ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสใส ของ สาวซ่า กับ หนุ่มฮอต

    ลำดับตอนที่ #7 : -*- ไปอยู่บ้านพวกนายเเล้วกังวลเเหะ -*-(แก้นิดส์ๆ)

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ย. 48


    ดีนี่  พี่สายฟ้า ทิ้งน้องตัวเองไว้กับคนอื่น อึ่ม -*-  จำไว้นะ น้ำใส คนนี่จำแม่นนะเฟ้ย กลับไปตายแน่ เป็นพี่ภาษาอะไรกัน ชิชิ*--*



    “อิอิ”คิมหัวเราะออกมา



    “ขำไร อยากตายหรือไง”ฉันหันขวับมาด้วยอาการหงุดหงิด



    “เข้าบ้านสิ  เข้าบ้าน ยืนเซ่อร์กันทำไมล่ะ”ฉันหันไปตวาดคนข้างหลัง



    อารมณ์เสียนะเฟ้ยยยย   อารมณ์เสีย  นายตัวแสบ  แก๊  แก๊  แก๊ไปตายซะ  







            

              แล้วก็ถึงเวลาทำงานกันจิงๆซะที  พวกเราทั้งหมดจึงช่วยกันวางแผนงาน  โดยมีฉัน    ใบเฟิร์น  และเอ็ม  

    คอมพิวเตอร์    Notebook   และจากตำราเรียน   ซี่งแน่นอนแหละ  คนสวย  คนน่ารัก  อย่างฉัน  ทำอะไรก็ดีไปหมดซะทุกอย่าง  คิกๆ ^^  อย่าหาว่าชมตัวเองเลยนะ  แต่ว่าความจิงมันฟ้องอยู่อย่างเงี้ยยยย




            ส่วน ปอนด์ และ คิมคอยรวบรวมข้อมูล   เหอะ จะทำได้สักเท่าไหนเชียว หน้าอย่างนายตัวแสบอ่ะ  แต่ เอ๊ะ  ทำได้ดีเหมือนกันนี่หน่า       อ้า  ส่วน แป้ง และ โย ก็ ตกแต่งชิ้นงาน ไง  2 คนเนี่ย เป็นเลิศด้านความคิดสร้างสรรค์นะจ๊ะ  อย่าได้ไปดูถูกคุณเทอเชียว  เห็นแบบนี้   แต่ถ้าวีนแตกขึ้นมาล่ะก็  ตายเป้นตาย  บรื้อออออ   น่ากลัวเหะ       และสุดท้ายมี โอม และ จีน  คิดด้าน การนำเสนอชิ้นงาน  ส่วนเจน นะหรอ  เหอะๆ ก็มีหน้าที่  เสิร์ฟ น้ำ เสิร์ฟ  ขนมไงล่ะ  ฮุฮุ ^^  คุณเทอคนนี่ก็ขึ้นชื่อเรื่องด้าน การบ้าน การเรือนเลยแหละ  เหมาะจะเป็น ศรีภรรยามากๆ  ฮิๆๆๆๆ



    “เออ... แป้ง...มะ..มานี่หน่อยสิ”ปอนด์เรียกแป้ง  แป้งจึงเดินไปหาปอนด์ด้วยอาการ งงๆ



    แก งง  ฉันก็ งง  วะแป้ง  เอ๊ะ แล้วฉันไปเกี่ยวไรด้วยเนี่ย  ช่างเถอะ



    “มีอะไรหรอปอนด์”  



    “นี่ไง” ปอนด์ยื่นสร้อยข้อมือให้แป้ง  “ปอนด์ให้แป้งนะ” ปอนด์พูดขณะใส่สร้อยข้อมือให้แป้ง  ทำให้แป้งเขินอย่างแรง  [ กี๊สๆๆ  เขินเฟ้ยเขิน  ขอถีบคนแก้เขินหน่อยยยยยยยยยยยยย  ^////^ : แป้ง]



    โอ้  โห่  อิจฉา....... - -\"



    “อะแอ่มๆ  นี่เวลาทำงานอย่าจู๋จี๋กันได้ป่ะ”ฉันกระแอ่มเสียงดัง  เห็นมันเเล้วอิจฉาจนทนไม่ไหว ไม่ๆๆๆ ฉันต้องไม่อิจฉา



    “ช่ายๆ วันหลังหันเกรงใจเพื่อนร่วมโลกบ้างนะ วู้วววว”จีนพูดขึ้นแบบแซวสองหนุ่ม สาว ที่ตอนนี้ นั่งหน้าแดงอยู่



    ก็สมควรจะเขินอ่ะนะ  เล่นให้ท่ามกลางผู้คนเเบบนี้  ถ้าไม่เขินก็หน้าหนาเเละ - -;;



    “นินิ  ฉันว่านะ ยัยน้ำใสมันคงจาอิจฉาแน่เลยวะ +5555”เฟิร์นพูดล้อฉัน



    ดีนิ ใบเฟิร์นเพื่อนเลิฟฟฟ  เเกเป็นเพื่อนที่เยี่ยมมมมากกกกกก



    “อย่างงี้ ต้องให้คิมทำบ้างสินะ เดี๋ยวไฟในตาจะดับไม่ได้ซะก่อน”เจนพูดขึ้นอีกแล้วทั้งหมดก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน



    “อยากตายก่อนวัยอันควรรึไงห๊ะ ”ฉันตะหวาดกลับ



    หงุดหงิดแล้วนะเฟ้ย  เเล้วเเม่ปั๊ดเลยนิ



    “เอามะๆ เดี๋ยวคิมสุดหล่อ จัดให้”นายตัวเเสบหันมากระซิบกับฉัน



    “ยุ่ง  ฉันจะไปทำงานต่อ เชิญพวกนายนั่งเล่นกันตรงนี่เหอะ”ฉันกระเเทกเสียงพูดอย่างอารมณ์เสียเเล้วจึงเดินออกไปเพื่อไปทำงานต่อ โดยมีเอ็มเดินตามหลังไปด้วย



    “น่ารำคาญจิงนิ พวกนี้ (เดี๋ยวแม่บาทาฝาดหน้าซะเลยนิ ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว)”ฉันเดินอย่างหงุดหงิด แล้วกระแทกตัวนั่งลงบนหน้าจอ Note Book ก่อนที่หน้าจอจะว่างเปล่า และมืดสนิท  



    อ๊ากกกกกก........เกิดไรขึ้นเนี่ย อย่าบอกนะ  อย่าบอกนะ  ว่าๆๆๆ  คอมมมมัน........



    “เฮ้ย !!! ลูก ตื่นๆๆ   ตุบๆๆ(นี่คือเสียง ทุบคอม) อ๊าคคคค จิงๆด้วยยย  ไม่น่าเลยยย  เเง้งงงงง T-T T_T T-T”ฉันตะโกนลั่น ทำให้ทุกคนตกใจ



    “เฮ้ย  น้ำ เป็นไรไป อะ ”เอ็มทำตาโตเเล้วร้องถามอย่างตกใจ



    “ฮือๆๆๆๆๆๆ คอมฉันอะ เสียแล้วอ่า อยู่ดีดีก็ดับไป  บ้านนี้ต้องมีอะไรแน่ๆเลยอ่า ไม่งั้นคอมฉันไม่เจ๊งหรอกก ฮือๆๆๆๆๆ   เเง้งงงๆๆๆๆๆๆ”        ฉันพลามออกมาแล้วเอามือกุมขมับ



    เเง้ๆๆๆ  คอมเจ๊งฉันไม่ยอม  ให้ฉันกินอ้วกซะดีกว่า ให้คอมเจ๊ง  เอออออ - -;;; ล้อเล่นน่ะ



    “แล้วงานอะ เซฟยังล่ะ”เจนถามน้ำด้วยเสียงเย็นอำมหิต วูบวาบไปถึงสันหลัง ทำให้ใจสั่นสะท้านน(ทำไมกลายเป็นเพลงไปด้ายย)



    “เอ่อ ยังจ๊ะ ฟุบ!!!”ฉันตอบเสียงอ่อยๆ ก็จะสลบคาโต๊ะ



    “เฮ้อ ช่วยไม่ได้ เดี๋ยวค่อยหางานใหม่ละกันตอนนี้ หิวแล้วอะ เนอะ”โยบอกพลางฉีกยิ้ม เเล้วเอามีลูบท้องตัวเอง



    เหอะ  เห็นเเก่กินนนนน เเกไม่ห่วงเพื่อนคนนี้เลยใช่ม่ะ



    “งืม”เสียงตอบของทุกคนซึ่งเห็นด้วยมาถึงเวลากินแล้ว



    “เฮ้ยๆๆ อะไรกันว่ะเนี่ย”เอ็มร้องขึ้น [อีกและ]



    “เป็นไรไปไอเอ็ม”คิมถาม



    “ก็ดูดิ อยู่ดีดี น้ำก็ตัวร้อนจี๋เลยอ่ะ”เอ็มบอกด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก



    “จะว่าไปเมื่อคืนน้ำก็บอกว่า ปวดหัว ด้วยอ่ะ”แป้งบอก



    “งั้น เดี๋ยวฉันอาสาดูแลน้ำเอง พวกนายกับสาวๆ จะไปไหนก็ไปเหอะ”เอ็มพูดขึ้น โดยที่คิมไม่สามารถคัดค้านได้

    [เจ๊ปีก  ไมต้องเปงยังงี้ด้วยอ่า : คิม   / เออน่า  เราจาได้มีเวลาเที่ยวกัน 2 คนไงจ๊ะ : ปีกสีใส  / - -“ : คิม]



    “อืม  งั้นพวกฉันไปก่อนนะ”จีนพูดแล้วแกว่งกุญแจรถเล่น



    เอ๊ะ  พวกนายยังไม่บรรลุนิติภาวะ เเล้วขับรถได้ไงเนี่ย



    “ถ้า งั้น ก็ ฝากน้ำด้วยนะคะเอ็ม”เเป้งพูดด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาว



    “คับ”เอ็มตอบแล้วอุ้มฉันขึ้นไปบนห้องของเขา



    จากนั้นฉันก็หลับไป



    สักพักฉันก็ตื่นขึ้นมา พร้อมกับมองห้องสีครีมอย่างไม่คุ้นตา



    ตื่นแล้วหรอน้ำ  มากินข้าวต้มสิ ”เอ็มนั่งลงข้างเตียง เเล้วยกชามข้าวต้มขึ้นมา



    “อืม  น้ำกำลังหิวอยู่พอดีเลย”ฉันตอบ



    โอ๊ย  ท้องร้องดังจ็อกๆๆๆ เลนอ่า



    “อิอิ  ไม่หิวได้ไงเล่นหลับไปตั้งนาน มะเดี๋ยวเอ็มป้อน”



    “ไม่เป็นไรจ๊ะ  เดี๋ยวน้ำกินเอง”



    “แต่น้ำไม่สบายอยู่นะ  ให้เอ็มป้อนเหอะ นะๆๆ”เอ็มพูดพร้อมกับอ้อนฉันด้วยท่าทางตลกๆ  จนฉันต้องหัวเราะออกมา



    “คิกคิก  เอางั้นก็ได้ แต่ เร็วๆนะ น้ำ โค-ตะ-ระ  หิวเลย”



    “ได้เล้ย”



    “อ้าปาก กว้างๆ อ้ามมมม”เอ็มแกล้งน้ำด้วยการ ย้ายช้อนไปย้ายช้อนมา ทำให้ฉันกินไม่ได้  



    “เอ็มอะ  แกล้งเค้า เค้ากินไม่ได้เลย”ฉันบอกกับเอ็มด้วยอาการงอนๆเล็กน้อย



    “โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วคร้าบบบ ^^”











    _____________________________



    เปงไงบ้างค่า  สนุกรึป่าวเอ๋ย



    เม้นให้เยอะๆน้าค่า



    ตอนนี้ ปีกเพิ่งสอบเสร็จค่า



    จารีบมาอัพน้า



    ว่า แต่ เพื่อนๆ ทำข้อสอบกันได้รึป่าวเนี่ย



    เอ๋ หรือว่ามีปีก คนเดียวที่ตก  ฮิฮิ พูดเล่นค่า



    ไปละคะ บ๊าย...บาย ^O^

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×