วิวาห์คุณหนู

ดิน   ภูมิ  ฟ้าตะวัน

กอหญ้า  

ปรวี  อัครเรืองเดช

  ปังๆๆๆ  เสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว  ดินรีบวิ่งเข้ามาหลบในรถตัวเอง   เพราะตกใจกับเสียงปืน  “ใครมายิงกันแถวนี้” 

ดินขับรถออกจากที่จอดรถมาได้สักพัก ก็สังเกตุเห็นบางอย่างอยู่ข้างหลังเบาะคนขับ

“เห้ย! นี่คุณเป็นใคร มาอยู่ในรถผมได้ยังไง”

ชายสูงวัยอายุราวๆ 60 เอามือจับแขนที่โดนยิงไว้เพื่อไม่ให้เลือดไหลออกมา 

“คุณช่วยไปส่งผมที่บ้านได้ไหม ”

ซวยอะไรว่ะเนี่ย จะโดนฆ่าไหมไอ้ดิน ดินนึกในใจ 

“ฮัลโหล”

“ทราย รีบกลับคอนโดน่ะ แล้วปิดประตูให้เรียบร้อยคืนนี้พี่ค้างบ้านเพื่อน ถึงแล้วโทรมาบอกพี่ด้วยน่ะ ”

ดินรีบขับรถไปส่งผู้ชายคนนี้ตามที่เค้าบอก

“ขับรถเข้าไปจอดข้างในเลย”

ประตูบ้านถูกเปิดด้วยรีโมทของคนที่อยู่ในรถ

“บ้านหลังใหญ่จัง ดินคิดในใจ”

ดินพยุงคนเจ็บออกจากรถ หลังจากนั้นก็มีลูกน้องนับสิบปราดเข้ามาดูนาย 

“รอฉันที่นี่ก่อนน่ะ เดี๋ยวฉันมา”

ทรงพล บอกดินแล้วเดินเข้าไปภายในคฤหาสน์