ปฏิบัติการพิชิตใจ หนุ่มวัยใส หัวใจติดเกม

ลำดับตอนที่ #2 : ลูกยอ

“สวัสดี ลูกยอ”เสียงอ้อม เพื่อนในห้องทักฉันตั้งแต่เช้า



“จ้า หวัดดี”ฉันพูดแล้วหันกลับมามองแขนตัวเองที่มีแผลถลอกเล็กน้อย ไม่น่าเลยเพื่อเงินแค่หนึ่งร้อยบาท เกือบตีกันแน่ะ



“กริ่งๆ”ยัยแฝดนรก พลอยและทับทิม โผล่หน้าเข้ามาทักฉัน อย่าคิดว่าเขาทักผิดนะ นั่นชื่อฉันเองค่ะ ฉันชื่อกริ่ง ปุณฑรีก์ เกล้าตระกูล เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกาปีที่4ห้องสองของt.p.schoolค่ะ



\"หืม แผลที่ขาเป้นยังไงบ้าง\"ฉันถามแล้วยิ้มเรียบๆตามปกติ



\"ก็ค่อยยังชั่ว เข้าไปนั่งได้ไหม\"พลอยตอบ พลางมองสำรวจห้องฉัน ว่าไม่มีคนที่มันไม่อยากเจอ



\"ยังไม่มาหรอก เข้ามาสิ\"ว่าแล้วแฝดนรกทั้งสองก็เข้ามาในห้องฉัน



\"ลูกยอ ได้ข่าวว่าเมื่อวานมีเรื่องหรอ\"นายเอ เพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งเดินเข้ามาทักฉัน ทำไมได้ข่าวเร็วนักฟะ เรื่องมันเกิดตอนเย็นเมื่อวานนี่หว่า แล้วไอ้พวกนี้ก็ไปเล่นเกมหลังโรงเรียน ไม่น่าจะได้ยินนะ



\"นิดหน่อย\"ฉันยักไหล่ แล้วหันหน้าจะไปคุยกับพลอยและทับทิมต่อ



\"ลูกยอ ทำการบ้านมาหรือยัง\"ฟาร์ม เพื่อนตัวดีที่นั่งหน้าห้องวิ่งมาถามฉัน สงสัยไม่ได้ทำอีกล่ะสิ ฉันส่ายหน้า ปฏิเสธว่าไม่ให้ลอก ลอกบ่อยๆเป็นนิสัยไม่ดีนะค่ะ



\"นะนะนะนะนะค่า น้องกริ่งคนสวย เลิศเลอ ฉลาดปราดเปรื่องดั่งเทพีเอเธน่า นะค่ะ\"ยัยนี่ยอฉันใหญ่ มีหรืฉันจะหลงกล ว่าแล้วก็หันไปหยิบสมุดการบ้านส่งให้ฟาร์ม



นี่แหละสาเหตุของคำว่าลูกยอที่เพื่อนๆต่างเรียกฉัน เพราะฉันบ้ายอไงค่ะ ไม่ว่าอะไร ถ้ายอฉันเข้าหน่อยก็ยอมทุกอย่างเลย แหะๆ



\"นี่ แกว่า ไอ้เงินร้อยบาทที่ได้มา จะเอาไปทำอะไรดี\"พลอยโบกแบงค์ร้อยอยู่ตรงหน้าฉัน



\"ทำกับข้าวกินมั้งแก\"ฉันพูด แล้วมุดลงใต้โต๊ะ เพื่อหยิบปากกาที่หล่นลงไปเมื่อตะกี้



\"เออ ใช่ เอาเงินไปซื้อกับข้าวมาทำกินกันดีกว่า\"พลอยตบบ่าฉัน เหมือนขอบคุณ เข้าใจไหม ว่าฉันประชด ไอ้บ้า ฉันส่ายหน้าแล้วมองซ้ายมองขวาไปรอบๆห้อง



\"เฮ้ย ไอ้เอ เล่มใหม่ออกแล้ว แกซื้อยังวะ\"นายแคมป์ เพื่อนร่วมห้องที่ฉันและยัยแฝดนรกสองตัวนี่ ไม่อยากสุงสิงด้วย เพราะปกติ เวลาเรียนเขาจะนั่งเงียบ อ่านหนังสือ อะไร โอๆก็ไม่รู้ การบ้านก็ไม่ส่ง เรียนก็ห่วยแตก งานก็แย่ นิสัยเนี่ยไม่อยากพูดถึง ไม่สุงสิงกับใครนอกจาก ยัยนิ้ง กับนายเอ เห็นเขาพูดกันว่า อยู่กงๆ กินๆ อะไรนี่แหละ อยู่ด้วยกัน ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไร ไม่ได้สนใจด้วย





เขาเพิ่งเดินเข้ามาในห้อง



\"ยังเลยวะ นึกว่าแกจะซื้อ เฮ้ย แต่คราวหน้าจะไปเล่นร้านไหนดีวะ..@@#%+=-9#@@\"แล้วพวกนี้ก็จ่อภาษบ้าบออะไรก็ไม่รู้ต่อไป ซักพักยัยนิ้งก็เข้ามาร่วมวงด้วย



\"ไปเหอะ\"ฉันถูกดึงโดยเพื่อนซี้ แฝดนรกที่นั่งเงียบทันทีหลังจากที่นายแคมป์เข้ามา ให้ลุกขึ้น



\"ไปไหน\"ฉันเงยหน้าขึ้นถาม



\"นั้นสิ จะไปไหนดีล่ะ พลอย\"ทับทิมหันหน้าไปถามพลอย



\"แล้วเธออยากจะไปที่ๆฉันจะไปไหม ทับทิม\"พลอยมองหน้าแล้วถาม แล้วทั้งสองก็พยักหน้าให้แก่กันและกัน



\"ได้เวลาเข้าแถวแล้ว\"ยัยแฝดนรก พูดพร้อมกัน แล้วออกแรงลากฉันไปจากห้อง



ฉันเดินมาตามแรงลากของ แฝดนรก เพื่อลงไปเข้าแถว ดีนะว่าห้องของเราอยู่แค่ชั้นสี่ ปีหน้าเราต้องไปอยู่ชั้น7 ตายแน่ๆเลย เฮ้อ แค่นี้ก็หอบแฮกๆแล้ว อาจารย์ขา จะให้พวกเราขาเป็นท่อนซุงกันทุกคนหรือไงค่ะ ลิฟท์ก็ไม่มี



\"เฮ้อ หลุดมาได้ ฉันล่ะเกลียดสายตาของนายนั่นจริงๆ\"ทับทิมบ่น



\"อืม ฉันเห็นด้วย\"บางทีฉันก็สงสัยนะ ว่าไอ้สองคนนี้มันใช้สมองร่วมกันหรือเปล่า คิดอะไรไม่เคยต่างกันเลย หรือเพราะมันเป็นฝาแฝดก็ไม่รู้



“เอาล่ะ แยกย้ายไปเข้าแถวได้แล้ว”ทับทิมพูด สองคนนี้อยู่คนละห้องกับฉันค่ะ ยัยพลอยอยู่ห้อง1 เพราะมันเรียนเก่ง ได้อยู่ห้องคิง ส่วนยัยทับทิม แฝดคนน้องนี่ก็ใช่ย่อย อยู่ห้องสองค่ะ ห้องควีน ปล่อยให้ฉันโดดเดี่ยวอยู่ห้อง 7แน่ะ  ใช่นี่ ฉันมันไม่เก่งนี่นา แต่ว่าพอมาอยู่ห้องนี้ก็ดีนะ เพราะเกือบครึ่งห้อง ก็เรียนไม่ค่อยเรียน เล่นตลอด ฉันเลยได้เกรดดีโดยปริยาย เพราะขยัน อย่างปีที่แล้วเนี่ย อย่าหาว่าโม้ ได้ตั้ง3.92เลยนะ โฮะๆๆๆ บอกแล้ว พอมีพวกนี้ ฉันเลยดูเก่งไปในพริบตา จริงๆแล้วฉันก็แค่เด็กเคยขยัน มาอยู่ห้องบ๊วย มีพวกโง่ๆ มาทำให้ฉันเด่นชึ้นมาทันที



“บาย เจอกันที่ห้องพลอยตอนพักเที่ยงนะ”ทับทิมสั่ง แล้ววิ่งไปกับพลอย ห้องมันติดกันนี่นา มันเลยเข้าแถวใกล้กัน



“นักเรียนทั้งหมดตรง เคารพธงชาติ”เสียงจากคุณประธานนักเรียนสุดหล่อ ดังขึ้น ทำให้ฉันต้องชะโงกหน้าไปมองเขานิดหน่อย แล้วกลับมายืนตรงเหมือนเดิม



“ประเทศไทย.................”เสียงนักเรียนร้องประสานเสียง วงโย ก็เล่นซะเต็มที่ ทำเอาฉันที่อยู่หลังแถว(ตัวสูงน่ะ)หูอื้อเลยที่เดียว เสียงมันดังมาก



“เอาล่ะคะนักเรียนวันนี้เราจะมีการแยกประชุมสีนะค่ะ ไปตามสีของตัวเองเลย สีเหลือง ที่ห้องประชุม” มีเสียงเฮ ตามมา จากเหล่าสีเหลือง เพราะห้องมันติดแอร์ ฉันก็อยู่สีเหลือง แต่มีมารยาทพอที่จะดีใจเงียบๆ



“สีเขียวที่สนามใหญ่”เสียงโห่ดังมาเชียว รู้ว่ามันร้อน ฉันก็เคยโดยยืนตากแดดกลางสนามใหญ่



“สีฟ้า ดาดฟ้า”โห เข้าใจนัดที่นะค่ะ ดาดฟ้า



“สีแดง โรงยิม แยกย้ายกันไปได้แล้ว”หลังจากนั้นฉันก็ฟังอะไรไม่ได้ศัพท์ เพราะเสียงดังอื้ออึงมาก ฉันเลยได้แต่เดินไปที่ห้องประชุมทันที แอร์จ๋า แอร์ แอร์เย็นฉ่ำ



“น้องๆค่ะ เลือกที่นั่งได้หรือยังค่ะ ถ้าได้แล้วก็นั่งคะนั่ง”พี่สตาฟหน้าห้องร้องให้ทุกคนนั่ง



ฉันเลือกนั่งหน้าสุดเลย เพราะอยากรู้เรื่องมากมาย งานนี้น่าสนุก นานๆทีมีหน กีฬาสีจ้า ฉันจะได้เป็นลีดหรือเปล่าเนี่ย อิอิ อยากเป็นๆ



“พี่มาชี้แจงเรื่องงานกีฬาสีนะค่ะ น้องทุกคนต้องมีหน้าที่”หนูเป็นลีดค่ะ ฉันอยากจะบอกพี่เขา จังเลย