PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

ตอนที่ 2 : Pls!★ Mr.mafia [2] : หยุดยกมือขึ้น!! (T^T)/

 PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

Pls!★ Mr.mafia [2] : หยุดยกมือขึ้น!!   \(T^T)/

ตอนนี้ฉันอยู่ที่รถไฟใต้ดิน และแน่นอนพี่ควอนตัมก็มาด้วยเช่นกันตามคำสั่งของพี่ฟอร์มิค ฉันกับพี่ควอนตัมยืนโหนอยู่อย่างเหลี่ยงไม่ได้คนเยอะจริงๆ เขามีงานอะไรกันนะ รึว่า...เขาจะรีบอพยพหนีมหาอุทกภัยกัน สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์ถึงเยอะ ถ้าจะแน่นได้ขนาดนี้ โอ๊ยยยย...สภาพเหมือนคนทั้งกรุงอยู่ในรถไฟในคันเดียว เอาหนูไปอัดในปลากระป๋องก็ได้นะT^T

“=_= เห็นหน้าพี่แล้วหนูหงุดหงิด”ฉันจ้องหน้าพี่ควอนตัม

“พยาธิไชสมองรึไง”

“หนูอยากสังหารพี่ - - ”

“เอาดิ แต่ก่อนจะทำร้ายร่างกายฉัน ทำตัวให้ถึง ร้อยแปดสิบเซนต์ก่อนเถอะ”ฉันแหงหน้ามองพี่ควอนตัมที่สูงร้อยแปดสิบกว่าเซนต์ แล้วมองย้อนมาดูตัวเอง ฮือๆๆ ฉันสูงแค่ร้อยห้าสิบกว่าๆเองT^T

“พี่ว่าหนูเตี้ยชิมิ!!!!!”

“เลิกแหกปากสักที อายคนอื่นเขาบ้างไหม”ฉันหันไปมอง เออ...รู้สึกทุกคนจะตั้งใจฟังเราทั้งสองคนเป็นอย่างดี นิ่งเงียบกันเชียว

“สถานีต่อไป บางปลาร้า Next station บางปลาร้า”เสียงประกาศสถานีดังขึ้น

“99 คะแนน ซิกๆๆ Y_Y”

“ยังไม่เลิกพูดใช่ไหม!!!”อ๊ากกกก...จะตะโกนทำไม ได้ยินอยู่แล้วน่า เออ...สมาชิกปลากระป๋องทุกท่านไม่ต้องให้ความสนใจออกหน้าออกตาขนาดนั้นก็ได้นะ TOT

“TOT แม่จ๋า!!! ฮือๆๆ แง้ๆๆ”

“ตกลงว่าฉันผิดจริงๆใช่ไหม=_=”

“ฮือๆๆ ใจร้าย จะรับผิดชอบไหมมมม!! แม่จ๋า!!!”

“แม่เธอตายไปแล้ว ลืมไปแล้วรึไง”

“พ่อจ๋า ฮือๆๆๆT^T”

“พ่อเธอก็ตายก่อนแม่เธอไม่กี่วัน=_=”ยังมีหน้ามาพูดหน้าตาเฉยอีก พี่ฟอร์มิคคิดอย่างไงให้พี่ควอนตัมพาฉันกลับบ้านเนี่ย

“แล้วจะพูดทำไม”

“ฉันว่าต้องท้องแน่ๆเหรอ จริงๆ ฉันก็คิดแบบนั้น ซุบซิบๆๆ”อะไรๆ ฉันได้ยินเสียงคนซุบซิบกันอื้ออึงเต็มไปหมด ใครท้อง ใคร หือ... -..-

“แอบฟังทำไมไม่ทราบ เรื่องผัวเมีย ผิดใจกันมีปัญหาไหม!!!!!!!!!”ควอนตัมตะโกนเสียงดังลั่น

เงียบเป็นเป่าสาก ทุกคนตอนนี้จากปลากระป๋องกลายเป็นปลากระป๋องแช่แข็งกันไปหมด ฮือๆๆ...หนูไปเป็นเมียพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเอาเวลาไหนไปจีบกานนนนนนน!!! >O<

            และแล้วก็กลับถึงบ้านได้ซักที ตอนนี้ตาฉันแทบจะไม่ได้รูปร่าง*O* แถมยังมีพี่ควอนตัมชอบมองหน้าแบบเอือมๆอยู่ตลอดเวลา ชิๆ...ทีเมื่อกี้ตอนลงจากรถไฟใต้ดินยังหัวเราะฉันที่เดินสะดุดพื้น ที่ปราศจากสิ่งใดๆบนพื้นเลย เค้าคงเบลอมากไปชิมิ=O=

พี่ฟอร์มิคเดินลงบันไดบ้าน มาหยุดอยู่ที่หน้ากระจกบานใหญ่ แหม...แต่งตัวหล่อเชียว แสดงว่าจะต้องไปยักย้ายตูดที่ไหนแน่ๆ -0-

“มาถึงแล้วรึ ยัยน้องสาว รู้ไหมฉันแทบจะเอาน้ำหอมทั้งปารีสมาอาบเลยนะ>O< เหม็นยิ่งกว่าตัวสกั๊งค์ฉี่ใส่อีก วันนี้ซวยมากเพราะฉะนั้นพี่จะออกไปเที่ยวกับควอนตัมนะ^^”พี่ฟอร์มิคพูดพร้อมกับจัดหน้าหล่อ จัดเข้าไปเหอะ จะหล่อไปกว่านี้ไม่ได้แล้วละคะคุณพี่=_= ว่าแล้วไงต้องไปยักย้ายตูดแน่ๆ

“ไปเถอะควอนตัมเพื่อนรัก ตอนนี้ฉันกำลังคึกคัก^O^ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เช้าเจอกันนะยูนิค บายๆ”พี่ฟอร์มิคที่จัดผมเสร็จหันไปกอดคอพี่ควอนตัมเดินออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว ไม่คิดจะเว้นให้หนูพูดอะไรบ้างเลยรึไง-O-

“ยูนิค อย่าลืมมมมมม!!!...”เสียงพี่ฟอร์มิคตะโกนมาจากหน้าบ้าน

“ค่า! ไม่อ่านหนังสือดึก ไม่อ่านข้ามวัน ข้ามเดือนและข้ามปี (_ _”) จะนอนแต่เช้า”ก็ไม่เคยนอนดึกอยู่แล้วปกติก็หลับตอนเจ็ดโมงเช้าของอีกวัน เป็นไงละคะท่านผู้อ่านนอนแต่เช้าไหม โฮะๆๆๆ^O^

“ห้ามเกินวันละ 50 เล่ม ไปละน้องรัก!!!!>O<”แล้วทั้งสองคนก็เดินหายตูดไป

“ไปอาบน้ำแล้ว มาอ่านหนังสือดีกว่า^^”ไหนๆพี่ก็ไม่อยู่แล้ว ก็คาดว่าจะอ่านหนังสือให้ทะลุเป็นรูเอาให้จำให้ได้ทุกหน้า ทุกคำ ทุกหยด ทุกเม็ด และทุกข์ใจจริงที่ได้แค่ 99 คะแนนT^T

ฉันเดินเข้าห้องน้ำเปิดฝักบัว อ๊า...อาบน้ำอุ่นมันสบายจริงๆๆ

“Phylum Ascomycota แบ่งออกเป็น  I  Class Archiascomycetes  II  Order Saccharomycetales the ascomycetous yeasts III  Filamentous Ascomycetes Order Eurotiales and related species IV  Pyrenomycetes ฮึม ฮึม ฮา ฮา...”ฮัมเพลงนี้เมื่อไหร่มีความสุขจัง ให้ตายสิ^O^(แน่ใจว่าเพลงนะนั้น=_= แกไม่ได้ท่องหนังสืออยู่หรือยัยยูนิค)

“งืมๆ สบู่หมด”ฉันมองซ้ายมองขวาต้องการสบู่ สงสัยต้องลงไปเอาข้างล่างแล้วสิ ไม่น่าลืมเลยว่าสบู่ในห้องน้ำหมดT_T ไม่เป็นไรเดินลงไปข้างล่างไม่มีใครอยู่บ้านด้วย ฉันเอาผ้าขนหนูพันตัวแล้วถือมันไว้ เพราะฉันแน่ใจว่ามันจะไม่หลุดแน่นอนเพราะฉันถือมันไว้อยู่^^

“อ๊างงงง อยู่ไหนนะ อะเจอแล้ว”เมื่อได้สบู่จากถังข้าวสาร(ที่บ้านเก็บกันที่นี่=O=) ฉันเดินมายังห้องรับแขกและยืนแกะห่อสบู่อยู่

พรึบบบ!

อ๊ากกกกก สบู่ลื่นหลุดมือ อ๊ากกกก...อยู่ไหน (-O- )( -O-) อ๊ะ...เจอแล้วอยู่ใต้โซฟา ฉันกำลังก้มตัวลงไปเก็บสบู่ที่ตกอยู่

“ง่า อีกนิดเดียว”เกิดมาไม่นานตัวย่อส่วนขนาดนี้เลยฉันT^T อีกนิดเดียวเท่านั้น

“เยสสส ได้แล้วววววววววว!!!!^O^ /”ฉันยืนถือสบู่อย่างภาคภูมิใจ เห็นไหมแขนสั้นก็ทำได้

“เฮ้ย!!!! หยุดยกมือขึ้นนนนนนนนนนนนนน!!!!!!!!!!”

\-O-/

=O=

พรึบ!

\=O=/

OXO

\TOT/

“แม่จ๋า!!!!! T^T”

            พอตั้งสติได้ ฉันก็รีบจับผ้าขนหนูขึ้นมาปกปิดร่างกายทันที

“O.O”

“พี่ควอนตัมพี่เล่นอะไรของพี่เนี่ยT^T”

“-////-”

“ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างรึยังไงTOT”

“จะให้พูดอะไรละ -//////-”

“อะไรก็ได้ ที่ทำให้หนูรู้สึกดีTOT”

“อะ อ้อ กดlikeๆๆๆ”

“กดบ้ากดบออะไร!!!!TOT”

“กระแทกlikeๆๆๆ”

“ไม่ใช่ อย่างนั้น T^T”

“กระทืบlikeๆๆ”

“ฮือๆๆ TOT มิใช่แบบนี้”

“จิ้มชอบ ^/////^”

“เลิกกดlike ซักที หนูหมายความว่า ให้พี่พูดประมาณว่า พี่ควอนตัมไม่เห็นอะไรของหนูทั้งน้านนนนนนนนนนน!!!!T_T”

“ก็มันเห็นไปแล้ว”

“โกหก ให้หนูสบายใจไม่ได้รึยังไงT^T”

“อ้อๆๆๆ ไม่เห็น พี่ไม่เห็นอะไรจริงๆๆๆ (- -   )(   - - )”

“โกหก ฮือๆๆ T^T”

“อ้าววว ก็เมื่อกี้บอกให้พี่พูดโกหกให้ยูนิคสบายใจมิใช่เรอะ!!??”นี่ฉันกำลังพูดกับสิ่งมีชีวิตสปีชีส์เดียวกันกับฉันอยู่ชิมิ-O-

“ไม่ทันแล้วววว!! แล้วมาทำไมมมมม!!!>O<”

“ฟอร์มิคฝากมาบอกว่าปิดไฟด้วย แค่นี้ละ”พูดจบ ควอนตัมก็รีบหันตัววิ่งกระฉูดออกจากบ้านไปทันที

“แค่นี้เองเรอะT^T ที่กลับมานี่เพื่อบอกแค่นี้เรอะ ฮือๆๆ แม่จ๋า>O< มีผู้ชายเห็นชัยภูมิของยูนิคแล้วง่าาาาาา!! !TTOTT”





Pls!★FOLLOW ME Mr.mafia {Next CHAPTER[3]}
โปรดติดตามตอนต่อไป

เม้นให้สัญญาจะไม่ดองT^T

:) Shalunla