คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ก้าวเข้าสู้ /พบหน้า/ เบื้องหลัง
August Love : Host Club ชมรมนี้บริการรัก
Non Talk
“ขอต้อนรับเข้าสู่ ชมรมโฮสคลับนะครับ! เราจะบริการลูกค้าด้วยใจ^^”
เสียงของบุคคลทั้ง 13 คน ที่เทียบเท่ากับวงซุปเปอร์จูเนีย พูดขึ้นพร้อมๆกัน ในจังหวะที่พร้อมเพรียง ดังเช่นตอนซ้อมบริการลูกค้าสาวๆ ที่เป็นลูกค้าในโรงเรียน
วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดตัวกิจการการบริการรักจากเหล่าชมรมโฮสคลับ ที่ยังไม่ทันจะเปิดชมรมก็มีสาวๆๆมาให้ความสนใจกันเป็นจำนวนมาก และตั้งหน้าตั้งตารอจนมาถึงทุกวันนี้
“กรี๊ดดด >O< พิชชี่”
เสียงของหญิงสาวทางด้านของพิชดังขึ้น พอหันไปมองก็พบกับพิชที่กำลังนั่งร้องเพลง ชวนให้สาวๆใจละลายอยู่ แต่ยังไม่ทันที่เสียงเดิมจะเงียบหายไป ก็มีเสียงใหม่ดังขึ้นอีก หากแต่คราวนี้ดังมาจากทางฝั่งของโจ้ เด็กหนุ่มที่ชอบสวมหมวกเป็นชีวิตจิตใจ เรียกว่าการสร้างสไตล์ให้แก่ตนเอง
“>[]< โจ้น่ารักที่สุดเลย” เด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันกับโจ้พูดขึ้นมา
“เอาล่ะครับ ก่อนอื่นเลยขอขอบคุณเลดี้ที่น่ารัก ทุกๆคนนะครับ” พิชผู้เป็นหัวหน้าคลับพูดขึ้นมา” นี่ก็เป็ฯวันแรกของการเปิดตัวชมรมของเรา หลายท่านอาจสงสัยว่าไอนี่คืออะไร ดังนั้นขอชี้แจงว่านี่คือชมรมที่เราได้คัดบุคคลหน้าตาดีเอาไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว และพวกคุณสามารถสัมผัสความเป็นตัวของตัวเองของพวกเขาได้ แต่ห้ามล่วงละเมิดหรือทำผิดกฎหมายใดๆ มิฉะนั้นเราจะทำการยึดบัตรสมาชิกของท่านแล้วห้ามเข้ามาอีก ^^ ขอบคุณครับ” พิชพูดจบประโยคปิดท้ายด้วยเสียงที่ทุ่มต่ำ ทำให้สาวๆที่ได้ยินเคลิ้มกันเป็นแถว
บรรยากาศในอาคารหรูที่กว้างและใหญ่โตมโหฬารแห่งนี้ ครึกครื้นด้วยกิจกรรมต่างๆๆที่ทุกคนทำร่วมกัน เช่น ทำอาหาร ให้อาหารปลา อะไรทำนองนี้
เฮ้อ~ มีแต่ผมคนเดียวที่ไม่รู้จะไปสิงอยู่หนใด ดังนั้นในขณะที่ผมกำลังว่าง ก็ขอแนะนำตัวกันสักหน่อย ผมชื่อนน >>ชานน หลายคนในคลับสงสัยมากว่าทำไมคนที่ชอบที่เงียบสงบอย่างผมถึงได้หลงมาอยู่ในโฮสคลับแห่งนี้ได้
ช่วงระหว่างปิดเทอมหน้าร้อน..................................
“-__-
ผมพูดขึ้นขณะที่กำลังอ่านป้ายหน้ารั้วโรงเรียนที่มีชื่อแปลกประหลาดว่าสิงโต คงจะหมายถึงพวกที่เป็นผู้นำ เหมือนเจ้าป่าละมั่ง
ก้าวแรกที่เข้ามาก็เห็นน้ำพุที่สร้างขึ้นเป็นสัญลักษณ์โรงเรียน คือสิงโตถือถ้วยสีทอง รอบๆมีสายน้ำพุ่งออกมาสลับกันใหญ่บ้างเล็กบ้าง พอให้มองแล้วรู้สึกแปลกใหม่ในสายตา ถัดไปด้านหลังของน้ำพุก็เป็นอาคารใหญ่ ซึ่งเท่าที่ดูคร่าวๆ (มันกว้างมากจนยามต้องให้แผนที่มา) นั้นเป็นอาคารต้อนรับแขก ตัวอาคารมีสามชั้น ถูกออกแบบโดยสไตล์ยุโรป ให้หินสร้างเป็นหลักเพื่อเพิ่มความคลาสสิก ออกแนวโทนสีน้ำตาล รอบอาคารจะถูกตกแต่งด้วยดอกไม้ประดับ และต้นสนสูงเข้ากับบรรยากาศ
ขณะที่ผมกำลังยืนพิจารณาอยู่นั่นเอง ก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาทักอายุก็น่าจะไร้เรี่ยกับผม ผู้ชายคนนั้นยิ้มหวานให้ ซึ่งเป็นยิ้มที่บริสุทธิ์อย่างบอกไม่ถูก ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า
“^^ สวัสดีครับคุณนน สนใจมาอยู่ชมรมเดียวกับผมไม่ครับ “
“ เอ๋ -__-นายรู้จักชื่อฉันได้ยังไงกัน แล้วนายอะเป็นใคร” ผมถามขึ้นอย่างสงสัย ชายแปลกหน้ายิ้มก่อนจะตอบ
“ ^^ ผมพิชครับ ดูจากใบสมัครและน่าตาที่ดูมีเสน่ห์ของคุณแล้วผ่าน สนใจมาอยู่ชมรมของเราไหมล่ะ ตอนนี้ยังขาดสมาชิกอยู่เยอะเลย”
“ไม่ล่ะ ฉันฟังแล้วมันดูไร้สาระยังไม่รู้ ขอบาย”
ผมพูปัดๆออกไปก่อนจะเดินให้ทันเวลาเพราะผมต้องไปรายงานตัวที่หอประชุมก่อนเที่ยง และอีกครึ่งชั่วโมงก็จะเที่ยง.............
“งืม~O~ “ ผมก้มลงมองแผนที่ที่อยู่ในมือ ก่อนจะขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจ
ผ่านไป 15 นาที.....................
“เห้ยไรวะเนี่ย! แผนที่พิมพ์หรือเปล่าฟะ”
เวลาผ่านไปตั้ง15นาที ผมยังหาหอประชุมไม่เจอTOT ตอนนี้อารมณ์ผมเดือดปุดๆ แข่งกับพระอาทิตย์ได้แล้ว ขณะเดียวกันก็มีเสียงหนึ่งที่คุ้นดังขึ้น
“ว่าไง นายเดินไปเดินมายังหาหอประชุมไม่เจออีกเหรอ?” พิชชายช่างตื้อพูดขึ้น
“ -__-^ตอนนี้ไม่ว่าง”
“โอ้วว>O< จะเที่ยงแล้วเหรอเนี่ย ถ้าไม่เรีบเดี๋ญวจะสายเอานะ”
“ เออนั้นดิ ก็กำลังหาไอ้หอประชุมอยู่เนี่ย”
ทันทีที่จับจุดผมได้ เขาก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะยื่นข้อเสนอที่ผมเพิ่งจะปฏิเสธไป
“งั้นถ้ายอมเข้าชมรมฉันล่ะก็ จะบอกทางไปหอประชุมให้เอามะๆ”
ว่าแล้วเชียว
“เออก็ได้ๆๆ รีบๆบอกมา”
“ก็นายถือแผนที่กลับด้านนี่นา ที่จริงมันก็อยู่บนอาคารนี้นั้นแหละ” พิชตอบ
“-[]-++ โธ่เว้ย”
ผมอุทานขึ้นมาอย่างไม่คิดอะไร ก่อนจะรีบวิ่งหน้าตั้งไปที่หอประชุมอย่างเร่งด่วน เฮงซวยชะมัดเลยชีวิตตู
จบการเล่าเรื่องอันน่าทุเรศ
แล้วพบกันใหม่ตอนหน้า ------>
ดูแลนักอ่านด้วยใจ
>กล้วยกวน<
ความคิดเห็น