ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็...ฉันจะรัก

    ลำดับตอนที่ #11 : ยกให้

    • อัปเดตล่าสุด 24 พ.ค. 48


    \"บ้า ใครอยากจูบกับตานั่น มีหวังแข็งตา\"



    \"แล้วเนคไทแกไปไหน\"ดูมันจับผิดฉันสิคะ



    \"สงสัยอยู่ที่นายแปปซี่ไอซ์\"



    \"แก ไปทำอะไรกับเขามา บอกมาซะดีๆ\"ตอนนี้ยัยตองก็เหมือนนางมารร้ายตัวจริงวะแล้ว ชักจะกลัวๆซะแล้วสิ



    \"เปล่านี่นา \"ฉันส่ายหน้า



    \"บอกมา\"ตองตวาดฉันอีกแล้ว ฉันเลยต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้มันฟังโดยไม่มีเงื่อนไข



    \"เข้าใจยังไอ้ตอง\"



    \"5555 เขาคงคิดว่า แกหมายถึงเรื่องอย่างว่าแน่ๆ5555\"



    \"หัวเราะไง ฉันไม่รู้นี่หน่า ตอบตามความจริงเลยนะเนี่ย\"ฉันพูด ผิดใช่ไหมที่พูดความจริง



    \"กำ\"



    \"แต่ฉันไม่คบกับเขาหรอกนะ\"



    \"ทำไมละ\"ตองมันถามฉัน อย่างไม่เชื่อหุมันเอง



    \"มันไม่น่าสนุกอะ\"ฉันตอบ ทำเอาไอ้ตองลงไปหัวเราะกลิ้ง



    \"แกก็คิดแต่ว่าสนุกๆ เอาเหอะ แล้งแกจะทำไงต่อ ปฏิเสธเขาแบบนั้น\"



    \"คงยกเขาให้แก จะเอาไหมละ\"ฉันถาม



    \"บ้าคนนะไม่ใช่ของ ที่จะยกให้กันง่ายๆ ฉํนว่าแกปิดพลาสเตอร์ที่รอยนั่นดีกว่า เดี๋ยวเป็นเรื่อง\"จริงของตองแหะ เดี๋ยวคนเห็นละแย่แน่ๆ ยอมก็ยอม พลาสเตอร์ก็ไม่ใช่อะไรที่เลวร้ายซะหน่อย ทำไมจะติดไม่ได้



    คาบบ่ายวันนี้ฉัน นั่งเรียนอย่างเรียบร้อยเช่นเคย แต่สายตาอาฆาตฉันมันมากขึ้นแล้วละสิ นายบลูแท้ๆเลย สาวๆในห้องมองฉันยังกะจะกินเลือดกินเนื้อที่เดียวเชียว ฉันนี่ก็นั่งจ้องอาจารย์อย่างเดียว ขืนมองทางอื่น ฉันต้องตายด้วยสายตาพิฆาตแน่ๆ



    \"เลิกเรียนได้\"เสียงสวรรค์ดังมาทันที จากปากอาจารย์ผู้สอนคาบสุดท้ายของวันนี้ เย้



    \"ไปกันฟลุท\"ตองลุกพรวด ดึงแขนฉันออกมาจากห้อง ดีนะ ฉันคว้ากระเป๋าทัน



    \"แกไม่อยากมีเรื่องใช่ไหม\"ตองถาม



    \"ใช่\"ฉันพยักหน้า คนบ้าที่ไหนอยากมีเรื่องละยะ



    \"วิ่ง\"ตองสั่ง



    \"อะไรนะ\"



    \"วิ่ง \"



    \"ทำไม\"



    \"วิ่งโว้ย\"ตองตะโกน แล้ววิ่งไป ฉันหันหลังไปดู พบเพื่อนในห้องงนำทีมโดยฟ้าใส กำลังเดินดุ่มๆเข้ามาหาฉัน ตัวฉันไม่อยากจะวิ่งหรอกมันดูขี้ขลาด แต่ว่า ขาฉันมันไปแล้ว ดูอีกที ฉันแซงยัยตองไปแล้ว



    โครม!!!



    \"โย ขอโทษคะ\"ฉันยกมือไหว้



    \"ไม่เป็นระ..เธออีกแล้ว\"นายชัชนั้นเอง ให้ตายสิ นายบ้า



    \"ฉันเอง ไปแล้วนะ ไว้ค่อยมาสะสางกัน\"ฉันโบกมือให้เขา แล้ววิ่งต่อไปจนถึงป้ายรถเมล์ นายคงงงละสิท่า



    \"ขึ้นสายอะไร\"เสียงผู้ชายถามฉัน



    \"สาย...\"



    \"งั้นทางเดียวกันนะ\"เขาพูด



    \"ยินดีที่ได้รู้จักนายชื่อะไร\"ฉันถาม แล้วหันหน้าไปมองหน้าเขา\"นายแปปซี่ไอซ์\"



    \"ฉันเอง จริงๆเธอไม่น่าปิดไว้นะ ฉันอุตส่าห์ทำให้ ถ้าเป็นคนอื่นคงเอาไปอวดทั่วโรงเรียนแล้ว\"



    \"ฉันไม่ใช่โรคจิตนะยะ\"ฉันตะโกนใส่หน้าเขา ยัยตองมาพอดีเลย\"ตอง ทางนี้\"



    \"แฮกๆ เหนื่อยนะโว้ย แกวิ่งอะไรเร็วขนาดนี้วะ\"ตองมายืนหอบๆข้างๆฉันกับนายขี้เก๊ก



    \"นาย ถ้านายชอบคนต๊องๆ นายเอาเพื่อนฉันไปเลยนะ เพราะฉันไม่มีวันตกลงปลงใจกับนาย เพราะนายมันน่าเบื่อ อยู่ด้วยแล้วไม่สนุกเลย\"



    \"เธอ ก็ได้ งั้นเธอชื่ออะไรนะ\"นายแปปซี่ไอซ์ถามตอง



    \"ตองเราชื่อตอง\"ตองตอบ



    \"งั้นเราเป็นแฟนกันนะตอง\"เขาพูด อะไร นายเลือกแฟนง่ายๆงี้เนี่ยนะ โห



    \"ดะ ได้สิ\"ท่าทางตองคงยังงง งง กับโชคลาภวาสนาได้เป็นแฟนประธานนักเรียนสุดหล่อ ขวัญใจสาวๆครึ่งโรงเรียน ที่แสนจะน่าเบื่อ



    \"งั้น รถมาแล้ว กลับกัน\"ฉันดึวมือตองขึ้นรถ โดยมีไอ้บ้านี่ตามมา



    \"นายนั่งสองคนที่เบาะนี่นะ ฉันนั่งข้างหลัง\"ฉันชี้ไปที่ที่ว่างสองที่ติดกัน



    \"หงึกๆ\"ทั้งสองพยักหน้า แล้วนั่งตามคำสั่งฉันดีมาก หนูน้อย เชื่อฟังแม่หนะ ดีแล้วนะจ๊ะ ฉันนั่งลง ที่ข้างหลังที่มีคนนั่งอยู่แล้ว



    \"สวัสดี เราชื่อฟลุทนายชื่ออะไร\"รู้จักคนไว้เป็นสิ่งดีนะจ๊ะ เพราะฉะนั้น ฉันเลยต้องทำความรู้จักกับเขาไว้ซะหน่อย อ๋อ เขาเป็นผู้ชาย ใส่เครื่องแบบโรงเรียนเอกชน



    \"เธอติงต๊องปะ อยู่ๆมาถามชื่อคนอื่น\"เขาหันมาถาม ยังดีละวะ เขาพูดด้วย ดีกว่าบางราย



    \"ก็เกือบๆอะนะ ตกลงนายชื่ออะไร\"



    \"เธอนี่ท่าจะบ้า\"



    \"ฉันหรอ แค่ซุ่มซ่ามนะ\"ฉันพูดตามความจริง



    \"โอเคๆ เราชื่อกิต\"



    \"เรียนม.อะไร\"ฉันถามต่อ



    \"ม.3\"



    OoOม.3 ทำไมนายสูงขนาดนี้ สูงกว่าฉันอีก ฉันคิดว่านายอยู่ม.6ซะอีก สูงซักร้อยแปดสิบได้ ฉันมันเตี้ย สูงแคร้อยหกสิบสองเอง แงๆ นายม.3เองให้ตายสิ



    \"ทำไมสูงจัง เอ๊ะ เดียว ถึงป้ายแล้วนี่นา ฉันไปละ\"ฉันพูดๆๆๆๆ แล้วลงรถไป มันถึงป้ายที่ต้องลงแล้วนี่นา



    ------------

    มาอัพๆๆๆๆๆ



    โพสด้วยนะคะ ติชม โพสว่ามาเยี่ยมเฉยๆก็ได้



    รักคนอ่าน
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×