คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : My Angel : Intro
My Angel : Intro
“ท่านซีวอนขอรับ ท่านลีทึกมาถึงแล้วขอรับ” เสียงน่าเบื่อๆนั่นดังมาใกล้หูจนข้าอยากปัดให้กระเด็นออกห่างไปยิ่งนัก “ท่านซีวอน อย่าทำหน้าเช่นนั่นสิขอรับ”
“ก็ข้าเบื่อ เจ้าให้จะข้าทำหน้าเยี่ยงไร เยซอง ข้าเบื่อเข้าใจไหม ทำไมข้าต้องไปพบกับเทพแก่ๆแบบนั้น ทำไมสวรรค์ไม่ส่งนางฟ้าตัวน้อยน่ารักมาเจรจากับข้า” ข้าเบื่อ เจอแต่เทพเหี่ยวหนังเหนียวเคี้ยวไม่ลงแบบนี้ทุก50ปี ข้าก็เบื่อนะท่านมหาเทพ หาเทวทูตใหม่ น่ารัก เอ๊าะๆ ไม่ได้หรือไงกัน
.....อย่าคิดว่าเป็นพ่อแล้วข้าไม่กล้าโวยนะ.......
“ก็ท่านเป็นประมุขแห่งซาตาน ต้องเข้าประชุม...”
ข้าต้องรีบยกมือห้าม ก่อนที่เจ้าเยซองนี้จะกรอกหูข้าเป็นรอบที่สี่แสนแปดพันเจ็ดร้อยสามสิบห้าครั้ง “พอ พอเลย ข้าท่องกฎนั่นได้ตั้งแต่เมื่อพันปีที่แล้ว แต่เจ้าเข้าใจไหม ข้าเบื่อท่านลีทึก กี่สิบ กี่ร้อยครั้งก็เป็นท่านนี้ ข้าอยากเจอนางฟ้าตัวน้อยๆน่ารัก ใสๆ เอ๊าะๆ บ้างเจ้าเข้าใจไหม”
“เห็นว่าข้างบนนู้นพึ่งรับ วิทนีย์ ฮุสตันขึ้นไป ถ้าท่านอยากได้นางมาเป็นเทวทูต ท่านก็ลองร้องบอกองค์มหาเทพ พ่อของท่านดู แต่ครั้งนี้ ท่านต้องพบกับท่านลีทึก”
ข้ารู้แล้ว ที่ข้าเบื่อเช่นนี้ไม่ใช่แค่เพราะต้องเจอเทวทูตแก่ๆทุก50ปีหรอก แต่เพราะข้ามีซาตานรับใช้ขี้บ่นด้วยนั่นแหล่ะ เปลี่ยนมันทั้งคณะดีไหมมมมมมมมม “แล้วท่านลีทึกรอพบข้าอยู่ที่ใดกัน”
“ท่านลีทึกรอพบท่านอยู่ที่ห้องรับรอง” มันช่างน่าเบื่อนักต้องทนอยู่กับเจ้าซาตานขี้บ่น ท่านพ่อก็ช่างกระไร ไม่ส่งใครที่จะพอให้กระชุ่มกระชวยมาให้ข้าบ้างเลยยยย
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
“เฮ้อ...” ไปแล้ว ประมุขแห่งซาตาน ช่างเป็นประมุขที่เอาแต่ใจตนเองเสียจริงๆ แต่ก็อย่างว่า คงเพราะมีอำนาจเสียตั้งแต่ยังเยาว์นัก ก็เลยเป็นเช่นนี้
เยซอง ซาตานผู้มีหน้าที่อันใหญ่หลวงดูแลประมุขซาตานหนุ่มเลือดร้อน ถอนหายใจยาวกับความเอาแต่ใจนี้ เข้าไปพบท่านลีทึกก็คงไม่แคล้ว ไปนั่งเท้าคางเบือนหน้าหนีไปทางอื่น แล้วก็หลับคาห้องเก้าอี้ให้เป็นที่อับอายแก่พวกในเมืองบาดาลเป็นแน่
แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้น แต่เหล่าข้ารับใช้แดนบาดาลก็จงรักภัคดี ด้วยก็รู้ถึงแม้จะดูไม่ได้เรื่อง แต่ฤทธานุภาพ ไม่มีใครเทียบ แม้แต่วันจุติฟ้ายังสั่นสะเทือนไปทั่วสามโลก
“เฮ้อ....” ผู้อภิบาลซาตานถอนหายใจอีกรอบก่อนตามประมุขไป เพื่อรับฟังแทนประมุขซาตานที่ตั้งใจเข้าไปหลับ
แต่เยซองจะรู้ไหมนะว่าครั้งนี้ และต่อๆไป จะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
“เจ้าเหนื่อยแล้วหรือ ฮีชอล นั่งบนไหล่พี่ก่อนก็ได้ ถ้าง่วงจะหลับก่อนก็ได้นะ” เสียงที่แว่วมานี้ข้าจำได้ดี ก็ได้ยินทุก50ปีใครมันจะลืมได้ แต่ครั้งนี้ท่านลีทึกพาใครมากัน
“อือ พี่ไม่ลืมหรอก ที่ว่าจะพาเจ้าไปตลาดประตูพิภพหน่ะ แต่ให้พี่เสร็จจากงงานนี้ก่อนนะ....ดีมาก เด็กดี” เด็กดีเสียด้วย เรียกเสียน่าเอ็นดูเชียว
“อ่า ท่านซีวอน” ท่านลีทึกก้มหัวให้ข้า คงตั้งแต่ที่เห็นกันแว่บๆทางหางตาเป็นแน่ เฮ้อ..คนแก่มากพิธี
ถึงข้าจะลงนั่งที่เก้าอี้แล้ว ท่านลีทึกก็ยังก้มหัวอยู่นั่น ไม่บอกคงไม่เงย “ตามสบายเถอะท่าน ไม่ต้องมาพิธีอะไรขนาดนั้นหรอก ข้าบอกตั้งกี่หนแล้ว”
ถึงจะเหมือนทุกครั้ง แต่มันก็ไม่เหมือนเสียทีเดียว เพราะข้าพยายามตั้งใจสอดส่องที่ไหล่ของท่านลีทึก อยากรู้ว่าน้องที่ท่านลีทึกพกมาด้วยจะหน้าตาเป็นเช่นไร
......แต่ก็เห็นเพียงร่างกะจ้อย เล็กเสียยิ่งกว่าฝ่ามือของเยซองเสียอีก แล้วยิ่งนอนขยุกขยุ้ยแบบนั้น ข้าจะไปเห็นชัดได้อย่างไร น่าเบื่อยิ่งนัก....
แต่เท่าที่พอมองออก น้องท่านลีทึกก็คงเป็นเทพใหม่หมาดๆ แถมยังเป็นเทพปลายแถวอีกหล่ะมั้ง ถึงได้ตัวจิ๋วแบบนี้ ข้าก็เคยอยากมีซาตานตัวจิ๋วพวกนี้ แต่พอมี ให้ตายเหอะ ยิ่งกว่าเยซองสามตนเสียอีก
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
เมื่อแรกเริ่มที่เดินเข้ามา เยซองออกจะดีใจที่เห็นอาการสนใจ จดจ้องของท่านประมุข แต่ที่ไหนได้ ไม่ทันไรก็กลับไปเหมือนเดิม นั่งเท้าคางเบือนหน้าหนี นั่งหาว แล้วสุดท้ายก็นั่งหลับ
ช่างไม่พัฒนาเสียจริงๆ
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
“อือออ เอาตามที่ท่านว่าก็ได้ เยซอง วันนี้ข้าขอตัวก่อน ฮีชอลตื่นได้แล้ว ฮีชอล”
เสียงปลุกใครไม่รู้จากที่ไกลๆ ทำให้ข้าต้องพลอยตื่นไปด้วย ดวงตาสะลืมสะลือมองไปรอบห้อง พอให้รู้ว่าข้าอยู่ที่ใด แล้วข้าก็ต้องหยุดชะงัก ไม่สิ...ไม่ใช่แค่ข้า แต่เป็นเวลาที่ต้องหยุดชะงัก เพราะร่างน้อยๆนั่น
ร่างน้อยบนไหล่...กลีบปากอิ่มเล็กๆที่เปิดปากหวอเพราะหาวขับไล่ความง่วงนอน ดวงตาดำขลับกลมโต ช่างตรึงใจข้านัก ร่างเล็กที่แสนน่าถนอม.....อ่าข้าอยากได้
“ฮีชอลเข้าไปลาท่านประมุขสิ” อือออ วันนี้ข้าถูกใจท่านลีทึกเสียจริงๆ
ร่างน้อยๆบินตรงมาหาข้า ร่างกายขาวชมพู ใบหน้าสวยหวาน กับรอยยิ้มแสนไร้เดียงสา.......เจ้าจะรู้ตัวไหมภูตน้อย เจ้าเข้ามาบินในหัวใจของข้าแล้ว
“ท่านพี่จะพาข้าไปตลาดจริงๆนะ” โอ้ย!! เสียงใสๆนั่น ข้าจะต้องมีเสียงใสๆ ร่างเล็กๆมาอยู่ข้างกายเสียให้ได้
“เยซอง วันนี้ข้าจะไปตลาดประตูพิภพ เจ้าไปต้องตามข้าไป” ข้าบอกทันทีที่ท่านลีทึกเดินห่างออกไปแล้ว ถึงข้าไม่เคยมีความรักแบบนี้ แต่ข้าก็รู้ว่าปล่อยทิ้งให้เนิ่นนานไม่ได้
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
“เออะ เออ.... เฮ้อ” เยซองถอนหายใจเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ลืมนับกับอาการแปลกใหม่ของประมุข แต่เห็นทีคราวนี้ไม่ใช่แค่แดนบาดาลเท่านั้นที่จะวุ่นวาย แดนสวรรค์คงไม่พ้นความปั่นป่วนในครั้งนี้ ก็ใครจะห้ามประมุขซาตานหนุ่มตามหาคู่แท้ได้เล่า.....
2~B~Con
* ~ * ~ * ~ * ~ *~ * ~* ~* ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ * ~ *
Talk
สวัสดีคะ 555 เหมือนจะหาบ่วงให้ตัวเองกับเรื่องใหม่แกะกล่องแบบสุดๆ นึกพล็อตได้แล้วเขียนเลยคะ แต่เป็นเรื่องสั้นๆคะ คงไม่ยาวขนาดบอดี้การ์ดแน่ๆ
ที่มาที่ไปคือตอนนี้ไอซ์กำลังเพ้อวอนแบบสุดๆ จริงๆ งืดดดด คนอะไรหล่อ ทั้งกาย ทั้งใจ สุภาพบุรุษได้โล่ห์ อ๊ากกกกก
ขอให้สนุกกับเรื่องนี้นะคะ
ขอบคุณทุกคอมเม้มท์คะ
Jelly fish
ความคิดเห็น