ปฏิบัติการพิชิตใจ หนุ่มวัยใส หัวใจติดเกม

ลำดับตอนที่ #5 : คำตอบ

ตอนที่ 5 คำตอบ

ภาพหญิงสาวร่างเล็ก วัย16ปี ผมยาวตรงสีดำสนิทเท่ากันทุกเส้น ถูกรวบไว้เป็นเปียด้านหลัง แล้วผูกโบว์สีขาวถูกระเบียบ ในชุดเครื่องแบบนักเรียน โรงเรียนเอกชนชื่อดัง กำลังง่วนอยู่กับการกวาดพื้นฟุตบาทริมถนนอย่างตั้งอกตั้งใจ เป็นภาพที่ชวนเอ็นดูอยู่ไม่น้อย



แต่ทว่ากลับเป็นภาพชวนขบขันสำหรับเพื่อนวัยเดียวกันที่กำลังนั่งมองเธออยู่



“หัวเราะอยู่ได้ ไม่ช่วยกันเลยนะ”ฉันเองแหละ หญิงสาวคนนั้น หลังจากหลับในคาบวิชาวิทยาศาสตร์พื้นฐาน ของอาจารย์วรทัยคนสวย ทำให้เธอผู้ซึ่งไม่เคยถูกทำโทษ โดนสั่งให้มากวาดพื้นฟุตบาทข้างโรงเรียนเช่นนี้



ส่วนเพื่อนร่วมชะตากรรมกลับหนีหายศีรษะกลับบ้านไปแล้ว ด้วยเหตุผลว่า’บ้านอยู่ไกล’



“ไม่ จนกว่าแกจะยอมช่วยพวกฉันเหมือนกัน”พลอยพูดอย่างหน้าหมั่นไส้



“นะ กริ่งคนสวย ใจดีที่หนึ่งเลยนะคะ นะคะ”ทับทิมอ้อน



“มาช่วยกันก่อนสิ”ฉันยื่นไม้กวาดให้ทั้งสองคนที่นั่งมองฉันอยู่นานสองนานแล้ว



“โธ่ แกจะให้มีคนเห็นสองสาวดาวโรงเรียน มากวาดพื้นข้างถนนเนี่ยนะ ไม่เอาหรอก”พลอยส่ายหน้า



“งั้นแกก็ไม่ต้องมาพูดดีไปเลย ไม่มีทาง”ฉันก้มหน้าก้มตากวาดพื้นต่อไป จะได้เสร็จๆซะที ความจริงถ้ายัยสองคนนี้มาช่วยกันสักหน่อย ฉันก็คงตกลงไปแล้ว เพราะใจอ่อนยวบตั้งแต่มันบอกว่าฉันสวยนั่นแหละ



“เจ๊สวยโหด ลงโทษแรงเหมือนกันนะ” ทับทิมบ่นแทนฉัน



เออ บ่นได้บ่นไป ฉันคนที่ควรจะบ่นยังไม่บ่นเลย แกสองคนบ่นกระปอดกระแปดตั้งนานแล้ว แถมยังไม่มาช่วยอีก จะบ่นหาพระแสงง้าวอะไรก็ไม่รู้



“ตกลงแกจะช่วยไหม”พลอยลุกขึ้นถาม



“ไม่รู้สินะ ฉันไม่ค่อยอยากจะช่วยเท่าไหร่”ฉันเทเศษใบไม้ที่ร่วงโรยลงมาจากต้นอันสูงใหญ่ ที่สุดท้ายก็เป็นแค่ขยะในถังขยะ



“ถ้ากริ่งไม่ช่วย เค้าต้องแย่ๆแน่ๆเลย กริ่งคนดี กริ่งคนเก่ง กริ่งคนสวยช่วยหน่อยนะคะ”ทับทิมแทบจะคุกเข่าอ้อนวอนฉันเลยทีเดียว ดีหรือ เก่งหรือ สวยหรือ



“ตกลง”ฉันพยักหน้าอย่างง่ายดาย ก็มันอุตส่าห์ชมทั้งที สวย เก่ง ดี



“จริงๆนะ รับปากแล้วไม่คืนคำ”พลอยลุกพรวดขึ้นมากุมมือฉันไว้ พร้อมกับส่งสายตาปานว่า นี่แหละนางฟ้าของฉัน



“จ้า เพื่อนที่ดีต้องช่วยเพื่อนยามเพื่อนเดือดร้อนสิ”ฉันพูดยิ้มๆแล้วเดินเอาไม้กวาดและที่โกยไปส่งคืนให้แก่คนกวาดถนนตามเดิม ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าที่วางอยู่ใกล้ๆกับเก้าที่ที่สองสาวนั่งอยู่



“นี่แล้วเราจะเริ่มยังไงดีละ”ทับทิมเอ่ยปากถามฉันและพลอยขณะที่เราทั้งสามกำลังเดินไปที่ป้ายรถเมล์



“ก่อนอื่นนะ แกรู้ไหม ว่านายแคมป์เล่นเกมอะไร”พลอยหันมาถามฉัน



“โร่ๆซักกะอย่างนี่แหละ”ฉันมองหน้ายัยพลอยที่ทำหน้าย่างกับใครเอาหมามุ่ยไปใส่ไว้ในกระโปรงยังไงอย่างนั้นแหละ



“เกมอะไร ไม่เคยได้ยิน”



“ก็มีไอ้โร่ๆ โรๆอะไรก็ไม่รู้ แถมยังมีพระไปบู๊แล้วก็ดันไปเจี๋ยน น่ากลัวชะมัด”ฉันขยายความให้ยัยแฝดนรกนี่ฟัง “แล้วก็มีไอโอดีน บลูด๊อกอะไรงี้อะ”



“ไม่เข้าใจวะ งงแล้วนะ พระ บู๊ เจี๋ยน ไอโอดีน บลูด๊อก ไม่เห็นมันจะเกี่ยวกันได้เลย แถมยิ่งเป็นเกมยิ่งมั่ว”พลอยหยุดเดิน แล้วใส่ฉันเป็นชุด



“อ้าว ก็ฉันเปิดหนังสือคู่มือแยมโรลของนายแคมป์ดูเอาอะ”



“เดี๋ยวนะเปิดดูหนังสือแยมโรลหรือ”ทับทิมทำหน้าเป็นตัวง.งูเต็มไปหมด แล้วกระตุกแขนเสื้อพลอย ไปกระซิบกระซาบกันสองคน



“เอางี้นะกริ่ง เราสองคนตกลงกันแล้ว”พลอยเริ่มพูดก่อน หลังจากให้ฉันยืนดูมันสองคนกระซิบกระซาบสุมหัวกัน



“เราจะไปดูร้านหนังสือตรงนู้น ถ้าเจอหนังสือแยมโรลอะไรของกริ่งน่ะ ก็บอกเราด้วยนะ”ทับทิมพูดต่อ แล้วลากฉันไปยังร้านหนังสือใกล้ๆกับป้ายรถเมล์



“ป้าค่ะ มีหนังสือแยมโรลไหมคะ”พลอยถามป้าเจ้าของร้านอย่างมั่นใจมาก



“มีๆ เดี๋ยวนะ”ป้าเจ้าของร้านบอก แล้วเดินไปหลังร้าน อะไรนี่ ฉันจำถูกด้วยว่าแยมโรลๆ หุหุ งานนี้กลับไปต้องให้พี่กลมฉลอง ชอบว่าฉันเป็นยัยเฉิ่มขี้ลืมอยู่ได้



“นี่จ๊ะ พวกหนูนี่ดีนะ  เด็กสาวๆสมัยนี้ไม่ค่อยสนใจการบ้านการเรือนหรอก ยิ่งการทำขนมยิ่งไม่มีใครสน หัดไว้นะ เป็นเสน่ห์ปลายจวัก ผัวรักผัวหลง”ป้าแกสาธยายยาวยืด



“คือ ป้าคะ หนังสือที่พวกหนูถามหาเป็นหนังสือเกมคะ”พลอยยื่นหนังสือ ‘เคล็ดลับการม้วนแยมโรล’ คืนให้ป้าเจ้าของร้านอย่างเกรงๆ



“อ้าวหรือ งั้นลองดูตรงมุมนู้นสิ”ป้าแกชี้ไปที่มุมนิตยสารและการ์ตูนญี่ปุ่น  พลางส่ายหน้าแล้วบ่นอุบอิบ ”นึกว่าเด็กเดี๋ยวนี้จะมีหัวคิดมากกว่านี้ซะอีก”หนูได้ยินนะคะป้า



“นี่หรือเปล่า”ทับทิมหยิบหนังสือเกย์ๆอะไรนี่แหละมาให้ฉันดู



“นี่เกย์ไม่ใช่หรือ เดี๋ยวนี้ทำเนียนนะ หน้าปกเป็นการ์ตูนด้วย”ฉันยัดหนังสือ กลับให้ทับทิม ที่จ้องฉันตาแทบถลนอยู่แล้ว



“เกมเมอร์นิวส์ เกย๋อะไรของกริ่งอะ”ทับทิมมองฉันอย่างสงสัย



“แหะๆ โทษทีนะ”ฉันเกาหัวแก้เขิน แล้วหลบสายตาเขียวปัดของพลอย ลงมองหนังสือต่างๆ



“นี่ไง เล่มนี้แหละ”ฉันชี้ไปที่หนังสืออะไรโรๆ มีปกเป็นรูปผู้หญิงโหด ก็ยัยถึกคนเดิมที่อยู่บนปกหนังสือของนายแคมป์นั่นแหละ แต่ฉันยังติดใจอกยัยนี่ไม่หายเลย



“เล่มนี้น่ะหรือ ที่มีพระ บู๊ เจี๋ยน ไอโอดีน แล้วก็บลูด๊อก”พลอยและทับทิมร้องประสานเสียงอย่างอึ้งสุดๆ ฉันก็ได้แต่พยักหน้างึกๆ



“แยมโรลบ้านป๊าแกดิ นี่มันหนังสือ Ro news”พลอยเอาหนังสือฟาดหัวฉัน แม้ว่ามันจะไม่หนามากแต่ก็เจ็บนะเฟ้ย



“คาดว่าเกมแยมโรลของกริ่งไม่น่าจะชื่อเกมแยมโรลหรอกนะ”ทับทิมพูดอย่างเย็นๆ



“มันชื่อเกม ragnarokตะหาก”