ตอนที่ 24 : Pls!★ Mr.mafia [24] : หนี llllll20.0008percentlllll
Pls!★ Mr.mafia [24] : หนี
“เป็นไงดีขึ้นรึยัง”ควอนตัมเอียงคอถามเด็กสาวที่นอนหลับตาพริ้มบนตักเขา ท่ามกลางแปลงดอกกุหลายสีแดงสะพรั่ง สถานที่ที่เงียบสงัดที่สุดในโรงเรียนในส่วนท้ายสุดของโรงเกษตรหลังโรงเรียน
“พี่ควอนตัม”ฉันถามขึ้น
“หือ มีไร?”
“พี่เคยชอบใครบ้างไหม?”
“ถามทำไม -3-”
“พี่ไม่เคยชอบสาวๆที่ไหนบ้างรึไง นี่ยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่าo_O”เด็กสาวลืมตาโพลงขึ้น เล่นเอาเด็กหนุ่มที่กำลังเคลิ้มไปกับหน้าสะดุ้งหลบตาเป็นพัลวัน
“เป็นสิ เป็นผู้ชาย เป็นอยู่เนี่ย O[]O”
“พี่ลองเปลี่ยนคบผู้ชายดูไหม? ^O^”
“ไม่!”
“เหอะๆ ลองดูไม่เสียหาย”ยูนิคทำหน้าตาจริงจัง
“ไม่เสียหายบ้านเธอสิ -*-”
“ไม่เป็นไรหนูไม่มีบ้าน อาศัยพี่อยู่ ลองดู เดี๋ยวจะแนะนำคนให้”
“ไม่!”
“เชื่อหนู คนนี้แจ่มนะ”
“ใคร??”
“ฮิๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ”
“หัวเราะอะไรของเธอเนี่ย น่าขำรึไง-*-”
“ก็ตอนแรกดูเหมือนพี่ไม่สนใจ ปฏิเสธนี่ นึกว่าจะไม่เอา”
“ไม่ให้หนุนตักแล้ว ยัยเด็กนรก”ควอนตัมทำท่าทีจะงอนยูนิค
“เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งลุก”
“อะไรของเธอ ฉันไม่เล่นด้วยนะ”ควอนตัมพร้อมจะลุกขึ้น
“โอ๋เอ๋ๆ ทำไงดี อ๊ะๆ นี่ ง้อด้วยดอกกุหลาบ”ว่าแล้วยูนิคลุกขึ้นไปเด็ดดอกไม้จากแปลง มาให้ควอนตัม
“-3-”
“จะเอาทั้งสวนเหรอ ได้รอแป๊ปนะ”
“เฮ้ยๆ ไม่ต้อง กลับมานี่”
“หายงอนเร็วดีนะ”
“ยัง”
“งั้นจะแนะนำคนแจ่มๆให้”
“-3-”
“ถือว่าเด็ดสุดในยุคนี้แล้วนะ พี่นี่ไม่ควรพลาดเลยนะ”
“-3-”
“ตามใจ งั้นหนูกลับบ้านก่อนนะ”ว่าแล้วยูนิคก็คว้าเอาเสื้อคลุมนักเรียนจากพื้น แล้วกำลังเดินออกไป
“เดี๋ยวๆ รอด้วย”
“แหมๆ สนใจละสิ”
“ไม่สนวุ้ย เธอนี่วุ่นวายดีจังนะ –O-”
“งั้นพี่ก็พลาด อดของดี”
“มันใครฟ่ะ -*-”ควอนตัมบ่นพึมพำ
“ก็พี่ฟอร์มิคไง ลองคบดูเผื่อพี่จะติดใจนะ”
“วันนี้กลับไปฉันไปถอนขนตูดไอ้เพื่อนนั่นให้หมดเลยคอยดู”
“แหมๆ พี่ควอนนี่เป็นร้อนแรงน่าดูนะ ฮ่าๆๆๆๆ”
ฉันกับพี่ควอนตัมเดินหยอกล้อกันมาตลอดทางกลับบ้าน ต้องมาสะดุดกับคนที่มาเยือน
นั่น…. นาฟต้า
มาทำอะไรที่นี่ แถมยังพาบอดี้การ์ดยืนล้อมหน้าบ้านเต็มไปหมด
“ดูเหมือน เขาจะมารับเธอนะ”ควอนตัมทอดสายตาไปยังชายหนุ่มที่นั่งลงกับพื้นท่ามกลางชายชุดดำที่ยืนนิ่งสงบราวกับหุ่น แผ่นหลังเขาพิงรั้วไม้สีขาวสูงเด่น เน็ตไทนักเรียนถูกปลดอย่างหลวมๆเช่นเดียวกับเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ดูหยับเหยินออกมานอกกางเกง มือข้างขวากำโทรศัพท์ไว้แน่น จนมือค่อยๆซีดลงเรื่อยๆ ในปากเขากำลังกัดนิ้วของมืออีกข้างอยู่ จนเจ้าตัวสัมผัสได้ถึงรสคาวของเลือดที่ซึมออกมาตามร่องเล็บ บ่งบอกถึงความเป็นกังวลออกมาอย่างขีดสุด
“ไม่อยากเจอหน้า”
“หืมมม”ควอนตัมทำเสียงหลง พร้อมกับมองใบหน้าเด็กสาวที่อยู่ข้างๆ
“พี่ควอนตัมเราหนีไปที่อื่นกันเถอะ หนูอยากเจอหมอนั่น ไม่อยากอยู่ที่นี่ ตรงนี้”
“เป็นอะไรของเธอเนี่ย เมื่อกี้กำลังอารมณ์ดีที่แพลนพรีเวดดิ้งของฉันกับไอ้ฟอร์อยู่มิใช่เหรอ?”ควอนตัมเลิกคิ้วถาม
“ไปที่ไหนก็ได้ไม่ใช่ที่ไหน”ฉันเขย่าแขนพี่ควอนตัมเป็นการใหญ่
“ห๊า!?”
“เร็วๆ”ฉันเริ่มเปลี่ยนเป็นดึงแขนให้พี่ควอนตัมให้เดินออกมาจากจุดนั้น
“คุณชาย นั่นคุณหนูยูนคครับบบบบบบบ!!!” เสียงเรียกดังขึ้น ปลุกเรียกสติให้นาฟต้าให้กลับคืนตามเดิม นาฟต้าพยายามเพ่งสายตามายังฉัน นั่นทำให้ฉันรีบพยายามสู้แรงพี่ควอนตัมพี่ยืนนิ่งต้านแรงดึงของฉันไว้อยู่ไม่ไปไหน
“พี่ควอน ได้โปรด…”เสียงฉันเริ่มแผ่วลง
“ยูนิค! ยูนิค!” หมอนั่นลุกขึ้นยืนและกำลังตรงดิ่งมายังฉัน
“ทำไมต้องหนี ยูนิค”
“พี่ควอนตัม อย่าเพิ่งถามเลย”
“บอกพี่มาซิ ทำไม” อีกไม่กี่ก้าวนาฟต้าก็จะเดินมาถึงฉันแล้ว ดูเหมือนพี่คอวนตัมก็ไม่ยอมเอาใจฉันเลย ดูเหมือนฉันต้องหนีด้วยตัวคนเดียวซินะ
“เดี๋ยว ยูนิค ยูนิค” ฉันหันหลังให้เขาทันทีที่ก้าวสุดท้ายของนาฟต้าจะมาถึง ฉันเริ่มถอยห่างออกไป แล้ววิ่งออกจากที่นั่นไม่สนใจกับเสียงเรียกชื่อของฉันที่ดังขึ้นเรื่อยของนานฟต้า ฉันเลือกที่จะหนีหน้านาฟต้าทั้งๆที่ยังไม่ทันได้สบตากับเขาเลย
Pls!★FOLLOW ME Mr.mafia {Next CHAPTER[25]}
โปรดติดตามตอนต่อไป
1 comment = 1ล้านกำลังใจ
เม้นให้สัญญาจะไม่ดองT^T
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
มาต่อเร็วๆๆๆๆนะไรท์(*0*)