ก็...ฉันจะรัก

ลำดับตอนที่ #13 : แล้วฉันจะไปอยู่ไหนเนี่ย

และแล้วฉันออกมาจากบ้านด้วยกระเป๋าสะพายใบนึง แล้วหน้าด้านเดินไปบ้านไอ้ตอง เพราะไม่รู้จะไปไหนดี



\"ตอง ตอง\"ฉันตะโกนเรียกมันที่หน้าบ้าน



\"พี่ฟลุทฮะ พี่ตองอยู่ข้างบนห้อง เข้ามาก่อนสิฮะ\"ต๋องเดินมาเปิดประตู



\"แล้วทำไมบ้านเงียบๆละ\"



\"ก็ ยัยคู่หมั้นของพี่ต่องจะมาค้างที่บ้านฮะ\"ต๋องพูด ทำเอาฉํนค้างไปทันที ยัยฟ้าใส ร้ยางอายที่สุด มาค้างบ้านผู้ชาย จ้องจับเข้าไปสิ ไอ้ต่องหนะ



\"แล้วเขานอนห้องไหน\"ฉันถามต่อ บ้านนี้มีห้องอยู่สี่ห้อง ห้องตอง ห้องน้าอรกับน้าพงษ์ ห้องต่องแล้วก็ห้องต้อง กับต๋องที่อยู่ด้วยกัน



\"ห้องพี่ตองฮะ\"ต๋องบอก



\"เฮ้ย ตายแล้ว\"ฉันอุทาน \"แล้วไหนบอกไอ้ตองอยู่บนห้องไง\"ฉันถามต่อ



\"ก็อยู่บนห้องฮะ แต่เป็นห้องพี่ต่อง เพราะยัยบ้านั่น ไล่พี่ตองออกมา พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไรอะ\"ต๋องเสริม เมื่อเห็นฉันทำหน้าเหมือนสงสัย ท่าทางน้าอรจะต๊องไปกว่าฉันซะแล้ว ให้ยัยบ้านั่นมาอยุ่กะลูกสาว แล้วพอยัยนั่นไล่ลูกสาวก็ไม่ว่าอะไรเนี่ยนะ



ฉันวิ่งขึ้นไปที่ห้องต่องทันที



\"ตอง\"



\"อ้าว ไอ้ฟลุท มาก็ดีแล้ว จะได้ช่วยๆกัน ต๋องคงเล่าให้แกฟังแล้วสินะ\"ตองท่าทางแห้ง ลงอย่างเห็นได้ชัด ดูเซ็งๆ ยังไงก็ไม่รู้



\"อืม เล่าแล้ว คืองี้ตอง ฉัน ถูกแอนตี้อีกแล้ววะ\"ฉันยิ้มเจื่อนๆให้ตอง



\"เอา ให้มันได้งี้สิ\"ตองตบเข่าตัวเองฉาดใหญ่



\"ฉันมาอยู่บ้านแกได้ไหม\"ฉันถาม



\"แล้วแกะอยู่ตรงไหนวะ ห้องฉัน หรือไง ไม่เห็นหรอ ว่าฉันที่เป็นเจ้าของห้องยังโดนตะเพิดออกมาเลย หรือว่าจะอยู่ห้อไอ้ต้องกะไอ้ต๋อง ไอ้ต้องมันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะโว้ย ห้องนั้นมันก็อยู่กันสองคน ไม่มีที่ให้แกหรอก\"



\"อยู่ห้องนี้กับแกไม่ได้หรอ\"ฉันถาม



\"บ้า แกมันบ้า ฉันอยู่ห้องนี้กับต่องมันก้อมีที่นะ แต่พ่อแม่ไม่มีทางให้หรอก แกก็รู้ว่าตอนนี้แกเป็นแฟนต่อง พ่อกับแม่ต้องมอในทางไม่ดีแน่ๆ\"ตองเริ่มขึ้นเสียงกับฉัน



\"ฉันจะลองไปขอดู\"ฉันพูด แลวเดินลงไป แต่ต่องฉุดแขนฉันไว้



\"อะไรอีก\"



\"พี่ฟลุทแน่ใจนะฮะว่าอยู่ได้ พี่ฟลุทมองตัวเองก่อนเหอะ ผมไม่ได้รังเกียจนะ แต่ว่าตอนนี้บ้านเรายังมีคนไม่พออีกหรือไง\"ต่องพูด ทำเอาฉันสะอึก



\"เฮ้อ ก็ได้ ฉันไม่อยู่ได้ แ้ล้วแกพอรู้ไหมว่าฉันจะไปอยู่ไหนได้บ้าง ฉันไม่กลับบ้านหรอกนะ\"



\"ไม่รู้\"สามพี่น้องส่ายหน้า แล้วพูดเป็นคำเดียวกัน เอ๊ะ สามคน ไอ้ต้องหายไปไหน



\"แล้วต้องละ\"



\"ซ้อมบาส\"ตองตอบ



\"งั้นฉันลองไปหาต้องมันดู เเผือจะช่วยอะไรได้บ้าง ต้องเขาพวกเยอะ\"



\"อืม\"ตองพยักหน้า แล้วเดินออกมาส่งฉันพร้อมกับต่องและต๋อง แต่ยังไม่ทันจะลงมาจากชั้นสอง ฉันก็สะดุดกับอะไรบางอย่าง จนลงไปนั่งอยู่กับพื้น ที่หน้าห้องตอง



\"อะไรเนี่ย\"



\"ตลับแป้งนี่หว่า\"ตอหยิบของที่ฉันสะดุดขึ้นมาดู



\"ไม่ใช่ของแกใช่ไหม ฉันจำได้ว่าแกไม่กระ แดะใช้\"ฉันลุกขึ้น แล้วลูบก้นป่อยๆ เจ็บชะมัด



\"ของฉัน\"ไม่ใช่ตองที่พูด แต่เป็นยัยแร้งทึ้ง ที่โผล่ออกมาหัวเราะโฮะ โฮะ เหมือนแม่มดในเรื่องสโนไวท์เลย



\"ได้กลิ่นหม็นๆไหมฮะ พี่ตอง\"ต๋องพูด แล้ทำจมูกฟุดฟิด



\"อืมได้นะ สงสัยแป้งจะเน่า\"ตองเปิดตลับแป้งในมือดม



\"เราว่านะตอง แป้งมันไม่ได้เน่าหรอก แต่พออยู่บนหน้าใครบางคน มันเลยต้องเน่า\"ฉันพูดแล้วหันมาควงต่อง



\"ต่องจ๋า ฟลุทคงต้องไปแล้วละ ไม่อยากหายใจร่วมกับคุณหนู ผู้ดี๊ผู้ดี\" ฉันออกท่าทางสะดีดสะดิ้ง ถ้าเป็นปกติฉันไม่ทำหรอกนะ ถ้าผู้กำกับมาเห็นฉันตอนนี้นะ คงต้องรีบจ้างให้ไปเ่ล่นเป็นนางร้ายแน่ๆ หันไปมองฟ้าใส เจ้าหล่อนกำลังขบเคี่ยวเขี้ยวฟันเป็นการใหญ่ ท่าทางอยากจะตบฉันเต็มที่



\"น้องต๋องครับ พี่ฟลุทไปก่อนนะครับ\"ฉันพูด แล้วก้มลงให้เอาหน้าไปใกล้ๆต๋อง ต๋องก็รู้กันเลยหอมแก้มฉันฟอดใหญ่



\"เค้าจะไปแล้วนะ บายตอง บีายบาน ดาร์ลิ้ง\"ต๊าย ตอนนั้นฉํนพูดไปได้ไม่อายปาก ท่าทางต่องอยากจะหัวเราะเต็มที แต่ก็แกล้งแสดงไปกับฉัน

ฉันเขย่งเท้าไปหอแก้มต่องต่อหน้ายัยฟ้าใส 555 ดูยัยนั้นสิ\"ตัวเองจะไม่ลาเค้าหน่อยหรอ\"ฉันพูดกับต่อง



\"บ๊าย ฮันนี่\"ต่องหอมแก้มฉัน  มดจะขึ้นแล้ว ฉันเห็นยัยตองแอบทำท่าอ้วก ช่วยไม่ได้หล่อน สั่งฉันให้เแสดงเป็นแฟนต่องนะยะ ฟ้าใสถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ



\"แล้วเจอกันที่โรงเรียนนะจ๊ะ\"ฉันโบกมือให้ ตองต่องและต๋องที่ทำหน้ายิ้มขำๆ



\"อ๋อ ฟ้าใส ฉันลืมบอกเธออะไรบางอย่าง\"ฉันหันกลับมาพูดกับฟ้าใส \"อย่าคิดจะขึ้นห้องต่องนะวันนี้ เพราะยัยตองเฝ้าไว้ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน\"นี่ฉันพูดเหมือนตัวเองมีอำนาจจะทำอะไรใครได้อย่างนั่นแหละ แล้วฉันก็เดินออกมาจากบ้านตองด้วยอารมณ์ดี อย่างประหลาด ได้แกล้งยัยฟ้าใสนี่สนุกดีเนอะ



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียน กะว่าจะให้ต้องช่วยซะหน่อย



\"ต้อง\"ฉันไปตะโกนเรียกอยู่ข้างสนามบาส แต่ต้องไม่มีท่าทีที่จะได้ยินเลย



\"เธอ กลับมาทำอะไรที่โรงเรียน\"เสียงผู้ชายที่เดินมายืนข้างๆฉันถาม



\"มาหาต้อง จะให้ช่วยหาที่อยู่ให้ชั่วคราวหน่อย\"ฉันหันมาพูดกับคนที่พูดกับฉัน \"นายหน้าปลาจวด\"ฉันถึงกับอุทานออกมา



\"อย่างเธอจะไปอยู่บ้านใครได้ มีแต่จะทำให้เขาล่มจม เพราะความซวยที่เธอพกติดตัวตลอดเวลานั่นแหละ \"



\"นายหน้าปลาจวด ไม่ต้องพูดมากเลย ปาก ห มา ๆของนายก็แย่พอๆกับความซวยของฉันนั่นแหละ\"ฉันพูด



\"หน็อย เธออย่ามาเรียกฉันว่าหน้าปลาจวดนะ เธอมันยัยตัวซวย\"



\"พี่ชัช\"ต้องเรียกมาแต่ไกล นายไม่เห็นฉันที่ยืนเรียกอยู่ตั้งนานแต่กลับเป็นไอ้หน้าปลาจวดที่เพิ่งมายืนเนี่ยนะ



\"ไอ้ต้อง ยัยตัวซวยมาหาแกวะ\"นายหน้าปลาจวดพูด



\"มีอะไรอะ\"ต้องถาม ฉันเลยเล่าเรื่องให้ฟังโดยมีนายหน้าปลาจวดยืนฟังอยู่ด้วย ให้ตายสิ พอเล่าจบ



\"ช่วยพี่หน่อยนะ\"



\"ไม่ \"ต้องปฏิเสธโดยที่จะให้ความช่วยเหลือสิ้นเชิง



--------------



อัพแล้วๆ โพสกันหน่อยสิคะนะคะนะคะ



รักคนอ่านคะ