ก็...ฉันจะรัก

ลำดับตอนที่ #8 : นายบลู

คาบเช้าผ่านไปด้วยดี แม้ว่าจะมีเสียงซุบซิบเรื่องแผลที่ขาฉันบ้างก็เหอะ ทำไม คนมีแผลมันแปลกมากเลยเนอะ

แล้วพวกอาจารย์ก็ได้แต่ถามๆๆๆ เธอไปโดยอะไรมา  เธอไปทำอะไรมา พวกอาจารย์เนี่ย เขาไปอยู่ไหน ไม่เห็นเลยใช่ไหม ว่าฉันโดนแกล้ง ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้ไปแกล้ง ในซอกในหลืบอะไร ทำไมไม่มีคนเห็น ฉันก็ได้แต่พูดว่า



\"สะดุดเท้าตัวเองคะ\"ทุกคาบ แล้วก็ทุกครั้งที่มีคนถามด้วย



และตอนนี้ฉันกำลังเดินอยู่ในโรงอาหารกับตอง โดยมีสายตาเหยียดหยาม และ คนที่เปิดทางกว้างให้ฉัน



\"แกจะกินอะไร\"ฉันถามตอง



\"สลัด\"ตองตอบ



\"อีกแล้วหรอ งั้นฝากซื้อสองจาน เดี๋ยวไปซื้อน้ำให้\"วันนี้ลองหน่อยก็ได้ เห็นตองมันชอบกินซะเหลือเกิน



\"ป้าคะ เอาน้ำแดงสองแก้วคะ\"ฉันสั่งป้าร้านขายน้ำ



\"ขอโทษนะครับ ผมมาก่อน\"



\"งั้นไม่เป็นไรคะ\"ฉันพูด แล้วถอยลงมา



\"พ่อหนุ่มเอาอะไร\"ป้าร้านขายน้ำถามคนข้างหน้าฉัน



\"เอาน้ำแดงสองแก้วครับ\"นายนี่สั่งเหมือนฉันเลย ให้ตายสิ ล้อเลียนกันหรือเปล่า



\"นาย\"ฉันกระชากคอเสื้อนายนั่นให้หันมามองฉัน



\"เธอทำไม\"เฮ้ย นี่มันนายบลูนี่หว่า อ๋อ จะมาแกล้งฉันเพราะฉันไปว่าแม่เขาใช่ไหม



\"นาย ล้อเลียนฉันหรือไง\"ฉันถาม



\"เธอนี่เอง ท่าทางบ้าบอคอแตก ไร้สติ ไร้มรรยาทด้วย มีปัญหาทางบ้านหรือไง ฉันก็สั่งน้ำฉันนี่นาไม่ได้ไปด่าเธอซะหน่อย\"



\"นายว่าฉันหรอ วันนี้ฉันโดนมามากแล้วนะ พอกันที นายยังจะมากวนฉันอีก\"ฉันเอาน้ำแดงที่ป้าแกยื่นมาให้สาดใส่เขาเต็มๆ โถ่โว้ย คนโดนแกล้งมาเยอะแล้ว แถมยังต้องทนสายตาเหยียดหยามอีก ไม่ไหวนะ ฉันก็คนไม่ใช่พระอิฐพระปูนอะไรนะ



\"เธอ รู้ไหม มันซักยาก\"



\"สม\"ฉันพูดใส่หน้าเขา แล้ววิ่งไป



แต่ก็ต้องหยุด เพราะว่า...



\"เเก อยากเด่นนักหรือไง กล้าสาดน้ำใส่พี่บลู”งั้นแปลว่านายนนี่ต้องฮอตแน่ๆเลย เพราะมีสาวมาขวางฉันไว้



\"เมื่อเช้าฉันเห็นนะยัยอ้อ ว่ายัยนี้ ทางเกาะแกะ น้องต่องด้วย\"เสียงแปร๊ด แหลน ฟ้องขึ้น



\"ชะนี แล้วชะนีอย่างพวกหล่อนก็คงอยากเด่นละสิ ด่าฉันกลางโรงอาหารเนี่ย\"ฉันพูดกับตัวเอง



\"แกเรียกฉันว่าอะไรนะ\"คนที่ชื่ออ้อถามฉัน เชอะ ท่าทางยัยนี่ก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร ทำไมต้องทำตัวอย่างนี้ด้วยนะ



\"ท่าทางเธอจะหูหนวก ฟังดีๆนะ ฉันเรียกว่า...\"



\"...\"



\"ยัยชะนี\"



ฉันแหกปากลั่นโรงอาหาร ความบ้าตอนนี้อยู่ในระดับmix ไม่สามมารถจะลดลงไปได้แล้ว



\"แก...\"ยัยนั่นพูด แล้วตบหน้าฉันเข้าไปเต็มๆ ฉันว่า ถ้ามีกระจกให้ฉันดู คงเป็นรอยนิ้ว ห้านิ้วบนแกก้มซ้ายฉันหนะสินะ



\"ชะนี\"ฉันพูด แล้วง้างมือขึ้น



หมับ



มีคนจับมือฉันไว้



\"กรี๊ด พี่บลู พี่บลูมาช่วยอ้อใช่ไหมคะ\"ยัยนั่นกรี๊ดซะ หูจะแตก บลูหรอ นายนั่น ทำไม



\"ปล่อย นายปล่อย\"ตอนนี้ฉันดิ้นพรวดๆ อย่างไม่อายใคร ฉันไม่มีใครให้อายนี่นา ใครๆในโรงเรียนก็เกลียดฉันอยู่แล้ว



\"เธอ อย่า มี เรื่อง\"นายนั่น เน้นทุกพยางค์เลย



\"ปล่อย\"ฉันแหกปากเหมือนเด็กๆ



พลั่ก



อีตาบลูพลักฉันลงไปกองกับพื้น



\"โอ้ย นายแกล้งฉันใช่ไหม ให้ยัยชะนีพวกนั้น ตบฉันไม่พอใช่ไหม ได้\"



เพี๊ยะ



ฉันตบหน้าที่เหนียวไปด้วยรอยน้ำแดงของเขา แล้วเดินออกมา



\"มันจะมากไปแล้วนะเธอ\"เขาดึงฉันกลับ



\"แล้วนายจะทำไม\"ฉันดิ้นพรวดๆ ทั้งเตะทั้งถีบ



\"นายจะทำอะไรเพื่อนฉันหนะ\"ตองวิ่งกระหืดกระหอบมา นังเพื่อนเลิฟ ดีมากเลยนะ ปล่อยให้ฉํนโดนอยู่คนเดียว แล้วเพิ่งมา เอาวะ ยังดีกว่าไม่มา จริงไหม



\"เพื่อนเธอ คนอย่างยัยนี่มีเพื่อนด้วยหรือไง\"บลูถาม แล้วยิ้มเยาะฉัน ตอนนี้เขารวบแขนฉันไว้ เจ็บนะเฟ้ยจะบอกให้ ถ้านายปล่อย ต้องเป็นรอยแดงๆแน่ แล้วฉันจะมีหน้าไปบอกแม่หรือไง ว่าฉันมีเรื่องที่โรงเรียน ไอ้รอยห้านิ้วมันยังไม่พอใช่ไหมละ



\"5555\"เสียงหัวเราะจากบรรดานักเรียนที่รักทั้งนั้น



\"มีสิ ฉันไง\"ตองชี้ไปที่ตัวเอง



\"งั้นฉันขอยืมเพื่อนเธอหน่อยนะ\"เขาว่า แล้วรวบตัวฉัน ไปอุ้มไว้ แล้ววิ่งออกมา



นายนี่จะอาฉันไปฆ่าแน่เลยให้ตายสิ ฉันจะทำไงดี แม่จ๋า ถ้าฉันโดนฆ่า หวังว่าแม่ คงจะไม่เสียใจมาก เพราะยังมีพี่แซก กับยัยต้าร์อีก แล้วพี่จ๋า พี่แซก ฉํนยังไม่เคยบอกพี่เลย ว่าฉันรักพี่ ต่อไปนี้พี่ต้องนอนคนเดียวแล้วนะ แล้วตองละ ตองเพื่อนเลิฟ หวังว่าเธอคงหาเพื่อนได้นะ ต่อง ถ้าพี่ไม่อยู่ หาคนมีสวมบทแฟนเธอให้สมกับที่พี่เคยแสดงไว้ ต้อง ฉันไม่รู้ว่านายเป็นอะไร แต่ว่า นายอย่าโกรธฉันนะ ให้อภัยด้วย ด่วนเลย ก่อนที่ฉันจะตกนรก ต๋อง นายเป็นน้องที่น่ารักนะ ถึงไม่ใช่น้องแท้ๆ แต่ว่านายน่ารักมาก อย่าลืม พี่ต๊องละ แต่ว่า ฉํนจะสั่งเสียทุกคนไปทำไม ในเมื่อ สิ่งที่ฉํนต้องทำคือ



\"ปล่อย\"ฉันแหกปากลั่น แล้วดิ้นพรวดๆๆ



\"ไม่\"



\"นายจะพาฉันไปไหน\"



\"ไม่พาไปฆ่าหรอกหน่า\"เขาอุ้มฉันมาจนถึงหลังโรงเรียน





-------------



เอาไปอีกตอนแล้วกันโทษที ที่ดองไว้นานนะคะ



รักคนอ่านคะ



โพสๆๆๆๆๆ