คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เพื่อนใหม่
บทที่ 5
เพื่อนใหม่
“แก ฉันเบื่อออ” ฉันบอกกับเพลินซึ่งนั่งเล่นโทรศัพท์แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ คนเดียว ยัยนี่ชักจะบ้าแหะ
“ห๊ะ!แกว่าไงน่ะ” ยัยเพลินหันหน้ามาพูดกับฉัน ซึ่งนั่งดีดกีตาร์เล่นอยู่ ลืมบอกไปฉันเป้นมือกีตาร์ของโรงเรียนด้วย
“ฉันบอกว่า ฉันเบื่ออ” ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าหน่ายๆ ใส่ยัยเพลิน
“อ่อออ ไปเที่ยวกันน” ยัยนี่พอบอกว่าเบื่อ ระริกระรี้จะเที่ยวอย่างเดียวเลยย ให้ตายสิ แต่ก็ดีเหมือนกัน
“ ไปดิ ไปไหนดี” ฉันถามความเห็นจากยัยเพลินที่นั่งจิ้มโทรศัพท์อยู่
“เอิ่ม....สยามดราก้อนบอลล่ะกัน อยากกินไอติม” มันพูดพร้อมกับทำตาหวานชื่นน่าจะอยากกินจริงๆแหะ
“ ไปก้อไป” หลังจากพูดจบฉันก็ไปแต่งตัว ด้วยเสื้อยืดคอวีลายขาวสลับดำ แบบรัดรูป กางเกงยีนส์ขาสั้น ส่วนยัยเพลินก็แต่งตัวหวานๆสไตล์ของมันชุดกระโปรงสีชมพู ลายดอกไม้ตรงชายกระโปรง ยัยเพลินอยู่แบบนี้แล้วน่ารัก ><
ณ สยามดราก้อนบอล
พอฉันและเพลินมาถึงสยามดราก้อนบอล ก็เจอแจ็กพ็อตเลย ดันเจอยัยนาวกับนายเปรมมากินไอติมกัน ซวยแท้ๆ แล้วดูสิ ดู๊ ท่าทางระริกระรี้ของมัน ป้อนไอติมกันอยู่นั้นแหละ เป้นสาวเป็นนางหัดป้อนไอติมให้ผู้ชาย (โมโหแล้วพาลนางเอกเรื่องนี้)
“เพลินๆๆ” ฉันเรียกยัยเพลินซึ่งกำลังดูเหตุการณ์กับฉันอยู่
“หื้ม??” เพลืนหันมาแล้วทำหน้างงใส่ฉัน
“ไปหานาวกัน” ฉันบอกพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ ใช่!ฉันจะทำให้ 2 คนนั้นไม่ได้สวีตกัน ฉันไม่รอคำตอบจ้ายัยเพลิน ฉันลากมันเข้าไปในร้าน ตั้งใจจะตรงไปหายัยนาว ถ้าไม่มีใครขวางอยู่ ใช่! มีคนมาขวางฉันกับเพลิน เป็นผู้ชายหน้าตาดีด้วยแหะ
“เสียใจด้วยนะ ฉันให้พวกเธอไปขัดจังหวะเพื่อนฉันไม่ได้หรอก” นายผมน้ำตาล หล่อๆเข้มๆ หน้าตายียวน กวนประสาทแหะ แต่ตาสวยๆคู่นั้น กับเรียวตาที่สวยดูโดดเด่น ปากสีชมพูอ่อนๆตามธรรมชาติ เห็นแล้วน่าจูบอ่า >< (นางเอกนิยายเรื่องนี้บ้าผู้ชายค่ะ)
“ใช่แล้วครับคุณผุ้หญิงทั้งสองเชิญไปนั่งตรงนู้นน่ะครับ” อรั๊ยยยย ส่วนคนนี้ยิ้มแล้วโลกสดใสมาก ยิ้มน่ารักละลายใจที่สุด ผมสีดำธรรมชาติ ถึงหล่อน้อยกว่าคนแรก แต่ก็โดดเด่นไม่แพ้กัน แต่มีสายตาที่เหมือนผู้ล่ายังไงก็ไม่รู้
“ วิน บอล !!” เอ๋?? ยัยเพลินรู้จักสองคนนี้เหรอเนี่ย
“เพลินแกรู้จักสองคนนี้ด้วยเหรอ” ฉันถามมันแล้วชี้ไปหาไอ้หัวน้ำตาลกับหัวดำ
“ใช่ สองคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของเปรม คนผมสีน้ำตาล เข้มๆชื่อวิน ส่วนคนผมสีดำ ยิ้มน่ารักๆ ชื่อบอล ป๊อปพอๆกับเปรมเลยแหละ” ยัยเพลินอธิบายยาวเยียด
“เห้ยๆ ไอ้วินพวกเทอรู้จักพวกเราสองคนด้วยว่ะ” นายบอลบอกกับนายวินซึ่งมองมาที่เพลินด้วยแววตาแปลกๆแหะ หรือว่า! นายวินจะชอบเพลิน ต้องใช่แน่ๆสายตาแบบนี้ ยัยเพลินนี่ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆ
“เออ แล้วทำไมว่ะ” วินตอบมาด้วยอารมณ์เงียบๆแต่แฝงความกวนประสาทไว้
“เออ แล้วจะเอาไงกับสองคนนี้” ห๊า!อะไรเอาไง แค่จะมาคุยกับเพื่อนถึงกับจะฆ่าเลยรึไง
“แกพายัยลูกลิงนี่ไป เดี๋ยวฉันพายัยแว่นนี่ไปเอง” วินพูดพร้อมกับลากยัยเพลินไปไหนไม่รู้ หายไปเลยอ่ะ
“ส่วนเธอมากับฉัน” นายบอล ลากฉันมาที่โรงหนัง
“นายพาฉันมาทำไม” แนถามนายบอลที่กำลังเดินไปซื้อตั๋วหนัง
“ดูหนัง ถามโง่ๆน่ะยัยลิง” หมอนี่กวนโอ๊ยชะมัด แล้วฉันจะไปขัดขวางได้ไหมเนี่ย เจอคนแปลกๆอย่างนายบอลกับนายวิน!
ความคิดเห็น