ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ก็...ฉันจะรัก

    ลำดับตอนที่ #9 : นายพูดอะไร

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ค. 48


    นายบลูที่เห็นเงียบๆ ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะอุ้มฉัน วิ่งมาจนถึงหลังโรงเรียนได้



    \"เธอ ทำไมสาดน้ำใส่ฉัน\"เขาชี้ไปที่เสื้อของเขา ที่โดนน้ำแดงสองแก้วเต็มๆ จนเสื้อขาวๆ กลายเป็นสีแดง



    \"แล้วนายล้อเลียนฉันทำไม\"ฉันถาม ตอนนี้เขาเอาเนคไท ผูกมือฉันไว้ แล้วดึงเนคไทของฉันไปผูกขาฉัน นี่ฉันเป็นนักโทษไป แลว ถ้าเขาจะทำอะไร ฉันขึ้นมาฉันจะทำไง ตายแน่ๆเลยฉานนน



    \"ใครล้อเลียนเธอ\"แหนะ นายยังมาทำหน้าซื่อใจเสืออีก



    \"นายนั่นแหละ พอเลย ฉันทนมามากแล้ว ไหนยัยฟ้าใสอีก ขาฉันเจ็บอยู่นะ อย่านั่งทับนะ\"ฉันโวย



    \"เธอคงโดนแกล้งบ่อยละสิ\"บลูพูด พลางก้มลงมองแผลฉัน แล้วทำหน้าตาสยดสยอง



    \"อะไรยะ ขาฉันมันน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือไง\"



    \"เธอเดินอยุ่ได้ไง แผลใหญ่ขนาดนี้\"



    \"ผลงานคุณฟ้าใสจ๊ะ ดูเอาไว้นะ ต่อไปนายต้องทำให้แผลใหญ่กว่านี้ นี่ถือเป็นมาตราฐานจ๊ะ\"ฉันตอบ พลางดิ้นขลุกขลัก



    \"หืม นี่มาตราฐานหรอ\"



    \"ใช่ ดูไว้นะ แล้วหาทางแกล้งฉันให้ได้มากกว่านี้\"ฉันประชด



    \"เธอนะ ฉันไม่แกล้งเธอหรอก ก็แค่จะสั่งน้ำแดงจริงๆนะ\"



    \"ฉันจะเชื่อ\"ฉันพูดใส่หน้าเขา\"แล้วนายจะมัดฉันไว้ทำไมเนี่ย\"



    \"ก็เดี๋ยวเธอเตะ กัด ข่วน ทุบ มือเท้าเธอหนะ หนักนะ\"บลูตอบ



    \"นายนี่มัน นายแปปซี่ไอซ์\"ฉันตั้งฉายาให้เขา



    \"เธอ ให้ตายสิ ช่างตั้งฉายานะ แปปซี่ไอซืหรอ หรือว่าเธอเป็นเด็กที่นายนกเล่า งั้นเธอชื่อฟลุทสิ\"



    \"ใช่ยะ นายขี้เก๊ก\"ฉันแลบลิ้นใส่เขา



    \"งั้นชีวิตเธอคงน่าสงสารน่าดู เห็นมันว่าโดนแกล้งบ่อยนี่\"นายบลูพูดนั่งลงพิงฉัน



    \"ไม่ต้องมาสงสารฉันปล่อยฉัน\"ฉันสั่ง



    \"ไม่\"



    \"นายนี่มัน\"



    \"เธอ เธอมีคนที่ชอบอยู่ปะ\"บลูถาม



    \"ไม่มี ถึงมีก็ใช่เรื่องที่จะต้องบอกนาย\"ฉันโต้



    \"จริงๆนะ\"



    \"แล้วทำไมยะ นายจะขอฉันเป็นแฟนหรือไง นายบ้า บลู บลู บ้าๆ บ้า บ้า บลูๆ\"ฉันพูดกระแทกเสียง



    \"เธอจะเป็นไหมละ\"นายแปปซี่ไอซ์ถาม O.o นายขอจริงๆหรอ



    \"ทำไมต้องเป็นละ\"



    \"เพราะฉันว่าเธอต๊องดี น่าจะรับมือกับแฟนคลับฉันได้ ไม่งั้นฉันก็หาคนคบไม่ได้สิ เพราะคบกันไม่นานก็เลิกเพระแฟนคลับฉัน แต่ว่าเธอเจอเรื่องพวกนี้เป็นประจำ คงไม่เป็นไรมั้ง ฉันเองมันก็อยากจะหาคนคบไว้บ้าง ฉันอยากลองมีแฟนต๊องๆอย่างเธอหนะ\"



    \"ไม่ละ ตอนนี้ฉันแสดงเป็นคู่หมั้นต่องอยู่\"ฉันหลุดออกไป ถ้าตองรู้ต้องฆ่าฉันแน่ๆ



    \"เธอรับจ้างแสดงเป็นแฟนคนนู้นคนนี้หรือไง\"นายขี้เก๊กถาม อย่างอึ้งๆ



    \"เปล่า ก็แค่..\"แล้วฉันจะอธิบายยังไงดี



    \"แค่อะไร\"



    \"แค่สนุกๆ\"



    \"แปลว่าเธอ เธอเคย...\"



    \"เคยอะไรหรอ\"ฉันถามหน้าตาบ๋องแบ๋ว



    \"เธอเคยไปบ้างเขา แล้วไปที่ห้องเขา\"



    \"เคย\"ฉันพยักหน้าเคยอยู่แล้วสิ ห้องไอ้ต่องรกจะตายหนังสือเต็มไปหมด กองอีเหละเขละขละเต็มไปหมด แผ่นเกมเยอะแยะด้วย



    \"เคยนอนบนเตียงเขา\"



    \"เคยสิ\"ใช่เคย เตียงไอ้ต่องเข็งจะตาย ไม่รู้มันนอนเข้าไปได้ไงก็ไม่รู้



    \"แล้วนอนกับมันหรอ\"



    \"ก็บางครั้ง\"ฉันตอบตามความจริง ก็เวลาง่วงๆ ฉันเข้าห้องใครได้ก็นอนห้องนั่นแหละ ไม่ต้องเป็นห้องตองก็ได้ ไอ้พวกนี้เหมือนน้องฉํนทั้งนั้น แต่ว่าทำไมนายบลูถึง ตาโตเอา โตเอาอย่างนั้นละ



    \"ตาจะหลุดแล้ว\"ฉันพูด



    \"เธอ \"เขาพูดแค่นี่แล้วลงมือแก้มัดฉันออก



    \"ค่อยสบายหน่อย แล้ว คบกับนายคงไม่สนุกหรอก\"ฉันพูด ก็นายชอบเฉยชา เย็นๆ แข็งๆ คงไม่สนุกเหมือนเล่นละครกับต่องหรอก



    \"เธอหาว่าฉัน ไม่ได้เรื่องหรือไง\"บลูพูด ท่าทางโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ



    ----------------

    อัพๆๆๆๆๆๆ



    มาอัพแล้ว



    สั้นไปหน่อยอิอิ



    รักคนอ่านนะ



    โพสๆๆๆๆ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×