ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สมองเสื่อม
:)
Shalunla ความเดิมตอนที่แล้ว
ชาเย็นได้สลบไปแล้วมีหยิงปริศนาพาเขามารพ.?????
ชาเย็นได้สลบไปแล้วมีหยิงปริศนาพาเขามารพ.?????
บทที่3
ผมตื่นขึ้นมาในสภาพที่ปวดหัวมาก ผมจำอะไรไม่ได้เลย ผมได้แต่มองซ้ายมองขวาหาใครบางคนที่พาผมมาที่นี่แต่กลับพบหญิงสาวคนหนึ่งในชุดอะไรหว่า?????
ผมรู้สึกปวดหัวมากจนร้องออกมา!!!!!!!!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
"เป้นอะไรนะ " หยิงสาวคนนั้นกล่าว
"ผมเป็นใคร? คุณละใคคร? " ชายหนุ่มกล่าว
"นายคือ ยาหยี เป้นน้องชายของแัน!!!" เสียงของเะอกล่าวดังมาก
"ยาหยี?????คืออะไร???"
"ชื่อ" หญิงสาวกล่าวพลางมองหน้าเขางง
"ฉันชื่อ นมเย็น ^^ " หญิงสาวกล่าวพลางมองหน้าเขา
"นม ๆๆๆ" ช่ายหหนุามกล่าว
"เรียกเย้นแล้วกัน" เธอกล่าวพลางทำหน้าเครียด
"ครับๆ" ผมกล่าวพลางล้มตัวนอน
ไม่นานนักประตุห้องก้ถูกเปิดออก
อะไรคือ ประตู?????? เอ่อ ช่างเถอะ
พร้อมด้วยหญิงสาวนางหนึ่ง เะอสวมชุดเดรสสีม่วงสั้นสวมเสื้อสุททับที่คอห้อยป้ายแขวนอะไรไว้ไม่รุ้ อัญชิมา พิพัชนาดร
มันคงเป็นชื่อๆๆ ใบหน้านั้นสวยๆมากๆ เธอกล่าวด้วยเสียงหวานๆ
"นัน่ใครอ่ะ เจ้าเย็น" หญิงสาวกล่าวพลางเดินเข้ามาใกล้
กลิ่นน้ำหอมนั้นใกล้มากจนผมเริ่มฮฉุนจึงฮัดเช่ยออกไปเสียงดัง
"เช่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงของมันดังมาก
"เอ่อ คือ นี่น้องชายของเย็นคะ " เสียงของเย็นกล่าว
"หะ น้องชาย !!!! อะไรนะ น้องชายๆๆๆๆ " เสียงของหยิวสาวดุตกใจมาก
"มานี่เลย"พี่อัยชิมาลากนมเย็นออกมาคุย หญิิงสาวทั้งสองคุยกันัพชกพักใหญ่ๆก้ได้ความว่า ชายที่อนนออยู่โรงพยาบาลบนเตียงพยาบาลนั้นเป็รนเพื่อนที่ดรงเรียนของนมเย็นชือ่ชาเย็นซึ่งเคยเป็นเพื่อนสนิทในวัยเด็กที่สุดของกิฟ ซึ่งอตนนี้เขาป่วยเป็นโรคความจำเสื่อมนอนอยู่โรงพยาบาล(แย่จัง)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีคะ กลับมาพบกับภัทรเหมือนเดิม (เขียนแบบเดิมเริ่มเบื่อละ)
ห้ามคัดลอกนะคะ ขอความกรุณาค่า
หนึ่เงสียงหนึ่งกำลังใจช่วยวิจารณ์กันหน่อยค่ะ
ผมรู้สึกปวดหัวมากจนร้องออกมา!!!!!!!!!!!
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
"เป้นอะไรนะ " หยิงสาวคนนั้นกล่าว
"ผมเป็นใคร? คุณละใคคร? " ชายหนุ่มกล่าว
"นายคือ ยาหยี เป้นน้องชายของแัน!!!" เสียงของเะอกล่าวดังมาก
"ยาหยี?????คืออะไร???"
"ชื่อ" หญิงสาวกล่าวพลางมองหน้าเขางง
"ฉันชื่อ นมเย็น ^^ " หญิงสาวกล่าวพลางมองหน้าเขา
"นม ๆๆๆ" ช่ายหหนุามกล่าว
"เรียกเย้นแล้วกัน" เธอกล่าวพลางทำหน้าเครียด
"ครับๆ" ผมกล่าวพลางล้มตัวนอน
ไม่นานนักประตุห้องก้ถูกเปิดออก
อะไรคือ ประตู?????? เอ่อ ช่างเถอะ
พร้อมด้วยหญิงสาวนางหนึ่ง เะอสวมชุดเดรสสีม่วงสั้นสวมเสื้อสุททับที่คอห้อยป้ายแขวนอะไรไว้ไม่รุ้ อัญชิมา พิพัชนาดร
มันคงเป็นชื่อๆๆ ใบหน้านั้นสวยๆมากๆ เธอกล่าวด้วยเสียงหวานๆ
"นัน่ใครอ่ะ เจ้าเย็น" หญิงสาวกล่าวพลางเดินเข้ามาใกล้
กลิ่นน้ำหอมนั้นใกล้มากจนผมเริ่มฮฉุนจึงฮัดเช่ยออกไปเสียงดัง
"เช่ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียงของมันดังมาก
"เอ่อ คือ นี่น้องชายของเย็นคะ " เสียงของเย็นกล่าว
"หะ น้องชาย !!!! อะไรนะ น้องชายๆๆๆๆ " เสียงของหยิวสาวดุตกใจมาก
"มานี่เลย"พี่อัยชิมาลากนมเย็นออกมาคุย หญิิงสาวทั้งสองคุยกันัพชกพักใหญ่ๆก้ได้ความว่า ชายที่อนนออยู่โรงพยาบาลบนเตียงพยาบาลนั้นเป็รนเพื่อนที่ดรงเรียนของนมเย็นชือ่ชาเย็นซึ่งเคยเป็นเพื่อนสนิทในวัยเด็กที่สุดของกิฟ ซึ่งอตนนี้เขาป่วยเป็นโรคความจำเสื่อมนอนอยู่โรงพยาบาล(แย่จัง)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีคะ กลับมาพบกับภัทรเหมือนเดิม (เขียนแบบเดิมเริ่มเบื่อละ)
ห้ามคัดลอกนะคะ ขอความกรุณาค่า
หนึ่เงสียงหนึ่งกำลังใจช่วยวิจารณ์กันหน่อยค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น