PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

ตอนที่ 12 : Pls!★ Mr.mafia [12] : อลวนอลเวงx2

 PLEASE!! ★mister mafia กรุณารับความรัก♥ฉบับโหด

Pls!★ Mr.mafia [12] : อลวนอลเวงx2

ฉันยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก พี่ฟอร์มิคดูท่าจะโกรธเอามาก ส่วนพี่ควอนตัมก็ได้แต่เหม่อมองไปทางอื่น ดูนั่นดูนี่ไม่ได้สนใจฉันเลยซักนิด

“พี่ฟอ…”ฉันกำลังขานชื่อพี่ชายผู้แสนดี แต่ดันมือมารมาจับใบหน้าของฉันเอาไว้ ไม่ให้ขยับไปไหน โอ๊ยยย… หัวจะหลุดT^T

“เอิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!-[]-”

“อะไรไปตายอยู่ในปาก เกินจะบรรยายY_Y”

“ฮ่าๆๆๆ”ทั้งแขกในงานทั้งนายหน้าเดียวต่างหัวเราะระรื่นกันทั่วหน้า

“ต่อนะจ๊ะ จะได้ไปดื่มต่อ”เสียงบาทหลวงในคราบชุดซุปเปอร์แมน ฉันแทบไม่อยากจะก้มลงมองด้านล่างเลย สีกางเกงในแสบตามาก*O*

“ท่านมีสิ่งใดยืนยันความรักของท่าน”บาทหลวงเริ่มพิธีต่อ

“ข้าพเจ้ามีแหวน ผมสัญญาว่า ผมจะดูแล และทำความฝันให้เป็นจริง ผมสัญญาว่า ผมจะรัก จะร่วมทุกข์ร่วมสุข อยู่เคียงข้างกัน ในทุกโมงยามของชีวิต ผมสัญญาว่า ลูกของเราจะเติบโตในแสงแดด สายน้ำใส สายลมสดชื่น และในความรักของครอบครัวที่อบอุ่น ผมสัญญาว่า ผมจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อให้เรามีความสุข

ผมจะเป็นแสงแดดอุ่น เมื่อคุณเหน็บหนาว ผมจะดูแลทุกคราวที่คุณอ่อนแอ
แม้ผู้คนทั้งโลก จะไม่เชื่อในรักแท้ แต่ผมก็จะอยู่เพื่อรักคุณ

ผมสัญญาว่า ถ้าโลกหน้าเราได้พบกัน ผมจะตามหาคุณ จะรักและดูแล ตลอดไป”

“O_O”เมื่อกี้ยังดูเมาๆอยู่เลย ทำไมถึงพูดได้คล่องขนาดนี้

“ดะ เด้วๆๆๆ แหลน! แหลน! อยู่หนายยยยยย”โอเค มันกลับมาเมาต่อแล้วล่ะ=_=

“แหลน คือ อะไร-*-”ฉันมองดูนาฟต้าที่คว้านหาบางสิ่งทั่วร่างกายเค้า แม้กระทั่งรองเท้ามันยังถอดออกมาดูเลย-^-

“แหวนรึเปล่าลูก-O-”บาทหลวงถามขึ้น

“อันนั้นแหละพ่อ*O*”แต่ค้นหาอย่างไรก็ไม่พบ นาฟต้าจึงตัดสินใจ

“ฝิ่น! เพื่อนร๊ากกกกกก>O<”นาฟต้าตะโกนหาใครบางคนจากด้านล่างท่านพิธี

“ฉันชื่อ ฟินด์ มาฝิ่น บ้าอะไรของแก-*-”

“ขอฝาโซล่า*O*”

“โซดา- -^^”

            “อันนั้นแหละ เอามาให้หน่อย*O*”เพื่อนที่ชื่อฟินด์ของนาฟต้า ก้มลงเก็บฝาขวดโซดาที่ตกอยู่บนพื้นมาสองอัน แล้วเดินขึ้นมาให้นาฟต้า

            “ขอบตับ^O^”

            “ขอบใจ- -^^^”ฟินด์แก้คำพูดให้ แล้วเดินลงไปรวมตัวกับเพื่อนๆ พร้อมกับส่ายหัวในความเมาของเพื่อนจนทำให้งานแต่งงานกลายเป็นตลกคาเฟ่เต็มขั้น

            “ได้แหลนแร้นนนน!! เอาเท้าหน้าเธอมาดิ-O-”หมายถึง มือฉันใช่ไหม

            “เร็วเซ่ ช้าจริ๊งงง!!”เขาไม่รอให้ฉันยื่นมือไปหา นาฟต้าพุ่งมาจับข้อมือฉันไป หมายจะสวมฝาโซดาให้แทนแหวน แต่เขาก็ไม่ได้สวมแต่อย่างใด มองมือฉันแบบมึนๆงงๆ ยืนโซเซซ้ายทีขวาที

            “อยู่เฉยๆได้ม่ะ-O-”

“ฉันยืนนิ่งๆ นายนั่นแหละ จะเต้นรึไง-*-”

“ฉันจะสวมยังไง ก็มือเธอมีเป็นแสนกว่านิ้วเนี่ย-^-”นาฟต้าจับข้อมือฉันเขย่าๆ ให้ตายสิ

“ถ้านายยังทำตัวโง่อยู่ล่ะก็ ฉันจะเอาเท้าหน้าตบหน้านายเดี๋ยวนี้แหละ แถมกีบเท้าข่วนหน้าด้วย-*-”นาฟต้ารีบสวมฝาโซดาเข้าไปยังนิ้วของยูนิคทันทีเมื่อจับใจความประโยคที่ยูนิคพูด

“เอาฝานั่นมา”ฉันเปิดผ้าคลุมหน้าที่แสนจะเกะกะออกให้พ้น

“หม้ายยยยยยยยยยยยย!!!>O<”นาฟต้าส่งเสียงกรีดร้องลั่นงาน ฉันแย่งฝาโซดาจากมือของเขามาได้ด้วยความยากลำบาก แล้วรีบยัดเข้านิ้วของนายหน้าเดียว ถ้าฉันเป็นคนอื่นคงคิดว่า เจ้าสาวงานนี้ขืนใจเจ้าบ่าวแต่งงานแน่ๆ

“เย้ แต่งเสร็จแล้ว!! \TOT/”ฉันชูมือของนาฟต้าที่สวมแหวนฝาโซดาขึ้น แอฟเฟคไฟลุกโชนขึ้นอีกครั้ง จะยิ่งใหญ่ไปไหน- -^

แปะๆๆ

            แขกในงานต่างปรบมือจากแสดงความยินดีที่พิธีจบลงได้ซักที- -

“ซ้าก่อน เมียของเพ่ เพ่จะร้องเพลงให้ตะเองฟ้างงงงงง น๊า!!>O<”ยังไม่จบอีกเหรอ น้ำตาตกในไปหลายรอบแล้วน่ะ

          “ไหวอ่ะป่าว เบเบ้ –O-”นาฟต้าทำหน้ายียวน ถ้าไม่ติดว่าเป็นมาเฟียค้าอาวุธสงคราม ป่านี้ส้นสูงฉันลอยปะทะหัวนายแน่!

“รีบๆร้องจะได้ไปจากที่นี่ซักที”หลังจากฉันอนุญาตให้นาฟต้าร้องเพลง เขาเดินหน้าซัก 2 ก้าว ถอยหลัง 3 ก้าว  เมื่อไหร่มันจะถึง=_= แต่แล้วด้วยความพยายามก็ทำให้นาฟต้าได้คว้าไมค์มาไว้ในมือจนได้ พยายามเป็นเลิศแท้!

“น้ำตานองอาบสองแก้มสายล้มแย้ม พัดผ่านมา นาฬิกาบอกเวลาดังเตือนว่าเลยเวลาน้อนนนนนนน!! >O<”เสียงสาวในงานต่างส่งเสียงกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งเมื่อนาฟต้าได้ร้องเพลง ควบคู่กับการเต้นcover  แสนจะขัดกับเพลงเหลือเกิน

“-O-”วันนี้ฉันทำหน้ามึนรอบที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยT^T

ฉันตัดสินใจเดินลงจากแท่นพิธีอย่างหัวเสียสุดๆ ปล่อยให้คุณชายหน้าเดียวร้องเพลงบ้าบอนั่นต่อไปเถอะ ดู… ดู… ดูหญิงไทยรุ่นใหม่ต่างรุมเกาะขอบเวทียิ่งกว่าคอนเสิร์ตซะอีก ส่วนฉันก็เดินตรงไปหาพี่ฟอร์มิคและพี่ควอนตัม

“ไม่รู้ไม่ชี้-*-”พี่ฟอร์มิคกอดอกทำหน้ามุ่ยเมื่อเจอฉัน

“พี่ฟอร์มิค หนูขอโทษ!!”

“ขอโทษ เธอจะขอโทษพี่เรื่องอะไร เรื่องที่หนีมาแต่งงานโดยไม่บอกพี่งั้นเหรอ”

“ผิดไปแล้ว (_  _)”

“ไม่คุยด้วย!”

“หนูจำเป็นนิT^T”

“ถ้าไม่มีการ์ดเชิญมางานแต่ง พี่ก็คงเป็นไอ้โง่ไม่รู้เรื่องต่อไปใช่ไหม!”

“…เป็นนวลนางในอ่างน้ำเป็นนางงามตู้กระจก น้ำตาตกหัวอกเธอล้มเหลว อ้าววววว!!>O<”ใครก็ได้ช่วยเอารองเท้าฉันไปยัดปากมันทีT^T

“หนูก็แค่อยากได้เงินมาซ่อมบ้านTOT พี่จำที่พ่อขอร้องก่อนตายได้ไหม”ฉันทำหน้าอ้อนวอนกอดแขนพี่ชายที่ตอนนี้เบือนหน้าหนีด้วยอารมณ์โกรธ

“พ่อบอกว่า ‘ให้น้องทำอย่างที่ใจต้องการ’ ก็ได้ๆ ถือว่าคราวนี้พ่อช่วยเธอ”

“พี่ชายยยยยยยยยย!! \(TOT)/”ฉันโผเข้ากอดพี่ชายแสนน่ารัก

“แต่เจ้าบ่าว เธอนี่แปลกๆเนอะ-O-”ฉันมองตามสายตาของพี่ฟอร์มิคที่กำลังดูมหกรรมคอนเสิร์ตย่อมๆ ณ ตอนนี้กำลังมันส์สุดเหวี่ยงไปแล้วเจ้าค่ะ

“หนึ่งเดือนเอง แค่หนึ่งเดือนเท่านั้น เดี๋ยวทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว”ฉันพูดในขณะที่พวกเราสามคนคอยสังเกตการณ์มหรสพอยู่ห่างๆ

“อืม เดี๋ยวพี่ไปหาอะไรกินก่อนนะ หิวมากเลยT^T”ฉันมองพี่ชายตัวดีที่เดินไปยังโต๊ะอาหารเลือกของกินกองเป็นภูเขาไว้ในจานของตน แล้วนั่งกินอย่างเอร็ดอร่อย ทิ้งให้ฉันกับพี่ควอนตัมยืนอยู่ด้วยกัน

“พี่ควอนตัม*O*”

“อะไร-_-”

“หล่อเนอะ^^”ฉันยิ้มให้พี่ควอนตัมที่อยู่ในชุดสูทสีกรม ดูดีสุดๆ>.<

ควอนตัมจิบไวน์จากแก้วในมือ ในขณะที่จิบไวน์ไปนั้น มุมปากก็แอบยิ้มเล็กๆ ไม่รู้เพราะอะไร แต่รู้ว่ามีความสุขสุดๆ^^

“ปล่อยให้ฉันตายลงอยู่ตรงนี้ บอกฉันบอก จะย้ำเธออีกที ว๊ากกกกกกกกกกกก!!>O<”

o.O  o.O  >>>>  >O<

            มันกินยากล่อมประสาทเข้าไปใช่ไหม-O-

“แว่นเธอล่ะ”พี่ควอนตัมถามขึ้น

            “อ๋อ อยู่นี่ๆ”ฉันควักแว่นออกมาจากใต้กระโปรงชีฟองบานสะพรั่ง(มันเก็บยังไงของมันฟ่ะ:writer=_=)

            “แท่น แท๊น!”ฉันโชว์แว่นตาให้ดูพร้อมกับสวมมันเข้าไป

            “นี่ไงๆ^O^”

            “ฮ่าๆๆ^O^”

            “หัวเราะอะไรของพี่เนี่ย-3-”

            “เธอใส่ผิด ฮะ ฮะ ฮ่าๆ^O^”ง่าๆ ฉันใส่แว่นผิดเหรอเนี่ย มันกลับทิศ ด้านบนอยู่ล่าง ด้านล่างอยู่บน นึกว่าตัวเองจมูกโด่งซะอีก ที่แท้สันจมูกโดนคานแว่นนี่เอง อายจริงๆ-////-

            “มันต้องใส่อย่างนี้”ควอนตัมเข้ามาหยิบแว่นตาออก แล้วใส่ให้ จับเอาด้านบนขึ้นให้ถูกทิศ สวมเข้าให้พอดีกับหน้าแว่น

            “เป็นไงบ้าง”คนตัวสูง 180 เซนติเมตรต้องก้มลงเพื่อเช็คความเรียบร้อยของหญิงที่มีความสูงไม่ถึง 160 ด้วยซ้ำT^T

            “ฉันมันเเค่เศษดิน...ชีวิตเธอยังอีก กะ กะ ไก่ ไก้ เฮ้ย!!!”นาฟต้าเดินลงจากเวที เดินดุ่มๆมาหาเจ้าสาวของตน มือข้างซ้ายถือไมค์มาด้วยความมุ่งมั่น พอถึงเป้าหมายแล้วก็มองหน้ายูนิคกับควอนตัมสลับกันไปมา แล้วปัดเอามือของควอนตัมที่จัดขาแว่นตาให้ยูนิคออก

            “อย่ามายุ่งกับเมียช้างงงงง!!>O<”นาฟต้าพูดกระแทกใส่ไมค์

            “เอ่อ เอาเข้าไป จะกลายพันธุ์รึไง-O- นายไปเมาดิ้นต่อเถอะ”

            “เมียเพ่มีจู๋!!>[]<”

            “ชู้จ๊ะ ชู้ มีจู๋บ้านนายสิ-_-”

            “ชาวบ้านรู้กันทั่ววววว! แว๊กกกกก!!”นาฟต้าเดินประกอบจังหวะเพลงที่ดังขึ้นมา มันเตรียมกันมารึไง=_=

            “พี่ควอนตัม หนูอยากกลับบ้านแล้วT^T”

            “จะไปไหน-*-”นาฟต้าแสดงความไม่พอใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด ทุกคำที่นายพูดไม่ต้องออกไมค์ก็ได้น่ะ อายคนอื่นเค้าY_Y

            “นอกใจสามีเรอะ!!”เล่นเอาทั้งงานจับจ้องมาทางเราอีกครั้ง บอกแล้วไงไม่ต้องพูดออกไมค์ก็ได้น่ะT^T

            “จะนอกหรือในก็ไม่เคยอยู่ทั้งนั้น!T^T”นาฟต้าคว้าข้อมือยูนิค ทำเอาควอนตัมยืนงงไปกับอาการรั่วของเจ้าบ่าวที่เมาจนไม่ได้สติ

            “จะไปไหน ปล่อยนะ!”ฉันพยายามขัดขืน ไม่ไปตามแรงลากของนาฟต้า

            “อยู่เสยๆ-O-”คงหมายความว่า อยู่เฉยๆ=_=

            “จะไปไหนเล่า-3-”

            “ไปขี้!!!!!”

ขี้!!!

ขี้!!!!!

ขี้!!!!!!!!

            เสียงออกไมค์ดังชัดเจน แถมยังมีแอคโค่ด้วย เยี่ยมไปเลยT^T

Pls!★FOLLOW ME Mr.mafia {Next CHAPTER[13]}
โปรดติดตามตอนต่อไป

เม้นให้สัญญาจะไม่ดองT^T

:) Shalunla