คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : My Angel : 3
My Angel : 3
“นั่นท่านพี่จะไปไหนหน่ะ แล้วเยซองเล่า ปรกติข้าเห็นไม่เคยห่าง จนนึกว่าพวกท่านแอบลักลอบได้เสีย เป็นคู่รักกันเสียอีก” เสียงแห่งความโชคร้ายที่ยิ่งเสียกว่าจิ้งจกแดนบาดาลทักขึ้นข้างหลังข้า แล้วเรื่องที่หลุดออกมาจากมันก็ช่าง.................คิดได้ไง!!
ข้ากับเยซอง???? ให้พระจันทร์ขึ้นตอนเที่ยงก่อนเถิดแล้วค่อยว่ากัน
และคนที่พูดเช่นนี้ได้ไม่ใช่ใครที่ไหน น้องชายของข้าเอง คยูฮยอน... “หยุดความคิดน่ากลัวของเจ้าไปเลยคยูฮยอน แค่ข้าฟังก็คันไปทั้งตัว แล้วเจ้าวันนี้ไม่ออกไปเที่ยวไหนหรืออย่างไร” แม้เจ้าน้องชายร่วมสายเลือดจะทำหน้าเหมือนบอกว่ากำลังจะออก แต่พี่อย่างข้าผู้มีพันธะกิจแห่งหัวใจหรือจะฟัง “ก็ดี เช่นนั้นเจ้าอยู่สักวัน อย่าออกไปไหน ข้าไปหล่ะ”
เป้าหมายของข้าในวันนี้ แน่นอนไม่มีทางเป็นอื่นไปได้ นอกจากวิมานท่านลีทึก ที่ที่ฮีชอลน้อยของข้าอยู่.... ป่านนี้เข้าตัวจ้อยจะทำอะไรอยู่ จะคิดถึงคนที่มอบดอกทานตะวันดอกนั้นบ้างหรือเปล่า แต่ข้า....คิดถึงเจ้าทุกลมหายใจ
“เฮ้ยยยยยยยย ท่านพี่”
เสียงเอะอะไล่หลังขอตัวกวนดังขึ้นให้รำคาญใจก่อนที่ข้าจะหายตัวไปยังแดนสวรรค์ แต่ก็ทำได้เพียงเท่านั้น เพราะข้าไม่สนใจอีกแล้ว ฮีชอลน้อยรอข้าอีกแปปนะ
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
การเป็นลูกชายมหาเทพ มันก็มีข้อดีที่สามารถไปไหนมาไหนได้ทั่ว แม้แต่แดนสวรรค์ อันเป็นที่(เกือบ)ห่วงห้ามของเหล่าซาตานเช่นข้า แต่พ่อใหญ่เสียอย่าง ข้าก็ไม่มีอะไรให้ต้องกลัว...บัตรเบ่งมันอยู่บนหน้าแล้ว
เหล่าเทพเทวดานางฟ้านางวิมานทั้งหลายขวักไคว้ ล้วนแล้วแต่หน้าตาจืดชืด น่าเบื่อ ไม่มีใครน่ารัก น่าใคร่ น่าถนอม เท่าฮีชอลน้อยของข้าเลยสักตน ยิ่งเข้าใกล้วิมานท่านลีทึกก็ยิ่งคิดถึงเป็นกำลัง
นั่นไง วิมานสีขาวโพลนของท่านลีทึก...วิมานที่สุดแสนจะน่าเบื่อ ไม่รู้ว่าภูตน้อยของข้าต้องทนเบื่อแค่ไหนกัน
“ไม่เอา ท่านพี่เอาดอกทานตะวันของข้าคืนมานะ” เสียงแบบนี้ข้าจำได้แม่นมั่น ไม่ใช่ใครที่ไหน ฮีชอลน้อยของข้าเป็นแน่ แล้วดอกทานตะวันที่ร้องขอคืนจะใช่ดอกที่ข้าเคยให้หรือไม่กัน
อย่างนี้ต้องเข้าไปดูใกล้ๆ
เวทอำพรางตัวที่ข้าถนัด ช่วยให้ได้เข้าใกล้และมองเห็นภูตน้อยตัวจิ๋ว ภาพที่ร่างจ้อยยื้อแย่งดอกทานตะวันดอกใหญ่ที่แม้แต่จะยกยังไม่ขึ้น แต่ก็ขอยื้อไว้สุดแรง ทำให้หัวใจข้าพองตัว และเต้นรัวเร็วเสียยิ่งกว่าทำนองเพลงของแดนซ์เสียอีก
หากร่าฮีชอลน้อยจะชอบขนาดนี้ ข้าน่าจะติดมือมาด้วยอีกสักดอก เอาไว้ครั้งหน้าข้าจะนำมาฝากเจ้านะ ภูตน้อยของข้า
“อือออ ฮันเจย์ฮีบอมมาช่วยข้าหน่อยสิ ท่านพี่จะเอาทานตะวันของข้าไปแล้ว” เสียงหวานใสร้องขอความช่วยเหลือจากแมวตัวใหญ่กว่าตัวเองเสียอีก อะไรจะน่ารักป่านนี้ฮีชอลน้อย
อ่ะ!!.....เจ้าแมวค่อยๆงับสิวะ ถ้าฮีชอลน้อยของข้าเป็นรอยหล่ะก็ จะสาปเจ้าให้กลายเป็นหนูโดนแมวโรคจิตตะปปแน่ๆ เล่นมางับคอภูตตัวจ้อยของข้าแบบนี้
อ่า... ออกแรงอีกนิดฮีชอล อย่างนั้น อย่างนั้น ไอ้แมวแกก็ออกแรงสิวะ ไม่ใช่เอาแต่งับคอ อีกนิด คนเก่ง ฮุยเล ฮุย ฮุยเล อีกนิด
“อ่า...ท่านพี่คืนให้ข้าเถอะนะ ท่านเอาไปแล้วข้าจะเอาอะไรนอน อือออ”
โธ่...ฮีชอลน้อยของข้า ไม่มีอะไรนอน มานอนหนุนแขนข้าไหมหล่ะ.....แขนประมุขซาตานเชียวนะ รับรองนุ่มสบายกว่าดอกทานตะวันเป็นแน่ หรืออยากจะออกนอนบนกว้างของข้าก็ยังได้นะ ขอเพียงแค่เป็นเจ้า
“ไมได้ บอกแล้วว่าเจ้านอนนี้ก็เอาแต่แพ้ ปล่อยนะฮีชอล ทำไมเดี๋ยวนี้ดื้อจัง เดี๋ยวก็จับลงไปอยู่แดนซาตานเสียเลยนิ” หน้าท่านลีทึกยามโกรธนี้ดูแก่กว่ายามปรกติเสียอีก ว่าแต่เมื่อกี้พูดจริงหรือไม่นะ
ถ้าจริงหล่ะก็..... ฮีชอลน้อยจ๋า ดื้ออีกนิดสิ แล้วข้าจะคอยเลี้ยงดูตามใจเจ้าเอง หึหึหึ
“ไม่เอา ท่านพี่ไม่รักข้าแล้ว ท่านพี่จะทิ้งข้าแล้ว ท่านพี่ใจร้าย”
ฮีชอล อย่าร้องไห้สิ ไม่เอานะ ท่านลีทึกไม่ได้เรื่องเลย ดูสิ ยังจะยืนนิ่งอีก เข้าไปปลอบสิ หากข้าทำได้นะ ไม่ปล่อยให้น้ำตาของภูตน้อยต้องไหลแบบนี้หรอก
ท่านลีทึกไม่ได้เรื่อง ต้องสั่งสอน
“โอ้ย ใครตบหัวข้า” หึ โดนครั้งเดียวมันยังน้อยเกินไป สำหรับน้ำตาของฮีชอลน้อยของข้า
“ฮืออออ ท่านพี่ไม่รักข้าแล้ว ฮันเจย์ฮีบอม ท่านพี่จะทิ้งข้าแล้ว แกอย่าทิ้งข้าไปไหนนะ” อูยยย ซบทำไมแมว มาซบให้ข้าปลอบดีกว่าไหม ดูตัวเจ้าสิเล็กเสียจนจะถูกแมวกินได้อยู่แล้วอันตรายนะ
“ฮีชอล ไม่ใช่พี่แค่....”
“ไม่เอา ท่านพี่ไม่รักข้าแล้ว ฮืออออ แงงงงง”
“ทะเลาะอะไรกันสองพี่น้อง” ไม่ใช่แค่ฮีชอลน้อยที่หยุดร้อง แม้แต่ข้ายังต้องเหลียวไปมองผู้มาใหม่
ไอ้หน้ายาวนี้เป็นใคร.....
“ท่านเจย์ ฮือ ท่านพี่ไม่รักข้าแล้ว” โธ่ บินไปซบไหล่ไม่พอ ยังฟ้องไอ้หน้ายาวนั่นอีก บินมาซบ มาฟ้องข้าสิ ฮีชอลน้อย แล้วข้าจะจัดการเจ้าลีทึกคนใจร้ายให้ ฮึ้ย!!
“ท่านลีทึกหน่ะหรือ ไม่รักเจ้า”
“ใช่ ท่านพี่จะไล่ข้าลงไปที่แดนซาตาน”
“ก็เจ้าดื้อ”
“ข้าไม่ได้ดื้อ ท่านพี่นั่นแหล่ะที่จะทิ้งดอกทานตะวันของข้า” ข้าปลื้มนิดๆนะนี้ ที่ฮีชอลน้อยปกป้องทานตะวันของข้า
“นั่นแหล่ะที่ดื้อ ก็เจ้าแพ้ ข้าก็ต้องเอาไปทิ้งสิ” หา....ฮีชอลน้อยแพ้หรือ ข้าขอโทษ
“ไม่แพ้..”
“แพ้..”
“ไม่แพ้”
“พอได้แล้ว ทั้งคู่เลย” ไอ้หน้ายาวแกเป็นใคร ฮีชอลกำลังปกป้องานตะวันของข้าแกนั่นแหล่ะหยุดลูบหัวฮีชอลน้อยได้แล้ว
“ดอกทานตะวันไหน ให้ข้าดูหน่อยได้ไหมฮีชอล”
“นี้ไง” โยนของข้าได้ไง เจ้าลีทึก ไม่เรียกทง เรียกท่านมันแล้ว
“ทานตะวันของเมืองบาดาลนี้นา”
“ใช่ๆๆ เป็นดอกทานตะวันเมืองบาดาล ท่านประมุขซาตานให้ข้ามา” แหม เจ้าทำข้าปลื้มรอบสองนะเนี้ยฮีชอล ดูหน้าเจ้าสิมีรอยยิ้มอีกด้วย “แต่ท่านพี่จะทิ้งของข้าอ่า ท่านเจย์”
“ข้าขอได้ไหมฮีชอล แล้วข้าจะให้ดอกที่ใหญ่กว่านี้ เกสรนุ่มกว่านี้”
มันบังอาจมาก รู้ว่าเป็นของข้ายังกล้าขอ ฮีชอลน้อยไม่มีทางยอมมอบให้เจ้าหรอก ไอ้หน้ายาว.... “ข้า... ข้า” นั่นไงว่าแล้ว มีหรือที่จะมอบให้เจ้า
“ท่านสัญญาไหม ว่าจะหาดอกที่ใหญ่กว่า แล้วก็นุ่มกว่านี้” เอ๋...ถามทำไมหรือ ฮีชอลน้อย
“ข้าสัญญา”
“ตกลง ข้ายอมเอาดอกนี้ไปทิ้งก็ได้ แต่ท่านต้องเอามาให้ข้าวันนี้นะ”
อะไรกัน ฮีชอลน้อยยยยยยย ทำไมทำกับข้าแบบนี้ เจ้ายอมทิ้งทานตะวันของข้าง่ายๆเช่นนี้เลยหรือ ทำไม ทำไม ทำไม
“เจ้าไปเลือกตอนนี้เลยก็ยังได้”
“จริงหรือ”
“อืออ” ฮีชอลน้อยทำไมเจ้าต้องทำยิ้ม ทำสนิทกับมันเพียงนี้ รู้บ้างไหมว่ามีใครแอบซ่อน มองเจ้าอยู่ตรงนี้ แล้วรู้บ้างหรือเปล่าว่าเจ้าลงมือทำร้ายข้าได้อย่างเลือดเย็นเพียงใด
รอบกายช่างเงียบงัน สิ่งที่ข้าได้ยิน มีเพียงเสียงปริแตกของหัวใจข้าเองเท่านั้น....วันนี้หัวใจข้าอาจแตกสลาย แต่วันหนึ่ง ในกาลข้างหน้า ข้าจะเป็นผู้ที่เจ้ารักมากกว่าใคร ....ฮีชอลน้อย
ทำไมเหมือนข้ามองเห็นรอยยิ้มเยาะจากไอ้หน้ายาวที่มันส่งมาให้ข้า......
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
ข้าหอบหิ้วหัวใจสดำที่แตกร้าวกลับมายังแดนซาตาน ในปราสาทของข้า ที่ที่น่าจะเงียบสงบที่สุด แต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อมันมีน้องชายของข้าอยู่
“อ้าวท่านพี่อ้าวท่านพี่เป็นอะไร ทำไมหน้าตาเป็นเช่นนั้น อย่าบอกนะว่าเยซองปฏิเสธรักท่าน”
นั่นอย่างไรหล่ะ ข้าคิดไว้ไม่มีผิด “ไอ้น้องเลว”
2~B~Con
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
Talk
สวัสดีคร้า ไอซ์พาภูตน้อยมาส่งแล้ว 5555 ช่วงนี้ปั่นภูตน้อยได้เยอะผิดปรกติ ไอซ์เป็นไรไม่รู้คะ ชอบให้วอนด่าหน้าตาเฮียเจย์ เหมือนวอนกำลังด่าตัวเอง 5555
วันนี้ตอนกำลังเขียนรีวิวร้านอาหาร(งานของไอซ์คะ) อยู่ดีๆก็นึกพล็อต Sf ออกเฉยเลย แต่อาจจะไม่มีโอกาสได้ปั่น เพราะโปรเจคเยอะจริงๆคะ (มีทั้ง ภูติ วันส์ โฮม Fl แล้วยังจะมีร่วมสร้างกับโฮมอีกหนึ่งด้วย)
ขอบคุณทุกคอมเม้มท์คะ
Jelly fish
ความคิดเห็น