ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เขตเเดนเทพ
เแนเทพ : เมือรรัมมาบุระ
สรามือหายนะอย่าหนึ่ในแนเทพ ไม่มีใรอยาให้เิึ้น ทัั่วทั้ทวยเทพ่าเือร้อนไปทั่วเมื่อ เทพบาประเภท่าบลุ่มหลในสุรานารี บาพว้ลุ่มหลในอำนาน้ออเวีไป บาพว้เอาแ่เล่นสนุันวันๆและมีอีบาพวือ เทพผุ้ึ่อบทำสึสรามมาๆโยเพาะแย่เมือ แย่ผุ้หิันนระะทั่ล้มหายายาเป้นอันมา
" ท้าวพรหมพิรัผุ้ทรทศพิราธรรมทรทราบหหรือไม่บันี้บย้านเมอเือร้อนเพราะพระธิาอรวีผุ้เปรียบเหมือนเเนวาและ้ายอมาร"
" เราทราบีอย่าไระนา็เป็นมเหสีเรา อย่าไระเรา้ทำอะไรนาไม่ไ้" ท้าวพรหมพิรัเสียใมา
" ถ้าเ่นนั้นลอบวสรวบูาพระอิศวรเ้าีหรือไม่พะยะะ" เสนาบีนหนึ่ล่าว
"เพื่อบามหาเทพบิิรอามีอะไรบาอย่า่วยเราไ้" ทว่าท้าวพรหมพิรัไม่ึ้นเ่นนัน้ ัไฟไหม้มัสา เาร้อนรุ่มไปทั่วอทว่าน่าประหลาหาไม่นานนั็สบลไ้
" ไม่้าิว่าแมุ่มวีอ้า้อ่วยเราไ้" ว่าแล้ว้สเ็ไปหาสนมเออนเอ
ำหนัพระสนมเอ
" อ์พรหมพิรัทรสเ็มาหาหม่อมันมีเรื่อใหรือเพะ" สนมเออย่าุมวีศรีพิลาศเลอลัษืเทพอัปสรล่าว
"น้อ้อ่วยพี่ะแล้ว" เสียอายหนุ่มล่าวพลามอเรือนายอเทวนารีรูปโมาม
ำหนัพระมเหสีเอ
พระธิาอรวีทรประทับนิ่บนั่ทอำสลัเสลาลยา ทรสราพระทัยอย่าที่สุที่ไ้รู้ว่าในพระนาภีทรรรภ์อย่าแปลประหลา พระนาทรพระสุบินนิมิอย่าไม่เยเห็นเป็นน่าประหลานั่นือททรรอบรอแหวนไพลินน้ำามที่สุ หลัานั้นทริบาเบาๆเพื่อเพิ่มวามสำราพระราหฤทัย
"แย่แล้วเพะ พระมเหสีทรแย่แล้วเพะ" เสียอนาำนัลรเ้ามาหาพระนา
"เ้ามีอันใรึเรื่อารใแย่เเล้ว" สุรเสียหวานแว่วัออมา
"็ท้าวพรหมพิรันะสิ ทรแ่ั้มเหสีอีอืหนึ่ึ่มีำแหน่แทนท่านและหล่อนือนาวุมวีศรีพลิาศลัษ์ พระธิาเมืออื่นนะสิเพะ" นาำนัลละล่ำละลัล่าว
"หาเ้าว่าอันในะ" พระนารีบอุ้มพระรรภ์สเ็รรไลเ้าที่มปรันวิมานทันที
มปรันวิมาน
ท้าวพรหมพิรัประทับนิ่บนเียั่้าายอพระอืทรมีสรีนาหนึนั่้านาุมวีศรีพิลาสลัษ์เลอฟ้าอัปสรสวรร์ ทรประทับเีย้าพระพาหา ท่อนพระรที่โอบรัอยู่ส้ราวามริษยาให้ับพระมเหสีเป้นอันมา
" เส็พี่น้อมีเรื่อะเรา้วย" เสียอพระนาทรอำนามา
"มีารอันใ เ้ายัไม่รุ้อีหรือว่าเ้าเป็นไ้เเ่นาสนมแล้ว พระมเหสีเอ" สุรเสียัทุ้มัวานัึ้น
"้ารุ้ีนั้น่อแ่นี้เราเลิัน" พระนาล่าวพลาสะบัพระพัร์ามไปทาอื่น่อนะเินาไป
พระนาเินระเเทส้นเท่้าปึปั้วยเเรโมโหโทโส ึ่ภาพที่เห็นสร้าวามเืือาลในพระทัยเป้นอันมา พระนาเินไปสั่นาำนัลทั้หม้วยเสียร้าว
"เราัลับยมโล" รับสั่้วยสุรเสียราเรี้ยว
"เพะ พระะธิาอรวี" นาำนัลทั้หมนอลับ
เแนยมโล
ยมทูทุน่าำนับพระราธิาโยเเ้เหุไปว่าเส็ลับเมือมาเยี่ยมสมเ็พระยายมราเ้า พระราบิาทร้อนรับับสุ้เป็นอย่าี หลัาพัเหนื่อยแล้วพระราบิาึ่ถามถึพระรรภือ่อนๆ
"ท่านพ่อ ลุท้อวไ้สามเือนระมั"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสีะ พบับภัทรอีามเยนะะ
บทวามนี้สวนลิสิทธิ์ห้ามัลอะ
เปิรเื่อมาเลย็พบับทวยเทพเลยนะะ
หนึ่เม้นหนึ่ใะ
สรามือหายนะอย่าหนึ่ในแนเทพ ไม่มีใรอยาให้เิึ้น ทัั่วทั้ทวยเทพ่าเือร้อนไปทั่วเมื่อ เทพบาประเภท่าบลุ่มหลในสุรานารี บาพว้ลุ่มหลในอำนาน้ออเวีไป บาพว้เอาแ่เล่นสนุันวันๆและมีอีบาพวือ เทพผุ้ึ่อบทำสึสรามมาๆโยเพาะแย่เมือ แย่ผุ้หิันนระะทั่ล้มหายายาเป้นอันมา
" ท้าวพรหมพิรัผุ้ทรทศพิราธรรมทรทราบหหรือไม่บันี้บย้านเมอเือร้อนเพราะพระธิาอรวีผุ้เปรียบเหมือนเเนวาและ้ายอมาร"
" เราทราบีอย่าไระนา็เป็นมเหสีเรา อย่าไระเรา้ทำอะไรนาไม่ไ้" ท้าวพรหมพิรัเสียใมา
" ถ้าเ่นนั้นลอบวสรวบูาพระอิศวรเ้าีหรือไม่พะยะะ" เสนาบีนหนึ่ล่าว
"เพื่อบามหาเทพบิิรอามีอะไรบาอย่า่วยเราไ้" ทว่าท้าวพรหมพิรัไม่ึ้นเ่นนัน้ ัไฟไหม้มัสา เาร้อนรุ่มไปทั่วอทว่าน่าประหลาหาไม่นานนั็สบลไ้
" ไม่้าิว่าแมุ่มวีอ้า้อ่วยเราไ้" ว่าแล้ว้สเ็ไปหาสนมเออนเอ
ำหนัพระสนมเอ
" อ์พรหมพิรัทรสเ็มาหาหม่อมันมีเรื่อใหรือเพะ" สนมเออย่าุมวีศรีพิลาศเลอลัษืเทพอัปสรล่าว
"น้อ้อ่วยพี่ะแล้ว" เสียอายหนุ่มล่าวพลามอเรือนายอเทวนารีรูปโมาม
ำหนัพระมเหสีเอ
พระธิาอรวีทรประทับนิ่บนั่ทอำสลัเสลาลยา ทรสราพระทัยอย่าที่สุที่ไ้รู้ว่าในพระนาภีทรรรภ์อย่าแปลประหลา พระนาทรพระสุบินนิมิอย่าไม่เยเห็นเป็นน่าประหลานั่นือททรรอบรอแหวนไพลินน้ำามที่สุ หลัานั้นทริบาเบาๆเพื่อเพิ่มวามสำราพระราหฤทัย
"แย่แล้วเพะ พระมเหสีทรแย่แล้วเพะ" เสียอนาำนัลรเ้ามาหาพระนา
"เ้ามีอันใรึเรื่อารใแย่เเล้ว" สุรเสียหวานแว่วัออมา
"็ท้าวพรหมพิรันะสิ ทรแ่ั้มเหสีอีอืหนึ่ึ่มีำแหน่แทนท่านและหล่อนือนาวุมวีศรีพลิาศลัษ์ พระธิาเมืออื่นนะสิเพะ" นาำนัลละล่ำละลัล่าว
"หาเ้าว่าอันในะ" พระนารีบอุ้มพระรรภ์สเ็รรไลเ้าที่มปรันวิมานทันที
มปรันวิมาน
ท้าวพรหมพิรัประทับนิ่บนเียั่้าายอพระอืทรมีสรีนาหนึนั่้านาุมวีศรีพิลาสลัษ์เลอฟ้าอัปสรสวรร์ ทรประทับเีย้าพระพาหา ท่อนพระรที่โอบรัอยู่ส้ราวามริษยาให้ับพระมเหสีเป้นอันมา
" เส็พี่น้อมีเรื่อะเรา้วย" เสียอพระนาทรอำนามา
"มีารอันใ เ้ายัไม่รุ้อีหรือว่าเ้าเป็นไ้เเ่นาสนมแล้ว พระมเหสีเอ" สุรเสียัทุ้มัวานัึ้น
"้ารุ้ีนั้น่อแ่นี้เราเลิัน" พระนาล่าวพลาสะบัพระพัร์ามไปทาอื่น่อนะเินาไป
พระนาเินระเเทส้นเท่้าปึปั้วยเเรโมโหโทโส ึ่ภาพที่เห็นสร้าวามเืือาลในพระทัยเป้นอันมา พระนาเินไปสั่นาำนัลทั้หม้วยเสียร้าว
"เราัลับยมโล" รับสั่้วยสุรเสียราเรี้ยว
"เพะ พระะธิาอรวี" นาำนัลทั้หมนอลับ
เแนยมโล
ยมทูทุน่าำนับพระราธิาโยเเ้เหุไปว่าเส็ลับเมือมาเยี่ยมสมเ็พระยายมราเ้า พระราบิาทร้อนรับับสุ้เป็นอย่าี หลัาพัเหนื่อยแล้วพระราบิาึ่ถามถึพระรรภือ่อนๆ
"ท่านพ่อ ลุท้อวไ้สามเือนระมั"
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสีะ พบับภัทรอีามเยนะะ
บทวามนี้สวนลิสิทธิ์ห้ามัลอะ
เปิรเื่อมาเลย็พบับทวยเทพเลยนะะ
หนึ่เม้นหนึ่ใะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น