ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ์ำนักเรียนใหม่
ตอนที่ 1 นักเรียนใหม่
โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางระหว่างทุ่งหญ้าสะวันนากับป่าดิบชื้นโคโรน่า น่าแปลกที่มันตั้งอยู่ใจกลางระหว่างสองภูมิประเทศพอดี โดยที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่มันก็เป็นไปแล้ว
โรงเรียนแห่งนี้ มีเพียงคนพิเศษเท่านั้นที่จะรู้จัก ก็เพราะมันเป็นโรงเรียนของคนที่ พิเศษเท่านั้นน่ะสิ และนักเรียนที่เรียนโรงเรียนนี้คือ รีเกรตติ้งสติว (รีเกรตติง ที่เป็นนักเรียน )
มีนักเรียนอยู่ราวๆ 1000 คน ต่อรุ่น โดยจะแบ่งเป็น 2 ช่วง โรงเรียนดูใหญ่โตมาก มันเป็นโรงเรียนที่เปิดใหม่ แต่ก็โอนกรรมสิทธ์มาจากโรงเรียนเดิม ซึ่งผู้ปกครองค่อนข้างลำบากกับการมาส่งลูกที่โรงเรียนเดิม เพราะ นักเรียนที่พิเศษมีมากขึ้นทุกวันในเมืองมนุษย์ แต่ถึงอย่างไร บุคคลธรรมดาก็ไม่รู้จักโรงเรียนแห่งนี้อยู่ดี
ฮาร์ตันได้รับคัดเลือกให้สอบเข้าโรงเรียนแห่งนี้ โดยคู่สอบของเขาคือ แดนนี่ เพื่อนจากโรงเรียนเก่า การสอบต้องสอบเป็นคู่ โดยทางโรงเรียนจะส่งจดหมายไปแจ้งว่านักเรียนจะต้องสอบแข่งกับใคร และ การสอบเป็นคู่นี้ แน่นอนว่าจะต้องมีผู้ที่คะแนนน้อยกว่า และ บุคคลนั้นจะเสียเปรียบ คือ ได้เรียนปีแรกในขณะที่เพื่อนๆรุ่นเดียวกันครึ่งหนึ่งของที่ถูกเลือกได้เลื่อนชั้นเป็นปีที่สอง เป็นเรื่องที่เสียหน้าในโลกมนุษย์ แต่ โรงเรียนนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ การสอบไม่ใช่การแข่งขันแต่อย่างใด แต่เป็นการวัดสมองของผู้ที่ถูกเลือกแล้ว ว่าคนไหนบ้างที่เป็นแคลสเซอรี่
นั่นหมายถึง ผู้ที่ถูกเลือกทุกคนจะต้องได้เข้าเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ ผู้ปกครองทุกคนรอเวลานั้น ผู้ที่สอบได้ก่อน 500 คนแรก ถือว่าเป็น แคลสเซอรี่ หรือ นักเรียนเกรดเอ ส่วนนักเรียนครึ่งหลังเป็นเกรดบี เรียกว่า คอร์คสตาร์ด
โรงเรียนจะมีการคัดเลือกนักเรียนสองปีต่อหนึ่งครั้ง และ ครั้งละ 1000 คน และแบ่งไปครึ่งต่อครึ่ง แต่ก็จะเรียนจบในปีเดียวกัน คือ ปีที่ 12 แคลสเซอรี่ จะเรียนเสริมอีก 1 ปี ในปีสุดท้ายของนักเรียนคอร์คสตาร์ดรุ่นเดียวกัน
ฮาร์ตันเป็นเด็กรุ่นที่ 77 เขาอ่านคู่มือทั้งหมดจากบ้านมาแล้ว เขาเป็นเด็กพิเศษเหมือนคนอื่นๆ ทั่วไปในโรงเรียนนี้ การมาสอบเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้น ทุกคนจะต้องอยู่สอบที่นี่เป็นเวลา 1 เดือน ฮาร์ตันก็เช่นเดียวกัน ปู่เขามาส่ง เพราะเขาไม่มีพ่อแม่ ฮาร์ตันเป็นเด็กพิเศษและนั่นทำให้เขาเกลียดตัวเอง พ่อและแม่ของเขาเป็นคนธรรมดา ซึ่งคนธรรมดาจะไม่สามารถให้กำเนิดบุคคลพิเศษได้ และไม่มีทางรับรู้เรื่องราวของพวกรีเกรตติงเลย แต่เขาก็เกิดมาได้จากความผิดปกติ ราวกับโชคชะตาทำให้เขาต้องขาดพ่อและแม่ ปู่ของเขาเป็นพวกรีเกรตติง และก็เป็นรีเกรตติงสติวมาก่อน การมาครั้งนี้ปู่จอห์นจึงเจอเพื่อนมากมาย
* สวัสดีครับ นักเรียนและผู้ปกครองทุกคน ฟังทางนี้ ขอต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนเวอร์สแบรนของทุกคน ก่อนอื่น ผมต้องขอแนะนำตัว ผมคือ ศาสตราจารย์ แกรี่ ทอมสัน ผู้ที่ได้รับคัดเลือกเป็นหัวหน้าควบคุมการสอบในปีนี้ แหม ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากครับ หน้าที่ของผมก็คือดูแลนักเรียนทุกคนให้ปลอดภัยตลอดการสอบใน 1 เดือนนี้ พร้อมกับศาตราจารย์ พี่เลี้ยงอีก 123 คน ขอให้ท่านผู้ปกครองให้ความไว้วางใจแก่เรา * ต้นเสียงมาจากหอคอย แต่ได้ยินจากลำโพงที่ติดอยู่ทั่วไปตามเสา
มีเสียงปรบมือดังขึ้น จากผู้ปกครองทั้งหลาย เหมือนว่า นักเรียนที่ถูกเลือกก็คงสืบทอดความพิเศษมาจากพวกเขา และฮาร์ตันก็คงสืบทอดมาจากปู่จอห์น
* ขอให้ทุกคนมารวมตัวกันที่ ลานกว้างหน้าหอคอย และวางกระเป๋าไว้ข้างลำตัว ผู้ปกครองออกไปนอกกำแพงนะครับ พวกเธอยืนให้ตรงช่องเลขที่ของตัวเองให้เรียบร้อย * ศาตราจารย์แกรี่เริ่มเข้าเรื่อง
* เรามาถึงที่นี่แล้ว ขอให้ทุกคนภูมิใจ ที่ได้รับการเลือก ขอให้พวกเธอทุกคนตั้งใจในการสอบ และทำตัวดีๆ ทุกคนคงรู้กันแล้วว่า แต่ละคนจะมีร๊อบบิททำหน้าที่เหมือนกล้องจับตาดูพวกเธอตลอดเวลา เมื่อเธอทำอะไรไม่ดีจะถูกรายงานให้กรรมการของเราทราบทันที และเธอจะถูกส่งกลับบ้านไป เพื่อรอปีหน้า ถึงตอนนั้นเธอก็จะได้เรียนกันจริงๆ มีผู้ปกครองคนไหนประสงค์จะให้ลูกกลับตอนนี้บ้างครับ * ไม่มีเสียงตอบแต่ผู้ปกครองก็กระซิบกันว่า ถ้าจะให้ลูกกลับก็เท่ากับละทิ้งโอกาสที่ดีที่สุดและเสียเวลาฟรี (ถึงจะมีการสอบก็ยังมีพวกใช้เส้นที่มีพ่อแม่มีอำนาจ จึงมีพวกที่สมควรจะเป็นคอร์คสตาร์ดหลุดเข้ามาเป็นพวกแคลสเซอร์รี่บ้าง)
* เมื่อไม่มีก็ต้องขอตัวลูกหลานท่าน ไปทดสอบ ณ ตอนนี้เลยนะครับ ขอให้นักเรียนเหยียบหญ้าตรงมุมบนขวาสุดของช่องแต่ละคน พวกเธอจะถูกย้ายเข้ามาอยู่ในห้องโถงอย่างเป็นระเบียบ และจะไม่มีทางกลับบ้านก่อน 1 เดือนนี้ นอกจากว่า เธอจะถูกคัด ออก *
นักเรียนถูกย้ายมาอยู่ในห้องโถงในปราสาท ( โรงเรียนถึงจะถูก ) มันใหญ่โตมาก กว้างขนาดมองเห็นโต๊ะตัวใหญ่ของครูใหญ่เทอร์บี้ หัวหน้าหมวดบ้านพักชายสตีฟ และ หัวหน้าหมวดบ้านพักหญิง
บาบาร่าเป็นเพียงกล่องใบหนึ่งเท่านั้น * นี่คือห้องประชุม ซึ่งพวกเธอจะต้องมาทุกวันศุกร์เพื่อสวดมนต์ ก่อนเข้าบ้านพักของตัวเอง มีบ้านอยู่ทั้งหมด 6 หลัง หญิง 3 ชาย 3 ไม่มีบ้านไหนเลวและดีที่สุด ขอให้พวกเธออย่าแบ่งชนชั้น ครูใหญ่เทอร์บี้จะแบ่งให้พวกเธอโดยใช้อาหารเย็นวันนี้เป็นการแบ่ง แต่ยังไม่ใช่ที่พวกเธอจะอยู่กันจริงๆหรอกนะ ต้องคัดอีก 500คนออกไปก่อน * เสียงหัวหน้าบ้านพักหญิงบาบาร่า พูดเหมือนท่องมาจนคล่องแล้ว
* อาหารเย็นวันนี้เหมือนกันทุกคน แต่จะแบ่งจากความสามารถพิเศษที่พวกเธอมีอยู่ ขอให้นักเรียนถือจานเอาไว้ในมือ นึกถึงตอนที่พวกเธอทำสิ่งนั้นแล้วมีความสุข จะมีสีเพียงสามสีเท่านั้นที่ปรากฎบนจาน ขอให้นักเรียนที่ได้สีดำ มานั่งทางซ้ายมือของครู สีขาวนั่งด้านขวา และสีเทานั่งตรงกลาง *
เสียงครูใหญ่พูดอย่างต่อเนื่อง ทำให้นักเรียนวิ่งกันวุ่นวาย
* นักเรียนอยู่ในความสงบ วิ่งกันเบาๆหน่อย ระวังชนเพื่อน นี่เธออยู่สีอะไร สีดำไปทางซ้ายเลย * ศาตราจารย์แกรี่เริ่มออกโรง * พวกเธอรู้มั้ยว่า ทำไมถึงมีแค่สามสี * *ไม่รู้ครับ/ค่ะ * นักเรียนตอบด้วยความอยากรู้ * ก็เพราะนี่เป็นขั้นแรกในการแบ่งจิตใจเธอ ถ้าความสามารถของเธออยู่ในระดับดี และ มีความสร้างสรรค์ เธอก็จะได้อยู่สีที่มีแต่พวกระดับจิตใจเดียวกัน มี3ระดับ จะไม่มีใครรู้ว่าตัวเองอยู่ระดับไหน จนกว่าจะเปิดเทอม ขอให้พวกเธอทานอาหารเย็นให้อร่อย ระหว่างทานจะมีศาตราจารย์แกรี่พูดถึงบ้านพัก * ครูใหญ่ยกช่วงต่อให้ศาตราจารย์แกรี่
* ก็บ้านพักหญิงชายมีทั้งหมด 3 ระดับ ระดับละ2หลังโดยที่จะแยกเป็นหญิงชาย สีขาว คือ บ้านทรอปกิ้นส์ สีเทาคือ เกลสซาเนีย สีดำคือ ออทาโด โดยบ้านพักจะอยู่เรียงกันที่ตึกหลังห้องโถงนี้ พวกเธอจะมีรุ่นพี่ประมาณ 5000 คนในโรงเรียนนี้ บ้านนึงก็ประมาณ 1600 คน พวกเธอต้องให้ความเคารพต่อรุ่นพี่ให้มากๆ เพราะพวกเค้ามีความรู้ที่มากกว่าพวกเธอ หัวหน้าบ้านจะอยู่ปีที่ 12 แต่ละบ้านพักจะมี 2 คน ให้พวกเธอเชื่อฟังเค้าในฐานะที่เป็นใหญ่ในบ้าน ตอนนี้ก็ทานอาหารไปก่อน เดี๋ยวทุกคนก็จะได้ไปดูบ้านพักของตัวเอง * ศาตราจารย์แกรี่สาธยาย
โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งตั้งอยู่ใจกลางระหว่างทุ่งหญ้าสะวันนากับป่าดิบชื้นโคโรน่า น่าแปลกที่มันตั้งอยู่ใจกลางระหว่างสองภูมิประเทศพอดี โดยที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่มันก็เป็นไปแล้ว
โรงเรียนแห่งนี้ มีเพียงคนพิเศษเท่านั้นที่จะรู้จัก ก็เพราะมันเป็นโรงเรียนของคนที่ พิเศษเท่านั้นน่ะสิ และนักเรียนที่เรียนโรงเรียนนี้คือ รีเกรตติ้งสติว (รีเกรตติง ที่เป็นนักเรียน )
มีนักเรียนอยู่ราวๆ 1000 คน ต่อรุ่น โดยจะแบ่งเป็น 2 ช่วง โรงเรียนดูใหญ่โตมาก มันเป็นโรงเรียนที่เปิดใหม่ แต่ก็โอนกรรมสิทธ์มาจากโรงเรียนเดิม ซึ่งผู้ปกครองค่อนข้างลำบากกับการมาส่งลูกที่โรงเรียนเดิม เพราะ นักเรียนที่พิเศษมีมากขึ้นทุกวันในเมืองมนุษย์ แต่ถึงอย่างไร บุคคลธรรมดาก็ไม่รู้จักโรงเรียนแห่งนี้อยู่ดี
ฮาร์ตันได้รับคัดเลือกให้สอบเข้าโรงเรียนแห่งนี้ โดยคู่สอบของเขาคือ แดนนี่ เพื่อนจากโรงเรียนเก่า การสอบต้องสอบเป็นคู่ โดยทางโรงเรียนจะส่งจดหมายไปแจ้งว่านักเรียนจะต้องสอบแข่งกับใคร และ การสอบเป็นคู่นี้ แน่นอนว่าจะต้องมีผู้ที่คะแนนน้อยกว่า และ บุคคลนั้นจะเสียเปรียบ คือ ได้เรียนปีแรกในขณะที่เพื่อนๆรุ่นเดียวกันครึ่งหนึ่งของที่ถูกเลือกได้เลื่อนชั้นเป็นปีที่สอง เป็นเรื่องที่เสียหน้าในโลกมนุษย์ แต่ โรงเรียนนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ การสอบไม่ใช่การแข่งขันแต่อย่างใด แต่เป็นการวัดสมองของผู้ที่ถูกเลือกแล้ว ว่าคนไหนบ้างที่เป็นแคลสเซอรี่
นั่นหมายถึง ผู้ที่ถูกเลือกทุกคนจะต้องได้เข้าเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ ผู้ปกครองทุกคนรอเวลานั้น ผู้ที่สอบได้ก่อน 500 คนแรก ถือว่าเป็น แคลสเซอรี่ หรือ นักเรียนเกรดเอ ส่วนนักเรียนครึ่งหลังเป็นเกรดบี เรียกว่า คอร์คสตาร์ด
โรงเรียนจะมีการคัดเลือกนักเรียนสองปีต่อหนึ่งครั้ง และ ครั้งละ 1000 คน และแบ่งไปครึ่งต่อครึ่ง แต่ก็จะเรียนจบในปีเดียวกัน คือ ปีที่ 12 แคลสเซอรี่ จะเรียนเสริมอีก 1 ปี ในปีสุดท้ายของนักเรียนคอร์คสตาร์ดรุ่นเดียวกัน
ฮาร์ตันเป็นเด็กรุ่นที่ 77 เขาอ่านคู่มือทั้งหมดจากบ้านมาแล้ว เขาเป็นเด็กพิเศษเหมือนคนอื่นๆ ทั่วไปในโรงเรียนนี้ การมาสอบเป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้น ทุกคนจะต้องอยู่สอบที่นี่เป็นเวลา 1 เดือน ฮาร์ตันก็เช่นเดียวกัน ปู่เขามาส่ง เพราะเขาไม่มีพ่อแม่ ฮาร์ตันเป็นเด็กพิเศษและนั่นทำให้เขาเกลียดตัวเอง พ่อและแม่ของเขาเป็นคนธรรมดา ซึ่งคนธรรมดาจะไม่สามารถให้กำเนิดบุคคลพิเศษได้ และไม่มีทางรับรู้เรื่องราวของพวกรีเกรตติงเลย แต่เขาก็เกิดมาได้จากความผิดปกติ ราวกับโชคชะตาทำให้เขาต้องขาดพ่อและแม่ ปู่ของเขาเป็นพวกรีเกรตติง และก็เป็นรีเกรตติงสติวมาก่อน การมาครั้งนี้ปู่จอห์นจึงเจอเพื่อนมากมาย
* สวัสดีครับ นักเรียนและผู้ปกครองทุกคน ฟังทางนี้ ขอต้อนรับเข้าสู่โรงเรียนเวอร์สแบรนของทุกคน ก่อนอื่น ผมต้องขอแนะนำตัว ผมคือ ศาสตราจารย์ แกรี่ ทอมสัน ผู้ที่ได้รับคัดเลือกเป็นหัวหน้าควบคุมการสอบในปีนี้ แหม ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากครับ หน้าที่ของผมก็คือดูแลนักเรียนทุกคนให้ปลอดภัยตลอดการสอบใน 1 เดือนนี้ พร้อมกับศาตราจารย์ พี่เลี้ยงอีก 123 คน ขอให้ท่านผู้ปกครองให้ความไว้วางใจแก่เรา * ต้นเสียงมาจากหอคอย แต่ได้ยินจากลำโพงที่ติดอยู่ทั่วไปตามเสา
มีเสียงปรบมือดังขึ้น จากผู้ปกครองทั้งหลาย เหมือนว่า นักเรียนที่ถูกเลือกก็คงสืบทอดความพิเศษมาจากพวกเขา และฮาร์ตันก็คงสืบทอดมาจากปู่จอห์น
* ขอให้ทุกคนมารวมตัวกันที่ ลานกว้างหน้าหอคอย และวางกระเป๋าไว้ข้างลำตัว ผู้ปกครองออกไปนอกกำแพงนะครับ พวกเธอยืนให้ตรงช่องเลขที่ของตัวเองให้เรียบร้อย * ศาตราจารย์แกรี่เริ่มเข้าเรื่อง
* เรามาถึงที่นี่แล้ว ขอให้ทุกคนภูมิใจ ที่ได้รับการเลือก ขอให้พวกเธอทุกคนตั้งใจในการสอบ และทำตัวดีๆ ทุกคนคงรู้กันแล้วว่า แต่ละคนจะมีร๊อบบิททำหน้าที่เหมือนกล้องจับตาดูพวกเธอตลอดเวลา เมื่อเธอทำอะไรไม่ดีจะถูกรายงานให้กรรมการของเราทราบทันที และเธอจะถูกส่งกลับบ้านไป เพื่อรอปีหน้า ถึงตอนนั้นเธอก็จะได้เรียนกันจริงๆ มีผู้ปกครองคนไหนประสงค์จะให้ลูกกลับตอนนี้บ้างครับ * ไม่มีเสียงตอบแต่ผู้ปกครองก็กระซิบกันว่า ถ้าจะให้ลูกกลับก็เท่ากับละทิ้งโอกาสที่ดีที่สุดและเสียเวลาฟรี (ถึงจะมีการสอบก็ยังมีพวกใช้เส้นที่มีพ่อแม่มีอำนาจ จึงมีพวกที่สมควรจะเป็นคอร์คสตาร์ดหลุดเข้ามาเป็นพวกแคลสเซอร์รี่บ้าง)
* เมื่อไม่มีก็ต้องขอตัวลูกหลานท่าน ไปทดสอบ ณ ตอนนี้เลยนะครับ ขอให้นักเรียนเหยียบหญ้าตรงมุมบนขวาสุดของช่องแต่ละคน พวกเธอจะถูกย้ายเข้ามาอยู่ในห้องโถงอย่างเป็นระเบียบ และจะไม่มีทางกลับบ้านก่อน 1 เดือนนี้ นอกจากว่า เธอจะถูกคัด ออก *
นักเรียนถูกย้ายมาอยู่ในห้องโถงในปราสาท ( โรงเรียนถึงจะถูก ) มันใหญ่โตมาก กว้างขนาดมองเห็นโต๊ะตัวใหญ่ของครูใหญ่เทอร์บี้ หัวหน้าหมวดบ้านพักชายสตีฟ และ หัวหน้าหมวดบ้านพักหญิง
บาบาร่าเป็นเพียงกล่องใบหนึ่งเท่านั้น * นี่คือห้องประชุม ซึ่งพวกเธอจะต้องมาทุกวันศุกร์เพื่อสวดมนต์ ก่อนเข้าบ้านพักของตัวเอง มีบ้านอยู่ทั้งหมด 6 หลัง หญิง 3 ชาย 3 ไม่มีบ้านไหนเลวและดีที่สุด ขอให้พวกเธออย่าแบ่งชนชั้น ครูใหญ่เทอร์บี้จะแบ่งให้พวกเธอโดยใช้อาหารเย็นวันนี้เป็นการแบ่ง แต่ยังไม่ใช่ที่พวกเธอจะอยู่กันจริงๆหรอกนะ ต้องคัดอีก 500คนออกไปก่อน * เสียงหัวหน้าบ้านพักหญิงบาบาร่า พูดเหมือนท่องมาจนคล่องแล้ว
* อาหารเย็นวันนี้เหมือนกันทุกคน แต่จะแบ่งจากความสามารถพิเศษที่พวกเธอมีอยู่ ขอให้นักเรียนถือจานเอาไว้ในมือ นึกถึงตอนที่พวกเธอทำสิ่งนั้นแล้วมีความสุข จะมีสีเพียงสามสีเท่านั้นที่ปรากฎบนจาน ขอให้นักเรียนที่ได้สีดำ มานั่งทางซ้ายมือของครู สีขาวนั่งด้านขวา และสีเทานั่งตรงกลาง *
เสียงครูใหญ่พูดอย่างต่อเนื่อง ทำให้นักเรียนวิ่งกันวุ่นวาย
* นักเรียนอยู่ในความสงบ วิ่งกันเบาๆหน่อย ระวังชนเพื่อน นี่เธออยู่สีอะไร สีดำไปทางซ้ายเลย * ศาตราจารย์แกรี่เริ่มออกโรง * พวกเธอรู้มั้ยว่า ทำไมถึงมีแค่สามสี * *ไม่รู้ครับ/ค่ะ * นักเรียนตอบด้วยความอยากรู้ * ก็เพราะนี่เป็นขั้นแรกในการแบ่งจิตใจเธอ ถ้าความสามารถของเธออยู่ในระดับดี และ มีความสร้างสรรค์ เธอก็จะได้อยู่สีที่มีแต่พวกระดับจิตใจเดียวกัน มี3ระดับ จะไม่มีใครรู้ว่าตัวเองอยู่ระดับไหน จนกว่าจะเปิดเทอม ขอให้พวกเธอทานอาหารเย็นให้อร่อย ระหว่างทานจะมีศาตราจารย์แกรี่พูดถึงบ้านพัก * ครูใหญ่ยกช่วงต่อให้ศาตราจารย์แกรี่
* ก็บ้านพักหญิงชายมีทั้งหมด 3 ระดับ ระดับละ2หลังโดยที่จะแยกเป็นหญิงชาย สีขาว คือ บ้านทรอปกิ้นส์ สีเทาคือ เกลสซาเนีย สีดำคือ ออทาโด โดยบ้านพักจะอยู่เรียงกันที่ตึกหลังห้องโถงนี้ พวกเธอจะมีรุ่นพี่ประมาณ 5000 คนในโรงเรียนนี้ บ้านนึงก็ประมาณ 1600 คน พวกเธอต้องให้ความเคารพต่อรุ่นพี่ให้มากๆ เพราะพวกเค้ามีความรู้ที่มากกว่าพวกเธอ หัวหน้าบ้านจะอยู่ปีที่ 12 แต่ละบ้านพักจะมี 2 คน ให้พวกเธอเชื่อฟังเค้าในฐานะที่เป็นใหญ่ในบ้าน ตอนนี้ก็ทานอาหารไปก่อน เดี๋ยวทุกคนก็จะได้ไปดูบ้านพักของตัวเอง * ศาตราจารย์แกรี่สาธยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น