ผู้หญิง...ดอกไม้

ลำดับตอนที่ #1 : พรรณบัว ... ชมพูแสนหวาน

  บัว บัว บัว ตื่นสิ !!!! 9 โมงแล้วนะ  เดี๋ยวไปสอนสาย ตันหยง(ไม่ใช่ลิมอร์นะ ฮึ) พูด

ห๊า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ฉันฝ้นร้ายน่ะ มันมันเอ่อ

อย่าเพิ่งคิดมากนะ ไปอาบน้ำตั้งสติก่อน เดี๋ยวเราน่ะจะรอข้างนอก ให้เวลา 5 นาทีพอ



3 นาทีต่อมา...

มาแล้ว

โห บ้าแล้ว อาบน้ำหรือว่าผ่านน้ำเนี่ย แปลงฟันยัง เออแล้วเรื่องฝันล่ะ เป็นไงหรอ บอกเราได้นะ

ขึ้นรถก่อนแล้วคุยกัน

จ้า



ในรถ

เป็นไงล่ะเรื่องฝัน

บัวฝันว่า พี่นภ เขาจะหนีเราไปแต่งงานน่ะ

อย่าคิดมากน่ามันแค่ฝันเท่านั้นเองนะ

แต่มันเหมือนจริงมากเลยนะ หยง

เอาน่า ถึงโรงเรียนแล้ว ตั้งใจสอนนะจ๊ะคุณครูสุดสวย แล้วอย่าลืมปาร์ตี้เย็นนี้นะ ยัยแพร ยัยเฟื่อง ยัยตาม ก็มานะ

จ้าไม่ลืม

เลิกทำหน้าบอกบุญไม่รับได้แล้ว 5 โมงเย็นมารับนะ

ค่ะหยง สวัสดีค่ะ



4.58 น.

หยงนี่ช่างตรงเวลาจริงๆ นะ ไม่ว่ากี่ปีกี่ปีก็ยังเหมือนเดิม

ใครว่า ฉันน่ะ มาก่อนเวลา 2 นาทีด้วย

  บัวซึ่งไม่ได้ดูเวลา ยิ่งนาฬิกาสีชมพูรูปเหมียวน้อยคิตตี้ขึ้นมาดูปรากฏว่า นาฬิกาดิจิตอลคิขุบอกว่า 16.58.42

บัวหัวเราะในลำคอ อย่างเรียบร้อยน่ารัก แปปนะ ไม่มีเวลาเขียนแล้ว ตอนนี้ยังไม่จบจ้า