ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Once upon a Time กาลครั้งหนึ่ง...จนถึงตอนนี้ (woncin)

    ลำดับตอนที่ #15 : ปีสี่ เทอม 2 happily ever after

    • อัปเดตล่าสุด 22 เม.ย. 57


     

     

           ปีสี่ เทอม 2 happily ever after       

                    “ซีวอนนนนนนนนนน”  แม้เสียงเรียกชื่อจะดังลั่นห้อง แต่ชายหนุ่มในชุดนอนก็ยังคงทำตัวแนบสนิทไปกับที่นอน ท่าทีตอบรับเสียงดังๆนั้นก็มีเพียงแค่ท่าทีขยับกายอีกนิดหน่อยแล้วก็นิ่งเงียบไปสะท้านกับการปลุกในยามเช้า

     

                    “มันสายแล้วนะ ตื่นได้แล้ว เปิดเทมอวันแรกฉันไม่อยากไปสายนะ” ยิ่งเห็นว่าชายหนุ่มไม่ขยับเขยื้อนคนที่ได้รับมอบหมายให้มาปลุกก็ยิ่งเพิ่ม level ด้วยการเขย่าตัวชายหนุ่มๆแรง แต่คนหลับกลับมีแรงมากกว่าเมื่อตวัดร่างบางเข้าสู่อ้อมกอดอย่างเหมาะเจาะ

     

                    “อื้อ ขออีก 10 นาทีนะ” เสียงทุ้มแหบพร่าของคนยังไม่ยอมตื่นดังอยู่ข้างใบหูเล็กเหมือนจงใจหยอกล้อ แต่ความจริงมันคือความคุ้นชินกับการกอด การสูดกลิ่นหอม และการแนบชิด

     

                    “อื้ยยย เดี๋ยวสายนะ” คนถูกกระซิบข้างหูจั๋กจี้จนต้องยักไหล่ขึ้นถูข้างหูตัวเอง แต่ก็ยังไม่วายเอ่ยท้วง ก็เปิดเทมอวันแรกรถติดจะตาย ยังไม่อยากนั่งแหง่กอยู่บนถนนหรอกนะ

     

                    “ไม่สายหรอก” คนพูดยังกระซิบอยู่ที่เดิม ดวงตาคมยังไม่ยอมลืมขึ้น แต่สองแขนโอบคนในวงแขนแนบแน่นขึ้น “นี่ อย่าดิ้นสิ ดิ้นๆมากไปสายฉันไม่รู้นะ” เสียงพร่าเอ่ยเตือนร่างบางในวงแขนที่เริ่มยุกยิกอยู่ไม่สุข

     

                    “ขู่แบบนี้ทุกที” จากที่เสียงดังฟังชัดกลายเป็นเสียงอ่อยๆ แต่ถึงจะพูดแบบนี้ คนที่ทำตัวยุกยิกก็ยอมอยู่นิ่งๆเงียบๆให้อีกคนกอด เพราะพิสูจน์มาแล้วว่ามันไม่ใช่แค่คำขู่ “แต่อีก 5 นาทีนายต้องตื่นนะ”

     

                    “คร้าบบบบบบบ”

     

    5 นาทีผ่านไป

     

                    “ซีวอน  5 นาทีแล้ว”   เสียงหวานเรียกอยู่แนบอกอุ่น แต่คนหลับกลับใช้มือดันให้หัวเล็กๆยิ่งแนบชิด

     

    5 นาทีที่สองผ่านไป

                   

                    “ซีวอน 10 นาทีแล้ว ตื่นเลยนะ เดี๋ยวสาย”

                    “อื้อออ ไม่สายหรอก”

     

    5 นาทีที่สามผ่านไป

     

                    “ถ้านายไม่ตื่นคืนนี้ฉันกลับไปนอนที่ห้องนะ”

     

                    “ไม่เป็นไร ฉันตามนายไปนอนด้วยก็ได้”

     

    1 นาทีผ่านไป

     

                    ฟันขาวๆกัดริมฝีปากตัวเองอย่างที่ทำโดยไม่รู้ตัวเวลาเครียดๆหรือมีเรื่องให้ต้องคิด ดวงตากรอกไปมาชำเลืองดูประตูบานหนาหนัก เงี่ยหูฟังเสียงการเคลื่อนไหวก็ได้ยินแต่เสียงหัวใจเต้น ดวงตากลมมองใบหน้าคม

     

    ล็อคเป้าหมาย เล็งเป้า

     

    แล้วปฏิบัติการ!! 

     

    ริมฝีปากอิ่มกดแนบลงริมฝีปากที่หยักโค้ง ตั้งใจจะถอนริมฝีปากตนออก แต่ก็ช้ากว่าคนหลับที่ถูกปลุก เมื่อมือใหญ่เอื้อมจับบังคับใบหน้าไม่ให้ถอยหนี ลิ้นร้อนกวาดเข้ามาทักทายอย่างหยอกล้อ ดูดดุนริมฝีปากอิ่มให้ยิ่งอวบเอิ่บ ไล่เลี่ยไปตามแนวฟันขาวไม่ทีท่าจะยอมให้คนเริ่มต้นได้หลบเลี่ยง

     

                    ดวงตากลมเบิกกว้างเมื่อถูกเปลี่ยนตำแหน่งจากผู้กระทำเป็นถูกกระทำ แถมเร่าร้อนกว่าที่เริ่มไปไกลจนควบคุมไม่อยู่ ลมหายใจร้อนผ่าวถี่รักจนชักเหนื่อยได้แต่ส่งเสียงครางอือไปตามเกมส์ที่ถูกชักนำ

     

                    “ปลุกแบบนี้ก็ตื่นไปนานแล้ว ฮีชอล” คนถูกปลุกตื่นเต็มตายอมละจากริมฝีปากอิ่มที่ดูบวมแดงเมื่อคนรักหายใจหอบ ชายหนุ่มลุกขึ้นจากที่นอนเข้าห้องน้ำด้วยใบหน้ายิ้มแย้มไม่เหลือเค้าความง่วงงุน ปล่อยให้คนเหนื่อยหอบได้นอนพักจัดระบบหายใจให้เข้าที่

     

                    “ซีวอนบ้า” ร่างบางว่าไล่หลังคนพึ่งตื่นแต่อารมณ์ดีเพราะได้ของถูกใจแต่เช้าที่ มือเล็กจับหน้าตัวเองก็รู้สึกได้ถึงความร้อนผ่าว ที่ผ่านมานานแค่ไหนก็ยังไม่ชินสักที

     

                    แต่อย่างน้อยก็ปลุกซีวอนให้ตื่นได้ก่อนจะสายจริงๆ

     

                    ถือว่า Mission Complete ล่ะกัน   

     

    * ~ * ~ * ~ *~ *  ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *

    Talkg

                    อ้ากกกกกกกกก หากมีคนผ่านมาทางนี้เมื่อใด โปรดรู้ไว้ว่า ไอซ์ไม่เคยทิ้งเรื่องไหนนะคะ เค้าแค่ดองนานนนนนน ต้มตุ๋นจนเปื่อยเท่านั้นเอง  เอาล่ะค่ะ ต่อจากนี้ก็คงมากระหย่อมกระแหย่มแบบนี้ จนกว่า...จะปิดเทมอกลางเดือนพฤษภาคม แล้วไอซ์จะได้ปิดยาว 3 เดือน ซึ่งนั่นหมายความว่า ไอซ์จะปั่นทุกเรื่องให้จบบบบค่ะ เย้ๆๆๆๆๆ

                    เค้าไม่ทิ้งจริงๆนะ (หวังว่ายังมีคนรอเค้าอยู่นะ) (เค้าขอโทษ เค้าสำนึกผิดแล้ว ให้อภัยเค้านะ)

                   

                    ขอบคุณทุกคอมเม้มท์ค่ะ

     

     

     


                   

     

     

     

     

     

     

     

    Jellyfish






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×