คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Arc1.2 ท่านนายพล
ร่าออามิลเินามท่านนายพลนมาถึห้อห้อหนึ่ ร่าอท่านนายพลเินเ้าไป่อน เาึเินามเ้าไป ในห้อแ่เรียบ่าย มีแ่โ๊ะทำาน และเอสารมามายในห้อ หมิหมิมอท่านนายพล ่อนะยืนัวรเมื่อสายาเย็นามอมา ท่านนายพลาร์เนทมอสำรวนายทหารที่ล้า่อ้านอเา้วยสายาเย็นา ใบหน้าหล่อเหลาี เส้นผมสีทอัสั้นแ่อนนี้เริ่มยาวึ้นมาบ้าแล้ว วาสีน้ำาล เ้าันไ้ีับเส้นผม แ่ายถูระเบียบ อืม
"ท่านนายพลเรียผมมา"
"นายว่ามีไว้เพื่ออะไร"
รอยยิ้มออามิลเื่อนล มอนที่ถามเา้วยเสียราบเรียบ แล้วเหื่อ
"มีไว้เพื่อวามเป็นระเบียบรับ"
าร์เนทพึพอใับำอบ แ่วาสีน้ำเินยั้อมอมายัอามิลนิ่
"ิยัไับทหารที่ไร้"
หัวน้อยหมุนไปมา หมิหมิเป็นระบบน้อใหม่ เยผ่านมาเพียสอโล แ่เพื่อวามเป็นมืออาีพ หมิหมิหาำอบที่ีที่สุอบลับไป
"ผมิว่าทำให้ทหารทุนมีระเบียบมาึ้น แ่เอ็ทำให้เิวามุ่นเือภายในเ่นันรับ เราทำให้ทุนพอใับทุนไม่ไ้ แ่เราทำให้เป็นที่ยอมรับไ้"
หมิหมิมีวามสุมา รู้สึว่าัวเอเป็นระบบที่ลายยิ้มพอใับัวเอในใ และ้อมอนที่นั่เป็นน้ำแ็้อนรหน้า้วยสายาพราวระยับ าร์เนทรับฟัำอบ ่อนะไล่ให้เาออไป ระบบัวน้อยสุใมา ทำวามเารพ่อนะเินาไป ทิ้ให้ท่านนายพลนั่มอามไป้วยสายานิ่เรียบ
"อามิลนายไม่เป็นอะไรใ่ไหม"
"โอ้ พระเ้า นายยัมีีวิอยู่"
เสียเพื่อนๆ ทหารรอบายทำให้หาาอเาระุ เหล่าเพื่อนๆ เห็นสายาวัๆ อเพื่อน็ยิ้มแหย ่อนะเไไปเรื่ออื่น สุท้ายเรื่อที่ท่านนายพลเรียอามิลเ้าไปพบ็ไม่ไ้รับำอบว่าเป็นเพราะอะไร
"เฮ้อ เหนื่อย วันนี้ไม่เอใรที่ะอยู่ับท่านนายพลไ้เลย"
หมิหมิพยายามมอหานที่ะอยู่ร่วมับท่านนายพลไ้ อย่าน้อย้อเป็นนที่รอบัวมีบรรยาาศบวๆ รอบาย เป็นนที่อยู่้าายท่านนายพลแล้วเหมาะสมทั้านะ และพลั มีวามเ้าใในัวท่านนายพล เป็นภรรยาที่ี และที่สำั้อทำให้ท่านนายพลรัไ้ มือเรียวเียน้อ่าๆ ลไปในระาษ ่อนะวาลใ้หมอน ร่าสมส่วนอทหารหนุ่มทิ้ัวลนอน มอาวบนฟ้านิ่ๆ วาสีน้ำาล็่อยๆ หลับล
เ้าวันใหม่เริ่มึ้น พร้อมับที่อามิล้อเ้าฝึสม่ำเสมอ ร่าายสมส่วนมีล้ามเนื้อเรียสวยอาบย้อมไป้วยเหื่อ เส้นผมสีทอเริ่มยาวึ้นเปียลู่ลบนรอบหน้าหล่อเหลา รับับวาสีน้ำาล เป็นเป้าหมายอสายาหลายู่ที่มอมาอย่าื่นม ในอทัพมีหิสาวน้อย แ่หาพูถึหิสาวที่อามิลไม่เยหลับนอน้วยนั้น ้อบอว่าน้อยยิ่ว่า วาสีน้ำเินมอร่าบนสนาม้อมนิ่ พร้อมับฟัเสียรอบสนามพูถึอีนไป้วย
"ท่านอามิล็ยัหล่อเหลาเ่นเิมเลย ถ้าันไ้สามีแบบนี้ายาหลับ"
"ะบ้าหรือไ ท่านอามิลเป็นอทุน่าหาล่ะ"
"หึ หล่อนไ้แ่มอนั่นล่ะ ใร็รู้ว่าท่านอามิลไม่เยรัใร"
เสียระิบแผ่วเบาาหิสาวรอบๆ สนาม แม้ะเบาแ่ไหน แ่นอย่าท่านนายพลาร์เนทนั้นไ้ยินทุำแม้ะนั่อยู่ในห้ออน้านบน็าม วาสีน้ำเินลุ่มลึมอเอสารอนนิ่ ถึแม้มัหันไปที่สนามบ่อยรั้็าม
"ท่านนายพล"
เสียทุ้มัึ้นในวามเียบ ร่าสูอหลานายเินเ้ามาในห้อ้วยใบหน้าไม่พอใ าร์เนทไม่สนใท่าทานั้นมออีนนิ่
"นี่มันหมายวามว่ายัไัน ท่านะให้ผมเลิับมิราล"
โเนสมอผู้เป็นอา้วยสายาเสียใ เารู้ว่าผู้เป็นอานั้นอาไม่เห็น้วย แ่ไม่ิว่าะบีบบัับพวเานานี้
"ถ้า้อารให้ันเอานั้นออ พวเธอ็้อยอมแบรับ้อนั้น"
เสียเรียบเอ่ยึ้นล้ายเรื่อนี้ไม่ใ่เรื่ออน ไม่สนใบหน้าหนัใ และเศร้าหมออหลานาย
"ท่านอา แ่แบบนี้มันะมี่าอะไร"
ท่านนายพลาร์เนทละสายาาเอสาราน และมอร่าสูอหลานาย้วยสายาเย็นาอย่าทุที โเนสเสียใ มอท่านนายพลที่แ็แร่ที่สุในอนนี้นิ่ เาไม่เ้าใว่าแ่นมีวามรัมันเป็นสิ่ที่ผิมาเลยหรือ
"ท่านไม่มีนที่รัเลยหรือไ หาท่าน้อแยับนา ท่านะมีวามสุหรือไม่ ท่านนายพล"
ท่านนายพลาร์เนทิว่าเรื่อแบบนี้มันไร้สาระสิ้นี เาะไปมีวามรัที่ไร้่านั้นไปทำไม หาแ่ำพูที่ะเอ่ยลับหยุอยู่ที่ลำอ พูออไปไม่ไ้ วาสีน้ำเินมืเหลือบมอไปที่สนาม้อมที่มีร่าใรบานนั่อยู่ แ่เมื่อรู้ว่าัวเอทำอะไรลไป็รีบเ็บสายานั้นลับมาอย่าไม่เ้าใ ท่ามลาสายาสสัยอโเนส เามอามสายาผู้เป็นอาไป็พบับร่าอนายทหารผู้หนึ่ที่นั่พัอยู่ ในสนามนั้นไม่มีทหารฝึ้อมอีแล้วร่านั้นึโเ่นในสนามเพียผู้เียว หนทาอออเรื่อนี้สว่าวาบในหัวอโเนส ใบหน้าหล่อเหลาร้ายาระุยิ้มมอท่านนายพลที่ทำเป็นนิ่เย้วยท่าทาราวับเป็นผู้นะ นท่านนายพลาร์เนทสสัยท่าทาอหลานาย
หึหึ ท่านอา ราวนี้ท่านไม่มีทารัษา้อนี้ไว้ไ้แน่นอน
ความคิดเห็น