คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : the end ... (?)
ตอนเย็น บ้านตระกูลนีระสิงห์
“ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู ! สุขสันต์วันเกิดนะฟาง ฮิ้ววววววววววววววววว! *0* ” เสียงร้องเพลงวันเกิดดังขึ้น พร้อมเจ้าของงานที่อยู่ในชุดเดรสสีชมพู ตัดกับใบหน้าที่หวาน ทำให้สวยราวกับเจ้าหญิง ... กำลังเป่าเค้กวันเกิด ...
“ เฮ้ย! แก้ว มีไรจะบอกพี่ฟางของเราก็รีบบอกเร็วๆสิ -...- ” เฟย์น้องสาวของฟางตะโกนบอกแก้ว ทำให้ทุกคนหันมามองที่แก้วเป็นทางเดียว ... ทุกคนรู้ในสิ่งที่แก้วจะบอก ... ใกล้เวลาแล้วสินะ
“ เออๆ อย่าเร่งสิวะเฟย์ - -+ ”
“ ฮิ้วววว! บอกเลย! บอกเลย! ” เสียงร้องของทุกคนเร่งให้ร่างสูงบอก
“ คือ ... ฟาง ... ”
พยายามทำความเข้าใจสายตาเวลาที่เธอมองฉัน ไม่อยากคิดอะไรเกินเลยจนพลาดพลั้ง ก็มันเห็นว่าความห่วงใย ที่เคยดีใจเมื่อเธอให้หัน ไม่ได้พิเศษกว่าที่เธอให้กับเขา ...
ร่างบางยืนนิ่ง รอดูภาพตรงหน้า ... อย่านะ อย่าพูด ขอร้องหล่ะ! ... ร่างบางได้แต่ท้วงในใจของตัวเอง
ห้ามให้คิดนั้นลำบาก หากยังใกล้ชิดกัน แต่เธอรู้บ้างไหมว่าใจของฉัน สับสนมากเหลือเกิน แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร มีโอกาสได้ยืนในหัวใจเธอบ้างไหม ...
“ คะ ... คือแก้ว ชะ ... ”
ร่างบางกำมือแน่นน้ำตาเริ่มคลอเบ้า ... อย่านะ ได้โปรด อึก! อย่านะ ...
“ แก้วชอบฟางนะ มาคบกันไหม! ” ร่างสูงตะโกนบอกเจ้าของงานวันเกิดทันที
“ อ่ะ ... อืม ตกลง .////. ” เจ้าของวันเกิดตอบตกลงทันทีเช่นกัน
“ ฮิ้วววววววว ดีใจด้วย ” เสียงปรบมือดังลั่นขึ้น
แต่มีคนนึงที่ไม่ได้ปรบมือได้แต่ยืนก้มหน้า ... ยิ้มสิ แจมยิ้มสิ! ... ร่างบางก้มหน้าร้องไห้ท่ามกลางความดีใจของทุกคน จนร่างสูงสังเกตเห็น เลยรีบวิ่งมาหาร่างบางทันที
“ พี่แจม! พี่ร้องไห้ทำไม ? ใครทำอะไรพี่ ” ร่างสูงพูดด้วยความเป็นห่วงร่างบาง ... ทำไมพี่ต้องร้องไห้
“ ฮึก! ... ไม่มีอะไรหรอกแก้ว พี่แค่ดีใจด้วยเท่านั้น ” ร่างบางพยายาม กลั้นน้ำตาไว้ แล้วเดินหนีทันที
“ พี่! รอก่อน ” ร่างสูงเดินตามร่างบาง แล้วจับแขนร่างบางให้หยุดเดิน “ พี่ ... ”
“ แก้ว ... พี่ชอบแก้วนะ ^_^ ” ร่างบางพูดขึ้นมาพร้อมน้ำตา ... ในที่สุดก็ได้บอกสักทีความรู้สึกที่เก็บมานาน
ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน แม้เธอจะมองกันเช่นไร ...
“ พะ...พี่ ” ร่างสูงมองร่างบางอย่างตกใจ ... พี่ชอบแก้วงั้นหรอ “ เมื่อไหร่พี่ ? ”
“ ตั้งนานแล้ว พี่ไม่เป็นไรหรอก ^^ ”
“ แก้วขอโทษพี่ แก้วผิดเอง แก้วขอโทษ ” ร่างสูงใช้มือปาดน้ำตาให้ร่างบาง ... ทำไมเขาไม่สังเกตนะ ทำไมเขาถึงไม่เห็นความผิดปกติว่า พี่แจมชอบเขาอยู่ ทำไม ...
หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจ ...
“ ไม่ต้องขอโทษหรอกแก้ว ... พี่ยินดีทำทุกอย่างเพื่อแก้ว ขอบคุณนะที่ทำให้พี่มีความสุขตลอด ทำให้พี่ยิ้ม ทำให้พี่หัวเราะ ... พี่ชอบแก้วนะ ชอบมาก ฮึก .... ” ร่างบางเริ่มร้องไห้หนักขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ยังยิ้มให้ร่างสูง
“ พี่ ... แก้วขอโทษ ” ร่างสูงดึงร่างบางมากอดทันที ... เขาทำให้พี่เจ็บ เขาทำให้คนสำคัญที่อยู่ข้างเขาเจ็บมาตลอด ... ร่างสูงได้กล่าวโทษตัวเองในใจ ขอโทษนะพี่แจม แก้วขอโทษ…
“ แก้ว มีอะไรกันหรอ? ”
เจ้าหญิงของเธอมาแล้วแก้ว ... พี่ต้องไปแล้วสินะ
“ ให้ฉันได้ยืนต่อไปเพื่อ ... รักเธอ ” ร่างบางพูดขึ้นเบาๆแล้วรีบผละออก “ ไม่มีอะไหรหรอกฟาง พี่กลับก่อนนะ บ๊ายบาย ดูแลฟางดีดีหล่ะ กว่าจะได้มานี่ไม่ง่ายเลยนะ ฮ่าๆ ” ร่างบางพูดขึ้นแล้วยิ้มให้ทั้งคู่
“ พี่ .... อืม! แก้วจะดูแลฟางให้ดีดี พี่ไม่ต้องห่วง ขอบคุณมากนะพี่ที่คอยช่วยแก้วมาตลอด บาย ” ร่างสูงพูดขึ้นแล้วจับมือแฟนสาวของตัวเองเกินกลับเข้างาน
ร่างบางมองคนทั้งสองก่อนจะหันหลังเดินไปขึ้นรถพร้อมน้ำตา ... “ พี่เบิ้มคะ ... กลับบ้านกันเถอะค่ะ ” ร่างบางสั่งคนขับรถ....รถเคลื่อนออกไปช้าๆ
แล้วฉันนั้นสำคัญแค่ไหน คิดฝันไปได้ไกล เท่าไร มีโอกาสได้ยืนในหัวใจเธอบ้างไหม ถอนตัวและถอนใจไม่ทัน แม้เธอจะมองกันเช่นไร หากเธอไม่ได้รักเลย แค่ขอข้างข้างหัวใจใ ห้ฉันได้ยืนต่อไปเพื่อ ... รักเธอ
เสียงเพลงดังขึ้นในรถ ... ร่างบางหันมองไปที่หน้าต่าง ... นั่นหน่ะสิ แค่ข้างข้างหัวใจก็พอแล้ว แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว รักกันนานนานนะ แก้วฟาง ...
ความคิดเห็น