น้ำตา

ข้อมูลเบื้องต้น

น้ำตา

ฉันไม่รุว่าความรักของฉันจะเป็นอย่างไรแต่ฉันรุสึกหวั่นใจทุกครั้งที่เห็นเขาอยู่ข้างๆๆผู้หญิงมากมายที่รุมร้อมเขา.....เขาไม่รุหรอกว่าหัวใจของฉันมันเจ็บปวดแค่ไหน....

ก่อนอื่นฉันขอแนะนำตัวก่อนนะ ฉันชื่อ พีช ฉันเป็นเด็กสาวอายุราวๆๆสิบหกย่างสิบเจ็ด ซึ่งฉันเรียนอยูที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมือง
และการที่ฉันได้เรียนในที่แห่งนี้ทำให้ฉันพบกับคนๆๆหนึ่งซึ่งฉันรุสึกพิเศษกับเขาเหลือเกิน ....

เนื้อเรื่อง

น้ำตา

เช้านี้พีชต้องขึ้นเรียโปรแกรมนหลักการคำนวณ วันนั้นเป็นวันที่อากาศแจ่มใสมาก ลมพัดเย็นสบาย ฉันขึ้นห้องเรียนมากับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง

"แก วันนี้เรามาเร็วจังนะ ห้องยังไม่เปิดเรย" นายฟลุ๊ค ผู้ชายซึ่งเปนเพื่อนสนิทของฉัน พูดขึ้นท่ามกลางเสีงเอะอะของนักเรียนทั่วไปที่เดินสวนไปมาบนอาคาร
"นั่นนะสิ ฟลุ๊ก เราขึ้นมาเร็วเกินไปสินะ" ฉันพูดพลางหัวเราะขบขันในความขยันเรียนของตัวเอง ฉันหันไป ด้านซ้ายมือของตัวเองเพราะรุสึกเหมือนมีคนเดินมาข้างๆๆ มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งเราคาดว่าน่าจะเป็นเด็กปีหนึ่งเพราะเราอยู่ปีสองซึ่งเราไม่เคยเห็นหน้า เด็กผู้ชายคนนี้มาก่อนเรย เขาเปนคนผิว ขาวเหลือง ตัวสูงน่าจะประมาณ170กว่า หน้าตาน่ารักและหล่อมาก คิ้วดกดำ ปากเปนกระจับ ฉันรู้สึกเขิลอายมาทันทีเมื่อเขาสบสายตาฉันนี่ฉันเปนคนตกหลุมรักคนง่ายขนาดนี้เรยหรอ ?
สักพัก ห้องที่ล็อกก็ถูกไขฉันรวบรวมสติ เดินเข้าห้อง
ในวันต่อมาฉันก็ยังคิดถึงน้องคนนั้น อยู่ ฉันรู้ว่าการรักรุ่นน้องมันแลไม่ค่อยดีนักแต่ทำไงได้รุ้สึกดีๆๆไปซะแล้วอ่า
"ฟลุ๊ก เค้ารู้สึกชอบน้องคนนั้นอะ"ฉันพูด แต่ในใจก็คิดว่า ถ้าบอกไปะดีรึป่าวนะ แต่ช่างเถอะดันเผลอบอกไปแร้วนี่สิ
"เห็น จริง อะน่าตาก็น่ารัก ดีนี่แก มันมีแฟนยังอะ" ฟลุ๊คพูด
"ไม่รุดิแก เค้าก้ไม่รุเรย" ฉันตอบไปตามตรง
ฉันไม่รุเรยด้วยซ้ำว่าไปชอบ น้องคนนั้นได้ยังๆไง แต่ช่างเถอะ ฉันเดินถือกระเป๋าไปวางบนโต๊ะเรียน และฟุบหน้าลง เหมือนคน อ่อนล้า
"เปนไรว่ะ แก" ฟลุ๊คถามด้วย เสียง ที่เต็มไปด้วยความสงสัย
"รุ สึกแย่ ว่ะ แก " ฉันเงยหน้า มองเพื่อนสนิท
"แก ชอบมัน จริง อะ เดียวเค้าหา ใบรายชื่อให้" จู่ๆๆมันก็วิ่ง ไป ฉันหลับตาลงช้าๆๆ ความคิดในสมองเริ่มมาวนเวียน รอยยิ้มของผู้ชายคนนั้นก็เข้ามาจู่โจม
"แก!!!!!!!!!!!!!!" ฉันสะดุ้ง นั้งตัวตรง และหันมองเจ้าของเสียงอัน คุ้นหู
"อะไรอะ " ฉันถาม พลางหยิบแผ่นกระดาษที่เพื่อนรักส่งให้
"ใบรายชื่ออออออออ" ฟลุ๊กทำเสียงลากยาว
"แก ยุห้องไหน " ฉันถาม ไอ้เพื่อนตัวดี
"ไม่อะ" มันตอบกวนประสาทสะจริงๆๆ
" เค้ารุว่าอยู่บันชี แต่ไม่รุห้อง อะดิ งั้นเค้าเลือกห้อง สี่ล่ะกัน" ฉันไม่รุน้องเค้าอยู่ห้องไหนแต่ฉันรุสึกตะหงิดๆๆ กะเลขสี่ เลยหยิบใบรายชื่อห้องสี่มาแค่ใบเดียว นี่ฉันจะกินเด็กรึนี่
วันต่อมาฉัน ก็ยังนั้งอี้น กะ ใบรายชื่อชื่ผู้ชายมีอยู่ สามคนแร้วคนที่ฉันชอนนี่ชื่ออะไร เนี้ย ฉันลุกขึ้นและเดินไปซื้อน้ำ จู่ๆๆฉันก็ชนเขากับอะไรบางอย่าง
ปลัก!
"โอ้ย"ฉันร้องเสียงดัง ฉันเงยหน้ามอง สื่งที่ชนฉันมกี้ ....................................
"..........." ผู้ชายคนนั้นที่ฉันชอบ ความคิดเรื่องพรมลิขิตพุดขึ้นมาสะงั้น ฉันรีบวิ่งออกมาโดยไม่ได้ดูอะไร
นี่มันพรมลิขิต เหรอเนี้ย ยัยพีชบ้าเลิกคิดเรื่องบ้าบอนี่สักที่ได้แล้ว.........อยากรุจังตกลงเขาชื่ออะไรกันนะ