ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (EXO) Eidolon ξ BaekDo x LuDo [END]

    ลำดับตอนที่ #5 : EIDOLON 4

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 56





    EIDOLON 4

     












    ดีโอนั่งนองอตลอดทาง ลู่หานเองก็ไม่ได้แย่อะไรอีกตั้งแต่โทรบอกชานยอล คิดว่ายังไงล่ะที่ลู่หานบอกว่าจะพาดีโอไปกรึ๊บน่ะ ใช่ลู่หานคิดจะทำจริงๆ เรื่องอะไรที่ต้องโดนต่อยฟรีล่ะ


    “เป็นอะไรกลัวรึไง ไหนบอกว่ามีผัวแล้วแค่โดนทีสองทีมันไม่หนักหนาอะไรหนักหรอก”



    หันขวับดีโอจ้องลู่หานแทบจะกินเลือดกินเนื้อ ลู่หานยกยิ้มอย่างพอใจรอยช้ำที่มุมปากของลู่หานยังคงขึ้นชัดเจน ดูท่าว่ามันจะไม่หายไปง่ายๆ ด้วย



    “ไม่ได้กลัว แค่ไม่ไว้ใจคนแบบนายว่าจะไปได้กับใครแล้วมีเชื้อมารึเปล่า ถ้าอยากนักก็แวะซื้อถุงยางซะก่อนนะ กันไว้ดีกว่าแก้”




    ลู่หานแบรกรถกะทันหัน ร่างเล็กของดีโอผู้ที่ไม่ได้สวมเข็มขัดนิรภัยเอาไว้ กระเด็นไปด้านหน้าอย่างแรง แต่ก็ยังไม่ทันได้ตั้งสติร่างของดีโอก็ถูกกระชากให้หลังไปกระแทกกับประตูรถแล้วร่างใหญ่กว่าก็ทาบลงมา




    “เมื่อไหร่จะเลิกพูดแบบนี้สักที รู้มั้ยมันอันตรายนะ” ลู่หานกระซิบข้างหูของร่างเล็ก พร้อมพ่นลมใส่หูของดีโอจนอีกคนต้องเบือนหน้าหลบ “ทำไมเสียวเหรอ ฉันจัดให้นายเสียวได้กว่านี้อีกนะ”




    “เอาตัวออกไปนะ!




    ดีโอออกแรงผลักแต่ดูเหมือนลู่หานจะทิ้งน้ำหนักลงมามากกว่าเดิม จนดีโอรู้สึกอึดอัดมาก นี่ถ้าลู่หานไม่เอาตัวออกไปเขาจะอ้วกใส่หัวเลยคอยดูสิ




    “ทำไมปกตินะ มีแต่คนเรียกให้ฉันเบียดลงไปมากกว่า มีแต่นายนะที่ขอให้ฉันออก ฉันน่ะเป็นพวกไม่ค่อยทำตามใจใครด้วยน่ะสิ ยิ่งถ้าบอกให้ออกก็จะเข้า ให้เข้าก็จะออก ลองพูดใหม่ดีมั้ย”




    “เอาตัวเข้ามานะ”




    เอาสิถ้าลู่หานกล้าเล่นดีโอก็กล้าที่จะเล่นด้วยเหมือนกัน แต่คำพูดของลู่หานก็เหมือนกลิ่นขี้หมาน่ะแหละ ยิ่งพยายามจะกำจัดมันยิ่งเหม็น ก็ดูสิร่างของลู่หานเบียดชิดลงมามากกว่าเดิมอีก ตอนนี้จมูกของลู่หานกำลังสูดดมตามซอกคอขาวของดีโอไม่หยุด แถมยังมีจูบเบาๆ ด้วยนะ




    ถ้าลู่หานเงยหน้าขึ้นมาคงต้องขำตายแน่เลย ก็ดูตอนนี้สิใบหน้าหวานของดีโอกำลังแดงซ่าน คนตัวเล็กพยายามจะเก็บอาการแต่ก็ทำไมได้ จะบอกว่ายังไงดีนะดีโอเคยมีแฟนนะ แต่ก็ไม่เคยให้แฟนทำแบบนี้แค่จับมือกันยังแทบไม่ค่อยได้ทำ แล้วดูลู่หานทำสิมันก้าวข้ามการจับมือไปแล้วนะ




    “เล่นขี้โกงนี่”




    “ใครบอกว่าโกง ก็นายไม่ใช่เหรอที่บอกให้ฉันเบียดมากกว่าเดิม ฉันก็ทำถูกนิ”



    ลู่หานยังคงซุกไซ้ตามลำคอขาวใส กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ลู่หานไม่คิดว่าจะมีในคนตัวเล็กนี่ทำเอาเขาอยากจะจับคนตัวเล็กทำเมียซะตรงนี้ ใครจะคิดล่ะว่าดีโอที่มีลุคแรงๆ แบบนี้จะมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของแป้งเด็ก ปกติทั่วไปคนแรงๆ ต้องเป็นตู้น้ำหอมไม่ใช่รึไง ที่เดินผ่านไปเป็นชั่วโมงๆ กลิ่นก็ยังคงฉุนติดจมูก




    “ดีโอนายรู้หรือเปล่าว่าตัวนายน่ะ หอมมากเลยนะ”



    ลู่หานเงยหน้าขึ้นมาจากซอกคอเล็ก ใบหน้าของลู่หานกำลังแดงจนน่ากลัว เขาพยายามอดทนจนถึงที่สุดแล้ว ถ้าดีโอยังไม่เลิกที่จะดื้อกับเขา คนตัวเล็กอาจจะได้ทำอะไรในที่ ที่อึดอัดแบบนี้สักหน่อย




    “รู้มั้ยว่านายกำลังจะทำให้ฉันสติพัง นายยั่วฉันมากเลยนะดีโอ”




    กดจูบๆ แรงไปบนปากรูปหัวใจสีหวานหยด ลิ้นหนาสอดเข้าไปดูดหาความหวานของดีโออย่างง่ายดาย ที่ดีโอไม่ขัดเพราะถึงจะขัดยังไงลู่หานก็ต้องเอาชนะอยู่แล้ว สู้ปล่อยไปเลยดีกว่าให้คนตัวสูงรับรู้เองว่าเขาไม่ต้องการ เชื่อเถอะน่าคนอย่างลู่หานไม่ใช่พวกชอบบังคับหรอกน่า แต่คนอย่างลู่หานเป็นพวกชอบเอาชนะก็แค่นั้น แต่ดีโอมีแผนที่ดีกว่านั้น




    “ดีโอๆ เฮ้ตื่นสิ”



    ลู่หานเอะใจว่าทำไมรอบนี้คนตัวเล็กใต้ร่างของเขาถึงได้นิ่งซะเหลือเกิน พอถอนจูบออกมาเท่านั้นแหละ ลู่หานถึงกับช็อกร่างเล็กของคนตรงหน้านอนนิ่ง แถมใบหน้ายังแดงเหมือนคนร้อนมากๆ



    “ไม่เล่นตลกนะดีโอ นายอย่ามาเล่นน่า”



    ตบแก้มนิ่มเบาๆ แต่ก็เหมือนไม่มีสัญญาตอบรับ ร่างเล็กยังคนนิ่งเหมือนเดิม ลู่หานจับให้คนตัวเล็กมานั่งท่าเดิมก่อนที่ตัวเองจะรีบขับรถไปยังคอนโดของชานยอลทันที นี่เขาคงไม่เล่นแรงไปใช่มั้ย






     

    ถึงคอนโดของชานยอลแล้ว ลู่หานวางร่างเล็กไว้ที่เตียงแล้วรีบปลดกระดุมเสื้อของดีโอลงมาถึงหน้าท้องบางทีดีโออาจจะร้อนจนสลบไปก็ได้ เรียนแพทย์ภาษาอะไรถึงได้อ่อนแอขนาดนี้ ลู่หานเอาผ้าชุบน้ำบิดหมาดๆ เช็ดตามใบหน้าแล้วก็ไล่ลงมาที่คอขาวที่มีรอยแดงจางๆ ที่เขาจงใจทำเอาไว้ แต่ที่น่าหนักใจก็คือบริเวณหน้าอกเนียนน่าซุกของดีโอที่ทำเอาลู่หานใจสั่นถ้าเขาเช็ดตรงนั้นมีหวังได้ลักหลับคนตรงหน้าแน่



    “ไม่เว้ยไอ้ลู่ ตรงนั้นไม่ต้องเช็ดก็ได้”




    ลู่หานปาผ้าผืนเล็กที่ใช้เช็ดตัวดีโอไปนอนอยู่ใกล้ๆ ตู้เสื้อผ้าของชานยอล สายตาของเขาจับจ้องไว้ที่ร่างของดีโอ แต่แล้วเขาก็จับอะไรที่ผิดสังเกตได้ ดูตาของดีโอสิถ้าคนที่เป็นลมเขาจะต้องหลับตานิ่งๆ ไม่ใช่รึไงแล้วดูตาของคนตัวเล็กนี่สิ ลูกตากรอกไปกรอกมาอยู่นั่นแหละ



    “หึ!...



    ลู่หานยิ้มมุมปาก เกือบตกหลุมแล้วมั้ยล่ะมึงไอ้ลู่หาน เกือบโดนเด็กมันหลอกเอาซะแล้ว อยากเล่นใช่มั้ยดีโอได้เดี๋ยวพี่ลู่จะจัดให้หนักเลย




    “เฮ้อทำไมนะ ถึงนายจะนหน้าตาเหมือนคยองซูแต่ฉันถึงได้ไม่อยากได้นายเท่ากับคยองซู” เอาสิไม้ตายของลู่หานมาแล้ว ทำไมเขาถึงใช้ไม้นี้น่ะเหรอ ก็เมื่อเช้าน่ะสิลู่หานนั่งสังเกตดีโอตลอด ไม่รู้นะว่าทำไมต้องมองคนตัวเล็กหน้างอคนนี้ แต่ลู่หานเลิกมองไม่ได้จริงๆ มันเพลินตาจนรู้ตัวอีกที ร่างเล็กตรงหน้าก็หันมามองเขาตาขวางซะแล้ว ไม่ใช่เรื่องอะไรหรอก ก็เรื่องที่คยองซูกับเขายิ้มหวานให้กันแค่นั้นดูก็รู้ว่าคนตัวเล็กหวงน้องแค่ไหน “คยองซูน่ะดูน่ารักอ่อนหวาน เนื้อตัวก็นุ่มนิ่มไม่สากกระด้างเหมือนนาย”




    “เออสิ ฉันมันไม่เหมือนคยองซูนิ” ดีโอลืมตาพรวด ร่างเล็กลุกนั่งพร้อมกับต่อว่าลู่หานอย่างลืมตัว “อย่ายุ่งกับน้องฉันคยองซูใสซื่อเกินกว่าที่จะมามั่วกับคนอย่างนาย”




    “หึจริงๆ ด้วยสินะ” ลู่หานยิ้มมุมปากเหมือนผู้ชนะ “น้องนายน่ะฉันอยากได้มากเลยนะ แต่ถ้าไม่อยากให้ฉันยุ่งก็เอาตัวนายมาแลกสิ เพื่อมันจะแทนกันได้”




    “เอาสิตัวฉันน่ะอยากได้ก็เอาไป นายไม่ใช่คนแรกหรอก”



    “ดีโออย่ายั่วโมโหนะ คราวนี้ฉันจะไม่ใจดีด้วยแล้วนะ



    “ก็เอาสิใครกลัวJ



    ลู่หานผลักคนตัวเล็กทันทีที่ตบะแตก ถ้าจะให้จัดอันดับคนยั่วโมโหเก่งดีโอคงได้มันไปครองที่หนึ่งแน่ แล้วยิ่งเรื่องยั่วให้คนอื่นอยากจะทำมิดีมิร้ายแล้วด้วยนะ ดีโอวินไปเลย ไม่รู้รึไงว่าตัวเองนั้นน่าจับกดแค่ไหน ยังมาพูดจายั่วอารมณ์อีกตั้งหาก



    “ฉันจะให้โอกาสครั้งสุดท้าย ขอโทษฉันแล้วฉันจะไม่ทำอะไร”



    “ไม่!!



    ลู่หานกดจูบแรงๆ ไปที่ปากสวย ลิ้นร้อนของเขาส่งเข้าไปดูดหาความหวานของดีโออีกครั้งอย่างไม่รู้สึกเบื่อ คนตัวเล็กไม่ได้ขัดขืนแต่ก็ไม่ได้ตอบรับเขาเหมือนกัน ไม่ว่าลู่หานจะหยอกล้อลิ้นเล็กนั่นด้วยวิธีไหนก็แล้วแต่ ดีโอไม่ตอบรับเขาเลย




     

    แต่ใครสนลู่หานถอนปากออกจากปากรูปหัวใจ ใบหน้าของเขาซุกลงที่คอเล็กดูดเม้นจนขึ้นรอยชัดเจนกว่าเก่า ลิ้นร้อนเลียไปบนใบหูขาวจนคนใต้ร่างต้องหลบหนีด้วยความรู้สึกวาบวาม ดีโอกำลังไม่เข้าใจตัวเองทั้งทีบอกกับตัวเองแล้วว่าจะไม่รู้สึกอะไร แต่ว่าร่างกายของเขากำลังร้อนเหมือนโดนไฟเผา ซึ่งแน่นอนมันไม่ได้มาจากสัมผัสของลู่หาน ถึงจะใช่แต่ก็ไม่ถึงขนาดนี้ อารมณ์ตอนนี้เหมือนเขาโดนยาแต่ลู่หานไม่ได้มอมยาเขานิ คิดไปคิดมาหัวใจก็กระตุกวูบ คยองซู น้องชายของเขาไปกับแบคฮยอน คุณเชื่อมั้ยว่าพวกเรามีจิตสื่อถึงกันดีโอกำลังภาวนาอย่าให้เป็นแบบที่เขาคิดเลย



    “อื้ออ!



    เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ อารมณ์ที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ อย่างไร้สาเหตุปลุกให้เขามีอารมณ์ร่วมกับลู่หาน ยามที่ลิ้นร้อนของเขาสัมผัสส่วนไหนของร่างกาย ขนก็ลุกซู่รับสัมผัสนั้นอย่างเต็มใจ



    “ชอบเหรอดีโอ”



    ลู่หานสลัดเสื้อของคนตัวเล็กทิ้งไป ดีโอกำลังติดไฟถ้าชักช้ากว่านี้คนตัวเล็กอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ ลู่หานครอบปากลงมาที่ยอดอกสีอิ่มดูเม้มอย่างเสียวซ่านจนคนตัวเล็กต้องแอ่นอกรับสัมผัสของเขา มือเล็กของดีโอกดลงมาที่หัวของลู่หาน เสียงครางกระเส่าบ่งบอกว่ากำลังสุขมากล้น ลู่หานยิ่งได้ใจดูดเม้มสลับกันทั้งสองข้างจนยอดอกแดงช้ำแล้วจึงละหน้าลงไปที่หน้าท้องแบนราบ ลิ้นร้อนแหย่ลิ้นเล่นกับสะดือของดีโอจนร่างเล็กบิดไปมาเหมือนเจ้าเข้า



    “ลู่หานอย่าเล่นแบบนี้ อื้อ! มันเสียว”



    “เสียวมากมั้ยดีโอ ถ้าอยากให้เลิกแกล้งเรียกพี่สิแล้วจะเลิก”



    ดีโอเงยหน้าขึ้นมามองเขาตาเขียว แต่ลู่หานใช่สนใจไม่ ลิ้นร้อนจะแหย่วนรอบสะดือสวยของดีโอ จนคนตัวเล็กอดไม่ได้ ต้องยอมแพ้คนโตกว่าตรงหน้า



    “พะ พี่ลู่หานพอเถอะผมกำลังจะขาดใจแล้ว”



    ถึงจะเบาบางแต่ลู่หานก็ได้ยินชัดเจนเต็มสองรูหู ลู่หานเลื่อนตัวขึ้นมาจนหน้าของเขากับดีโออยู่ในระดับเดียวกัน กดจูบเบาๆ ไปบนปากรูปหัวใจนั่น



    “ยอมแพ้พี่แล้วสินะ”



    รอยยิ้มแบบเปิดเผยความจริงใจของลู่หานส่งไปยังดีโอ จนร่างเล็กต้องหลบหน้าหนีหัวใจเต้นรัวเหมือนโดนทุบ นี่ดีโอหวั่นไหวกับคนตัวสูงต้องหน้างั้นเหรอ แค่รอยยิ้มอบอุ่นของคนตรงหน้าที่ส่งมาให้เขาแค่นั้น รอยยิ้มนั่นอบอุ่นที่สุดแล้วในชีวิตของเด็กผู้ชายตัวเล็กคนนี้ที่คนอื่นมอบให้เขานอกจากคยองซู รอยยิ้มที่ไม่มีความอยากเอาชนะเหมือนครั้งก่อนๆ ของลู่หาน ดีโอชอบมันนะ






     


     

    “ดีโออยู่ที่นี่ก่อน พี่ไปประชุมแปปนึงเดียวกลับมา ห้ามหนีไปไหนถ้าไปเรื่องนี้ถึงน้องชายนายแน่”



    ลู่หานกำชับก่อนจะลุกเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสื้อผ้าของเขา เพียงแปปเดียวร่างสูงก็ออกมาจากห้องน้ำเสื้อสูทที่เปื้อนเมื่อกี้ถูกซักแล้วแขวนไว้ในห้องน้ำ ร่างสูงเดินมาจูบหน้าผากของดีโอที่นอนเปลื่อยเปล่าอยู่บนเตียงก่อนจะออกไป เสียงประตูปิดบ่งบอกว่าลู่หานไปแล้ว หยดน้ำตาเล็กๆ ก็หยดลงมา



    “เหอะ!! มึงมันน่าสมเพชดีโอ ปากบอกเกลียดนักเกลียดหนา แต่มึงก็ยอมแพ้ต่อสัมผัสของเขา มึงมันใจง่าย



    ร่างเล็กนอกกอดตัวเองเสียงสะอื้นที่พยายามจะกักเอาไว้แต่ก็ทำไม่ได้ ต้องปล่อยให้มันดังออกมา เพลียเหลือเกินเหนื่อยถึงกายและใจ จนตอนนี้ไม่มีแรงที่ลืมตาด้วยซ้ำ









     
    แก้แล้วนะจ้ะพยายามตัดเอ็นซีทิ้งไป
    แต่ไม่ต้องกลัวไม่อ่านมันก็ไม่งงหรอก คือเว็บนี้เขาไม่รับเอ็นซี
    อันนี้รู้ดีนะ แต่ก็อดไม่ได้อยากบอกเลยว่าไม่ชอบคนแบนมาก
    ทำตัวแย่ เข้าไปดูที่ไอดีมาก็ใช้คำพูดหน้าไอดีว่าจรรโลงโลก
    คะเชิญทำไปเถอะ อย่าได้เจอะได้เจออีกเลยสาธุ
    บอกเลยว่าไม่พอใจมาก
    ใครที่ปลดแบนกรุณาอ่านนะคะ

     
    #สองแฝดดโย








    CRY .q
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×