ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : -*- ไปอยู่บ้านพวกนายเเล้วกังวลเเหะ -*-(แก้นิดส์ๆ)
ดีนี่  พี่สายฟ้า ทิ้งน้องตัวเองไว้กับคนอื่น อึ่ม -*-  จำไว้นะ น้ำใส คนนี่จำแม่นนะเฟ้ย กลับไปตายแน่ เป็นพี่ภาษาอะไรกัน ชิชิ*--*
“อิอิ”คิมหัวเราะออกมา
“ขำไร อยากตายหรือไง”ฉันหันขวับมาด้วยอาการหงุดหงิด
“เข้าบ้านสิ  เข้าบ้าน ยืนเซ่อร์กันทำไมล่ะ”ฉันหันไปตวาดคนข้างหลัง
อารมณ์เสียนะเฟ้ยยยย  อารมณ์เสีย  นายตัวแสบ  แก๊  แก๊  แก๊ไปตายซะ 
       
          แล้วก็ถึงเวลาทำงานกันจิงๆซะที  พวกเราทั้งหมดจึงช่วยกันวางแผนงาน  โดยมีฉัน    ใบเฟิร์น  และเอ็ม 
คอมพิวเตอร์    Notebook  และจากตำราเรียน  ซี่งแน่นอนแหละ  คนสวย  คนน่ารัก  อย่างฉัน  ทำอะไรก็ดีไปหมดซะทุกอย่าง  คิกๆ ^^  อย่าหาว่าชมตัวเองเลยนะ  แต่ว่าความจิงมันฟ้องอยู่อย่างเงี้ยยยย
        ส่วน ปอนด์ และ คิมคอยรวบรวมข้อมูล  เหอะ จะทำได้สักเท่าไหนเชียว หน้าอย่างนายตัวแสบอ่ะ  แต่ เอ๊ะ  ทำได้ดีเหมือนกันนี่หน่า      อ้า  ส่วน แป้ง และ โย ก็ ตกแต่งชิ้นงาน ไง  2 คนเนี่ย เป็นเลิศด้านความคิดสร้างสรรค์นะจ๊ะ  อย่าได้ไปดูถูกคุณเทอเชียว  เห็นแบบนี้  แต่ถ้าวีนแตกขึ้นมาล่ะก็  ตายเป้นตาย  บรื้อออออ  น่ากลัวเหะ      และสุดท้ายมี โอม และ จีน  คิดด้าน การนำเสนอชิ้นงาน  ส่วนเจน นะหรอ  เหอะๆ ก็มีหน้าที่  เสิร์ฟ น้ำ เสิร์ฟ  ขนมไงล่ะ  ฮุฮุ ^^  คุณเทอคนนี่ก็ขึ้นชื่อเรื่องด้าน การบ้าน การเรือนเลยแหละ  เหมาะจะเป็น ศรีภรรยามากๆ  ฮิๆๆๆๆ
“เออ... แป้ง...มะ..มานี่หน่อยสิ”ปอนด์เรียกแป้ง  แป้งจึงเดินไปหาปอนด์ด้วยอาการ งงๆ
แก งง  ฉันก็ งง  วะแป้ง  เอ๊ะ แล้วฉันไปเกี่ยวไรด้วยเนี่ย  ช่างเถอะ
“มีอะไรหรอปอนด์” 
“นี่ไง” ปอนด์ยื่นสร้อยข้อมือให้แป้ง  “ปอนด์ให้แป้งนะ” ปอนด์พูดขณะใส่สร้อยข้อมือให้แป้ง  ทำให้แป้งเขินอย่างแรง  [ กี๊สๆๆ  เขินเฟ้ยเขิน  ขอถีบคนแก้เขินหน่อยยยยยยยยยยยยย  ^////^ : แป้ง]
โอ้  โห่  อิจฉา....... - -\"
“อะแอ่มๆ  นี่เวลาทำงานอย่าจู๋จี๋กันได้ป่ะ”ฉันกระแอ่มเสียงดัง  เห็นมันเเล้วอิจฉาจนทนไม่ไหว ไม่ๆๆๆ ฉันต้องไม่อิจฉา
“ช่ายๆ วันหลังหันเกรงใจเพื่อนร่วมโลกบ้างนะ วู้วววว”จีนพูดขึ้นแบบแซวสองหนุ่ม สาว ที่ตอนนี้ นั่งหน้าแดงอยู่
ก็สมควรจะเขินอ่ะนะ  เล่นให้ท่ามกลางผู้คนเเบบนี้  ถ้าไม่เขินก็หน้าหนาเเละ - -;;
“นินิ  ฉันว่านะ ยัยน้ำใสมันคงจาอิจฉาแน่เลยวะ +5555”เฟิร์นพูดล้อฉัน
ดีนิ ใบเฟิร์นเพื่อนเลิฟฟฟ  เเกเป็นเพื่อนที่เยี่ยมมมมากกกกกก
“อย่างงี้ ต้องให้คิมทำบ้างสินะ เดี๋ยวไฟในตาจะดับไม่ได้ซะก่อน”เจนพูดขึ้นอีกแล้วทั้งหมดก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
“อยากตายก่อนวัยอันควรรึไงห๊ะ ”ฉันตะหวาดกลับ
หงุดหงิดแล้วนะเฟ้ย  เเล้วเเม่ปั๊ดเลยนิ
“เอามะๆ เดี๋ยวคิมสุดหล่อ จัดให้”นายตัวเเสบหันมากระซิบกับฉัน
“ยุ่ง  ฉันจะไปทำงานต่อ เชิญพวกนายนั่งเล่นกันตรงนี่เหอะ”ฉันกระเเทกเสียงพูดอย่างอารมณ์เสียเเล้วจึงเดินออกไปเพื่อไปทำงานต่อ โดยมีเอ็มเดินตามหลังไปด้วย
“น่ารำคาญจิงนิ พวกนี้ (เดี๋ยวแม่บาทาฝาดหน้าซะเลยนิ ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว)”ฉันเดินอย่างหงุดหงิด แล้วกระแทกตัวนั่งลงบนหน้าจอ Note Book ก่อนที่หน้าจอจะว่างเปล่า และมืดสนิท 
อ๊ากกกกกก........เกิดไรขึ้นเนี่ย อย่าบอกนะ  อย่าบอกนะ  ว่าๆๆๆ  คอมมมมัน........
“เฮ้ย !!! ลูก ตื่นๆๆ  ตุบๆๆ(นี่คือเสียง ทุบคอม) อ๊าคคคค จิงๆด้วยยย  ไม่น่าเลยยย  เเง้งงงงง T-T T_T T-T”ฉันตะโกนลั่น ทำให้ทุกคนตกใจ
“เฮ้ย  น้ำ เป็นไรไป อะ ”เอ็มทำตาโตเเล้วร้องถามอย่างตกใจ
“ฮือๆๆๆๆๆๆ คอมฉันอะ เสียแล้วอ่า อยู่ดีดีก็ดับไป  บ้านนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลยอ่า ไม่งั้นคอมฉันไม่เจ๊งหรอกก ฮือๆๆๆๆๆ  เเง้งงงๆๆๆๆๆๆ”        ฉันพลามออกมาแล้วเอามือกุมขมับ
เเง้ๆๆๆ  คอมเจ๊งฉันไม่ยอม  ให้ฉันกินอ้วกซะดีกว่า ให้คอมเจ๊ง  เอออออ - -;;; ล้อเล่นน่ะ
“แล้วงานอะ เซฟยังล่ะ”เจนถามน้ำด้วยเสียงเย็นอำมหิต วูบวาบไปถึงสันหลัง ทำให้ใจสั่นสะท้านน(ทำไมกลายเป็นเพลงไปด้ายย)
“เอ่อ ยังจ๊ะ ฟุบ!!!”ฉันตอบเสียงอ่อยๆ ก็จะสลบคาโต๊ะ
“เฮ้อ ช่วยไม่ได้ เดี๋ยวค่อยหางานใหม่ละกันตอนนี้ หิวแล้วอะ เนอะ”โยบอกพลางฉีกยิ้ม เเล้วเอามีลูบท้องตัวเอง
เหอะ  เห็นเเก่กินนนนน เเกไม่ห่วงเพื่อนคนนี้เลยใช่ม่ะ
“งืม”เสียงตอบของทุกคนซึ่งเห็นด้วยมาถึงเวลากินแล้ว
“เฮ้ยๆๆ อะไรกันว่ะเนี่ย”เอ็มร้องขึ้น [อีกและ]
“เป็นไรไปไอเอ็ม”คิมถาม
“ก็ดูดิ อยู่ดีดี น้ำก็ตัวร้อนจี๋เลยอ่ะ”เอ็มบอกด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“จะว่าไปเมื่อคืนน้ำก็บอกว่า ปวดหัว ด้วยอ่ะ”แป้งบอก
“งั้น เดี๋ยวฉันอาสาดูแลน้ำเอง พวกนายกับสาวๆ จะไปไหนก็ไปเหอะ”เอ็มพูดขึ้น โดยที่คิมไม่สามารถคัดค้านได้
[เจ๊ปีก  ไมต้องเปงยังงี้ด้วยอ่า : คิม  / เออน่า  เราจาได้มีเวลาเที่ยวกัน 2 คนไงจ๊ะ : ปีกสีใส  / - -“ : คิม]
“อืม  งั้นพวกฉันไปก่อนนะ”จีนพูดแล้วแกว่งกุญแจรถเล่น
เอ๊ะ  พวกนายยังไม่บรรลุนิติภาวะ เเล้วขับรถได้ไงเนี่ย
“ถ้า งั้น ก็ ฝากน้ำด้วยนะคะเอ็ม”เเป้งพูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว
“คับ”เอ็มตอบแล้วอุ้มฉันขึ้นไปบนห้องของเขา
จากนั้นฉันก็หลับไป
สักพักฉันก็ตื่นขึ้นมา พร้อมกับมองห้องสีครีมอย่างไม่คุ้นตา
ตื่นแล้วหรอน้ำ  มากินข้าวต้มสิ ”เอ็มนั่งลงข้างเตียง เเล้วยกชามข้าวต้มขึ้นมา
“อืม  น้ำกำลังหิวอยู่พอดีเลย”ฉันตอบ
โอ๊ย  ท้องร้องดังจ็อกๆๆๆ เลนอ่า
“อิอิ  ไม่หิวได้ไงเล่นหลับไปตั้งนาน มะเดี๋ยวเอ็มป้อน”
“ไม่เป็นไรจ๊ะ  เดี๋ยวน้ำกินเอง”
“แต่น้ำไม่สบายอยู่นะ  ให้เอ็มป้อนเหอะ นะๆๆ”เอ็มพูดพร้อมกับอ้อนฉันด้วยท่าทางตลกๆ  จนฉันต้องหัวเราะออกมา
“คิกคิก  เอางั้นก็ได้ แต่ เร็วๆนะ น้ำ โค-ตะ-ระ  หิวเลย”
“ได้เล้ย”
“อ้าปาก กว้างๆ อ้ามมมม”เอ็มแกล้งน้ำด้วยการ ย้ายช้อนไปย้ายช้อนมา ทำให้ฉันกินไม่ได้ 
“เอ็มอะ  แกล้งเค้า เค้ากินไม่ได้เลย”ฉันบอกกับเอ็มด้วยอาการงอนๆเล็กน้อย
“โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วคร้าบบบ ^^”
_____________________________
เปงไงบ้างค่า  สนุกรึป่าวเอ๋ย
เม้นให้เยอะๆน้าค่า
ตอนนี้ ปีกเพิ่งสอบเสร็จค่า
จารีบมาอัพน้า
ว่า แต่ เพื่อนๆ ทำข้อสอบกันได้รึป่าวเนี่ย
เอ๋ หรือว่ามีปีก คนเดียวที่ตก  ฮิฮิ พูดเล่นค่า
ไปละคะ บ๊าย...บาย ^O^
“อิอิ”คิมหัวเราะออกมา
“ขำไร อยากตายหรือไง”ฉันหันขวับมาด้วยอาการหงุดหงิด
“เข้าบ้านสิ  เข้าบ้าน ยืนเซ่อร์กันทำไมล่ะ”ฉันหันไปตวาดคนข้างหลัง
อารมณ์เสียนะเฟ้ยยยย  อารมณ์เสีย  นายตัวแสบ  แก๊  แก๊  แก๊ไปตายซะ 
       
          แล้วก็ถึงเวลาทำงานกันจิงๆซะที  พวกเราทั้งหมดจึงช่วยกันวางแผนงาน  โดยมีฉัน    ใบเฟิร์น  และเอ็ม 
คอมพิวเตอร์    Notebook  และจากตำราเรียน  ซี่งแน่นอนแหละ  คนสวย  คนน่ารัก  อย่างฉัน  ทำอะไรก็ดีไปหมดซะทุกอย่าง  คิกๆ ^^  อย่าหาว่าชมตัวเองเลยนะ  แต่ว่าความจิงมันฟ้องอยู่อย่างเงี้ยยยย
        ส่วน ปอนด์ และ คิมคอยรวบรวมข้อมูล  เหอะ จะทำได้สักเท่าไหนเชียว หน้าอย่างนายตัวแสบอ่ะ  แต่ เอ๊ะ  ทำได้ดีเหมือนกันนี่หน่า      อ้า  ส่วน แป้ง และ โย ก็ ตกแต่งชิ้นงาน ไง  2 คนเนี่ย เป็นเลิศด้านความคิดสร้างสรรค์นะจ๊ะ  อย่าได้ไปดูถูกคุณเทอเชียว  เห็นแบบนี้  แต่ถ้าวีนแตกขึ้นมาล่ะก็  ตายเป้นตาย  บรื้อออออ  น่ากลัวเหะ      และสุดท้ายมี โอม และ จีน  คิดด้าน การนำเสนอชิ้นงาน  ส่วนเจน นะหรอ  เหอะๆ ก็มีหน้าที่  เสิร์ฟ น้ำ เสิร์ฟ  ขนมไงล่ะ  ฮุฮุ ^^  คุณเทอคนนี่ก็ขึ้นชื่อเรื่องด้าน การบ้าน การเรือนเลยแหละ  เหมาะจะเป็น ศรีภรรยามากๆ  ฮิๆๆๆๆ
“เออ... แป้ง...มะ..มานี่หน่อยสิ”ปอนด์เรียกแป้ง  แป้งจึงเดินไปหาปอนด์ด้วยอาการ งงๆ
แก งง  ฉันก็ งง  วะแป้ง  เอ๊ะ แล้วฉันไปเกี่ยวไรด้วยเนี่ย  ช่างเถอะ
“มีอะไรหรอปอนด์” 
“นี่ไง” ปอนด์ยื่นสร้อยข้อมือให้แป้ง  “ปอนด์ให้แป้งนะ” ปอนด์พูดขณะใส่สร้อยข้อมือให้แป้ง  ทำให้แป้งเขินอย่างแรง  [ กี๊สๆๆ  เขินเฟ้ยเขิน  ขอถีบคนแก้เขินหน่อยยยยยยยยยยยยย  ^////^ : แป้ง]
โอ้  โห่  อิจฉา....... - -\"
“อะแอ่มๆ  นี่เวลาทำงานอย่าจู๋จี๋กันได้ป่ะ”ฉันกระแอ่มเสียงดัง  เห็นมันเเล้วอิจฉาจนทนไม่ไหว ไม่ๆๆๆ ฉันต้องไม่อิจฉา
“ช่ายๆ วันหลังหันเกรงใจเพื่อนร่วมโลกบ้างนะ วู้วววว”จีนพูดขึ้นแบบแซวสองหนุ่ม สาว ที่ตอนนี้ นั่งหน้าแดงอยู่
ก็สมควรจะเขินอ่ะนะ  เล่นให้ท่ามกลางผู้คนเเบบนี้  ถ้าไม่เขินก็หน้าหนาเเละ - -;;
“นินิ  ฉันว่านะ ยัยน้ำใสมันคงจาอิจฉาแน่เลยวะ +5555”เฟิร์นพูดล้อฉัน
ดีนิ ใบเฟิร์นเพื่อนเลิฟฟฟ  เเกเป็นเพื่อนที่เยี่ยมมมมากกกกกก
“อย่างงี้ ต้องให้คิมทำบ้างสินะ เดี๋ยวไฟในตาจะดับไม่ได้ซะก่อน”เจนพูดขึ้นอีกแล้วทั้งหมดก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
“อยากตายก่อนวัยอันควรรึไงห๊ะ ”ฉันตะหวาดกลับ
หงุดหงิดแล้วนะเฟ้ย  เเล้วเเม่ปั๊ดเลยนิ
“เอามะๆ เดี๋ยวคิมสุดหล่อ จัดให้”นายตัวเเสบหันมากระซิบกับฉัน
“ยุ่ง  ฉันจะไปทำงานต่อ เชิญพวกนายนั่งเล่นกันตรงนี่เหอะ”ฉันกระเเทกเสียงพูดอย่างอารมณ์เสียเเล้วจึงเดินออกไปเพื่อไปทำงานต่อ โดยมีเอ็มเดินตามหลังไปด้วย
“น่ารำคาญจิงนิ พวกนี้ (เดี๋ยวแม่บาทาฝาดหน้าซะเลยนิ ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว)”ฉันเดินอย่างหงุดหงิด แล้วกระแทกตัวนั่งลงบนหน้าจอ Note Book ก่อนที่หน้าจอจะว่างเปล่า และมืดสนิท 
อ๊ากกกกกก........เกิดไรขึ้นเนี่ย อย่าบอกนะ  อย่าบอกนะ  ว่าๆๆๆ  คอมมมมัน........
“เฮ้ย !!! ลูก ตื่นๆๆ  ตุบๆๆ(นี่คือเสียง ทุบคอม) อ๊าคคคค จิงๆด้วยยย  ไม่น่าเลยยย  เเง้งงงงง T-T T_T T-T”ฉันตะโกนลั่น ทำให้ทุกคนตกใจ
“เฮ้ย  น้ำ เป็นไรไป อะ ”เอ็มทำตาโตเเล้วร้องถามอย่างตกใจ
“ฮือๆๆๆๆๆๆ คอมฉันอะ เสียแล้วอ่า อยู่ดีดีก็ดับไป  บ้านนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลยอ่า ไม่งั้นคอมฉันไม่เจ๊งหรอกก ฮือๆๆๆๆๆ  เเง้งงงๆๆๆๆๆๆ”        ฉันพลามออกมาแล้วเอามือกุมขมับ
เเง้ๆๆๆ  คอมเจ๊งฉันไม่ยอม  ให้ฉันกินอ้วกซะดีกว่า ให้คอมเจ๊ง  เอออออ - -;;; ล้อเล่นน่ะ
“แล้วงานอะ เซฟยังล่ะ”เจนถามน้ำด้วยเสียงเย็นอำมหิต วูบวาบไปถึงสันหลัง ทำให้ใจสั่นสะท้านน(ทำไมกลายเป็นเพลงไปด้ายย)
“เอ่อ ยังจ๊ะ ฟุบ!!!”ฉันตอบเสียงอ่อยๆ ก็จะสลบคาโต๊ะ
“เฮ้อ ช่วยไม่ได้ เดี๋ยวค่อยหางานใหม่ละกันตอนนี้ หิวแล้วอะ เนอะ”โยบอกพลางฉีกยิ้ม เเล้วเอามีลูบท้องตัวเอง
เหอะ  เห็นเเก่กินนนนน เเกไม่ห่วงเพื่อนคนนี้เลยใช่ม่ะ
“งืม”เสียงตอบของทุกคนซึ่งเห็นด้วยมาถึงเวลากินแล้ว
“เฮ้ยๆๆ อะไรกันว่ะเนี่ย”เอ็มร้องขึ้น [อีกและ]
“เป็นไรไปไอเอ็ม”คิมถาม
“ก็ดูดิ อยู่ดีดี น้ำก็ตัวร้อนจี๋เลยอ่ะ”เอ็มบอกด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“จะว่าไปเมื่อคืนน้ำก็บอกว่า ปวดหัว ด้วยอ่ะ”แป้งบอก
“งั้น เดี๋ยวฉันอาสาดูแลน้ำเอง พวกนายกับสาวๆ จะไปไหนก็ไปเหอะ”เอ็มพูดขึ้น โดยที่คิมไม่สามารถคัดค้านได้
[เจ๊ปีก  ไมต้องเปงยังงี้ด้วยอ่า : คิม  / เออน่า  เราจาได้มีเวลาเที่ยวกัน 2 คนไงจ๊ะ : ปีกสีใส  / - -“ : คิม]
“อืม  งั้นพวกฉันไปก่อนนะ”จีนพูดแล้วแกว่งกุญแจรถเล่น
เอ๊ะ  พวกนายยังไม่บรรลุนิติภาวะ เเล้วขับรถได้ไงเนี่ย
“ถ้า งั้น ก็ ฝากน้ำด้วยนะคะเอ็ม”เเป้งพูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว
“คับ”เอ็มตอบแล้วอุ้มฉันขึ้นไปบนห้องของเขา
จากนั้นฉันก็หลับไป
สักพักฉันก็ตื่นขึ้นมา พร้อมกับมองห้องสีครีมอย่างไม่คุ้นตา
ตื่นแล้วหรอน้ำ  มากินข้าวต้มสิ ”เอ็มนั่งลงข้างเตียง เเล้วยกชามข้าวต้มขึ้นมา
“อืม  น้ำกำลังหิวอยู่พอดีเลย”ฉันตอบ
โอ๊ย  ท้องร้องดังจ็อกๆๆๆ เลนอ่า
“อิอิ  ไม่หิวได้ไงเล่นหลับไปตั้งนาน มะเดี๋ยวเอ็มป้อน”
“ไม่เป็นไรจ๊ะ  เดี๋ยวน้ำกินเอง”
“แต่น้ำไม่สบายอยู่นะ  ให้เอ็มป้อนเหอะ นะๆๆ”เอ็มพูดพร้อมกับอ้อนฉันด้วยท่าทางตลกๆ  จนฉันต้องหัวเราะออกมา
“คิกคิก  เอางั้นก็ได้ แต่ เร็วๆนะ น้ำ โค-ตะ-ระ  หิวเลย”
“ได้เล้ย”
“อ้าปาก กว้างๆ อ้ามมมม”เอ็มแกล้งน้ำด้วยการ ย้ายช้อนไปย้ายช้อนมา ทำให้ฉันกินไม่ได้ 
“เอ็มอะ  แกล้งเค้า เค้ากินไม่ได้เลย”ฉันบอกกับเอ็มด้วยอาการงอนๆเล็กน้อย
“โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วคร้าบบบ ^^”
_____________________________
เปงไงบ้างค่า  สนุกรึป่าวเอ๋ย
เม้นให้เยอะๆน้าค่า
ตอนนี้ ปีกเพิ่งสอบเสร็จค่า
จารีบมาอัพน้า
ว่า แต่ เพื่อนๆ ทำข้อสอบกันได้รึป่าวเนี่ย
เอ๋ หรือว่ามีปีก คนเดียวที่ตก  ฮิฮิ พูดเล่นค่า
ไปละคะ บ๊าย...บาย ^O^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น