ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รัก...นายนั่นแหละ 2
\"เซ็งเจ๊แกอะ รำคาญ\"คีย์บ่นพึมพำขณะเดินมาทางหลังโรงเรียน เด็กนักเรียนน้อยนักที่จะรู้จักที่นี้
\"หักไปดิคะแนนความประพฤติ ตราบใดโรงเรียนก็ไล่เราออกไม่ได้หรอก ไม่งั้น โรงเรียนคงแย่\"เจนพูดอย่างเซ็งๆ
\"วันนี้โดดไหม\"ชาวิ่งเข้ามาถาม แล้วยิ้มเช่ง
\"โดด สิ\"เพื่อนทั้สองพร้อมใจกันตอบ
\"อืม วันนี้อากาศน่านอนดี อะ ถึงไปเรียนคงหลับ แต่คาบบ่าย ไปเรียนนะ\"ชาชวน
\"ทำไมอะ\"คีย์ถามอย่าสงสัย วันนี้ชาเป็นอะไรฟะ ขยันขึ้นมาหรอ
\"คาบจารย์ภูอะ\"เจนตอบแทนชา อย่างรู้ทัน
\"แหะๆ นะ ไปเรียนนะ\"ชายิ้มแห้งๆ ก่อนหันมาอ้อนเพื่อนทั้งสอง
\"ก็ดี \"คีย์พูดแล้วเอนตัวลงบนม้านั่ง
\"ทำไรอะเจน\"คีย์ถามพลางมองเจนที่หยิบหนังสือขึ้นมา
\"ลองอ่านดู เห็นน่าสนใจดี\"เจนตอบโดยไม่เงยหน้าจากหนังสือ
\"เรื่องไรอะ\"ชาถามพลางนั่งลงข้างๆ
\"ศพ ก็พวกเกี่ยวกับการชันสูตรอะไรพวกนั้นอะ น่าเรียนดีนะ\"รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าใสๆของเจน
\"ลืมไป ว่าถ้าเรื่องอื่นแกไม่อ่าน\"คีย์พูดอย่างชินๆ
\"แล้วแกอะ อยากเรียนไร\"คีย์ถามชา
\"ไม่รุดิ คงเกี่ยวกับคอมอะไรพวกนี้ แกก็รู้เราชอบ\"ชาตอบพลางยกชีทขึ้นมาบ้าง
\"เฮ้อ พวกแกดีเนอะมีความฝัน มีความหวัง รู้จักความรัก\"คำหลังคีย์พูดเสียงเบาแทบไม่ได้ยิน
ใช่สิ เจนมีครอบครัวที่ดี เข้าใจเธอทุกอย่าง พ่อแม่ให้ควารัก ความเข้าใจ มีคนมารักมาชอบมากมาย
ส่วนชา ยิ้มได้ตลอดตอนนี้เพราะมีความรักหรอกถึงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสมหวัง แต่ก็ยังเหมือนมีกำลังใจ
ที่จะสุ้โลกต่อไป เธอมีอะไรบ้างไหมคีย์ ไม่มีเลย มีพ่อแม่เหมือนไม่มี รักกันเข้าไปกับน้องชายตัวแสบ
ความรักเป็นยังไงเธอไม่เคยรู้จัก ไม่สิ มันไม่จำเป็นสำหรับเธอนี้นา เรื่องไร้สาระคิดไปก็รกสมอง
\"เฮ้ย เจนไปนั่งเล่นห้องคอมเก่าดีไหม\"คีย์ถาม
\"เอาดิ เงียบดี\"เจนตกลงทันที
\"ไปก็ไป\"
\"โห สงสัยไม่มีใครมานานแล้วมั้ง เนี่ยดูฝุ่นดิ\"เจนบ่นพลางปัดฝุ่นบนเก้าอี้แล้วนั่งลง เพื่ออ่านหนังสือ
\"ดูดิ คอมใช้ได้ปะ\"คีย์นั่งหน้าคอม แล้วเปิดผ้าคลุมออก
\"ไหน ลองดู จะได้หาไรทำแก้เซ็ง\"ชานั่งลงเครื่องถัดไป
\"เปิดได้ด้วยแฮะ\"
\"เน็ตก็ต่อได้ ดีจัง\"ชาพูด
\"เอ...คาบจารย์ภูกี่โมงอะ\"เจนเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมาถาม
\"บ่ายสองอะ\"ชาตอบ ยิ้มๆ
\"จำได้แม่นเชียวนะ\"คีย์แซว
\"ก็รู้ๆอยู่ เฮ้อ\"ชาบอกเบาๆ นึกแล้วต้องถอนหายใจ
\'ความรักที่ไม่สมหวัง เนี่ยหนักใจนะ\'
\"ชา ถึงจะไม่สมหวัง แกก็ได้รู้จักความรักนะโว้ย\"คีย์พูด เหมือนจะรู้ว่าชาคิดอะไร
\"อืม\"
ก๊อก ก๊อก
\"เฮ้ย มีคนมาอะคีย์ทำไง\"เจนลุกขึ้นอย่างตกใจ
\"ปิดเครื่องๆ\"คีย์รีบกดปิดเครื่องก่อนทีค่จะเอาผ้าคลุมเหมือนเดิม
\"พวกแกไปหลบก่อนนะโว้ย เดี่ยวเรา ดูก่อนว่าใคร\"คีย์บอก แล้วเดินไปที่ประตู ปล่อยให้ชากับเจน วิ่งไปมุดโต๊ะหลังห้อง
แอ๊ด
\"เออ ตรงนี้คงหลบจารย์ได้มั้ง\"เสียงเด็กผู้ชายพูดกัน
\"อืม ใช้ได้เลยละ\"เสียงที่สองพูดขึ้น
\'แกล้งคนน่าหนุก\'
คีย์คิด แล้วแก้มัดผมที่ถูกสไลด์อย่างดี ยาวถึงกลางหลัง ให้ปรกหน้า
\"ใครยืนตรงนั้นหน่ะ\"เด็กชายคนแรกผู้พลางชี้ไปที่คีย์ที่ก้มหน้าให้ผมปิดหน้า
\"เฮ้ย เธอ เป็นใครอะ\"อีกคนนึงถาม
\"เฮ้ย ทำไมเขาไม่ตอบวะ กานท์\"คนแรกพูดกับอีกคนที่ชื่อกานท์
\"จะรู้ไหมละ ไอ้เอก\"กานท์ตอบกลัวๆ
\"เปิดไฟเหอะ\"ทั้งสองคนหันไปเปิดไฟ แล้วหันกลับมา ปรากฏว่า...
\"หายไปไหนวะ\"เอกถามกานท์
\"ข้าจะรู้ไหมละ\"กานท์พูดเสียงสั่นๆ
\"โอ้ย\"
\"เฮ้ยเอกแกร้องหรอวะ\"กานท์หันไปถาม
\"ไอ้บ้า เสียงข้าไม่เหมือนผู้หญิงนะโว้ย\"
\"คิก คิก\"
\"ใครหัวเราะอะ\"
\"แบร้\"คีย์จับไหล่ทั้งสองจากด้านหลัง แล้วยื่นหน้ามา
\"อ้าก\"
......
มาดูเหตุการณ์ทางสามสาว
\"เซ็ง มะหนุกเลย เอางี้ดีกว่า\"คีย์มุดไปเรื่อยไปด้านหลังทั้งสอง
\"หายไปไหนวะ\"เอกถามกานท์
\"ข้าจะรู้ไหมละ\"กานท์พูดเสียงสั่นๆ
\"โอ้ย\" เสียงเจนร้องเพราะหัวชนกับชา
\"เฮ้ยเอกแกร้องหรอวะ\"กานท์หันไปถาม
\"ไอ้บ้า เสียงข้าไม่เหมือนผู้หญิงนะโว้ย\"
\"คิก คิก\"คีย์ขำเพื่อนทั้งสองก่อนยืนขึ้น
\"ใครหัวเราะอะ\"
\"แบร้\"คีย์จับไหล่ทั้งสองจากด้านหลัง แล้วยื่นหน้ามา
\"อ้าก\"
--------------------
จบตอนสองแย้ว
\"หักไปดิคะแนนความประพฤติ ตราบใดโรงเรียนก็ไล่เราออกไม่ได้หรอก ไม่งั้น โรงเรียนคงแย่\"เจนพูดอย่างเซ็งๆ
\"วันนี้โดดไหม\"ชาวิ่งเข้ามาถาม แล้วยิ้มเช่ง
\"โดด สิ\"เพื่อนทั้สองพร้อมใจกันตอบ
\"อืม วันนี้อากาศน่านอนดี อะ ถึงไปเรียนคงหลับ แต่คาบบ่าย ไปเรียนนะ\"ชาชวน
\"ทำไมอะ\"คีย์ถามอย่าสงสัย วันนี้ชาเป็นอะไรฟะ ขยันขึ้นมาหรอ
\"คาบจารย์ภูอะ\"เจนตอบแทนชา อย่างรู้ทัน
\"แหะๆ นะ ไปเรียนนะ\"ชายิ้มแห้งๆ ก่อนหันมาอ้อนเพื่อนทั้งสอง
\"ก็ดี \"คีย์พูดแล้วเอนตัวลงบนม้านั่ง
\"ทำไรอะเจน\"คีย์ถามพลางมองเจนที่หยิบหนังสือขึ้นมา
\"ลองอ่านดู เห็นน่าสนใจดี\"เจนตอบโดยไม่เงยหน้าจากหนังสือ
\"เรื่องไรอะ\"ชาถามพลางนั่งลงข้างๆ
\"ศพ ก็พวกเกี่ยวกับการชันสูตรอะไรพวกนั้นอะ น่าเรียนดีนะ\"รอยยิ้มผุดขึ้นมาบนใบหน้าใสๆของเจน
\"ลืมไป ว่าถ้าเรื่องอื่นแกไม่อ่าน\"คีย์พูดอย่างชินๆ
\"แล้วแกอะ อยากเรียนไร\"คีย์ถามชา
\"ไม่รุดิ คงเกี่ยวกับคอมอะไรพวกนี้ แกก็รู้เราชอบ\"ชาตอบพลางยกชีทขึ้นมาบ้าง
\"เฮ้อ พวกแกดีเนอะมีความฝัน มีความหวัง รู้จักความรัก\"คำหลังคีย์พูดเสียงเบาแทบไม่ได้ยิน
ใช่สิ เจนมีครอบครัวที่ดี เข้าใจเธอทุกอย่าง พ่อแม่ให้ควารัก ความเข้าใจ มีคนมารักมาชอบมากมาย
ส่วนชา ยิ้มได้ตลอดตอนนี้เพราะมีความรักหรอกถึงจะเป็นไปไม่ได้ที่จะสมหวัง แต่ก็ยังเหมือนมีกำลังใจ
ที่จะสุ้โลกต่อไป เธอมีอะไรบ้างไหมคีย์ ไม่มีเลย มีพ่อแม่เหมือนไม่มี รักกันเข้าไปกับน้องชายตัวแสบ
ความรักเป็นยังไงเธอไม่เคยรู้จัก ไม่สิ มันไม่จำเป็นสำหรับเธอนี้นา เรื่องไร้สาระคิดไปก็รกสมอง
\"เฮ้ย เจนไปนั่งเล่นห้องคอมเก่าดีไหม\"คีย์ถาม
\"เอาดิ เงียบดี\"เจนตกลงทันที
\"ไปก็ไป\"
\"โห สงสัยไม่มีใครมานานแล้วมั้ง เนี่ยดูฝุ่นดิ\"เจนบ่นพลางปัดฝุ่นบนเก้าอี้แล้วนั่งลง เพื่ออ่านหนังสือ
\"ดูดิ คอมใช้ได้ปะ\"คีย์นั่งหน้าคอม แล้วเปิดผ้าคลุมออก
\"ไหน ลองดู จะได้หาไรทำแก้เซ็ง\"ชานั่งลงเครื่องถัดไป
\"เปิดได้ด้วยแฮะ\"
\"เน็ตก็ต่อได้ ดีจัง\"ชาพูด
\"เอ...คาบจารย์ภูกี่โมงอะ\"เจนเงยหน้าจากหนังสือขึ้นมาถาม
\"บ่ายสองอะ\"ชาตอบ ยิ้มๆ
\"จำได้แม่นเชียวนะ\"คีย์แซว
\"ก็รู้ๆอยู่ เฮ้อ\"ชาบอกเบาๆ นึกแล้วต้องถอนหายใจ
\'ความรักที่ไม่สมหวัง เนี่ยหนักใจนะ\'
\"ชา ถึงจะไม่สมหวัง แกก็ได้รู้จักความรักนะโว้ย\"คีย์พูด เหมือนจะรู้ว่าชาคิดอะไร
\"อืม\"
ก๊อก ก๊อก
\"เฮ้ย มีคนมาอะคีย์ทำไง\"เจนลุกขึ้นอย่างตกใจ
\"ปิดเครื่องๆ\"คีย์รีบกดปิดเครื่องก่อนทีค่จะเอาผ้าคลุมเหมือนเดิม
\"พวกแกไปหลบก่อนนะโว้ย เดี่ยวเรา ดูก่อนว่าใคร\"คีย์บอก แล้วเดินไปที่ประตู ปล่อยให้ชากับเจน วิ่งไปมุดโต๊ะหลังห้อง
แอ๊ด
\"เออ ตรงนี้คงหลบจารย์ได้มั้ง\"เสียงเด็กผู้ชายพูดกัน
\"อืม ใช้ได้เลยละ\"เสียงที่สองพูดขึ้น
\'แกล้งคนน่าหนุก\'
คีย์คิด แล้วแก้มัดผมที่ถูกสไลด์อย่างดี ยาวถึงกลางหลัง ให้ปรกหน้า
\"ใครยืนตรงนั้นหน่ะ\"เด็กชายคนแรกผู้พลางชี้ไปที่คีย์ที่ก้มหน้าให้ผมปิดหน้า
\"เฮ้ย เธอ เป็นใครอะ\"อีกคนนึงถาม
\"เฮ้ย ทำไมเขาไม่ตอบวะ กานท์\"คนแรกพูดกับอีกคนที่ชื่อกานท์
\"จะรู้ไหมละ ไอ้เอก\"กานท์ตอบกลัวๆ
\"เปิดไฟเหอะ\"ทั้งสองคนหันไปเปิดไฟ แล้วหันกลับมา ปรากฏว่า...
\"หายไปไหนวะ\"เอกถามกานท์
\"ข้าจะรู้ไหมละ\"กานท์พูดเสียงสั่นๆ
\"โอ้ย\"
\"เฮ้ยเอกแกร้องหรอวะ\"กานท์หันไปถาม
\"ไอ้บ้า เสียงข้าไม่เหมือนผู้หญิงนะโว้ย\"
\"คิก คิก\"
\"ใครหัวเราะอะ\"
\"แบร้\"คีย์จับไหล่ทั้งสองจากด้านหลัง แล้วยื่นหน้ามา
\"อ้าก\"
......
มาดูเหตุการณ์ทางสามสาว
\"เซ็ง มะหนุกเลย เอางี้ดีกว่า\"คีย์มุดไปเรื่อยไปด้านหลังทั้งสอง
\"หายไปไหนวะ\"เอกถามกานท์
\"ข้าจะรู้ไหมละ\"กานท์พูดเสียงสั่นๆ
\"โอ้ย\" เสียงเจนร้องเพราะหัวชนกับชา
\"เฮ้ยเอกแกร้องหรอวะ\"กานท์หันไปถาม
\"ไอ้บ้า เสียงข้าไม่เหมือนผู้หญิงนะโว้ย\"
\"คิก คิก\"คีย์ขำเพื่อนทั้งสองก่อนยืนขึ้น
\"ใครหัวเราะอะ\"
\"แบร้\"คีย์จับไหล่ทั้งสองจากด้านหลัง แล้วยื่นหน้ามา
\"อ้าก\"
--------------------
จบตอนสองแย้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น