ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : รัก...นายนั่นแหละ 7
\"เฮ้ย พี่แกทำจริงหรอวะ\"ชาถามขยี้ตา อย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง
\" นึกว่าพี่แก รับปากไอ้เจน ไปงั้นๆ แหละ\"คีย์หยุดร้องพลางมองไปข้างหน้า
ตอนนี้นักเรียนทั้งโรงเรียน และแขกที่มาเยี่ยมโรงเรียนต่างซุบซิบกัน
บางคนมองไปเพื่อให้เห็นยีนต์ให้ชัดขึ้น
ตอนนี้ สายตาของเจนไม่ได้มองยีนต์ เธอกำลังสอดส่องสายตา หาใครบางคน
ก่อนจะเอ่ยปากถามเพื่อนๆของเธอ
\"วันนี้แกเห็นยัยนั้นมะ\"
\"อ๋อ จะให้ยัยนั้น เห็นภาพบาดตา คำพูดบาดใจ ของพี่ยีนต์นะหรอ\"ชาแหย่เจนเล่น
\"ช่าย\"เจนลากเสียงอย่างผู้มีชัยชนะ ก่อนจะมองหาต่อ
\"ถ้าแกจะหายัยแพร ละก็ นู้น เมื่อวาน ฉันว่า กรีดลึกแล้วนะ อึดจริงๆเลย เดินหน้าซีดไปนู้นแล้วละ\"
คีย์ชี้ไปที่แพร ที่เดินออกไปจากแถว อย่างเงียบๆ สายตาบ่งบอกถึงความสับสน เหมือนจะพูดว่า
ไม่เชื่อ ไม่จริง แต่ริมฝีปากก็ไม่ได้พูดออกมาแต่อย่างใด
เจนและชาหันไปตามมือที่คีย์ชี้ รอยยิ้มผุดขึ้นบนหน้าเจนทันที รอยยิ้ม ที่น่ากลัว
ก่อนที่จะดึงเพื่อนทั้งสองเดินเข้าไปหาแพร
\"นี่ เห็นไหมชา พี่ยีนต์เขาบอกรักฉันอะ บอกต่อหน้าคนทั้งโรงเรียนเลย\"เจนพูดกับชา ซะเสียงดัง
พลางก้าวขาไปข้างหน้า เพื่อเข้าใกล้แพรมากขึ้น
\"พี่เขาคงรักแกจริงละมั้ง ทุ่มซะ\"ชาพูดพลางเหลิบตามองแพร
\"พี่เขาคงรักแกมากกว่าบางคน นะ\"คีย์ พูด พลางเดินตรงๆเข้าไปหาแพร
\"เธอ \"
แพรรีบสะบัดหน้าหนี
\"ฉันเรียกเธอนะ แพร\"คีย์รีบตะโกนเรียก
\"ทำไม เธอจะมาพูดดีทำไม\"แพรหันหน้ากลับมาถาม พร้อมกับรอยน้ำตา
\"เปล่า ฉันแค่จะมาทวงสัญญา\"
\"สัญญา?\"
\"เธอจะบอกว่าลืมหรอ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ข้างเธอแล้วนะ สัญญาออกไปจากที่นี่ไง\"
\"อ๋อ พวดเธอจะเอาทุกอย่างไปจากฉันใช่ไหม\"แพรตวาดคีย์เสียงดังอย่างเกรี้ยวกราด
\"ป่าวนี่ ฉันไม่ได้จะเอาทุกอย่าง เพียงแค่อยากรู้ว่าเธอเป็นคนรักษาสัญญาได้ไหม\"
คีย์ยังใจเย็น ส่งสายตาเหยียดๆ มองแพร ยิ่งจี้จุด ของแพรมากขึ้น
\"น้องเจนครับ\"ยีนต์วิ่งมาจากไหนไม่รู้ ขัดจังหวะพอดี
\"อ้าว\"ยีนต์ชะงัก เมื่อเห็นคีย์ยืนมอแพรด้วยสายตาเหยียดๆ และเห็นแพร ท่าทางโกรธสุดขีด
\"พี่ยีนต์คะ \"เจนรีบเดินไปหายีนต์
\"เราตกลงเรื่องของเราเถอะคะ ปล่อยพวกเขาเถอะ คีย์จัดการได้อยู่แล้ว\"
\"โอเคครับ\"ยีนต์รับคำอย่างไม่แน่ใจ เจฃขาได้ยินคำล่ำลือมากมายเกี่ยวกับพวกเธอสามคน
โดยเฉพาะ คีย์ เขาไม่ได้กลัวหรอก ว่าเพื่อว่าที่แฟนสาวเขาจะเป็นอะไร
กลัวแต่เธอจะไปติดคุกข้อหาฆ่าคนตาย แล้วก็ขี้เกียจแบกแพรไปห้องพยาบาลด้วย
\"เออ...เจน เป็นแฟนพี่นะ\"ยีนต์ไม่แน่ใจว่าควรพูดคำนี้ในเวลานี้ แต่มันเป็นโอกาสเดียว
\"คะ\"เจนตอบ ท่ามกลางผู้คนที่มุงดู มีคนเดียวที่เสียใจ
มีคนเดียวที่ร้องไห้
มีคนเดียวที่ผิดหวัง
แพร
เธอวิ่งไปไกลแล้วกว่าทุกๆคนจะหันไปมองเธอ
คีย์ ก็ไม่ได้สนใจหลังจากเจนพูดคะว่า\'คะ\'ออกไปนั้น
เธอรีบหันมาดูเจนอย่างไม่เชื่อสายตา
เธอนึกว่าเจนแค่ท้ายีนต์เล่นๆ แล้วเขี่ยทิ้ง
แต่ก็ปั้นหน้ายิ้ม
\'เรามีเรื่องต้องสะสางกันแล้ว เจน\'
--------
แง เขามาดู หายไปไหนก้ไม่รุ มาลงใหม่แย้ยนะคะ
\" นึกว่าพี่แก รับปากไอ้เจน ไปงั้นๆ แหละ\"คีย์หยุดร้องพลางมองไปข้างหน้า
ตอนนี้นักเรียนทั้งโรงเรียน และแขกที่มาเยี่ยมโรงเรียนต่างซุบซิบกัน
บางคนมองไปเพื่อให้เห็นยีนต์ให้ชัดขึ้น
ตอนนี้ สายตาของเจนไม่ได้มองยีนต์ เธอกำลังสอดส่องสายตา หาใครบางคน
ก่อนจะเอ่ยปากถามเพื่อนๆของเธอ
\"วันนี้แกเห็นยัยนั้นมะ\"
\"อ๋อ จะให้ยัยนั้น เห็นภาพบาดตา คำพูดบาดใจ ของพี่ยีนต์นะหรอ\"ชาแหย่เจนเล่น
\"ช่าย\"เจนลากเสียงอย่างผู้มีชัยชนะ ก่อนจะมองหาต่อ
\"ถ้าแกจะหายัยแพร ละก็ นู้น เมื่อวาน ฉันว่า กรีดลึกแล้วนะ อึดจริงๆเลย เดินหน้าซีดไปนู้นแล้วละ\"
คีย์ชี้ไปที่แพร ที่เดินออกไปจากแถว อย่างเงียบๆ สายตาบ่งบอกถึงความสับสน เหมือนจะพูดว่า
ไม่เชื่อ ไม่จริง แต่ริมฝีปากก็ไม่ได้พูดออกมาแต่อย่างใด
เจนและชาหันไปตามมือที่คีย์ชี้ รอยยิ้มผุดขึ้นบนหน้าเจนทันที รอยยิ้ม ที่น่ากลัว
ก่อนที่จะดึงเพื่อนทั้งสองเดินเข้าไปหาแพร
\"นี่ เห็นไหมชา พี่ยีนต์เขาบอกรักฉันอะ บอกต่อหน้าคนทั้งโรงเรียนเลย\"เจนพูดกับชา ซะเสียงดัง
พลางก้าวขาไปข้างหน้า เพื่อเข้าใกล้แพรมากขึ้น
\"พี่เขาคงรักแกจริงละมั้ง ทุ่มซะ\"ชาพูดพลางเหลิบตามองแพร
\"พี่เขาคงรักแกมากกว่าบางคน นะ\"คีย์ พูด พลางเดินตรงๆเข้าไปหาแพร
\"เธอ \"
แพรรีบสะบัดหน้าหนี
\"ฉันเรียกเธอนะ แพร\"คีย์รีบตะโกนเรียก
\"ทำไม เธอจะมาพูดดีทำไม\"แพรหันหน้ากลับมาถาม พร้อมกับรอยน้ำตา
\"เปล่า ฉันแค่จะมาทวงสัญญา\"
\"สัญญา?\"
\"เธอจะบอกว่าลืมหรอ ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ข้างเธอแล้วนะ สัญญาออกไปจากที่นี่ไง\"
\"อ๋อ พวดเธอจะเอาทุกอย่างไปจากฉันใช่ไหม\"แพรตวาดคีย์เสียงดังอย่างเกรี้ยวกราด
\"ป่าวนี่ ฉันไม่ได้จะเอาทุกอย่าง เพียงแค่อยากรู้ว่าเธอเป็นคนรักษาสัญญาได้ไหม\"
คีย์ยังใจเย็น ส่งสายตาเหยียดๆ มองแพร ยิ่งจี้จุด ของแพรมากขึ้น
\"น้องเจนครับ\"ยีนต์วิ่งมาจากไหนไม่รู้ ขัดจังหวะพอดี
\"อ้าว\"ยีนต์ชะงัก เมื่อเห็นคีย์ยืนมอแพรด้วยสายตาเหยียดๆ และเห็นแพร ท่าทางโกรธสุดขีด
\"พี่ยีนต์คะ \"เจนรีบเดินไปหายีนต์
\"เราตกลงเรื่องของเราเถอะคะ ปล่อยพวกเขาเถอะ คีย์จัดการได้อยู่แล้ว\"
\"โอเคครับ\"ยีนต์รับคำอย่างไม่แน่ใจ เจฃขาได้ยินคำล่ำลือมากมายเกี่ยวกับพวกเธอสามคน
โดยเฉพาะ คีย์ เขาไม่ได้กลัวหรอก ว่าเพื่อว่าที่แฟนสาวเขาจะเป็นอะไร
กลัวแต่เธอจะไปติดคุกข้อหาฆ่าคนตาย แล้วก็ขี้เกียจแบกแพรไปห้องพยาบาลด้วย
\"เออ...เจน เป็นแฟนพี่นะ\"ยีนต์ไม่แน่ใจว่าควรพูดคำนี้ในเวลานี้ แต่มันเป็นโอกาสเดียว
\"คะ\"เจนตอบ ท่ามกลางผู้คนที่มุงดู มีคนเดียวที่เสียใจ
มีคนเดียวที่ร้องไห้
มีคนเดียวที่ผิดหวัง
แพร
เธอวิ่งไปไกลแล้วกว่าทุกๆคนจะหันไปมองเธอ
คีย์ ก็ไม่ได้สนใจหลังจากเจนพูดคะว่า\'คะ\'ออกไปนั้น
เธอรีบหันมาดูเจนอย่างไม่เชื่อสายตา
เธอนึกว่าเจนแค่ท้ายีนต์เล่นๆ แล้วเขี่ยทิ้ง
แต่ก็ปั้นหน้ายิ้ม
\'เรามีเรื่องต้องสะสางกันแล้ว เจน\'
--------
แง เขามาดู หายไปไหนก้ไม่รุ มาลงใหม่แย้ยนะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น