PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

ตอนที่ 15 : Pls!★ Mr.mafia [15] : เข้า-ออก

 PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

Pls!★ Mr.mafia [15] : เข้า-ออก

                อะไรกันเนี่ยผ่านไปตั้ง 30 นาทีแล้ว ฉันยังอยู่ในลิฟท์กับพี่ควอนตัมอยู่เลย อยากจะบ้าT^T ไม่มีใครคิดจะช่วยกันบ้างเลยหรือไง อีตาพี่ชายตัวดีไปถ่ายของเน่าออกจากก้นไม่หมดรึไงถึงยังไม่มาช่วยฉันเนี่ย ออกจากลิฟท์ได้เมื่อไหร่จะไปไหว้พระ ดำน้ำ ดูปะการัง ปลูกป่า ไม่เกี่ยวแค่คล้องจองเท่านั้น=_=

            ปัง! ปัง!

            “มีคนติดอยู่ในนี้ครับ ช่วยด้วย!”พี่ควอนตัมก็พยายามทั้งทุบทั้งถีบประตูลิฟท์ ไอ้ลิฟท์บ้านี่ก็ทนจริงทำด้วยอะไรฟ่ะ ชิ้นส่วนที่เหลือจากยานอวกาศรึไง ของเขาดีจริงๆ ดีจนคนออกไม่ได้ ช่วยด้วย>O<

            “แฮ่กๆ แฮ่กๆ”

            “พี่เหนื่อยพี่ก็พักก่อนเถอะ TOT”

            “ไม่ ดูเธอกลัว พี่จะพาเราออกไปให้เร็วที่สุด”

            “ใคร! ใครกลัว หนูเรอะ ไม่จริ๊งงงง! TOT”

            “โธ่เว้ย! ช่วยด้วย! มีใครอยู่ข้างนอกไหม”

            “แม่จ๋า! ฮือๆๆT^T”ฉันร้องไห้คร่ำครวญ ในใจคิดไปถึงนู้น ข่าวพาดหัวพรุ่งนี้เช้า อนาถดับสองสยอง พบศพนักเรียนหญิง ชาย ไม่ทราบชื่อ ขาดใจตายในลิฟท์ของโรงเรียนXXX คาดว่าวิญญาณยังวนเวียนอยู่… ไม่น่ะT_T

            หมับ!

            “เดี๋ยวก็ได้ออก ใจเย็นๆน่ะ”พี่ควอนตัมเข้ามากอดฉัน ที่นั่งร้องไห้อยู่ท้ายลิฟท์ มันไม่เย็นนะสิ ในนี้มันร้อนมากด้วย ฉันต้องตายในนี้แน่ๆเลย แง้ๆT.T

            “เค้าไม่อยากเป็นผีเฝ้าลิฟท์น่ะTOT”

            “ฮ่าๆ ยัยบ๊อง ไม่ตายหรอก^O^”พี่ควอนตัมว่าพลางเอามือลูบหัวฉันเบาๆ

            “จริงเหรอ*O*”

            “มันก็ไม่แน่-O-”

            “พี่ควอนตัม แง้ๆๆๆ ฮือๆ T_T”

            “โอ๋ๆ ล้อเล่น^^”

            “ไม่ตลก-*-”

            “ยูนิค…”

            “เรียกทำไม”

            “คือ…”ใบหน้าหนุ่มเกาหลีค่อยๆเลื่อนๆเข้ามาใกล้ จมูกโด่งได้รูปฉันเพิ่งได้เห็นชัดๆก็วันนี้แหละ พี่ควอนตัม ทำไม หล่อเว่อร์ -///-

            “เธอ…”พี่ควอนตัมจะทำอะไรฉันนะ ไม่นะ>.<

            “O////O”

            “ผักชีติดฟันนะ ให้เอาออกให้ไหม^^”

            “จริงเหรอOxO”มาติดอะไรตอนนี้เนี่ย กำลังจะเข้าฉากเลิฟซีน เสียอารมณ์-*-

            “ฮ่าๆๆ ^O^”

            “หัวเราะทำไม อายเป็นเหมือนกันนะ-////-”ฉันพยายามหาอะไรก็ตามที่สะท้อนเงา แต่ผนังข้างลิฟท์ดันมีแต่ใบโฆษณาอะไรก็ไม่รู้ติดเต็มไปหมด แล้วผักชีไปอยู่ซี่ไหนฟ่ะ เล่นเอาพี่ควอนตัมหัวเราะลืมโลกซะขนาดนี้-*-

            “ก็ขำ ก๊ากกๆๆ”

            “มันน่าตลกตรงไหน เอาออกให้หน่อยสิมองไม่เห็น”

            “ได้ๆ อยู่เฉยๆนะ^^”ใบหน้าพี่ควอนตัมยิ่วลอยเข้ามาใกล้กว่าเดิม เออ…พี่ควอนตัมค่ะ แค่เอาผักชีออกนะคะ ไม่ใช่ถอนฟันคุด ใกล้เกินไปแล้ว

            “>.<”ฉันหลับตาปี๋ ทนใบหน้าอันหล่อเหลานี้ไม่ได้

เอี๊ยด! ครืดดดดดดด

เสียงประตูลิฟท์เปิดออก แสงจากด้านนอกลอดเข้ามายังภายในตัวลิฟท์ เย้ๆ ไม่เป็นผีเฝ้าลิฟท์แล้ว^O^

“แฮ่กๆ”เสียงเหนื่อยหอบของใครคนหนึ่งยืนดันประตูลิฟท์ แสงที่ส่องเข้ามาทำให้เห็นได้เพียงแค่เงาดำๆเท่านั้น

ครืดดดดดดด

ผู้ชายคนนั้นใช้มือทั้งสองข้าง ดันประตูลิฟท์ให้เปิดกว้างออกกว่าเดิม ใครกัน! แรงทรงพลังเหลือล้น ต้องไม่ใช่เจ้าพี่ชายตัวดีของฉันแน่ๆ-_- ฉันค่อยๆปรับสายตาแล้วก็พบว่าคนคนนั้นคือ…

“=_=”เอาเป็นว่ารู้กันทุกคนนะ-O-

“เออ…”แต่ฉันกับพี่ควอนตัมกำลังอยู่ในท่าเขี่ยขี้ฟันกันอยู่ ดูติดเรทดีแท้(_ _)

“ออกไป!”ไอ้หน้าเดียวมันบ้าไปแล้วO.O ทำได้ไงแค่สองมือก็เปิดประตูลิฟท์ได้แล้ว มันไม่ใช่คนใช่ไหม ทศกัณฑ์อวตารลงมาเกิดแน่ๆT_T

“ฉันบอกให้ออกไปปปปปปปปป!!”ดูเหมือนจะโกรธ เป็นอะไรประจำเดือนไม่มาเรอะ

“ปะ ออกไปกัน^^”พี่ควอนตัมยื่นมือมาให้ฉัน

“ดีใจสุดๆเลยTOT”ฉันคว้ามือพี่ควอนตัมไว้อย่างรวดเร็ว พี่ควอนตัมดึงฉันให้ลุกจากท่านั่ง แต่พี่ควอนตัมคงออกแรงดึงเยอะไป ฉันเลยทรงตัวไม่ได้

จุ๊บ!

“O///O”<<<ควอนตัม

“O////////////O”ปากอยู่ไม่สุขดันไปจุ๊บแก้มพี่ควอนตัมเข้าให้ มันคือ อุบัติเหตุ TOT

“เว้ยยยยยยยยยย!!!!!!”นาฟต้าตะโกนอย่างหัวเสีย ใช้แรงทั้งหมดดึงคอเสื้อควอนตัมแล้วโยนออกไปให้พ้นจากตัวลิฟท์

ติ้ง!

“อีตาบ้านี่กดปิดลิฟท์ทำไมTOT”

ครืดดดดดดดดดดดดดดดด!

“ค้างอีกแล้ว ช่วยด้วย! ช่วยด้วยค่ะ! ติดอีกแล้วTOT”

“ทำไมถ้าจะติดอยู่ในลิฟท์กับฉันมันมีปัญหามากรึไง”

“อย่าหาเรื่องได้ไหม ใช้แรงถึกๆแบบเมื่อกี้อีกครั้งได้ไหมT^T”

“ทำไม อยากรีบออกไปมากรึไง! ทีอยู่กับไอ้หมอนั่น!”

“อะไรเล่า-3-”

“อยากทำนัก ทำไมไปหาม่านรูดเอาละ แถวนี้ก็ออกจะมีเยอะ!!”

เพี้ยะ!

ฉันตบนาฟต้าเข้าไปเต็มแรง เลือดซิบๆออกที่มุมปากเขา นี่ฉันตบแรงขนาดนั้นเลยเหรอ หญิงแกร่งจริงๆ-O-

“…”ไม่โกรธก็ไม่รู้จะพูดยังไง ตบหน้าหันซะขนาดนั้น อย่าเพิ่งพิโรธโกรธากันน่ะ เค้าขอโทษT/\T

“อย่าเข้ามาน่ะ!”สายตาคู่นั้นช่างน่ากลัวเหลือเกิน หมัดที่กำจนแน่นสั่นเทาด้วยความโกรธ สองเท้าฉันถอยหลังหนีเขาที่เดินเข้ามา จนตอนนี้ไม่มีที่ให้หนีแล้วT_T

“เมื่อกี้ทำอะไรกัน”

“หา!”

“ฉันถามว่าเมื่อกี้ทำอะไรกันนนนนน!”เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง หมัดที่อยู่แนบกายเมื่อกี้ ตอนนี้ได้เฉียดหัวฉันไป เกือบตายO[]O

ปัง!

นาฟต้าชกผนังลิฟท์จนเป็นรอยบุบ บ้าเลือดชะมัด ตกใจหมด

“นายหมายความว่าไง?”

“ก็ถ้าฉันเข้ามาช้าไปอีกนิด คงได้เสวยสุขกันไปเลยสิ!!”

“คิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นรึไง!”

“ผู้หญิงทุกคนก็เหมือนกันหมดแหละ!!”โอ๊ย…หมดความอดทนแล้วนะ

“ใช่ ฉันทำอย่างที่นายคิดนั้นแหละ”

“เธอ!!!!!”

“ก็พี่ควอนตัม เขา…”เขาตรึงมือทั้งสองข้างของฉันไว้กับผนังลิฟท์

“เขา เขา เขาทำไม เขาทำไม!”นาฟต้าตะคอกใส่หน้าฉัน

“ดีกว่านายก็แล้วกัน>O<”

“หึ ดีกว่างั้นเหรอ”

“ถูกต้อง^^”

“ลองฉันดูบ้างเป็นไง”สิ้นเสียง เขาจูบฉันอย่างดูดดื่ม จะดิ้นไปไหนก็ไม่ได้ ปากนั่นเลื่อนลงมายังซอกคอ เขาใช้มือกระชากเสื้อนักเรียนฉัน กระดุมหล่นตกลงสู่พื้นกระเด็นไปทั่วลิฟท์ ฉันตะเกียดตะกายจนใบโฆษณาที่เปะติดไว้เต็มพื้นที่หลุดว่อนไปทั่ว แรงนั้นมหาศาลยิ่ง จนฉันถึงกลับกลัวทรุดตัวลงกับพื้น

“คราวนี้ ใครดีกว่ากัน”เขาใช้ลิ้นเลียริมฝีปาก

“คนที่ดีกว่า คนคนนั้นไม่ใช่นายแน่นอน”

PLS! ★FOLLOW ME  Mr.mafia {Next CHAPTER[16]}
โปรดติดตามตอนต่อไป

เม้นให้สัญญาจะไม่ดองT^T

:) Shalunla