คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : My Angel : 4
My Angel : 4
“ท่านซีวอน ข้าต้องไปอยู่ที่แดนซาตานกี่วันกันหรือ” ข้าพึ่งได้รู้วันนี้เองว่า ความสุขมันเป็นเช่นไร เมื่อมีฮีชอลน้อยนั่งเล่น นั่งพูดคุยอยู่บนไหล่ของข้า
ใบหน้าน้อยๆที่แสดงทุกอารมณ์ช่างน่ารักเกินไป จนข้าไม่อยากให้ใครได้เห็น อยากช้อนเจ้าตัวน้อยเข้ามาเก็บในกระเป๋า
“ท่านซีวอน ท่านยิ้มอะไร คำถามของข้ามันตลกงั้นหรือ” โธ่ๆๆๆ ฮีชอลน้อยของข้า คำถามของเจ้าไม่ได้ตลกสักนิด แต่ข้ากำลังมีความสุขต่างหากเล่า แล้วยิ่งเจ้าทำหน้าบูดบึ้งเช่นนั้น.....ก็ยิ่งน่ารัก
“ข้าก็ไม่รู้ ก็คงจนกว่าท่านพ่อจะมีคำสั่งเปลี่ยนแปลงกระมัง เจ้าไม่อยากอยู่แดนซาตานหรือ” ความจริงข้าก็แอบใจแป๋วไปนิดที่ดูเหมือนว่าฮีชอลน้อยจะไม่อยากลงมาอยู่กับข้า คงเป็นเพราะจะคิดถึงท่านลีทึกเสียแล้วกระมัง
“เปล่าๆๆ ไม่ใช่นะขอรับ เพียงแต่ข้า...ข้า.”
“เจ้าทำไมหืมม์ ภูตน้อย” ใบหน้าเล็กๆนั่นก้มต่ำลงชวนให้รอบกายดูเศร้าเสียเหลือเกิน เฮ้อ...แล้วข้าจะทำเช่นไรได้นอกจากใช้นิ้วลูบหัวเล็กๆปลอบใจ
“ข้าคิดถึงฮันเจย์ฮีบอม มันเป็นแมวของข้า”
โธ่! นึกว่าเป็นอะไร ที่แท้ก็คิดถึงแมว ทำเอาข้าหวั่นไหวไปด้วยนะภูตน้อย คอยดูเถอะแล้วข้าจะคิดบัญชีให้เจ้าคิดถึงใครไม่ได้อีกนอกจากข้าคนนี้ “ที่วังของข้าก็มีแมวอยู่นะ”
“จริงหรือ เย้ๆๆๆ ข้าชอบแมว แมวน่ารัก” ร่างเล็กๆที่นั่ง อยู่ๆก็ลุกขึ้นมากระโดนอยู่บนไหล่ข้าช่างทำให้โลกสดใสเสียจริงๆ มองไปทางไหนก็ช่างมีความสุข
ข้าก็ชอบเจ้า เจ้าน่ารัก
“แก้มท่านบุ๋ม ท่านยิ้มแล้วแก้มบุ๋มด้วย อิอิอิอิอิอิ” แหน่ะ หัวเราะชอบใจใหญ่เชียวนะ แล้วยังเอานิ้มมาจิ้มแก้มข้าอีก ซนใหญ่เชียวนะ ฮีชอลน้อยของข้า
“เจ้าชอบหรือ”
“ข้าชอบ อิอิ ฮ้าววววว” อ้าวไม่ทันไรก็ง่วงเสียแล้ว เจ้าเป็นภูตน้อย หรือเด็กน้อยกันแน่นะฮีชอล....
“ง่วงแล้วหรือ” ใบหน้าเล็กพยักเสียแรงเชียวจนผมนุ่มปลิวยุ่งไปหมด “เข้ามานอนใน....เสื้อข้าก่อนไหม”
“เอา ท่านใจดีจัง ถ้าเป็นพี่ลีทึกคงไม่ยอมเป็นแน่” พูดยังไม่ทันจบร่างเล็กๆก็มุดหายไปในเสื้อ ไปซุกอยู่ที่ระหว่างเสื้อกับกางเกงแนบกับอกข้าเสียแล้ว น่ารักเกินไปแล้วนะภูตน้อย เอาไว้ข้าจะทำกระเป๋าเสื้อให้เจ้านอนแล้วกันนะ..ฮีชอลน้อยของข้า
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
“ท่านซีวอน ท่านไปไหนมา เรื่องที่ท่านให้ข้าไปสืบ ข้าได้ความมาแล้วนะ” แค่ข้าก้าวเดียวเข้าในวังเสียงหึ่งๆ น่าเบื่อน่ารำคาญของเยซองก็ตามมารังควานเสียแล้ว
“เรื่องอะไรที่ข้าให้เจ้าไปสืบ”
“ก็เรื่องฮีชอลน้อยของท่าน”
“ได้อะไร ว่ามาสิ”
“ฮีชอลน้อยชอบแมว เลี้ยงไว้ที่วิมานท่านลีทึกหนึ่งตัว ชื่อ ฮันเจย์ฮีบอม” ข่าวเก่ามากเยซอง
“ข้ารู้แล้ว”
“ฮีชอลน้อย ชอบดอกทานตะวัน” นี้ข้าก็รู้ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบแล้ว
“รู้แล้ว” แถมรู้เยอะกว่าเจ้าอีกว่า ฮีชอลน้อยของข้านอนในดอกทานตะวัน
“ฮีชอลน้อยสนิทกับท่านเทพเจย์ และท่านเทพฮันเป็นอย่างมาก” โอ้ย ไอ้หน้ายาวนั่นข้าก็เจอมาแล้ววันที่ไปแอบส่อง เอ้ย....สังเกตุการณ์ฮีชอลน้อย
“ข้ารู้แล้ว”
“อ่า....พวกนี้เป็นข่าวเก่าที่ท่านรู้หมดแล้วหรือนี้” เออพึ่งรู้ตัวหรือไง “งั้นข่าวนี้ รับรองท่านไม่รู้แน่ และข้าเชื่อว่าท่านต้องดีใจอย่างที่สุด ข้ามั่นใจ”
นานๆจะเห็นหน้าแป้นๆยิ้มมีเลศนัยสักครั้ง “ข่าวอะไรของเจ้า”
“ท่านมหาเทพมีคำสั่งจะให้ภูตน้อยฮีชอลลงมาพำนักที่แดนบาดานสักระยะ”
“ฮ้าวววว ครายเรียกข้าหรือปล่าวววววววววว” นั่นไง ไหนว่ามีคำสั่ง ข่าวเยซองช้าตลอด จนข้าไปรับตัวภูตน้อยมาอยู่ด้วยแล้ว เจ้านั่นก็พึ่งรู้
“ไม่มีอะไรหรอกฮีชอล เจ้านอนต่อก็ได้นะ” ข้าบอกเสียงเบามองดูตายิบหยีนั่นก็รู้แล้วว่ายังไม่พร้อมตื่นเสียเท่าไหร่เลย แค่ข้าบอกเท่านั้นก็พยักหน้าแล้วร่อนหายลับลงไปนอนในเสื้อข้าอีกแล้ว
“ฮี....”
“อือ ฮีชอล ข้าไปรับมาแล้ว เจ้าไปเตรียมดอกทานตะวันดอกใหญ่ที่สุด นุ่มที่สุด ไปวางบนเตียงของข้าดีกว่า”
“ขอรับ”
นี้ถ้าไม่กลัวว่ากลางคืนข้าจะเผลอทับฮีชอลน้อยของข้าจนบี้แบน คงให้ภูตน้อยนอนร่วมเตียงเดียวกันไปแล้ว ไม่ต้องเจ้าดอกทานตะวันนี้มาเกะกะ.....
“โอ๊ะโอ วันนี้ท่านพี่ข้าเป็นอะไร ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสแตกต่างจากวันก่อนที่ทำหน้าอกหักรักคุด หรือว่าท่านไปได้สาวงามที่ไหนมา แบ่งข้าบ้างสิ”
มาอีกแล้ว ไอ้น้องชายตัวแสบ ข้าหล่ะเกลียดมันจริงๆ ความคิดมันแต่ละอย่าง “ไม่มีสาวงามที่ไหนทั้งนั่นแหล่ะ แล้วเจ้าไม่ต้องออกไปดูแลพวกซาตานบ้างหรือไร”
“อ่ะ นั่น นั่น...ทำไมเสื้อท่านกระดุกกระดิกได้ ขอข้าดูหน่อยสิ”
มันฟังที่ข้าพูดบ้างไหมมมม แล้วมายุ่งอะไรกับเสื้อข้า....จะเดินหนีก็ไม่ได้กลัวฮีชอลน้อยจะตื่น สุดท้ายก็กลายเป็นเป้านิ่งให้ไอ้น้องชาย
“เดี๋ยวนี้ พี่ชายข้าพกภูตด้วยหรอเนี่ย แหมนอนหลับขี้เซาเชียว หน้าตาก็น่ารักไม่หยอก น่าสนนะนี้ ฮึฮึฮึ แบงชิน เรามีของเล่นใหม่กันแล้ววววว” เสียงคยูฮยอนน้องชายตะโกนเสียลั่นวัง หน้าตาบอกแล้วว่าคิดไม่ดีกับภูตน้อยของข้าเป็นแน่
เพราะอย่างนี้แหล่ะ ข้าถึงเกลียดมันนัก คยูฮยอนข้าเกลียดจ้าวววววววววววววว
“แกล้งฮีชอลข้าเมื่อไหร่หล่ะก็ กระต่ายน้อยของเจ้าไม่อยู่สุขแน่”
2~B~Con
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
Talk
มาแล้วคร้า.....มีใครคิดถึงภูตน้อยบ้างไหมคะ หุหุหุ วอนยังเพ้อได้คงเส้นคงวา แต่ครั้งนี้สอยภูตน้อยมาอยู่ใกล้ๆได้แล้ว รับรองว่าจัดเต็มความเพ้อแน่ๆคะ 5555
ตอนนี้ไอซ์กะโฮมมีโปรเจคร่วมสร้างอยู่คะ แต่ไม่ใช่ฟิคนะคะ ใครสนใจอ่านก็แวะเวียนไปดูกันได้คะ ชื่อ Timeless ลิงค์นี้ http://writer.dek-d.com/peeriya/story/view.php?id=798641 (โฆษณาขายตรงชวนเชื่อมากๆๆ)
ขอบคุณทุกคอมเม้มท์คะ
ปล. เหมือนยิ่งปั่น แต่ละตอนจะยาวขึ้นเลยคะ
Jelly fish
ความคิดเห็น