ตอนที่ 5 : Pls!★ Mr.mafia [5] : STATUS: ฟุบุ๊ ฟุบุ๊
Pls!★ Mr.mafia [5] : STATUS:ฟุบุ๊ ฟุบุ๊
หลังจากลับถึงบ้าน ฉันต้องมาเจอกับพี่ๆทั้งสองคนที่ยืนจังก้าหน้าประตูเปรียบดังยักษ์วัดแจ้งก็ไม่ผิด
ทำไมถึงกลับมาเอาป่านี้=O=พี่ฟอร์มิคยืนกอดอกถาม
=_=พี่ควอนตัมก็ยืนกอดอกจ้องคาดคำตอบจากฉันเช่นกัน
(. .)
ฉันนึกว่าเธอจะลืมบ้านไปแล้ว=_=พี่ฟอร์มิคดุ
หลงทางรึไง=_=พี่ควอนตัมเสริม
กลับบ้านไม่เป็นเรอะ!!
คราวหลังก็หัดดมกลิ่นหาทางกลับสิ=_=
พี่นึกว่าเธอโดนข่มขืนแล้ว!!
เรียนก็ออกจะเก่งนะ ไม่น่าโง่เรื่องแบบนี้เลย=_=
โอ๊ยยยยยยยยยยยย!! ปวดแก่นกะโหลกคะ จะมาด่าให้ตับ ไต ไส้ติ่ง ด้วยเหตุอันใดคะ ก็กลับมาแล้วนี่ไง!!!! ด่าเอาด่าเอา แบบนี้ ทำไมไม่เอาเสาหินอ่อนหน้าบ้านฟาดกลางซีรีบรัมหนูเลยละ!!!!!!>O<
ก็คนเป็นห่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!>O</ก็คนเป็นห่วงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!>O<ทั้งสองคนพูดขึ้นพร้อมกัน
ภายในห้องทรงสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดตา ฉันกำลังนั่งเช็ดผมที่เปียกจากการสระผม แว่นตากรอบใหญ่ถูกน้ำจากเส้นผมกระเด็นเต็มเลนส์ ทำให้วิสัยทัศน์ในการมองของฉันตอนนี้แย่เอามากๆT^T
ก๊อกๆ
คะฉันค่อยคืบคลานไปเปิดประตูอย่างใจเย็น งืมๆมองไม่ชัด#O#
ก๊อกๆ ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูดังและเร็วๆขึ้นกว่าเดิม
คะ กำลังจะเดินไปถึงคะ!!>O<ก่อนเปิดประตูฉันถอดแว่นตาวางไว้ก่อน ไม่งั้นฉันจะมองเห็นทั้งโลกนี้เต็มไปด้วยหยดน้ำแน่ๆ
แอ๊ดดดดดดดดดดด
โอ๊ะ พี่ควอนตัมมาทำไมO.Oฉันเปิดประตูมาเจอพี่ควอนตัมกำลังทำหน้ามุ่ย
ใช้เท้าเดินหรือใช้ครีบค่อยๆเกยน้ำกันแน่!=_=คนนะคะ มิใช่ปลาพะยูนT^T ใจร้าย!!
T^T
หลีก!!!พี่ควอนตัมเดินชนไหล่ฉันเข้ามายังห้องนอน ในมือถือชุดนักเรียนและเดินตรงไปยังตู้เสื้อผ้า
ขอบคุณมากคะ(_ _)ฉันโค้งขอบคุณพี่ควอนตัมที่กำลังแขวนชุดนักเรียนให้
=_=+++ทำไมทำหน้าโกรธอย่างนั้นละ หนูไปทำอะไรผิดอีกแล้วรึ T^T
ฮือๆๆ หนูทำอะไรผิดเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่กดชักโครก นั่นมันเป็นฝีมือพี่ฟอร์มิคนะ ไม่ใช่หนูTOT
-*-เอาเข้าไป ยิ่งขมวดคิ้วทำหน้ายุ่ง ตกลงไม่พอใจฉันเรื่องอาร้ายยยยยยยยย!!!
T^T
พี่ควอนตัมก้าวมาทางฉัน ฉันถอยหลังไปหนึ่งก้าว
พี่ควอนตัมก็ยังคืบหน้ามาทางฉัน พร้อมกับใบหน้าที่เหมือนพร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ T^Tแม่จ๋าช่วยหนูด้วย!!
อ๊ะ!!ฉันถอยหลังโดยที่ลืมไปว่า ตัวเองทิ้งผ้าขนหนูไว้ที่ผืน หนูยูนิคเลยลื่นไถลหน้าหงายอยู่บนเตียงนอน
-^-พี่ควอนตัมชะโงกหน้ามาดูฉัน
หนูขอโทษ-/\-ฉันยกมือขึ้นไหว้ขอโทษทั้งๆที่ตัวยังนอนอยู่อย่างนั้น
พี่ควอนตัมค่อยๆเลื่อนหน้าลงมา ลงมา ต่ำลง ต่ำลง เข้าใกล้ใบหน้าของฉันขึ้นเรื่อยๆ
O[]Oตกใจ ไม่รู้จะทำอะไร
บอกมาวันนี้ไปแรดที่ไหนมา!!=_=โฮกกกกกกกกกกกก!! ปากหรือนั่น ใครก็ได้บอกฉันที ผู้ชายโลกนี้ปากจัดกันทุกคนเลยรึยังไงT^T
หนูไปทำรายงานบ้านไอออนมาY_Y
โกหก=_=
เชื่อหนูสิTT_TT
ตอแหล!=_=แม่จ๋า!!!!
จริงๆTOT
ไม่เชื่อ
ก็มันเรื่องจริ๊ง!
=_=ว่าแล้วพี่ควอนตัมก็ลดระดับหน้าต่ำลงอีก
สาบานได้!!!
โกหก!พี่ควอนตัมยิ่งกดหน้าตัวเองลง ตอนนี้ลมหายใจพี่ควอนตัมรดต้นคอฉันอยู่ ลูกตาห่างกันไม่ถึง 10 เซนติเมตรด้วยซ้ำ
ถ้าหน้าพี่ใกล้กับหน้าหนูอีกนิด เหล็กดัดฟันหนูจะเฉาะหน้าพี่เป็นรอยเปล่าๆนะ^_^ฉันฝืนยิ้มตั้งใจให้เห็นเล็กดัดฟันสีโอรสเต็มปาก
=_=
เวลาผ่านไป 1 วินาที
ก้าวสู้นาทีที่ 1
.
..
เออ
พี่ควอนตัม เดี๋ยวอีกหนึ่งวิ พี่ก็จะมองหน้าหนูครอบ 5 นาทีแล้วนะT^T
ถ้าคราวหลังจับได้ว่าโกหกละก็
T^T
ฉันจะเอากระเทียมยัดปากเธอแน่!
พี่ก็รู้ว่าหนูแพ้กระเทียมนิ!!T[]T
ฮ่าๆๆๆ^O^พี่ควอนตัมหัวเราะชอบใจพร้อมกับเดินออกจากห้องไป ดูหน้าตาเหมือนพอใจเป็นอย่างมาก
ฮือๆๆ ไม่เอากระเทียมนะT^T
นี่!!!!!ยังไม่ถึงเสี้ยวนาทีควอนตัมกลับมายังหน้าห้องนอนของยูนิคอีกครั้ง
หนูไม่เอากระเทียมนะ พี่คอวนตัม ได้โปรดดดดด!!T/\Tฉันคุกเข่าคร่ำครวญบนเตียง อ้อนวอนชายร่างสูงที่กลับมายืนอยู่ตรงประตูห้อง
แค่รู้ว่าเธอไม่เป็นไร พี่ก็ดีใจจะแย่แล้ว^^
-O-
-////-
-O-
ถ้าคราวหลังกลับดึกก็โทรหาก็ได้นะ เดี๋ยวจะไปรับ ไปละ^^อ้าว!!... แล้วจะรีบเดินหนีไปไหน=_= จะไปแล้วจริงเรอะ
-O-ปล่อยให้ฉันนั่งหน้าเออ เรียบเรียงคำพูดไม่ถูกเลย
TAKE CAREนะ ฝันดี^^ควอนตัมที่เดินย้อนกลับมายืนอยู่หน้าประตูที่เดิม ยืนเกาหัวแก้เก้อ แล้วเดินจากไปเข้าห้องนอนของตนเอง คราวหลังนะพี่ควอนตัม พูดให้หมดก่อนก็ได้ จะได้ไม่ต้องเข้าๆออกๆห้องหนูบ่อยT^T
-O-แล้วยังไงต่อไปดีฉัน
เช้านี้ฉันถูกพี่ทั้งสองขนาบข้างตั้งแต่พ้นจากประตูบ้านจนเดินทางมายังโรงเรียน ไม่ว่าฉันจะเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา หรือเดินถอยหลัง ทั้งสองคนยังเดินติดฉันไม่ไปไหนเลยT^T นี่ถ้าฉันเหาะลอยไปคงเหาะตามมาติดๆแน่!
ถ้าจะเดินกันขนาดนี้ เอาปลอกคอใส่ให้หนูแล้วจูงหนูไปโรงเรียนยังจะดีกว่า-*-
( - -) > > > -*- < < < (- - )
ไม่ต้องมาพูดดีเลย วันนี้ห้ามไปเหลวไหลที่ไหนเด็ดขาด-^-พี่ฟอร์มิคลองมาเป็นหนูไหมละ หนูถูกมาเฟียจ้างงาน T_T
ถึงโรงเรียนแล้ว หนูไปหาไอออนนะ^^
อืม เดี๋ยวพี่จะต้องไปประชุมเรื่องงานโรงเรียนสัปดาห์หน้าเหมือนกัน บายๆแล้วพี่ฟอร์มิคก็มุ่งหน้าไปยังตึกเรียน
อย่าให้รู้นะ ว่าไปโชว์นองามๆอีกละก็...
หนูไม่ได้เป็นแรดนะT^T ถ้าป็นอย่างที่ว่าจริงมันก็แค่พฤติกรรมทั่วไปของสาววัยรุ่น-*-
ว่าแล้วยังไม่เก็บนออีก ยาวจนจะขวิดคนอื่นตายอยู่ละ=_=
ทำไม! ทำไม! ถ้าหนูจะแรดซะอย่าง พี่จะห้ามหนูได้รึ!!!>O<
=_=
ฮ่าๆๆๆๆ ^O^
เดี๋ยวจับกด!!!
T^T
ยูนิคคคคคคค!! ยูฮู้ๆๆๆ ^O^แหกปากมาแต่ไกลเชียวยัยไอออน
ฉันไปก่อนละพี่ควอนตัมเดินตามพี่ฟอร์มิคไปยังห้องประชุมเช่นกัน
ยูนิคๆ จ๋า!^O^
เป็นบ้าอะไรของแกยะ-*-
รู้ไหมๆ^O^
ฉันจะไปรู้บ้าอะไรของแกยะ-*-
ฉันจะเที่ยวเกาหลีใต้!!!^O^/
ไปเมื่อไหร่!!!!!O_O
วันนี้เย็น^O^
เธอจะทิ้งฉันใช่ไหมมมมT^T
พอดีแม่ฉันส่งชิงโชคมาม่ารสต้มยำหมาสับ ได้รางวัลไปทัวร์เกาหลีใต้ 5 วัน ไปทั้งครอบครัวเลย เย้!!!!\^O^/
ยัยเพื่อนเลว T_To
โธ่... เดี๋ยวอีก 5 วัน ค่อยเจอกันใหม่นะ^^
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!
ไปเข้าแถวเถอะยูนิค^^
ไม่ไปT^T
เป็นอะไรของแกยะ-*-
เธอจะไม่อยู่ช่วยฉันทำงานชิมิ!T^T
เธอได้งานทำแล้วเหรอO_O
อืมT^T
ใครให้งานเธอทำ ผู้ชายรึเปล่า!!O_O
อืม T^T
หล่อไหม?O[]O
ลากดินมาเลยละT^T
จริงอะO[]O
สองคนนั่นจะไม่ไปเข้าแถวกันใช่ไหมมมมมมมมมม!>O<เฮือกกกก... เสียงสารวัตรนักเรียน
ไปแล้วจ้า\T^T/
ฉันและยัยไอออนหลบมาคุยอยู่หลังแถว หัวข้อในการสนทนาคือ หน้าตาและความหล่อของนายจ้างของฉัน ถ้าเพื่อนหนูจะเป็นห่วงเป็นใยผู้ชายขนาดนี้ ฉันให้แกไปทำงานแทนฉันเลย=_=
สรุปว่านายจ้างแกหล่อนจริงปะ เท่าที่ฉันฟังจากแก ดูเหมือนนายจ้างแกจะหน้าคล้ายๆอะมีบานะ-O-
ทำนองนั้นแหละ คงไม่หล่อจนเกินมนุษย์หรอก=_=
แต่แกกำลังบรรยายหน้าคนเป็นอะมีบาอยู่นะ-O-
น่ารักใช่ไหมละ^^
(_ _)
นี่ๆ ไอออน เธอว่า หัวครูใหญ่สะท้อนแสงมากไปไหม ฉันแสบตามากมาย=O=
เรอะ! ฉันนึกว่าดาวฤกษ์ดวงใหม่^O^
ฮ่าๆๆๆๆ^O^ฉันและไอออนกำลังเมาท์กันอย่างสนุกสนาน
ทันใดนั้นเอง!
ตุบ!
เย้ยยยยยย!! มาได้ไงฟะO_Oฉันร้องเสียงหลงด้วยความงง พรมกำมะหยี่สีแดงสดถูกกลิ้งมาหยุดอยู่ที่ปลายเท้าของฉัน อะไรกันยะ=_= ใครจะเสด็จมาเรอะ! ฉันค่อยๆปรับสายตา เพ่งไปยังจุดเกิดเหตุ
ชายหนุ่มผมสีทองที่พลิ้วไสวไปตามแรงลม กำลังเดินบนพรมแดงสุดหรู พร้อมกับบอดี้การ์ดนับไม่ถ้วนที่ยืนรักษาความปลอดภัย มือที่อยู่ภายใต้กระเป๋ากางเกงทั้งสองข้าง มาพร้อมกับหูฟังสีแดงขนาดใหญ่ ใช่เลย(_ _) ชัดเลยตู
=_=ใบหน้าเดียวอันไร้อารมณ์ลอยเด่นมาแต่ไกล แม่นเลย... นาฟต้าหน้าเดียว!!!!!
ไอออนT^T
อะไรยะ
นั่นไง นายจ้างU_U
หาาาาาาาาาาาาาาาา!!!O[]O
ทั้งโรงเรียนหันมาสนใจกับสิ่งที่กำลังเคลื่อนไหวอยู่หลังแถว แม้แต่ครูใหญ่หัวใสยังงงเลย=_=
O[]Oหน้ายัยไอออนยังค้างอยู่ซึ่งอารมณ์ตกใจสุดขีด
นายหน้าเดียวกำลังเดินอย่างสบายใจ นี่คงไม่รู้เลยใช่ไหม ว่าการกระทำเยี่ยงนี้มันเสียมารยาทมาก=_=
กรี๊ดดดๆๆ อ๊ายยยยยยยยยย หล่อมากกกก หล่อคะ อ๊ายยยยยย เทพบุตร!!>O<เสียงกรีดร้องจากสาวๆทั้งโรงเรียนดังสนั่น ขอโทษนะคะ=_= มีใครไปสาดน้ำมนต์ใส่พวกเธอกันรึยังไง>O<
=_=หน้าเดียวไม่เคยเปลี่ยนจริง-O- ตอนนี้ชายผู้ชื่อนาฟต้ากำลังยืนจ้องหน้าฉันด้วยใบหน้าไร้อารมณ์เช่นเคย
หล่อกว่าอะมีบาร้อยตัวมากองรวมกันสะอีก*3*ไอออนทำหน้าเพ้อ
Hi!T^T
นี่มันมาเฟียหนุ่มรูปหล่อ ที่กำลังมีอิทธิพลล้นฟ้า ดังมากเลยนะ ฉันจำได้!!!!!*0*แหม... เนื้อหาทางวิชาการ ทำไมเธอไม่จำแบบนี้บ้างยะยัยไอออน>O<
ยัยสมเสร็จไปทำงานกัน=_=ว่าไงนะ
ตอนนี้เนี่ยนะO_O จะบ้าเหรอ ฉันจะเรียนหนังสือ
ฉันเคยบอกเธอว่าไง จำได้ไหม=_=ขอระลึกชาติ แป๊ป!
เอาเป็นว่า ถ้าฉันต้องการตัวเธอเมื่อไหร่ เธอต้องไป ทำตามคำสั่งทุกอย่าง ไม่ยกเว้นกรณีใดๆทั้งสิ้น
ให้ช่วยระลึกไหม=_=
จำได้คะT^T
ไปทำงานได้ละ=_=
ไม่นะ ฉันจะเรียน!!!!!
เคยตายไหม=_=มาอีกแล้วประโยคนี้T^T
ก็นายทำหน้าแบบ เวลาเห็นหน้าแล้วโลกฉันดูมืดมน
=_=
แลดูแล้วง่วงนอน=_=มันไม่เกี่ยวอะไรเลย แค่อยากพูดT^T
แล้วไง=_=
ไม่ไปได้ไหมมมม!นาฟต้ายื่นมือมาจับคอเสื้อฉัน จะทำอ่าร้ายยยยยยย!!!หนูยูนิคคนนี้ แค่นี้ยังน่วมไม่พอรึ -..-
O_Oแล้วยกตัวฉันขึ้นพาดไหล่ เฉยเลย!!!T^T เห็นฉันเป็นตัวอะไรยะ จะมาหิ้วกันง่ายๆแบบนี้
ปะ ไปกัน=_=จะไปไหนไม่ทราบยะ หือ... บอกกันหน่อย ขอบอกไว้ก่อนนะ ฉันไม่รับงานว่ายน้ำกับตัวกรุ๊งกริ๊งหรอกนะYOY
เธอสองคนเป็นอะไรกัน!!!!!ยัยไอออนถามเสียงดัง นาฟต้าหยุดเดินแล้วหันหลังมองยัยไอออน ส่วนฉันนั่นเรอะพาดไหล่อยู่ไงT^T
เอ่อ
แบบว่ามันอธิบายยากนะ-..-ฉันห้อยหัวส่งเสียงบอก หัวหนูเลือดคงเลี้ยงพอไปถึงชาติหน้าแล้วมั่ง!!
อะไรที่เธออธิบายไม่ได้ยะ แล้วไปพาดไหล่มาเฟียเล่นทำไมมมมมมมมมมม!>O<ฮือๆๆT^T ฉันไม่รู้เหมือนกันยัยไอออน ว่าตอนนี้ฉันอยู่ในสถานะอะไร
นายจ้างฉันไงT^T
ให้เชื่อก็ควายเผือกสิยะ!!! บอกฉันมายูนิค!!!>O<เอาไงดีตู งานเข้าแล้วไง=O=
ฟุบุ๊ ฟุบุ๊=_=นาฟต้ากระซิบบอกฉัน
อ้อ
ไอออนแบบว่าเราเป็นฟุบุ๊ ฟุบุ๊กัน-O-
หึ!O.Oอีตานี่ จู่ๆก็หัวเราะในลำคอดังหึออกมา สาบานกับฉันสิว่ามันคือการแสดงออกว่านายกำลังขำเรื่องสถานะฟุบุ๊ ฟุบุ๊ T^T
ฟุบุ๊ ฟุบุ๊!!!O[]Oยัยไอออนร้องเสียงแหลม แล้วนาฟต้าก็เริ่มสาวเท้าต่อ
ยูนิคคคคคคค!!!เธอเป็นห่วงฉันใช่ไหม เพื่อนรัก*O*
ไอออนนนนนนน !!!!!!O[]O
ฉันแชร์รูปเธอลงFace Book นะ!!!!!>O<
เต็มเหนี่ยวเลย!!!!เสียงนาฟต้าตะโกนบอก
เย้!!^O^ยัยไอออนกำลังใช้ipadถ่ายรูปฉันที่พาดไหล่นาฟต้าอยู่
ยัยเพื่อนเลวT_T
=_=
นี่ปล่อยฉันลงไปนะ!!>O<
ตุบบบบ!!
อ๊ากกกก!! มันเจ็บนะเฟ้ยยยย-..-นาฟต้าปล่อยฉันให้ลงตามแรงโน้มถ่วงโลก เจ็บมากเจ้าคะ
ก็บอกให้ปล่อย=_=
ไม่ไปแล้วววว! TOT
=_=++++สายตาที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นไอแห่งหายนะ
ไม่นะT_T
=_=
อ๊ากกกกกกก แว๊กกกกกกก!!! ทำอะไรของนายเนี่ยของเปลี่ยนสรรพนามเป็น ไอ้หน้าเดียว!!!
=[]=<<< หน้าไอออน
ฮือๆๆ เจ็บแค้นเขืองโกรธโทษหนูใยT_T
ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ มันเจ็บนะเฟ้ยยยยย!!ฉันกำลังถูกไอ้หน้าเดียวจับข้อเท้าแล้วลากไปตามทางพรมแดง และที่เจ็บใจไปกว่านั้น ดูเหมือนหน้าตามันจะชอบใจอย่างมาก ยังไม่พอมืออีกข้างยังลวงกระเป๋ากางเกงอย่างสบายใจอีกT^T ไปตายสะ!!!!
ฉันจะไปฟ้องปวีณาTOT
ระวังก้อนหินละ=_=
พลั่ก!!!
เอี๊ออกกก!! _ _ฉันถูกก้อนหินขนาดใหญ่ครูดตั้งแต่ท้องน้อยยันใบหน้า แว่นตาฉันจะแตกไหมเนี่ยT.T
ก็บอกว่าก้อนหินไง ยัยซื่อบื้อ=_=
มันหลบได้ซะที่ไหนเล่า!!TT[]TT
ระวังหลุม=_=
โป้กกกกก!
หัวฉันกระแทกกับพื้นสนามหญ้าอย่างแรง เจ็บมากมาก ไม่รู้จะเจ็บไปถึงเมื่อไหร่ ปวดร้าวมันเป็นยังไงซึ้งแล้วซึ้งใจจริงๆT^T
เธอเป็นคูโบต้ารึไง=_=
ฮือๆๆ อะไรนะ TOT
ฉันด่าเธอว่าควายเหล็ก=_=
แม่จ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!TTOTT
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

แก โหด มาก-0-
ยูนิคน่าสงสารไปแล้ววว
โอ้ยๆๆ หัวเราะไม่หยุดอะ ฮามากทั้งคู่เลย ก๊ากๆๆ ><
รออ่านอยู่เสมอ
เอ๊ะ!! พี่ฟอร์มิคเป็นห่วงพอเข้าใจน่ะ ว่าเป็นพี่น้องกัน
แต่พี่ควอนตัมนี่ดิ เป็นห่วงด้วย เขาเป็นอะไรกันล่ะ ^O^
LoVe yOU น่ะ ไรเตอร์
อัพเถอะน้าเมล่อนคนนี้อยากตายถ้าไม่ได้อ่านนนน