"GHOST" in my life

ลำดับตอนที่ #5 : "เขา" หรือ “เธอ” หรือ ใคร?

"เขา" หรือ “เธอ” หรือ ใคร?  

 

                จากฮวา แวบมาหาเรื่องเล่าก่อนดีกว่าคะ ชื่อตอนดูประหลาดๆนะคะ แต่เขา วันนี้ มีชื่อเสียงมาก เนื่องมาจากความรัก ที่แม้ความตายไม่อาจพราก หรือจะเรียก ว่า เธอ ดีคะ แต่ไอซ์ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นใครกันแน่ที่ทำให้พวกไอซ์ สิบกว่าคน รวมทั้งอาจารย์ หนึ่งคน สะดุ้งโหยง

 

                เรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนอยู่ม.สี่ ม.ห้า เนี้ยแหล่ะคะ ระหว่างที่ไอซ์และเพื่อนๆอีกสิบกว่าคน (ประมาณ สิบห้าคนได้มั้ง) กำลังเรียนดนตรีไทยกันอยู่ แล้วเกิดไม่อยากซ้อมแล้วเพราะว่าต่างคนก็เหนื่อยมา ได้นั่งห้องแอร์สบายๆ ไอซ์เองยังเจ็บนิ้วเลยคะ แทบจะเอาไม้ดีดออกจากนิ้วแล้ว แล้วพอดีอาจารย์ที่วันนั้นใจดีเดินเข้ามา เห็นสภาพพวกไอซ์ก็เลยหัวเราะ บอกให้เอาเครื่องเก็บก็ได้ วันนี้ไม่ต้องซ้อม ดีใจใหญ่ ขนเครื่องไปเก็บเข้าที่ แล้วมานั่งล้อมวงขอให้อาจารย์เล่าเรื่อง เขา ให้ฟังหน่อย อาจารย์บอกว่าไม่ได้ “ห้องนี้มีพ่อปู่ เล่าเรื่องพวกนั้นไม่ได้” แต่ว่าอาจารย์ที่ใจดี(เป็นบางครั้ง) ก็เล่าเรื่องที่น่าสนใจอีกหนึ่งเรื่องคะ เรื่องของ ปั้นเหน่ง แม่นาค

                 

อาจารย์เล่าให้ฟังว่า “หลวงปู่โตเมื่อเจรจากับแม่นาคได้แล้วก็ทำการเลาะปั้นเหน่ง(กระดูกส่วนหน้าผาก)ของแม่นาคออก เพื่อนำมาทำเป็นรัดประคด และเก็บไว้กับตัวตลอดเวลาไม่เคยห่างจนกระทั่งท่านมรณภาพลง แล้วมีตำนานเล่าว่าปัจจุบันหายสาบสูญไป ความจริงนั้นยังมีอยู่” แล้วอาจารย์ก็หยุดไปนิด แต่ก็เล่าต่อ “ไม่ที่วัดระฆังก็วัด.....”

 

                สงสัยไหมคะวัดอะไร พวกไอซ์ก็อยากรู้คะ แต่ไม่มีโอกาสได้รู้เพราะว่า แค่กำลังจะบอกชื่อวัด ไฟในห้องก็ดับพรึบ ลองคิดดูคะ แค่ไฟดับตอนเล่าเรื่องแบบนี้ก็มากพอแล้ว แต่ว่าเท่านั้นไม่พอ ขิมหนึ่งตัวที่แน่ๆว่าไม่มีคนเล่น เพราะอยู่บนชั้นเก็บแล้ว ลั่นขึ้นมา พร้อมกันในตอนนั้น พวกไอซ์นั่งนิ่งเงียบ และมองหน้ากันไปมา

 

                มันอาจดูงมมงายนะคะ แต่ว่าในห้องดนตรีไทยแบบนี้ กับเรื่องแบบนี้ มีอิทธิพลต่อพวกไอซ์อย่างมาก อาจารย์ก็หยุดเล่า แล้วก็บอกแค่เพียงว่า “ถ้าอยากรู้ให้ไปถามเจ้าอาวาส เป็นเรื่องที่จะเล่าต่อกันมา เพื่อเก็บรักษาเอาไว้ไม่ให้หายไป”  

 

                สรุปว่าวันนั้นพวกไอซ์ก็ไม่ซ้อม ไม่ฟังอะไรอีกแล้ว อาจารย์ก็ปล่อยเร็วกว่าปรกติเพราะไฟไม่มา แถมดับห้องเดียว หลอดไม่ได้เสียด้วยคะ

 

                ครั้งหน้าไอซ์จะลองประมวลเรื่องราวในโรงเรียนมาเล่าให้ฟังนะคะ ขอบคุณคะ

 

    

 Jelly Fish