รัก...นายนั่นแหละ

ลำดับตอนที่ #6 : รัก...นายนั่นแหละ 6

อากาศที่น่านอน



แสงแดดอ่อนๆ ของยามเช้า



ทุกๆคนในโรงเรียนแต่งตัวด้วยเครื่องแบบของโรงเรียนเอกชน



กระโปรงยาวแค่เข่า และกางเกงขายาวสีฟ้าใส



ทำให้ดูแปลกไปจากโรงเรียนทั่วไป



เนคไทสีฟ้า เสื้อที่ออกมานอกกางเกงและกระโปรง



แสดงถึงความเป็นโรงเรียนแห่งนี้อย่างชัดเจน





\"เจน แกเลือกวันได้สะใจสุดๆเลย\"ชาพูดกับเจนหน้าโรงเรียน



วันนี้เธอกับคีย์ถ่อมาโรงเรียนเช้ากว่าปกติ เพื่อมายืนรอคนสองคนที่หน้าโรงเรียน



คนแรกคือ เจน เพื่อนสาวที่แสนจะน่ารักของพวกเธอ



คนที่สอง......



\"ดีคะ พี่ยีนต์\"คีย์โบกมือทัก เด็กผู้ชาย หน้าตาดี ผิวคล้ำ(มาก) หุ่นแบบนักกีฬา เดินยิ้มมาอย่างอายๆ



ทุกคนหันไปมองเขาเป็นตาเดียวกันไม่ใช่ว่า เพราะคีย์ทักเขาเสียงดังหรอก



แต่เป็นเพราะ....



เสื้อสีแดง ที่พยายามเลือกให้กลมกลืนกับเสื้อเครื่องแบบมากที่สุด และดัน ตัดกับผิวมากด้วย



กางเกงสีเขียวขายาวตัดกันกับเสื้อ





\"พี่แก จะไปไปนวะ\"



\"แต่งซะ\"



\"เสร่อเป็นบ้า\"



\"มาจากบ้านนอกที่ไหนวะ\"



เสียงกระซิบกระซาบดังรอบตัว พร้อมๆกับเสียงหัวเราะ เรียกความมั่นใขไปจากเขาเยอะเหมือนกัน



\"แก...เลือกสี.....ได้ตัดกันสีพี่เขา....มากเลย..วะ\"เสียงกระซิบข้างหูเจน ของชา ขาดเป็นห้วงๆ เพราะเจ้าตัว



พยายามกลั้นหัวเราะอย่างเต็มที่ ผิดกับคีย์ ที่ปล่อยก๊าก อย่างไม่อายใครที่หน้าโรงเรียนเลย



\"อืม คิกๆ อยู่แล้ว \"เจนก็พยายามเอามือปิดปาก กลั้นหัวเราะจาตัวงอ



\"พี่ยีนต์... มาช้าจังเลยนะคะ ..มันจะเข้าแถวแล้ว ...ไปกับคะ\"เจน ว่ายีนต์ก่อนจาะลากเพื่อนทั้งสองไปเข้าแถว







อ๊อดดดดดดดดดดด



\"เฮ้อ เสียงออดเชยเป็นบ้า\"ชาบ่นพึมพำ เมื่อได้ยินเสียงออด ให้เข้าแถว



\"หยุดหัวเราะได้แล้วหรอชา\"เจนถาม พลางมองคีย์ที่ยังหยุดหัวเราะไม่ได้อย่างเป็นห่วง



\"พี่ยีนต์ไปเข้าแถวเถอะคะ แต่ว่าอย่าลืมนะคะ ตกลงอะไรไว้\"เจนดันยีนต์เบาๆ ซึ่งเจ้าตัว



ก็ยอมไปแต่โดยดี คงเพราะอายกับสายตานักเรียนม.5และม.1ที่ยืนเข้าแถวตรงนั้น  จ้องเขาอย่างไม่วางตา



\"555555+++ คิกๆ คิก โอ้ย 555 ปวดท้อง โอ้ยคิกๆๆ\"คีย์ตอนนี้หัวเราะจนตัวงอ ลงไปกองกับพื้นแล้ว



\"เจนช่วยหน่อยดิ ไอ้คีย์จะตายแล้ว\"ชาเรียกเจน ขณะที่พยายาม ฉุดคีย์ขึ้นมาจากพื้น



\"โอเค ดึงมันขึ้นมานะ\" เจนสั่ง ก่อนล้วงหาของในกระเป๋า



\'โทษทีนะคีย์ แต่เป็นวิธีเดียวที่ฉันนึกออก\'





\"คีย์ แกมองนี้ มองสิ\"เจนพยายามจับหน้าคีย์ให้มองตรงไปยังรูปถ่ายใบเล็กๆ



รูปถ่ายที่มีเพื่อน สี่คน รูปใบเก่า และใบเดียวที่มีรูปเธอคนนั้น



รูปสมัยมัธยมต้น มีคีย์ มีชา มีเจน และ เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง หน้าเหมือนชาเปี๊ยบ



\"เจน\" ชาอุทาน พลางมองเจนอย่างงง งง และตำหนิ แววตาชาดูเศร้าลงทันที



เจนมองหน้าชา พยักหน้าให้ เป็ยเชิงว่าไม่เป็นไรหรอก



ชาสมัยมัธยมต้น กำลังยิ้ม อย่างร่าเริง ในชุดนักเรียนโรงเรียนเก่า โรงเรียนของพวกเธอในสมัยมัธยมต้น



ผมยังไม่ยาวเท่าไหร่ ถูกซอยนิดๆ



เจนในรูปก็กำลังยิ้ม ยิ้มที่ชวนมองเป็นที่สุด ผมนาวแค่ไหล่ถูกมัดเป็นสองข้าง



ส่วนคีย์ กำลังยิ้ม ยิ้มที่ไม่มีใครได้เป็นมาสองสามปีได้แล้ว ยิ้มอย่างมีความสุขผมถูกรวบไว้อย่างลวกๆ



เสื้อผ้าไม่เรียบร้อยเท่าไหร่นัก



และเด็กผู้หญิงกลางวงล้อมของเพื่อนๆ กำลังยิ้มกึ่งหัวเราะ ดวงตาสีดำคู่โต มีแววตาที่สดใสชวนมอง



ร่างเล็กๆ ดูบอบบาง หน้าตา ที่เหมือนกันยังกับแกะ สามารถ แยกได้เลยจากรูปถ่ายนี้ ว่าใครเป้นใคร



\"น้ำ\"คีย์พูดได้แค้นี้ก็ ปล่อยโฮ



\"เฮ้ย เอาเข้าไป แกเอามาให้มันดูทำไม ห๊ะ ไอ้เจน แกก็รู้แค่เอ่ยชื่อมันยังจะเป็นจะตาย\"ชาเอ็ดตะโรเจนใหญ่



หลังจากที่อึ้งไปสักพัก



\"ก็ เรานึกไม่ออกว่าจะหยุดมันยังไงนี่หว่า\"เจนพูด พลางนั่งลงปลอบคีย์



\"ฮือ   ฮือ   ไอ้น้ำ แกไม่กลับมาแล้ว แกอยู่ไหน ฮือ แก ตายแล้วแกสบายหรอ แกไมรักพวกเราหรือไงวะ\"



คีย์ร้องไห้อย่างไม่อายใคร



\"คีย์ น้ำมันไปดีแล้วนะ แกยืนอยู่ตรงนี้ แกมีพวกเรา ที่ยืนข้างแก ไม่สิ ตอนนี้นั่งอยู่



แล้วแกก็มีไอ้น้ำคอยให้กำลังใจอยู่บนนู้นนะ บนฟ้า มันไม่อยากเห็นแกร้องหรอก\"



ชาพยายามปลอบคีย์เหมือนเด็กๆ



\"ฉัน อึก อึก ฮือ จะ พยายาม อึก\"คีย์รับพร้อมเสียงสะอึกสะอื้น



\"แก เอา ยืนตรง ไปเลยวันนี้อย่าลืมดิ มีอะไรหนุกเยอะเลย\"เจนจับให้คีย์ลุกขึ้นอีกครั้ง



ก่อนที่จะชี้ไปข้างหน้า แถว



\"นักเรียนที่น่ารักคะ วันนี้มีนักเรียนจากโรงเรียนในเครือมาเยี่ยมโรงเรียนของเรานะคะ



ของให้ทุกคนปรบมือต้อนรับพวกเขาด้วยคะ\"เสียงอาจารย์พูดขึ้นหน้าแถว ตามด้วยเสียงปรบมือเปาะ แปะ



อย่างไม่ค่อยสนใจของนักเรียน



เด็กนักเรียนจากโรงเรียนในเครือ ค่อนๆออกมาหน้าเสาธง



ตัวแทนกล่าวต้อนรับกัน พอเป็นพิธี ขั้นตอนอะไรๆ ก็ยุ่งยาก แลกของที่ระลึกอะไรไม่รู้



ปกติ เจนจะไม่สนใจรายการมาเยี่ยมโรงเรียนออกจะเบื่อหน่ายด้วยซ้ำ



แต่คราวนี้เจนกลับกระตือรือร้น คอยปรบมือ จับตามองหน้าเสาธง อย่างตังอตั้งใจ



\"แกดูดีดีนะ ชา คีย์ แล้วเดี๋ยวจะหาว่าไม่บอก\"เจนหันมาพูดกับเพื่อนทั้งสอง



\"สวัสดีครับ\"อยู่ๆ คีย์ก็เห็นยีนต์ไปยืนอยู่หน้าเสาธงคีย์กับชา รีบหันหน้าไปอย่างสนใจทันที



\"วันนี้ผมอยากบอก น้องเจนครับ ว่าผม รักน้องเจนที่สุดเลย\"



-----------

ดีค่า มาอัพแล้ว เราแต่งตอนสั้นๆหน่อย แต่ว่าชอบแบบนี้มากกว่ายาวๆ ตอนยาวไปแล้วรู้สึกแปลกๆ