ตอนที่ 3 : Pls!★ Mr.mafia [3] : ขีปนาวุธ+บ้าน=BOOMMMMMMMMMM!!
Pls!★ Mr.mafia [3] : ขีปนาวุธ+บ้าน=BOOMMMMMMMMMM!!
กริ๊งงงงง!!
สัญญาณที่ดังขึ้นทั่วโรงเรียน กำลังบอกให้นักเรียนทุกคนทราบว่า ตอนนี้ถึงเวลาเลิกเรียน
ยูนิค ดูเหมือนวันนี้สมองแกจะเจ๊งๆนะ=O=นี่คือ ไอออน เพื่อนสนิทที่สุดเท่าที่ฉันมี=_=
ไอออน ฉันมีเรื่องอยากถาม*O*หน่อย
หน้าตาแกแปลกๆนะเนี่ย
ทำไม วันนี้หน้าฉันเป็นยังไง*O*
ก็หน้าแกเป็นแบบนี้*O*
แล้วปกติ หน้าฉันมันเป็นอย่างไง*O*
มันเป็นแบบนี้ ^O^
เอาเหอะ=_= จะถามว่า ถ้าเกิดมีผู้ชายมา มา
มาม่าเหรอ
ไม่ใช่ มาแบบว่าเห็น
ผีอาม่าคะ หนูจะปรึกษาเพื่อนยังไงดีT^T
มาเห็นแบบสัดส่วนเธอแบบ 9 มิติ=_= เธอจะทำยังไงฉันอธิบายได้แค่นี้แหละนะ หวังว่ายัยไอออนเพื่อนรักจะเข้าใจฉัน-_-
ยูนิค!!!! นี่เธอกำลังจะบอกฉันว่า
O.Oเย้^^ แสดงว่าแกคงเข้าใจแล้วใช่ไหม
เธอทำวิจัย ฉายหนัง 9 มิติได้สำเร็จ นี่มันงานระดับโลกเลยนะ*O* เพื่อนฉันมีอัจฉริยะเกินคนไปแล้ว!!!สรุปง่ายๆว่า หล่อนยังไม่เข้าใจถึงความหมายเป็นนัยของฉัน-O-
เธอเคยดูหนังโป๊ไหม ยัยไอออนนนนน!!!!!! >O<
เคยดูสิ จะทำไม ยัยยูนิคคคคค!!!!!!>O<
(o.O) >>>> ( >O<)(>O< )
ดูอะไรกัน (*O*)
อ๊ากกกก!!/อ๊ากกกก!! ฉันกับไอออนร้องขึ้นมาพร้อมกันเพราะตกใจที่จู่ๆพี่ฟอร์มิคก็เอาหน้ามาแทรกระหว่างกลาง สร้างความสยองให้แก่ฉันและไอออนได้ไม่น้อย
ปะ ปะ เปล่า แบบว่าเราสองคนจะไปดูหนังที่เข้าใหม่ เรื่อง มนต์รักดอกดาวเรือง ^O^
ยูนิค นั่นมันเรื่องตั้ง 12 ปีก่อนนะ -_- ไอออนพูดขึ้น
เธอไม่รู้ รึไง เข้าจะสร้างใหม่เป็น 3 มิติ มี ไปริโอ้ เมาเหรอ เป็นเพราะเอกด้วยนะเอาเข้าไปฉัน=_=
จริงเหรอ!!!^O^ ฉันเป็นแฟนตัวยงของพี่ไปริโอ้เลยนะ
แล้วไปพี่ฟอร์มิคว่า เฮ้อ
เกือบไปแล้วฉัน
ยูนิค รีบกลับบ้านเถอะ วันนี้ตรุษจีน เราต้องไปซื้อเป็ดปักราก!!!มันมาแล้ว ฉันมองหน้ากับยัยไอออนเป็นอันรู้กันว่าจะต้องทำอะไรT^T
เฮ้ยยยย!! \(-O-)/\(-O-)/
เป็ดปักใบ^O^
เฮ้ยยยย!! \(-O-)/\(-O-)/
เป็ดปักต้น^^
เฮ้ยยยย!! \(-O-)/\(-O-)/
เป็ดปักกิ่ง
เฮ้ยยยย!! \(-O-)/\(-O-)/
ถูกแล้ว^O^
(^O^) >>>> ( - -)(- - )
ฉันกับไอออนมองหน้ากันแบบเอือมๆ ที่ต้องทนทุกข์รับมุขของพี่ฟอร์มิคไป
เธอเคยถามพี่ชายของเธอไหม ว่าเขาต้องการอะไรจากสังคม=_=
เธอไม่ได้เป็นคนเดียวหรอกนะ ที่อนาถกับมุขพี่ฟอร์มิค เพราะอยู่ที่บ้านฉันเคยพยายามเอาหัวมุดถังข้าวสาร เพื่อเหลี่ยงเล่นมุขกับพี่ฟอร์มิคมาแล้ว แต่คุณพี่ชายกับกระชากหัวฉันออกจากถังข้าวสารแล้ว บังคับให้ฉันเล่นมุขด้วย มิเช่นนั้น ฉันจะถูกข้าวสารยัดปากT^T มีพี่ชายทั้งทีทำไมต้องมีแบบสายัณห์ด้วยฟะ - -
"ฉันเคยพยายามพาพี่ไปตรวจสมองที่โรงพยาบาลมาแล้วT^T แต่พี่ฉันกลับบอกว่า... " ฉันหันไปมองพี่ฟอร์มิค ที่ตอนนี้กำลังแปลงร่าง โธ่
พี่ตูT T
"ฉันคือ นักรบสาวสวยเซเลอร์มูน กลับชาติมาเกิด^O^ นักสู้สาวน้อยน่ารักในชุดกะลาสีผู้พิทักษ์ความรักและยุติธรรม เซเลอร์มูน...
ยังไม่จบ=_=เดี๋ยวคอยดูนะ ยัยไอออน นี่คือพี่ชายฉันเอง สลดT^T
ฉันตัวแทนแห่งดวงจันทร์ จะลงทัณฑ์แกเอง^O^/"
=O=ยัยไอออน เธอทำหน้าแบบนั้นถูกต้องแล้วละ-_-
และกว่าฉันจะเอาตัวพี่ชายฉันคืนร่างเดิม เล่นเอาเหนื่อยเลยT^T ดีนะที่วันนี้มาแค่เซเลอร์มูน
ป้า!!!!>O< เป็ดปักกิ่ง 3 ตัว ไก่ 4 ตัว แล้วก็
เอาอันนู้นด้วย^O^ อะๆ อันนี้ด้วยครับ ไม่ๆ แล้วผมจะเอาผักกาดดองไปทำไม-O- ครับๆ ลดหน่อยนะ$\+=#2@#%9(*&%
พี่ฟอร์มิคกำลังจ่ายตลาดอย่างคล่องแคล่ว
กลับบ้านกันยูนิค พี่ได้ของครบแล้ว^^
^^
ฉันเดินเท้ากลับบ้านพร้อมพี่ฟอร์มิคเดินไปคุยไป เพราะระยะทางระหว่างตลาดถึงบ้านก็ไม่ห่างไกลมากนัก ฉันและพี่ต่างหอบหิ้วข้าวของเต็มมือไปหมด ตอนนี้เราเดินมาถึงสะพานข้ามเข้าหมู่บ้าน
เดี๋ยวๆ!!!!!!!!!!!!!>O<
อะไรๆ เป็นอะไรพี่O_O แหกปากเสียงดังเชียว
แฮ่ก แฮ่กๆ พี่ว่าสะพานหมู่บ้านเราแปลกๆนะ รู้สึกว่าเวลาพี่เดินข้ามสะพานแล้ว มันเหนื่อยขึ้นทุกทีเนี่ย=O=คิดมาได้ - -
หนูว่าพี่ชราภาพมากกว่านะ ไม่มีใครโรคจิต มานั่งทำสะพานให้มันชันขึ้นหรอก-O-
ว่าพี่แก่เรอะ-O-
ก็มันจริงนิ!!>O<
เธอว่าพี่!!!!T^T
ผู้สูงอายุ ฮ่าๆๆๆ ^O^
หยุดล้อพี่นะ ไม่งั้น พี่จะแปลงร่าง!!!!>O<
ไม่จริงนะT_T
ฮ่าๆๆๆ
ในขณะที่เรา สองพี่น้องกำลังเถียงกันอย่างเมามัน ในใจของฉันภาวนาอยู่ลึกๆ ว่า พี่ชายฉันคงไม่แปลงร่างเป็นตัวประหลาดอะไรออกมาโลดโผนอีก ไม่งั้น
ฉันจะขอกัดลิ้นตัวเองตายเลย คอยดูT^To
ฟิ้ววววววววววววววววววววววววววววววววววว!!!+ (เอาให้มันอลังการหน่อย-O-)
<<<<<(O.O ) (O.O )
(o.O)>>>><<<<(O.o)
( -[]-)( -[]-)
พี่กำลังคิดอย่างที่ฉันคิดอยู่หรือเปล่า ฟอร์มิค*[]*
ฉันกำลังคิดอยู่ล่ะ ยูนิค*[]*
จรวดดดดดดด!!!O[]O/จรวดดดดดดด!!! O[]Oฉันกับพี่ฟอร์มิคอุทานขึ้นมาพร้อมกัน ต่างคนต่างตะลึง มึน งง กับวิถีจรวดที่ดูเหมือนกำลังพุ่งตรงไปยัง
นั่น มันจะไปไหน!!?? O_Oพี่ฟอร์มิคพูดขึ้น
พี่คิดเหมือนหนูไหมว่าวิถีจรวด มันมุ่งไปทิศทางที่ดูคุ้นเคยมากๆ=[]=ฉันพูดออกไป เพราะจากการการคำนวณทิศทางวิถีของจรวดในหัวสมองของฉัน ตามหลักการแล้วมันกำลังพุ่งตรงไปยัง...
บ้านนนนนนนนน!!!!!!!! O[]O/บ้านนนนนนนนน!!!!!!!! O[]O
BOOMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM!!!!
ทันทีที่เริ่มตั้งสติที่แทบจะหลุดออกไปพร้อมๆกับจรวด ฉันและพี่รีบวิ่งไปยังบ้าน แล้วเราก็มาเจอกับสภาพบ้านที่
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!T[]T/อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!T[]Tฉันและพี่แผดเสียงออกมาพร้อมกัน
ยายแก่ข้างบ้านเดินออกมาดูเหตุการณ์ พร้อมกับพูดว่า
ไอ้หนูเอ๊ย! โชคดีจริงๆนะ โดนอยู่หลังเดียวเลยลูก=O=
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!T[]T/อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!!!T[]T
หลวงพ่อห่มผ้าเหลืองรูปหนึ่งที่กำลังเดินผ่าน กำลังให้ความสนใจแก่บ้านที่พังทลาย พูดขึ้นมาว่า"อมิตา ทาทายัง ปกรณ์ ลัม พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ สาธุ ตอนนี้คงทำได้อย่างเดียวนะโยม=_="
"ทำอะไรเหรอครับ หลวงพ่อT/\T"
"ทำใจไงโยม=_="แล้วหลวงพ่อก็จากไป เยี่ยมไปเลยคะ T^T หลวงพ่อ
"ยูนิค ตอนนี้พวกเราคงพูดได้คำเดียวเท่านั้น T^T"
"T^T"
ซวยยยยยยยยยย!!!!!T[]T/ซวยยยยยยยยยย!!!!!T[]T
=_=
(T_T) (T_T)
=_=
(T_T) (T_T)
แล้วจะเอาไงต่อ=_=
ฮือๆๆๆๆๆๆ \(TOT)/ \(TOT)/
พี่ฟอร์มิคกับฉันยืนร้องไห้ส่งเสียงดังอยู่หน้าบ้านพี่ควอนตัม ที่พึ่งที่เราพอจะมีอยู่บนโลกใบนี้
ฮือๆๆๆๆๆๆ \(TOT)/ \(TOT)/
เอาเป็นว่ามาพักที่บ้านฉันก่อนก็ได้ จนกว่าพวกนายจะหาที่อยู่ใหม่ได้ก็แล้วกัน=O=พี่ควอนตัมเอ่ย
ซึ้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!*O*/ซึ้ง!!!!!!!!!!!!!!!!!!*O*
พี่ควอนตัมเปิดประตูพาเรา สองพี่น้องเข้ามายังบ้านหลังใหญ่ ใหญ่ ใหญ่มากจริงๆ=_= พี่ฟอร์มิคเคยบอกฉันว่า พี่ควอนตัมเป็นลูกมหาเศรษฐีคนเดียวของบริษัทค่ายเพลงยักษ์ใหญ่ในเกาหลีใต้ สาเหตุที่พี่ควอนตัมมาอยู่ที่เมืองไทยก็เพราะว่า
ที่เกาหลี มันหนาว=_=
พ่อและแม่พี่ควอนตัมเลยตัดสินใจ ส่งลูกชายคนเดียวมาศึกษาที่ประเทศไทย โดยมีเครื่องอำนวยความสะดวกพร้อม แถมยังมีบัตรเครดิตที่มีวงเงินไม่อั้น!!!! โอ้ว... แม่เจ้าถ้าจะรวยกันขนาดนี้-O-
ฉันเข้ามายืนยังห้องโถงขนาดใหญ่ ตรงหน้าฉันมีบันไดขนาดยักษ์ ซึ่งแยกชั้น 2 แบ่งออกเป็น 2 ฝั่ง ส่วนด้านล่างที่ฉันกำลังยืนอยู่นี้ ทางซ้ายมือเป็นห้องรับแขก พร้อมกับสิ่งบันเทิง ไม่ว่าจะเป็นทีวีจอใหญ่ เครื่องเสียง ที่ทำให้ห้องรับแขกกลายเป็นโรงหนังขนาดย่อมไปเลย ส่วนทางด้านขวามือ เป็นห้องสมุด หา!!!... ห้องสมุดO.O ที่มีหนังสือเรียงรายมากมายจนสุดสายตา ฉันขอนอนห้องนี้ละ*O*
จะไปไหน=_=
อ๊ากกกกก เจ็บนะพี่ฟอร์มิคTOTพี่ฟอร์มิคคว้าคอเสื้อฉัน ที่ตอนนี้จิตล่องลอยไปยังห้องสมุด
อะ อะ อ่านหนังสือไงT^T
ครับๆ คุณแม่ ผมจะดูแลพวกเขาเป็นอย่างดี ไม่ต้องห่วงครับ จะจัดการทุกอย่างเองครับ ครับ สวัสดีครับ
ติ๊ด!!
พี่ควอนตัมที่กำลังโทรศัพท์เสร็จ ดูเหมือนว่าปลายสายจะเป็นแม่ของพี่ควอนตัมนะ
แม่ฉันบอกว่า ให้ฉันดูแลแกกับน้องสาวแกอย่างดี อย่าให้ขาดตกบกพร่อง มิฉะนั้น แม่ฉันจะบินมาทุบหัวฉัน=_= นี่...ตกลงใครเป็นเจ้าของบ้านกันแน่ฟะ=O=
เพื่อนรัก!!!T^T
แกไม่ต้องมองหน้าฉันอย่างนั้น เห็นแล้วมันเสียวนะเฟ้ยยยย!!
จุ๊บๆๆ -3-
เวลา 19.00 น.
หลังจากที่เรากินเป็ด ไก่ (ที่จะเอาไปไหว้บรรพบุรุษวันพรุ่งนี้=O= ถ้าบ้านฉันไม่โดนขีปนาวุธมาซักก่อน) ฉันก็มานอนเล่นอยู่ในห้องนอนที่พี่ควอนตัมเตรียมไว้ให้ ในหัวสมองฉันกำลังคิดวกไปวกมาเกี่ยวกับเรื่องบ้าน ฉันจะเอาเงินที่ไหนมาสร้างบ้านใหม่เนี่ยT^T
ก๊อกๆๆ
คะฉันขานรับ แล้วตรงดิ่งไปยังประตูห้องนอน
=_=พี่ควอนตัมนี่เอง
มีอะไรรึเปล่าคะ^^
ฉันเอาชุดนักเรียน กับ กระเป๋า อุปกรณ์เรียนทุกอย่างมาให้ แล้วก็ นี่...สิ่งสุดท้ายที่พี่ควอนตัมยื่นมาให้คือ ชุดคลุมอาบน้ำ เอามันมาให้ทำไม=_=
จะได้ ไม่ต้องยืนโป๊เหมือนวันนั้นไง -/////-
อ๊ากกก!! หนูคิดว่าพี่จะลืมเรื่องวันนั้นไปแล้ว TOT
ใครใช้ให้เธอเดินแก้ผ้าในบ้านกันเล่า!!! -O-
ก็เค้า ไม่ได้ตั้งใจนิ พี่นั่นแหละ... บอกให้หนูยกมือขึ้นทำไมมมม!!!!!
ก็ไม่คิดว่าเธอจะบ้าจี้ ยกมือขึ้น -*-
หยุดพูดเถอะ หนูอายยยยยย!!
ปังงงงงง!!
ฉันปิดประตูแล้วเดินเข้ามาในห้อง ยืนหน้าแดงไปจนถึงหู จะมีผู้หญิงกี่คนบนโลกนี้ที่ยืนแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายเพราะมีคนสั่งให้ยกมือขึ้นเนี่ย!!!!! -////////////- ฉันโกรธตัวเองจัง โกรธที่สบู่หมด โกรธที่ถือผ้าขนหนูไว้ไม่ยอมใส่เสื้อคลุม ยัยยูนิคเธอนี่มันฉลาดทุกเรื่องในตำรา ยกเว้นเรื่องนอกตำราแบบนี้เหรอ โง่จังงงงงงงงงง!!>O<
หลังประตูอีกด้าน
^^ น่ารัก...
Pls!★FOLLOW ME Mr.mafia {Next CHAPTER[4]}
โปรดติดตามตอนต่อไป
เม้นให้สัญญาจะไม่ดองT^T
:) Shalunla
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

(^//^) <<<< (-_- )(-_- )(-_- )(-_- )
นี่คือทุกสายตาที่มองมาเมื่อเค้าอ่านนิยาย ฮ่าๆๆ
ไรท์เตอร์สุดยอดมากอ่า
ชอบ ๆๆ ><
ปล. ว่าแต่จรวดมาไง๊ - -*
เขินแทนยูนิค ><
อร้ายย>///< กรี้ดกร้าด
เขิลลลลลลลลลลลล
เฮียแกยังจามาย้ำอีก >////////////////////////////////<
อุอิๆ น่ารักอ่า
กดไลต์อยู่ไหนอ่า
อยากกด อิอิ
เห็นแบบ 9 มิติ ก๊ากก ควอนตัมน่ารักซะ ><