คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Way 11 การปรากฏตัว
WAY 11
(การปรากฏตัว)
แบคฮยอนนิ่งอึ้งไปความกลัวที่สองที่เขากลัวกำลังจะเป็นจริงแล้วคยองซูกำลังจะหันหลังให้เขาแล้ว แบคฮยอนรัดคนตัวเล็กแน่นจนคยองซูรู้สึกว่ามันอึดอัดเกินไป คนตัวเล็กจึงเริ่มดันอกกว้างของแบคฮยอนออก แต่แบคฮยอนไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“ไม่! พี่ไม่ให้ไป”
แบคฮยอนพูดออกมาน้ำเสียงแปลกๆ เหมือนคนเสียสติจนคยองซูเริ่มใจเสีย แรงกระชากให้ลุกยืนของแบคฮยอนทำให้คยองซูปลิวขึ้นกระแทกกับอกของแบคฮยอน เหมือนพิษไข้เริ่มกลับมาเล่นงานอีกครั้งคยองซูปวดหัวจี้ดจนเริ่มพยุงร่างกายตัวเองไม่ไหว รู้ตัวอีกทีตัวเองก็นั่งลงบนเบาะรถข้างคนขับของแบคฮยอนส่วนคนตัวสูงก็เข้าที่ประจำตัวเองทันที่แบคฮยอนออกรถไปด้วยความเร็ว
“ปะ ไปไหน~”
คยองซูถามเสียงแผ่วแทบไม่มีแรงจะลืมตาแล้ว หัวที่ปวดตึบดูเหมือนมันจะไม่ทุเลาลงเลย แบคฮยอนเองก็หน้าเครียดไม่ตอบเขาเอาแต่ขับรถมุ่งหน้าไปไหนสักแห่ง แต่ตอนนี้คยองซูไม่ไหวแล้วร่างเล็กค่อยๆ หมดสติไปเนื่องจากพิษไข้
คยองซูอยู่ไหนทำไมมีแต่ความมืดหลังจากที่สลบไปคนตัวเล็กก็ไม่รู้สึกตัวอีกเลย พอมารู้ตัวอีกทีก็เมื่อตอนมีอะไรอุ่นๆ ลากผ่านตัวเขาไปมาบางครั้งก็งับเอาบนยอดอกของเขา ยอดอกงั้นเหรอคยองซูลืมตาโพล่งขึ้นมาอย่างตกใจแม้จะยังปรับสภาพตากับแสงจ้าตอนนี้ไม่ได้แต่ก็พยายามเพ่งมองจนเห็นอะไรเป็นรูปเป็นร่าง
“ทำอะไรของคุณ!!”
คยองซูตวาดแว้ดออกมาเพราะตอนนี้แบคฮยอนกำลังจะถอดกางเกงของเขาออกแล้ว คนตัวสูงเงยหน้าขึ้นมองคยองซูจ้องหน้ากันอยู่สักพัก แบคฮยอนก็เลื่อนตัวขค้นมาในระดับเดียวกับคยองซูหน้าคมเลื่อนเข้าไปใกล้ใบหน้าหวานแววตาของแบคฮยอนมันเศร้ามากคยองซูรับรู้ได้ แต่มันไม่ร่าสงสารหรอกเพราะแบคฮยอนกำลังจะข่มขืนเขา
“ทำให้คยองซูเป็นของพี่ไง ทำให้คยองซูหนีพี่ไปไม่ได้…”
น้ำตาหยดใสของแบคฮยอนไหลร่วงลงมาบนแก้มใสของคยองซู คยองซูเบิกตากว้างกับภาพตรงหน้าแบคฮยอนกำลังไม่มีสติอาจจะด้วยจำนวนแอลกอฮอล์และช่วงอารมณ์เสียใจ แต่ไม่ได้คยองซูจะยอมไม่ได้เด็ดขาด
“คุณเสียสติไปแล้วรึไง!!”
ตะคอกใส่คนที่คร่อมอยู่ด้านบนจะใช้มือผลักออกไปก็ไม่ได้เพราะแบคฮยอนผูกข้อมือของทั้งสองข้างของเขาติดกันไว้ด้วยเข็มขัดของแบคฮยอน บวกกับพิษไข้คยองซูไม่สามารถสู้แบคฮยอนได้เลย
“ใช่พี่เสียสติไปแล้ว ตอนนี้ทุกคนกำลังจะทิ้งพี่ไปหมดแม้แต่เราคยองซู เราก็กำลังจะทิ้งพี่ไปพี่ไม่อยากเสียงเราไปได้ยินมั้ย!”
“อ๊ะ ปล่อยนะ!”
แบคฮยอนเอามือกระชากกางเกงตัวนอกและชั้นในของคยองซูไปจนถึงช่วงเข่าพร้อมกับปลดกางเกงของตัวเองออกเช่นกัน คยองซูพยายามขัดขืนสองขาเล็กหนีบเข้าหากันเพื่อปิดช่องทางข้างหลังของตัวเอง แต่คยองซูอ่อนแอเกินไปแบคฮยอนจับคนตัวเล็กพลิกคว่ำและยกสะโพกเล็กให้สูงขึ้น
คยองซูไม่ต้องการแบบนี้น้ำตาแห่งความกลัวไหลรินออกมาไม่ขาดสาย ปากก็พร้ำบอกขอให้แบคฮยอนหยุดการกระทำป่าเถื่อนครั้งนี้เสียที แต่ไม่มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยแบคฮยอนคงเสียสติไปแล้วจริงๆ
“อ๊ะ เจ็บฮือ พี่แบคฮยอนได้โปรดเถอะหยุดสักที”
เมื่อรู้สึกถึงความเจ็บทางช่องทางนั้นคยองซูรู้เลยว่ามันคงไม่เหลืออะไรแล้ว ถึงจะรักแบคฮยอนแต่คยองซูไม่ต้องการแบบนี้ไม่ต้องการให้แบคฮยอนทำแบบนี้ เขาต้องการความรักที่แท้จริงไม่ใช่การผูกหมัดด้วยการกระทำแบบนี้ แบคฮยอนทำไปเพราะอะไร รักเขาหรือว่าอยากจะเก็บเขาไว้เพราะต้องการตัวแทนของผู้หญิงคนนั้น
แต่คยองซูคงคิดว่าตัวเองได้คำตอบแล้วล่ะ แบคฮยอนคงให้เขาเป็นแบบหลังมากกว่า เป็นเงาของคนนั้น เป็นแค่ตัวแทนของผู้หญิงน่าอิจฉาคนนั้น ไม่มีวันได้เป็นตัวจริงไม่มีวันคยองซูไม่มีวันได้ยืนอยู่จุดนั้นแน่ คยองซูช่างโชคร้ายนัก…
ความรู้สึกอยากตายคยองซูกำลังเจอมันอยู่ตอนนี้ ร่างเล็กไม่อยากลืมตาขึ้นมาเลยสักนิดหลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนคยองซูก็สลบไปอีกมารู้สึกตัวก็ตอนเช้าของวันใหม่ อ้อมกอดที่อบอุ่นของแบคฮยอนโอบล้อมเขาไว้ แต่คยองซูกำลังหนาวแหน็บหัวใจที่บอบช้ำกว่าร่างกายตอนนี้ทำให้คยองซูไม่อยากลืมตา แต่มันเป็นไปไม่ได้คยองซูยังไม่ตายชีวิตของคยองซูยังไม่หมดกรรมใช่มั้ย
“อึ้ม!”
แบคฮยอนครางในลำคออย่างหงุดหงิดเมื่อคนตัวเล็กพยายามจะขยับตัว ร่างกายของคยองซูมันเจ็บไปซะทุกส่วนไม่ว่าจะเป็นข้อมือที่ช้ำเพราะแรงเสียดสีกับเข็มขัดแต่โชคดีที่แบคฮยอนยังมีความสงสารเขาอยู่บ้างหลังจากเสร็จแบคฮยอนก็ปล่อยเขาให้เป็นอิสระ ส่วนตามร่างกายของคยองซูนั้นมีแต่รอยแดงช้ำเพราะแบคฮยอนอีกนั่นแหละแต่ที่เจ็บที่สุดก็คงเป็นช่องทางด้านหลังมันถูกรุกรานครั้งแรกแบบรุนแรงไม่มีการเปิดทางหรืออะไรทั้งสิ้น คยองซูกัดปากแน่นพยายามไม่ส่งเสียงสะอื้นออกมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน
“ฮึก…”
น้ำตาหยดลงบนแขนแกร่งที่คยองซูนอนหนุนอยู่ทำให้อีกคนรู้สึกตัว แบคฮยอนรู้ว่าตัวเองผิดเมื่อคืนเขาใส่อารมณ์กับคยองซูมากเกินไป ความกลัวที่คยองซูจะหนีไปมันทำให้เขาตัดสินใจทำแบบนั้นแต่รู้มั้ยว่าที่ทำไปทุกอย่างแบคฮอยนไม่เสียใจเลย
“ร้องไห้ทำไมคยองซู”
น้ำเสียงอ่อนโยนพร้อมกับนิ้วที่ไล้น้ำตาบนแก้มใสของคยองซูออกไปเหมือนกับเป็นการเรียกน้ำตาของคยองซูมากขึ้นไปอีก คนตัวเล็กปล่อยโฮออกมาไม่หยุดแบคฮยอนรวบคยองซูเข้าแนบอกลูบหัวทุยนั่นอย่างอ่อนโยน
“ทำแบบนี้ฮึก ทำไม”
คนตัวเล็กพยายามดันอกของแบคฮยอนออก ร่างเล็กดิ้นพล่านอยากจะหนีไปหนีไปจากความรู้สึกอึดอัดแบบนี้ คยองซูไม่รู้เลยว่าแบคฮยอนคิดยังไงคิดจะเอายังไงกับชีวิตของเขา แบคฮยอนต้องการอะไร
“อย่าหนีพี่ไปแค่นี้ ขอแค่นี้ได้มั้ยคยองซู”
“หึ เห็นแก่ตัวที่สุด”
เสียงเล็กที่เปล่งคำต่อว่าออกมาทำเอาแบคฮยอนจุก เขารู้ว่าตอนนี้คยองซูอาจจะปิดใจไม่รับเขาไปแล้วก็ได้ แต่จะทำยังไงได้ในเมื่อแบคฮยอนเป็นแบบที่คยองซูพูดจริง แบคฮยอนเป็นคนเห็นแก่ตัว
“คุณทำแบบนี้คิดว่าผมจะอยู่ด้วยต่อรึไง คุณไม่เคยเลยที่จะชัดเจนกับผมจะให้ผมยืนอยู่ตรงนี้ในฐานะอะไรล่ะ เมียเก็บนางบำเรอหรือว่าตัวแทนของผู้หญิงคนนั้น!!” คยองซูแทบขาดใจเมื่อคิดถึงจุดยืนของตัวเอง เขาไม่มีค่าพอหรืออะไรเลยเหรอ “จะเอายังไงบอกมาสิจะเอายังไงก็บอกมา ฮือๆ”
“คบกับพี่มั้ย”
ในเมื่อเป็นทางเดียวที่แบคฮยอนพอจะชดใช้ให้คยองซูได้แบคฮยอนก็พร้อมจะทำ เขารู้ว่าคยองซูต้องคิดแน่ว่าเขากำลังจะเอาคนตัวเล็กนี่เป็นตัวแทนของซูจอง แต่แบคฮยอนก็อยากบอกคยองซูเหมือนกันว่าเขาไม่คิดแบบนั้นแล้วคยองซูก็คือคยองซู คนที่น่ารักสดใสตลอดเวลาแถมยังชอบทำหน้าตาจริงจังเวลาเขาอ้อนหรือว่าไม่ไปทำงาน คยองซูที่ทำอาหารอร่อยแบคฮยอนอยากจะตื่นมาแล้วกินอาหารเช้าแบบนี้ทุกวัน คยองซูคนตัวเล็กที่เวลากอดที่ไรแล้วมันอบอุ่นหัวใจเย็นชาของเขาเหลือเกิน คยองซูคนที่ยอมแบคฮยอนทุกอย่างยอมอยู่กับเขาในวันที่เขาทำตัวงี่เง่า แต่ถ้าวันนี้คยองซูจากไปแบคฮยอนคงอยู่ไม่ได้แน่ถ้าไม่มีคนตัวเล็กนี่ จะช้าไปมั้ยถ้าแบคฮยอนอย่าจะบอกคยองซูว่า…รัก
“อย่าเอาอารมณ์ชั่ววูบของคุณมาตัดสินใจทำแบบนี้ฮึก คนที่เจ็บมันไม่ใช่คุณแต่เป็นผมผมทนไม่ไหวแล้วรู้มั้ย ผมทนไม่ไหวแล้วกับการกระทำแบบนี้ของคุณ คุณรู้มั้ยว่าบางทีคุณก็เหมือนจะสนใจผมแต่บางทีคุณก็จมอยู่กับอดีตของคุณ ฮึก! ผมไม่อยากทำร้ายตัวเองมากกว่านี้”
ถึงจะรักแบคฮยอนขนาดไหนแต่คยองซูทนไม่ได้หรอกที่แบคฮยอนจะทำแบบนี้ อีกใจหนึ่งคยองซูก็ยังอยากจะช่วยให้แบคฮยอนเลิกจมอยู่กับอดีตเลวร้ายพวกนั้น ถึงคยองซูอาจจะไม่สมหัวกับแบคฮยอนแต่ก็อยากเห็นแบคฮยอนกลับมาเป็นผู้เป็นคน แต่คยองซูเองก็เจ็บต่อไปไหวแล้วรั้งจะยื้อต่อไปก็ไม่มีอะไรดีถ้าแบคฮยอนยังไม่ยอมเปิดใจ
“ไม่มีอารมณ์ชั่ววูบอะไรทั้งนั้นคยองซู ขอโอกาสพี่พิสูจน์ตัวเองสักครั้งได้มั้ย”
“ยังคิดถึงโอกาสอีกเหรอ คุณทำมันพังไปหมดแล้ว!”
ในที่สุดคยองซูก็ทำสำเร็จคนตัวเล็กออกมาจากอ้อมแขนของแบคฮยอนได้แล้วแต่ดูเหมือนว่าแบคฮยอนจะถอดใจคลายอ้อมกอดออกให้มากกว่า คยองซูรีบเอาผ้าห่มขึ้นมาพันช่วงล่างของตัวเองเอาไว้ก่อนจะรีบเก็บเสื้อผ้าของตัวเองแล้วเข้าห้องน้ำไป คนตัวเล็กยืนจ้องหน้าตัวเองอยู่หน้ากระจกหน้าของเขาตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับซากศพซีดริมฝีปากบวมเจ่อจนน่ากลัว ตามเนื้อตัวมีแต่ร่องรอยความเลวร้าย
“ฮึก ฮือๆ”
คยองซูร้องไห้ไปเท่าไหร่แล้วนะในเช้านี้เสียน้ำตาไปเท่าไหร่แล้ว ทุกอย่างมันรวดเร็วไปหมดคยองซูรักแบคฮยอนเร็วเกินไป เร็วเกินไปจนไม่ทันระวังตัวว่าจะโดนทำร้ายขนาดนี้
แกร๊ก!
คนตัวเล็กใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานกว่าครึ่งชั่วโมง คยองซูเปิดประตูห้องน้ำออกมาตอนนี้ไม่เจอใครเลยแบคฮยอนไปไหน ตอนนี้ทั้งคอนโดเงียบไปหมดคนตัวเล็กที่เกือบจะเลิกร้องไห้ไปแล้วกลับมาน้ำตาไหลอย่างไม่รู้ตัว แบคฮยอนคงทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบจริงๆ พอคิดได้ว่าตัวเองพูดอะไรไปก็เลยหายเงียบไปบอกแล้วว่าคยองซูไม่มีค่าอะไรเลย
“ยอมแพ้เถอะคยองซูมึงแพ้แล้ว…ฮึก!”
คยองซูพูดกับตัวเองสองเท้าเล็กพาร่างกายอันบอบช้ำออกมาจากห้องของแบคฮยอน ถึงแม้จะเจ็บไปทั้งร่างกายคยองซูก็กัดฟันฝืน ร่างกายน่ะไม่เท่าไหร่หรอกแต่ตอนนี้หัวใจของคยองซูมันมีแผลเท่าไหร่แล้วไม่รู้ แผลที่เกิดจากความโง่ของตัวเอง แผลที่เกิดจากการที่จะเอาตัวเองไปแทนที่ของคนมีค่ามากที่สุดสำหรับแบคฮยอน
เรื่องราวพวกนั้นผ่านไปหลายวันแล้ว คยองซูไม่ได้กลับไปทำงานให้แบคฮยอนตอนแรกเพื่อนรักอย่างมินซอกก็โทรมาถามว่าทำไมคยองซูไม่ไปทำงานแต่คนตัวเล็กก็บ่ายเบี่ยงตลอด แบคฮยอนเองก็หายเงียบไปไม่แม้จะโทรมาหาหรือว่าอะไรก็ดีแล้วล่ะคยองซูจะได้ไม่เจ็บกว่านี้
ตอนนี้คยองซูกำลังนั่งทบทวนตำราเรียนกองเป็นภูเขาตรงม้าหินในลานกว้างของมหาลัย คนตัวเล็กไม่อยากปล่อยให้ตัวเองว่างเพราะสมองและจิตใจของเขามันจะวกไปหาแบคฮยอนทุกทีคยองซูไม่อยากจะนึกถึงอะไรทั้งสิ้น อยากจะให้เรื่องทุกอย่างเป็นฝันร้ายที่พอตื่นมาแล้วทุกอย่างก็จะหายไปหมดราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
“อ๊ะ!”
เพราะกระแสลมที่พัดแรงเกินไปทำให้ชีทแพ่นเบาที่คยองซูวางมันไว้ส่งๆ บนโต๊ะปลิ้วร่วงล่นลงไปคนตัวเล็กส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกไปหยิบมัน ระหว่างที่ก้มตัวลงไปหยิบมันคยองซูก็เลือบตาขึ้นมองเห็นเท้าคู่หนึ่งมายืนอยู่ตรงหน้า พอไล่มองขึ้นไปเรื่อยๆ ก็เจอเข้ากับ…
“พี่คริส!”
เนื้อเรื่องทุกอย่างใกล้จะมันส์ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว
พระเอกเรื่องนี้จะเป็นใครเป็นพี่คริสอ่ะป่าวววว??
พี่คริสเป็นใคร พี่แบคไปไหน คยองจะท้องมั้ย(ไม่ใช่ละ)
555555555 ตอนนี้แต่งแล้วแบบกรีดร้องบิดตัวไปบิดตัวมา
แต่งยากมากพยายามสื่ออารมณ์โง่ๆ ของพี่แบคออกมาให้สุดๆ
พี่แบคมันรู้ใจตัวเองแล้วแต่ดูเหมือนสายเกินไปเพราะฉันเจอเฮียคริสแล้ว
ศรีโด้จะเป็นของใครให้คุณกดโหวตมา กดหนึ่งพี่แบคแม่มโง่ กดสองเฮียคริสมึงเป็นใคร
ส่งมาได้ทั้งแท็กในทวิตและคอมเม้นด้านล่าง #เอาจริงนะเว้ยยยย
แท็ก #คยองรับจ้าง
farry 1000%
ความคิดเห็น