ชีวิตในหลายๆมุมของแต่ละคน

ลำดับตอนที่ #6 : ...โรงละครที่ทุกคนได้เล่น...

หน้าต่างบานหนึ่งที่เห็นตั้งแต่เล็ก
หน้าต่างบานใหญ่ที่สามารถชมภาพได้ทุกมุม
หน้าต่างที่สวยงายและน่าเศร้าในคราวเดียวกัน
รู้อะไรมั๊ยผู้อ่านที่รัก
หน้าต่างเหล่านั้นก็คือโรงละครที่ใหญ่ที่สุด
มนุษย์ไม่มีวันที่จะเปรียบสร้างได้
โรงละครที่ท่านได้เห็น
ได้ชม
ได้ลิ้มรส
ได้เสียน้ำตา
ได้หัวเราะ
และความรู้สึกเกินบรรยาย

โรงละครเหล่านั้นคือ
โลกใบสีฟ้าของเรานั้นเอง

ธรรมชาติได้สร้าง...
มนุษย์...
เพื่อเป็นสีสันให้กับโรงละคร
เพื่อให้เกิดทั้งด้านมืดและสว่าง
เพื่อให้ความฝันทุกความฝันเป็นจริง
เพื่อให้ทุกอย่างสมดุล
และ..
เพื่อให้มีการทำลาย

แต่
โรงละครของโลกนั้นมีตัวแสดงที่เป็นจริง
เพราะเราทุกคนจะต้องขึ้นแสดง
โดยมีผู้กำกับคือ
โชคชะตา

ทุกเส้นทางความฝันจะเดินไม่ได้
หากไร้โชคชะตา
ทุกเส้นทางชีวิตจะเดินไม่ได้
หากไร้ซึ่งโชคชะตา
ลองคิดดูจริงหรือไม่

ดังนั้นจำเอาไว้
หากวันใดล้มจงอย่าโทษโชคชะตา
ที่ให้บทเราไม่ดี
อย่างที่เคยบอก
ทุกอย่างมีเหตุแห่งการกระทำ
เคยทำสิ่งใดไว้
ก็ได้สิ่งนั้นคือ

ไม่มีใครเคยเห็นโฉมหน้าผู้กำกับบทละครแห่งโลก
ไม่มีใครได้เคยยลโฉม
เพราะโชคชะตาจะเปลี่ยนหรือไม่
ขึ้นอยู่กับการกระทำของเรา


...ด้วยความหวังที่ดี...