โมงแล้ว  ว๊าก ! สองโมงแล้ว “

เอริตะโกนอย่างตกใจจนตาเกือบถลนออกจากเบ้า  และรีบแต่งตัวอย่างรีบเร่งจนไม่กินข้าว

“ หลีกไป หลีกไป  อ๊าอย่าเพิ่งปิดรั้ว  ย้าก “  เอริเร่งรีบปั่นจักรยานเข้าไปในโรงเรียน  ในใจคิดว่า  คิดจะปิดรั้วใส่ชั้นเรอะ เจ้าคนคุม

..............................................................8.10....................................................

ห้อง  5/5  ร.ร. มัธยมปลายออคิดส์

ในห้องเรียนที่แสนสงบ  แต่ก็ยังมีอีกหลายคนที่กำลังคุยกันอย่างออกรสออกชาด  และหนึ่งในนั้นก็คือ..เอริ

“ ดูเนี่ยวันนี้ฉันเกือบมา ร.ร.ไม่ทันแน่ะ คิงส์ “

เอริพูดกับคิงส์อย่างอารมณ์บูด   

“ เนี่ยเอริ   เธอรู้รึเปล่าว่าห้องเราจะมีเด็กใหม่ย้ายมาจาก U.S.A ล่ะ  เอ่อรู้สึกว่าจะชื่อคริส มั้ง “

คิงส์พูดกับเอริอย่างตื่นเต้น และสงสัย

ครืด.......นักเรียนทั้งหมดเงียบทันที

“ อ่า  โทษทีเข้าห้องผิด “

ภารโรงขอโทษ

“ ว่ะ  ภารโรงเองเหรอ “

และเสียงก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง

“ ครืด..” เสียงประตูดังอีกครั้ง

“ อ้าว หยุดคุยกันได้แล้ว “ 

คุณครูแมรี่พูดพลางเดินเท้ามา

เอ๊ะ !? ใครน่ะ ? นั่นใคร ? แซ่ด ๆ 

ทุกคนต่างสงสัย

“ อ้อ ครูลืมไป นิ่ คริส  สเปนเซอร์  ย้ายมาจาก U.S.A.น่ะ “

“ ผม  คริส....ขอฝากตัวด้วย  ผมเก่งวิชาสังคม “

“ ผมย้ายไป U.S.A.เมื่ออายุ 15 ปีและผมก็ได้ย้ายมาบ้านเกิดตอนนี้ “

“ก็ทำความรู้จักกันไว้นะ  เอาละ  ไปนั่งข้างเอริแล้วกัน “

“หะ...หา คะ ค่ะ “

เอริพูดเหมือนคนที่เพิ่งตื่นนอน  และเธอก็เพิ่งตื่นตะกี๊

“ เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักนะ คริสคุง  นายเก่งสังคมใช่เป่า “

“ เราก็เหมือนกันนะ “

“ เรา เอริ  แมควิลเลียม นะ “

เมื่อเอริพูดเสร็จคิงส์ก็หันมาคุยกับคริส (เอริก็ร่วมวงด้วย)

“ นี่ จะคุยกันอีกนานไหม  นี่มันเวลาเรียนนะ “

“ ค่ะ  คร้าบ “

ทั้ง 3 ตอบอย่างอาย ๆ

..............................................................12.00................................................

แซ่ด ๆ  เจี๊ยวจ๊าว  ๆๆๆๆ

เสียงคนในโรงอาหารดังระงมยังกับเสียงจักจั่น และคนก็แน่นยังกับหนีอุกกาบาตที่จะตกที่นี่

“ เฮ้อ  กว่าจะฝ่ามาได้ทำเอาเกือบตาย “

เอริพูดกับคิงส์และดูท่าจะหัวเสียมาก

“ เอ๊ะ  นั่นเด็กใหม่นี่ “  คิงส์พูดอย่างร่าเริง

“ ก็แล้วทำไมล่ะ คิงส์ “ เอริถาม

“ ก็ไปนั่งกับเขาไงล่ะ “  คิงส์พูดแบบร่าเริง

“ เอ๊ะ  รอด้วยคิงส์ “  เอริพูดพลางวิ่งตามไป

...............................................

“ เป็นไงเด็กใหม่ “  คิงส์ทักและยิ้มให้

“ นี่ อย่าเรียกเด็กใหม่ได้ไหมฉันไม่ชอบ “ คริสพูดอย่างหัวเสีย

“ ไปละ “

คริสลุกออกไปปล่อยให้คิงส์กับเอริยืนทื่อเป็นตอไม้ตาย  2  ตอ

.............................................

“ อะไรกัน  เจ้าเด็กใหม่นั่น “

“ กวนโอ๊ยชะมัด “

“ เห็นไหมคิงส์  อยากตีซี้  แล้วเป็นไงล่ะ “ เอริพูดกับคิงส์อย่างโมโห

“ อะไรกันนึกว่าจะเป็นคนดีกว่านี้ซะอีก “  คิงส์พูดอย่างผิดหวัง

“ นินทาใครอยู่คร้าบพวกเด็กเก่า “

เสียงของคริสล่องลอยมาตามสายลม

“ นี่นาย  ปีนขึ้นไปข้างบนเดี๋ยวก็ตกหรอก “

“ และอีกอย่าง  ทำไมต้องเรียกเด็กเก่า  ฉันชื่อเอรินะ “ เอริว้ากใส่

“ ก็เรียกผมว่าเด็กใหม่ ผมก็ต้องเรียกคุณว่า เด็กเก่าไง “

เขาพูดอย่างร่าเริง

“ กริ๊ง ๆๆๆๆ “ เสียงออดดังขึ้น

“ ไปละนะเด็กเก่า เบระ “  คริสโดดลงจากต้นไม้และแลบลิ้นใส่

...............................................................................................................