ชมรม ความลี้ลับ อาถรรพ์
เมื่อรวมเข้ากับฝาแฝดผู้เต็มไปด้วยปริศนาอย่างเดย์ไลท์และมิดไนท์ที่ต้องเข้าไปพัวพันกับคดีต่างๆที่คนก่อคดีอาจไม่ได้มีแค่มนุษย์ บวกกับไรเตอร์หยิบโยงตำนานแปลกๆมาใส่ทำใ้ห้เป็นเรื่องราวสืบสวนระทึกขวัญที่น่าสนใจ ตัวละครมีเอกลักษณ์ชัดเจนและโดดเด่น
ที่ชอบที่สุดคือการอัพอย่างต่อเนื่องค่ะ ทำให้ติดตามได้ตลอด แถมการจบท้ายแต่ละบทชวนให้ติดตาม
เอาใจช่วยกับผลงานดีๆทั้งชิ้นนี้และในอนาคตต่อไปค่ะ

อยากจะบอกว่าประทับใจกลุ่ม ๆ นี้มากมายค่ะ
มีการส่งงานที่ต่อเนื่อง อัพงานทุกวันเลยล่ะมั้งคะเนี่ย เห็นแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ และถ้าอ่านจากคำวิจารณ์จะรู้ได้เลยว่าวิจารณ์จากใจ ด้วยความตั้งใจ ในฐานะคนเขียนก็รู้สึกดีใจมาก ๆ เลย
อยากจะเป็นกำลังใจให้และขอบคุณน่ะค่ะ
สู้ ๆ ต่อไปนะคะ และเป็นกำลังใจให้ในเรื่องของการแบ่งเวลานะคะ
^__________^

แวมไพร์ อยุธยาเมืองเก่าข๊องเราแต่ก่อน...
ตอนแรกคิดไม่ออกว่าจะเอามารวมกันยังไง แต่พอรวมกันแล้วมันน่าสนใจค่ะ ยิ่งการหาข้อมูลที่แทรกเข้าไปได้อย่างมีจังหวะจะโคน แต่อยากให้ลองบรรยายสถานที่อีกหน่อยคิดว่าน่าจะได้รสชาติขึ้น แต่อ่านก็เห็นเลยว่าไรท์เตอร์ทุ่มเทกะการค้นคว้ามาก
ดูเหมือนไรท์เตอร์กำลังท้อ แต่อยากให้ลองสู้ต่อไปค่ะ งานเขียนเป็นงานที่ต้องเคี่ยวกรำตนเองทั้งทักษะและความมุ่งมั่น และกำลังใจของตัวเอง ไม่ลองเขียนให้จบแล้วส่ง สนพ ดูล่ะคะ พล็อตน่าสนใจ แถมสำนวนภา็าออกจะน่าติดตาม
มาอ่านแล้วเพลินมากค่ะ ลืมคอมเม้นต์เลย 55 เลยมาวิจารณ์แทนละกัน เอาเป็นว่าเป็นนิยายที่ให้สิบเต็มค่ะ และรออ่านบทสรุปของปมเงื่อนงำปริศนาเหล่านี้อยู่นะคะ
เอาใจช่วยค่ะ

อ่านแล้วเขิน
ชื่อเรื่องน่าสนใจมากค่ะ เนื้อเรื่องเป็นแนวใสๆที่อ่านแล้วนั่งยิ้มไปเขินไป และลุ้นไป พระเอกกะนางเอกน่ารักมากๆเลย
อ่านเพลินจนลืมเม้นต์ไปเลย เลยมาเขียนวิจารณ์ให้แทนละกันนะคะ
เรื่องของเรา ฉัน ผม เขา แล้วก็ผี จะจำชื่อเรื่องนี้ไว้นะคะ
ว่าแต่จะได้ตีพิมพ์แล้วสินะคะ ยินดีด้วยกับความพยายามนะคะ
และไม่แปลกใจเลยที่ได้ตีพิมพ์ สุดท้ายนี้ขอบอกว่าไรท์เตอร์ใจร้ายจบได้ค้างมากๆค่ะ
รออ่านตอนสองอยู่นะ

อยากเขียนคำนิยมเรื่องนี้เพราะประทับใจมากค่ะ สำนวนภาษาเขียนได้ดีมากๆ ไอเดียและเนื้อเรื่องก็ชวนให้ลุ้นระทึกไปทุกตอน
ติดใจตั้งแต่ชมรมของพวกผีๆที่แสนจะลึกลับแล้วล่ะค่ะ ผีที่วางแผนทำร้ายคน ไม่ใช่แค่หลอกเฉยๆ แต่มีการชิงไหวชิงพริบ
แถมยังมีปมเรื่องตัวเอก (ขนมปัง) ว่าจริงๆแล้วเป็นใครกันแน่ เดาเรื่องไม่ถูกเลยค่ะ ลุ้นมากๆ
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ

อบอุ่น โศกนาฏกรรม ส่วนผสมที่ลงตัว



นิทานของสาวน้อยหมวกแดง เป็นเรื่องราวของเทพนิยายในแบบของ “มะนาวขาว” ที่เล่าผ่านธีมหลักคือ “หนูน้องหมวกแดง” ที่ไม่เหมือนหนูน้อยหมวกแดงเรื่องไหน ตัวเอกคือหญิงสาวที่ถูกสาปให้พูดแต่ความจริงที่ชื่อแมรี่โกลด์ กับความผูกพันระหว่างมนุษย์-หมาป่า-ทหารผู้กล้า และการเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่ถูกโยงใยโดยแม่มดนางหนึ่ง เป็นนิยายรัก เป็นแฟนตาซี และเป็นอะไรอีกหลายๆแนวที่ทำให้มองความรักในมุมที่กว้างขึ้น ^^



แต่สำหรับชานนาคิดว่าหัวใจหลักของเรื่องนี้คือการเผชิญหน้ากับความจริง แม้ว่าความจริงจะเป็นเรื่องที่เจ็บปวดก็ตาม



อ่านงานของมะนาวแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกำลังดูไรท์เตอร์ต่อจิ๊กซอว์ ค่อยๆเรียงไปทีละชิ้นจนได้ภาพวาดที่สมบูรณ์

เรื่องราวของเด็กสาวสู้ชีวิตที่ได้รับหน้าที่ไป “เล่นเกมมหาสมบัติ” จากรุ่นพี่ที่ทำงาน และจากการเล่นเกมทำให้เธอได้พบกับมังกรที่มักจะได้ยินเสียงเขาในความฝัน แถมยังซวยเจอพวกที่มาล่ามังกรอีก แต่โชดดีมีหนึ่งคนกับมังกรอีหนึ่งตัวมาช่วย ซูเอน (เด็กสาวคนนั้น) ดันไปผูกสายสัมพันธ์กะมังกรที่เห็นในความฝัน และเมื่อผูกสายสัมพันธ์กันแล้ว การพรากจากกันก็เป็นเรื่องอันตราย เธอและซัน (มังกรตัวนั้น) เลยต้องมุ่งหน้าสู่วิทโคไลท์ บ้านเกิดของเหล่ามังกร
เจ้าหญิงเวทมนตร์เด่นเรื่องการใช้ภาษาที่สละสลวย แถมยังการบรรยายฉากสุดอลังการนั่นอีก แต่จุดที่ควรปรับคือเรื่องที่กระชับเนื้อหาเกินไป (เดินเรื่องเร็วจนไม่บรรยายบางอย่างเล็กๆน้อยๆ เช่น พวกข้อมูลตัวละคร อย่างเอสกะซูเอนไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ หรือเรื่องที่ว่าซันมันแปลงร่างเป็นคนยังไม่เก่ง ควรจะพูดถึงอีกสักหน่อย เล็กๆน้อยๆก็ยังดีค่ะ) และเรื่องการแบ่งย่อหน้าที่ทำให้สับสน แต่ดูจากสำนวนแล้วคิดว่าเจ้าหญิงเวทมนตร์ไปได้ไกลแน่นอนค่ะ

น่าสนใจ
เป็นความคิดแรกที่รู้สึกตอนเห็นข้อมูลเบื้องต้น เป็นเรื่องราวของเด็กชายที่มีหน้าที่ “ส่งหนังสือพิมพ์” ให้ชาวเมือง และที่น่าสนใจมากคือข่าวในหนังสือพิมพ์เป็นเหตุการณ์ที่จะเกิด “ในวันนี้” เป็นคำพยากรณ์ โดยที่เขาต้องทำตามกฎที่ว่า ห้ามอ่านข่าวในหนังสือพิมพ์-ห้ามให้ใครรู้ว่าเขาคือเด็กส่งหนังสือพิมพ์
แต่กฎเริ่มถูกแหกโดยไม่ตั้งใจซะงั้น
สำนวนการเขียนสวยมาก และปมปริศนาที่วางไว้ก็น่าติดตามมากขึ้นทุกๆบทที่อ่าน

ชื่อเรื่อง รหัสโจรกรรม
ผู้แต่ง p_Niolin
ลิงค์นิยาย http://writer.dek-d.com/curenemo/writer/view.php?id=873268

1. ชื่อเรื่อง ชื่อเรื่องเป็นชื่อที่ชัดเจนดีค่ะ แบบว่าบอกแนวมาเลยว่า มันประมาณนี้นะ และฟังดูน่าสนใจ ไรท์เตอร์ตั้งชื่อได้น่าติดตามนะคะ แค่เห็นชื่อก็ทำให้คนอ่านคิดว่า “น่าติดตามแฮะ” ก็เป็นอะไรที่สำเร็จในการเขียนงานแล้วล่ะค่ะ
2. บุคลิกตัวละคร
ขอพูดถึงตัวเอกอย่างเปเปอร์มินต์และบลูเบอรี่นะคะ ก่อนอื่น บุคลิกดูชัดเจนดีค่ะ อย่างบลูเบอรี่ที่ดู “น่าสนใจ” และมินต์ที่ดูซ่อนปมบางอย่างเอาไว้ น่าค้นหาดี ส่วนชื่อตัวละครก็ตั้งได้ดีนะ ^^
3. ความรู้สึก”สมจริง”
ยังขาดความสมจริงในบางตอนนะคะ อ่านแล้วมันไม่อินตาม อย่างที่เห็นชัดคือฉากที่บลูกะมินต์เสนอตัวขอทำภารกิจ แล้วพวกคนอื่นที่ตอนแรกไรท์เตอร์บรรยายว่ากลังบอสมากถึงยอม แรงจูงใจยังไม่พอนะ ถ้าจะให้ดี ลองเพิ่ม “ความมุ่งมั่น” ของสองสาวชนิดที่ทำให้คนอื่นๆใจอ่อนดู แต่อาจเพราะเป็นเรื่องแรก เขียนได้น่าสนใจขนาดนี้ก็เก่งแล้วล่ะค่ะ
4. การดำเนินเรื่อง
ที่ชอบที่สุดคือการทิ้งท้ายแต่ละตอนให้น่าติดตาม การดำเนินเรื่องอยู่ในโทนที่น่าสนใจ แต่ถ้าเพิ่ม “ความรู้สึก” สมจริงอีกหน่อยจะทำให้ “อิน” กะตัวละครขึ้นเยอะเลย
5. สำนวนภาษา
สำนวนภาษา อืม... คิดว่าภาษาและความไหลลื่นของเนื้อเรื่องบางทียังขัดๆนะคะ อย่างสรรพนามบุรุษต่างๆที่บางทีวกวน และเนื้อหาบางตอนย่อยที่สั้นเกิน แต่ด้วยไอเดียที่อ่านแล้วรู้สึกว่า “มันน่าสนใจ” “มันมีปมที่น่าสนุกนะ” นี่สำคัญและทำได้ดีนะคะ ดังนั้นเรื่องสำนวน ลองเขียนไปเรื่อยๆแล้วมันจะดีขึ้นนะ (ตอนนี้ก็ดีแล้วในระดับหนึ่ง)
ยังไงก็เอาใจช่วยค่ะ

Best regard,
ทีมสตาร์ไลท์