คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ราตรีแห่งคมเขี้ยว
บรรยากาศภายนอกของเมืองเริ่มต้นทางประตูเมืองตะวันออกแห่งนี้นั้นชั่งสวยงามเป็นยิ่ง เมือนดั่งภาพวาดอันวิจิตน์ที่ศิลปินชื่อดังสรรค์สร้างขึ้นมา ลูฟเหม่อมองภาพของสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของเขาอย่างเงียบงัน จนกระทั่งเสียงขึ้นดังขึ้นข้างกายของเขา
“สวยมากเลยใช่มั้ยละ” เสียงทักดังขึ้นข้างหลังเขา
“ใช่ สวยมากเลย” ลูฟตอบพลางหันไปหาเจ้าของเสียง
“สวัสดีครับ เพิ่งเข้ามาใหม่ใช่มั้ยละนาย” ชายในชุดเกาะญี่ปุ่นสีแดงสดกล่าว “ผมชื่อ ชินโนะ ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วนายชื่ออะไรหละ”
“สวัสดีครับ ผมชื่อ ลูฟ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน”
“อยากให้ช่วยอะไรมั้ย”
“อืมมม ช่วยแนะนำที่เก็บเลเวลหน่อยแล้วกัน”
“ถ้าที่เก็บเลเวลละก็แนะนำให้ไปแถวทุ่งหญ้าทางทิศเหนือดู เดินจากนี้ไปอีกสักพักหนึ่งก็ถึงแล้วแหละ แถวนั้นไม่ค่อยมีคนไปสักเท่าไหร่ล่าได้สบายเลย… อ๊ะ เพิ่มเพื่อนกันหน่อยเป็นไง” ว่าแล้วพ่อหนุ่มเกาะแดงก็เปิดหน้าต่างรายชื่อเพื่อนขึ้นมาทันที และใส่ชื่อลูฟลงไปอย่างรวดเร็ว
ผู้เล่น ชินโนะ เลเวล 27 อาชีพ ซามูไร ได้เพิ่มคุณเป็นเพื่อนแล้ว
“งั้นผมไปก่อนนะ”
“โอเค อ้อ… ลืมบอกไปหนึ่งเรื่องช่วงตะวันตกใกล้ตกดินให้รีบกลับเมืองทันทีเลย อันตรายมาก” ขินโนะร้องเตือน
ลูฟเพียงพยักหน้าแล้วเดินจากไป ภายในกำลังครุ้นคิดถึงเรื่องอันตรายที่ชินโนะบอกมาเมื่อสักครู่ เด็กหนุ่มเดินเพียงไม่นานนักก็มาถึงยังทุ้งหญ้าที่ว่านั้น เมื่อมองไปรอบๆ ก็มีเพียงผู้เล่นมือใหม่แบบเขาเพียงไม่กี่คนที่กำลังต่อสู้อยู่กับหมาป่า กับต้นไม้ใหญ่อีกไม่กี่ต้น เลยทุ้งหญ้านี้ไปจะเป็นเขตป่าทึบ หลังจากสังเกตุสภาพแวดล้อมแล้ว เขาเองก็เริ่มสู้กับหมาป่าสีน้ำตาลบริเวณรอบๆนั้น ซึ่งหมาป่าพวกนี้เป็นหมาป่าที่มีระดับต่ำทำให้แม้จะเป็นผู้เล่นมือใหม่อย่างเขาก็สามารถสังหารได้ไม่ยากเย็น ลูฟสนุกไปกับการเก็บเลเวลจนลืมเลือนทุกสิ่ง เมื่อเขารู้สึกตัวอีกทีดวงอาทิตย์ก็ใกล้จะลับขอบฟ้าไปเสียแล้ว เหลือผู้เล่นเพียงสามคนรวมตัวเขาด้วย ตอนนี้เขามีเลเวลอยู่ที่ 6 แล้ว และทักษะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าขึ้นเป็น 14 แล้ว ลูฟรีบเก็บของที่ดรอปได้จากหมาป่าตัวสุดท้าย
แต่แล้วในขณะที่กำลังจะออกวิ่งบรรยากาศรอบตัวก็เริ่มมีหมอกหนาอย่างฉับพลัน ลูฟถึงกับชงักไปในทันที และหันมองไปรอบๆ ขณะนี้เขาไม่สามารถมองเห็นรอบข้างได้อย่างชัดเจนในระยะที่เกินกว่าสี่เมตร สัญชาตญาณเตือนเขาได้ถึงอันตรายละไอสังหารอันเย็นยะเยือกราวสัตว์ร้ายที่กระหายกลิ่นคาวเลือดที่ซ่อนเล้นกายอยู่ในหมอกหนา เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้นทางขวาของลูฟก่อนที่จะเงียบไปอย่างรวดเร็วและมีบางอย่างตกลงข้างกายของเขา แขน!! นั้นเป็นแขนของมนุษย์ ลูฟถึงกับตกตลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แขนข้างนั้นเรืองแสงขึ้นละหายไปเรียกสติของเด็กหนุ่มกลับมาอีกครั้ง
แต่ไม่ทันจะได้ตั้งตัวเสียงกรีดร้องแบบครั้งก่อนก็ดังขึ้นอีกครั้ง ลูฟเรียบเรียงความคิดในทันที หากนับจากจำนวนครั้งของเสียงแล้วปัจจุบันคงเหลือเพียงเขาคนเดียวแล้ว
ลูฟยกแขนทั้งสองข้างขึ้นตั้งท่าเตรียมพร้อมรับสถานะการที่กำลังจะเกิดขึ้น เขากวาดสายตามองรอบข้างอย่างระวังภัย เร่งประสาทสัมผัสให้ทำงานอย่างเต็มที่ กำหนดลมหายใจเข้า-ออกเป็นจังหวะ และพยายามทำตัวเองให้ผ่อนคลายและมีสมาธิที่สุดเพื่อให้รอดพ้นจากอันตรายในครั้งนี้ และแล้วสิ่งที่เขารอคอยก็มา ร่างสีดำพุ่งตรงเข้ามาที่บริเวณหัวจากข้างหลังอย่างรวดเร็ว ลูฟเอี้ยวตัวหลบไปอย่างฉับพลันแต่ก็ไม่สามารถหลบการโจมตีนี้ได้หมด เกิดเป็นรอยเฉือนที่เหนือคิ้วขึ้นหนึ่งรอย เด็กหนุ่มกัดฟัน เกรงมือและตวัดสันมือฝาดลงไป แรงกระแทกทำให้รับรู้ได้ว่าโจมตีนั้นโดนเป้าหมาย ร่างสีดำตกกระแทกพื้นอย่างรุนแรงและกระเด็นไปเล็กน้อย
หมาป่าราตรี ระดับหัวหน้า เลเวล 26 ปรากฏตัว
เสียงจากระบบดังขึ้นข้างหูลูฟ แม้จะรับรู้ถึงระดับที่ต่างกันถึง 20 เลเวล แต่ลูฟยังคงสงบนิ่งและจ้องมองศัตรู เลือดเริ่มไหลซึมออกมาจากแผลอย่างรวดเร็ว เขาสังเกตุถึงความผิดปกตินั้นอย่างรวดเร็วและเรียกหน้าต่างขึ้นมาตรวจสอบทันที
ลูฟ - ไม่มีฉายา
HP 1,220 / 1,493
ติดสถานะเลือดไหลไม่หยุด
-เลือดลดลง 6 จุด/วินาที
-เลือดไหลมากกว่าปกติ
-สถานะจะหายไปเมื่อครบ 5 นาที
หมาป่าราตรี - ระดับหัวหน้า
HP 1,681 / 2,156
“ให้ตายสิ เจอของแข็งเข้าให้แล้วมั้ยละ” ลูฟพูดขึ้น สายตายังคงระวังภัยอยู่และจับจ้องไปยังศัตรูอยู่เช่นเคย ลูฟปิดหน้าต่างลงพร้อมกับศัตรูที่เริ่มเคลื่อนไหว เสียงหอนของหมาป่าราตรีดังขึ้นเป็นสัญญาณเรียกพรรคพวกของมัน
“แย่ละสิ มันกำลังเรียกพวก” ลูฟพูดพลางทะยานออกไปอย่างรวดเร็ว หมายจัดการตัวหัวหน้าให้ได้ แต่โชคชะตานั้นไม่เข้าข้างเขาเสียเลย เมื่อร่างของหมาป่าตัวหนึ่งพุ่งเข้ามาอย่างกะทันหันจากด้านข้าง เด็กหนุ่มสบถในลำคอก่อนจะกัดฟันรับความเจ็บปวด แรงปะทะอย่างรุนแรงพาร่างของเขากระเด็นไปกระแทกต้นไม้ใหญ่อย่างรุนแรง แสงสีแดงส่องสว่างขึ้นอย่างจางๆรอบๆตัวเขาแสดงถึงระบบกำลังใช้น้ำยาเพิ่มเลือดฟื้นฟูเขาอยู่
หมาป่าสีน้ำตาล จำนวน 50 ตัว ปรากฏตัว
“ได้เสียสิ” เด็กหนุ่มกล่าว ดวงตาท่อประกายกร้าว รอยยิ้มอันแสนอำมหิตปรากฏบนใบหน้า เด็กหนุ่มยืนนิ่งสายตากวาดมองฝูงหมาป่า
หมาป่าตัวหนึ่งกระโจนเข้ามาลูฟพุ่งเข้าหาอย่างไม่เกรงกลัว ประกบมือและแทงเข้าที่กลางอกของหมาป่าผู้เคาะห์ร้ายอย่างไร้ปราณี หมาป่าตัวอื่นเมื่อเห็นเพื่อนของตนกระโจนเข้าหาศัตรู แต่งก็พากันกระโจนตามกันเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย ลูฟต่อสู้โดยรุกและรับในเวลาเดียวกัน เสียงของระบบแจ้งถึงเงินรางวัลและค่าประสบการณ์ที่ได้รับดังข้างหูอย่างไม่หยุดยั้ง
เวลาผ่านไปนานกว่าชั่วโมง และแล้วหมาป่าระดับต่ำตัวสุดท้ายถูกกำจัดลง ขณะนี้เหลือเพียงเขาและหมาป่าราตรี เด็กหนุ่มที่ร่างกายโชกไปด้วยเลือดเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ค่าพลังชีวิตของเขาในตอนนี้เหลือไม่มากแล้ว หากโดนโจมตีอีกสักครั้งคงไม่รอดเป็นแน่แท้ แต่ทางด้านหมาป่าราตรีเองก็เหลือพลังชีวิตไม่มากเช่นกันแต่ก็ใช่ว่าจะโดนครั้งเดียวตายอย่างเขา ลูฟทะยานตัวเข้าหาหมาป่าราตรีอย่างรวดเร็ว แต่ศัตรูของเขาก็ตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน มันกระโดดออกด้านข้างอย่างไม่รีรอ ลูฟเอามือยันพื้นและดีดตัวตามเข้าไป เด็กหนุ่มง้างหมัดชกออกไปอย่างสุดแรง เสียงร้องอันแสนเจ็บปวดของหมาป่าราตรีดังขึ้นเป็นครั้งแรก ร่างของมันปลิวกระแทกใส่หินก่อนยักษ์อย่างรุนแรงทำให้หินก้อนนั้นแตกออกเป็นเสี่ยงๆทำให้เกิดฝุ่นฝุ่งไปทั่ว ลูฟไม่รอช้าพุ่งตามเข้าไปอย่างรวดเร็วหมายปลิดชีพศัตรู แต่โชคชะตาก็ไม่เป็นใจเมื่อหมาป่าราตรีพุ่งสวนเข้าหาเขา มันอ้าปากกะชีกกระชากร่างกายของเขา แต่เด็กหนุ่มก็มีสมาธิพอรับมือสถานะการณ์แบบนี้ จึงง้างเท้าเตะตัดเข้าไปที่สีข้างของหมาป่าราตรี ส่งร่างที่พุ่งเข้ามาลงไปกระแทกพื้น แรงกระแทกส่งร่างของมันลอยขึ้นอีกครั้ง ลูฟพลิกตัวเตะเข้าไปอีกทีที่ลำตัวของมัน ร่างของหมาป่าราตรีสลายกลายเป็นแสง เสียงของระบบจะดังขึ้นครั้ง
ผู้เล่น ลูฟ ได้รับค่าประสบการณ์รวม 49,350 ได้รับเงินรวม 8,600 เหรียญเงิน
ผู้เล่น ลูฟ เลเวล 29
ระดับทักษะการต่อสู้ด้วยมือเปล่า 64
เนื่องจากผ่านอีเว้นท์พิเศษสำหรับผู้เล่นเริ่มต้นเป็นคนแรก ได้รับ ดวงตาแห่งเอมอนเคส - ระดับ S
ดวงตาแห่งเอมอนเคส - ระดับ S [ ไอเทมแห่งพันธสัญญา ]
เนื่องจากเป็นไอเทมระดับ S จึงไม่สามารถถอดหรือทิ้งได้
**คุณสมบัติ**
-เมื่อเปิดใช้ดวงตาแห่งเอมอนเคสจะสามารถมองเห็นวัตถุเคลื่อนที่ช้าลง และสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนทุกทัศนวิสัย
-เพิ่มอัตราการความเร็วทุกอย่าง 2.5 เท่า
-เรียกใช้งานได้
ทำพันธสัญญาเรียบร้อย ทำการสวมใส่ทันที สถานะเปิดใช้งานดวงตาแห่งเอมอนเคส
ดวงตาของลูฟเรืองแสงขึ้นมาทันที เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้อย่างชัดเจนขึ้นอย่างน่าประหลาด แต่เมื่อเขาปิดใช้งานดวงตาก็กลับมามองเห็นหมอกที่หนาเหมือนเดิม เขาเดินไปนั่งพิงต้นไม้อย่างเหนื่อยล้า “เหนื่อยจังเลยแฮะ อีเว้นท์อะไรจะโหดขนาดนี้เนี้ยให้ตายสิเกือบจะไม่รอดแล้วไง” ลูฟบ่นกับตัวเองอย่างเหนื่อย “เฮ้อ พักหน่อยแล้วกัน” และเริ่มเข้าสู่ห้วงแห่งการหลับไหล
ความคิดเห็น