ตอนที่ 19 : Pls!★ Mr.mafia [19] : เรามา SING
Pls!★ Mr.mafia [19] : เรามา SING
“นายเป็นมาเฟียที่มีรสนิยมแปลกประหลาดมาก=O=”
“ทำไม=_=”
“มันจะมีมาเฟียสักกี่คนมานั่งร้องคาราโอเกะ กับลูกน้องแบบนี้เนี่ย -*-”ตอนนี้เรามาอยู่ในห้องคาราโอเกะที่ดูแล้วคงจะใหญ่ที่สุดในประเทศแล้วมั่ง - -^ มะนวยกำลังร้องสังสรรค์กับบรรดาบอดี้การ์ดชุดดำ พร้อมกับใส่จังหวะทำนองฮิปฮอปเข้าไป ถ้าต้นฉบับมาได้ยิน คงน้ำตาไหลพรากแน่ -O-
“เฮ่! เฮ่! คิ้วโก้ หน้ากลม ผมยาว ต้องตา อะโฮ้ สาวบางโพธิ์ นั้นโก้จริงจริง โย่วๆ”
“-[]-”ฉันไม่คิดว่ามะนวยจะเป็นคนแบบนี้เลย
“ฉันเป็นมาเฟียที่ดีนะ”
“เหรอ -O-”
“ก็แค่ค้าอาวุธที่ฉันเป็นคนคิดค้นเท่านั้นเอง”พูดหน้าตาเฉยเหมือนเล่นขายของเลย =_=
“ว่าแต่วันนั้น นายคุยอะไรกับพี่ควอนตัมเหรอ?”ฉันถามนาฟต้าที่กำลังกระดกเครื่องดื่มเข้าปาก
พรวดดดด
“อี๋! ไอ้ทุเรศ พ่นมาได้T^T”ทำไมถึงกับต้องสำลักน้ำ แล้วมาพ่นใส่หน้าฉันด้วยเนี่ย
“ทำไม ไม่เรียกฉันว่า ‘พี่นาฟต้า’ บ้างละ”นี่ หาเรื่องเพื่อเปลี่ยนเรื่องใช่ไหม-^-
“สยองขวัญออกให้เรียกนายว่าพี่นะ -*-”
“ไม่เรียกพี่ก็ได้ เรียก…”เขาทำหน้าครุ่นคิดอยู่พักใหญ่ อย่านะ อย่าให้เรียกอะไรที่มันแปลกประหลาดนะยะ
“คุณชายครับ หมูย่างครับ”มะนวยเสิร์ฟอาหารให้บนโต๊ะ
“^O^”<<<อีตาหน้าเดียวทำหน้าแบบนี้ สงสัยลางไม่ดีอีกแล้วTOT
“คุณชาย เมื่อไหร่ผมจะได้อุ้มคุณหนูน้อยๆละครับ^^”
“มะนวยจ๋า ยังอยากมีปากไว้ร้องเพลงอยู่ไหมจ๊ะ^________^”
“แหมๆ ผมก็แค่ถามเฉยๆครับคุณหนูยูนิค ไม่เห็นต้องทำหน้าโหดขนาดนั้นก็ได้นิครับTOT”
“^_________________^”<<<นาฟต้า
“ไปๆ กลับไปร้องเพลงเถอะ ก่อนที่เจ้านายของนายจะคิดอะไรโลดโผนไปมากกว่านี้”ทำไม ไอ้ตาบ้าหน้าเดียวทำหน้าแบบนั้นเนี่ย TOT
“ครับๆ^^”แล้วมะนวยก็กลับไปเข้ากลุ่มร้องเพลงต่อ ถ้าอีตานาฟต้าเล่นบ้าอะไรอีก ฉันจะฆ่ามัน มะนวยยย!! T^To
“หมู^^”ฉันมองหน้านาฟต้าสลับกับหมูย่างบนโต๊ะ
“ก็หมูนะสิ เห็นเป็นอะไร ตะโขงย่างเรอะ นี่ฉันบ้าไปแล้วT^T”
“แม่หมู!!”นาฟต้าชี้มาทางฉัน
“อะไรนะ -*-”
“หน้าเธอเหมือนหมูไง ฉันจะเรียกเธอว่าแม่หมู ส่วนเธอก็เรียกฉันว่า พ่อหมู”
“-[]-”
“ไหนๆ ลองเรียกดิ แม่หมูๆ พ่อหมูเรียก” ง่าๆๆ หน้านายมันโหดเกินกว่าจะมาทำตัวน่ารักๆนะTOT
“ไม่เอาTOT”
“ไม่เรียกเหรอ =_=”นายเดียวกลับมาแล้ว ฮือๆ T^T
“ไม่!”
“ถ้าฉันขานแม่หมู เธอไม่ตอบกลับว่า พ่อหมู เธอตายยย!”
“โอ๋เอ๋… พ่อหมูๆๆ ^3^”
“ฮ่าๆๆ ^O^”
“โรคจิตชะมัด T_T”
“ว่าไงนะ =_=”
“น่ารักชะมัดT[]T”
“แม่หมู^^”
“พ่อหมูT^T”
“เฮ้! เลี้ยงฉลองอะไรกัน ไม่เห็นจะชวนพี่สะใภ้สุดหล่อมาบ้างเลย \^O^/”
“พี่ฟอร์มิค มาได้ไง!!”พี่ฟอร์มิคกับพี่ควอนตัมเดินฝ่าบรรดาบอดี้การ์ดที่ยืนงง เข้ามาหาฉัน
“กลับบ้านยูนิค-O-”พี่ฟอร์มิค
“เราไม่มีบ้านให้กลับซักหน่อย -O-”
“กลับบ้านไอ้ควอนนี่แหละ -*-”
“มีอะไรให้เป็นห่วงงั้นเหรอครับ พี่สะใภ้^^”พะ พะ พ่อหมูถาม /(_ _)\
“ฉันก็เป็นห่วงน้องสาวฉันนะซิ -_-”
“ชู้รัก ไปฟ้องอะไรงั้นเหรอ=_=”นาฟต้าหันไปถามพี่ควอนตัม
lllll ( =_=) lllll >>>> <<<< lllll (-_- ) lllll
บรรยากาศมาคุ T^T
“พี่ฟอร์มิคร้องเพลงกันนะ มะนวยๆ มาเอาพี่ชายฉันไปปลดปล่อยทีซิ”ฉันรีบกวักมือเรียกมะนวย
“เอาให้พี่ฉันเป็นแบบนายเลยนะ ดูท่านายจะเก็บกดเอามากนะ-*-”มะนวยกำลังเคลิ้มอย่างมีความสุข ฤทธิ์สุราแน่นอน
“วู้ๆ ไปกันเถอะตะเอง^^”
“อย่านะเว้ย!! อ๊ากกกกก O[]O”สำเร็จมะนวยลากพี่ฟอร์มิคออกไปได้ เฮ้อ! โล่งไปหนึ่ง แต่ยังเหลืออีกหนึ่ง
“หึ หึ”นาฟต้าหัวเราะในลำคอเบาๆ พร้อมกับกระดกเครื่องดื่ม
“อย่าคิดว่านายจะชนะใจยูนิคได้”พี่ควอนตัม
“ฉันบอกนายแล้วไง…”
“…”
“ฉันแค่เจอสิ่งที่ทำหล่นหายไป…”สองคนนี่พูดอะไร ไม่เห็นจะเข้าใจ-O-
“…และกำลังจะได้คืนมาด้วย ^^”
“ตอนนั้นนายยังดูแลเธอไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!!!”
“ก็ตอนนั้นเรายังเด็กนิ…”
“…”
“จะว่าไปตอนนั้น กับ ตอนนี้ มันต่างกันนะ”
“อย่ามายุ่งกับยูนิค”พี่ควอนตัมกัดฟันพูด ฉันที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่ไกลๆได้แต่เป็นห่วงว่าสองคนนั้นจะมีเรื่องกัน
“เหรอ??”
“นี่ กวนประสาทฉันใช่ไหม!!!”
“อย่าลืมสิ ผู้หญิงคนนี้เขาเกิดมาเพื่อเป็น…”ดูท่าจะไม่ดีแล้วละ ฉันขอตัวจากวงรำวงที่มีมะนวยกับพี่ฟอร์มิครำนำทัพอยู่ เอาเป็นว่าสองคนนั้นเข้ากันได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว=_=
“อย่ามีเรื่องกันนะ!”
“ภรรยาของผม!!!”
“O[]O”เผอิญไม่ได้ฟังตั้งแต่แรก มาได้ยินแค่ตอน ภรรยาของผม ใครๆ ของใครกัน อยากรู้สุดๆ >.<
“อะไรนะ O_O”ฉัน
“ว่าไงนะ”พี่ควอนตัม
“หา! O[]O”ฉัน
“อย่ามาโกหก”พี่ควอนตัมจ้องนาฟต้าอย่างเอาเรื่อง
“ใครนะ -*-” นี่ฉันยังไม่ได้คำตอบจากปากใครสักคนเลยนะยะ
“จริง!”เสียงนาฟต้าตอบอย่างหนักแน่น
“มันเป็นใครกันเหรอ ^O^”
“ไม่จริง! นายกวนประสาทฉันเล่นมากกว่า”
“คนนั้นเข้าเป็นใครกันเหร…”
“จริง!”
“ไม่จริง!”
“ฉันไม่พูดปดหรอกนะ”
“โกหก!”
“แก!”
“ทำไมกู”
“มึงมีอะไรดี มาปกป้องยูนิค แค่เรื่องผู้หญิงคนนั้นยังปล่อยให้พ่อตัวเองเสวยไปซะงั้น!”
“หาเรื่องกู ก่อนนะ”นาฟต้ากระโจนเข้าไปจับคอเสื้อพี่ควอนตัม สรุปมันคุยกันอยู่แค่สองคนชิมิ อ้าวเฮ้ย! แล้ววงรำวงหายไปไหนแล้ว O_o
“ไอ้@#%^#”พี่ควอนตัมสบถคำหยาบออกมา
“#$%@$%”และแน่นอนว่านาฟต้าตอบรับเป็นอย่างดี - -
“เดี๋ยวๆ ใจเย็นกันนะ ตกลงคนนั้นเป็นใครเหรอ”
“หรือจะเถียง”
“มึง!”โอ๊ย… ไม่มีใครฟังเจ้าแม่ยูนิคผู้นี้เลย ของขึ้นละนะ ฮึย!
“เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยย!(เสียงสะนั่น แก้วสะเทือน) >O< ขอคำตอบหน่อย อีนังชะนีตัวไหน มันเป็นประเด็นที่ให้นายสองคนทะเลาะกัน…”
o.O o.O >>>> />O<\
“คืออีเจ๊ปวดหัว บอกชื่อคนนั้นให้หน่อยได้ไหม เดี๋ยวเจ๊จะไปจัดการให้ จะไปถามให้เลย ว่าจะเอาคนไหน เจอตัวแม่จะจับตบคว่ำให้หน้าทิ่มแกนโลกซะ-O-”ท่อนหลังฉันพูดเสียงอ่อยลง
“มึงไง!/มึงไง!” ทั้งสองตอบออกมาอย่างพร้อมเพรียงกัน
Pls!★FOLLOW ME Mr.mafia {Next CHAPTER[20]}
โปรดติดตามตอนต่อไป
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ติดตามนะคะอัพต่อด่วน!
ไรท์กลับมาแว้ววว
อยากให้พ่อหมูหึงแม่หมูบ่อยๆจัง
ไปๆ มาๆ กลายเป็นนักเต้นหน้าทัพ ฮ่าๆๆๆ
คุณแม่สู้ๆนะคะ รอๆๆ :)
ใครพูดเอ่ยยยย ???
^^