ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ( SF OS ; BTS ) ✩ Zillion HOPE ( all x j-hope )

    ลำดับตอนที่ #1 : (os) greanboard | rapmonster x j-hope

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.27K
      30
      24 พ.ย. 57

     

    ปรึกษาปัญหาเรื่องแฟนครับ....ช่วยหน่อยนะครับ

     

      ? กระทู้คำถาม      .    

     

     

    สวัสดีครับ  ผมขอไม่เอ่ยชื่อก็แล้วกันนะครับ  แต่ว่าผมอยากได้คำปรึกษามากๆเลยครับ  คือผมรู้สึกว่าแฟนผมเขาไม่ค่อยสนใจผมเลยครับ...ความจริงก็ไม่เชิงเหมือนกับว่าไม่ค่อยให้ความสำคัญมากกว่า

     

    เรื่องก็คือผมกับแฟนคบกันมาเกือบสองปีแล้วครับ  ผมเป็นคนไปจีบเขาก่อน...ก่อนอื่นขอเล่าเรื่องแฟนผมก่อนนะครับ  แฟนผมเป็นผู้ชายครับ...อาจจะแปลกไปหน่อยแต่ผมชอบเขา  แต่ผมไม่ได้เป็นเกย์

     

    ผมกับเขาอยู่หอเดียวกันครับ  เราเจอหน้ากันทุกวัน  เป็นเพื่อนร่วมงานกันด้วย  ตอนแรกผมก็เฉยๆครับเพราะผมชอบผู้หญิงมาตลอด  แต่พอได้ใช้เวลาร่วมกันไปสักพัก อยู่ๆผมก็รู้สึกว่าเขาน่ารักขึ้นมาซะอย่างนั้นครับ...

     

    ไม่หรอก...ความจริงแล้วผมคิดว่าเขาหน้าตาน่ารักมาตลอดตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแล้วครับ  คือเขาเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างหน้าสวยๆอ่ะครับ  ไม่ใช่หวานๆตากลมโตอะไรแบบนั้นนะครับ  เรียกว่าสวยอ่ะครับ  แบบสวยเหมือนผู้หญิงเลยล่ะครับ  หน้าเขาจะดูดุๆบางครั้ง  แต่เขาเป็นคนที่ยิ้มได้น่ารักที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอเลยครับ

     

    เคยเห็นคนที่ยิ้มเหมือนพระอาทิตย์มั๊ยครับ?  แฟนผมยิ้มแบบนั้นเลย  ยิ้มแบบที่ทำให้ตาพร่ามัวเลยล่ะครับ  รอยยิ้มเขาเหมือนสิ่งที่คอยเยียวยาจิตใจของผมเลยครับ  กลับหอมาเหนื่อยๆแค่เขายิ้มให้ผมนี่ก็ฟื้นฟูพลังได้แล้วครับ  เขาเหมือนความหวังของผม...ผมเลยเรียกเขาว่า โฮปครับ  ผมจะเรียกเขาว่าโฮปแล้วกันนะครับจะได้ไม่งง

     

    โฮปเป็นคนตลกครับ  นิสัยซนๆแบบเด็กผู้ชายสุดๆไปเลย...ความจริงแล้วถึงจะหน้าสวยแต่เขาห้าวหน้าดูเลยครับ  ความจริงนิสัยเขาเนี่ยคงเป็นพวกหัวโจกแก๊งเด็กเกรียนหลังห้องแน่ๆ  แต่ติดตรงที่ขนาดตัวเขานี่แหละครับ

     

    โฮปไม่ใช่คนเตี้ยนะครับแต่เขาตัวบางมาก...บางมากเหมือนพร้อมจะหักทุกครั้งที่ชนอะไรสักห่าง...ผมเลยรู้สึกว่าต้องปกป้องเขาครับ

     

    ความรู้สึกอยากได้รับรอยยิ้มเขาแค่คนเดียว  อยากเป็นคนที่คอยปกป้องเขา  แล้วก็อยากเป็นคนที่เขาให้ความสำคัญที่สุดมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนในที่สุดผมก็พบว่าผมชอบเขาเข้าแล้ว...

     

    ตอนแรกผมสับสนมากครับ  ทำตัวงี่เง่าถึงขึ้นไล่เขาออกจากหอเลยล่ะครับ...(คิดแล้วก็รู้สึกผิด  ขอทานะครับที่รัก)  แต่สุดท้ายก็เป็นผมเองนี่แหละครับที่ขาดเขาไม่ได้  ถึงจะยอมรับตัวเองได้ช้า  แต่พอยอมรับได้ผมก็เริ่มจีบเขาทันทีเลยครับ

     

    ตอนแรกผมก็ลองจีบเขาแบบที่เคยจีบผู้หญิงคนอื่นๆที่ผ่านมานะครับ  แต่ผลออกมาผิดคาดสุดๆ...โดนด่าเปิงไม่พอ  ผมยังโดนเขาอัดกลับมาจนแทบเสียโฉมเสียอีก(เห็นสวยๆบางๆแบบนั้นไม่คิดเลยครับว่าเขาจะมือหนักตีนหนักขนาดนั้น 5555555)

     

    เขาโกรธไม่ยอมคุยกับผมไปเป็นเดือนเลยครับ  ตอนนั้นผมเลยนึกได้ว่าหรือผมจะทำอะไรผิด?  ถึงการรั้งตัวเขามาคุยมันจะยากไปสักหน่อยเวลาที่เขายังโกรธผมอยู่  แต่ผมก็ลากเขามาเคลียร์ได้สำเร็จครับ

     

    ง้อไปง้อมาก็ได้ความว่าที่โฮปโกรธเพราะผมดันทำเหมือนว่าเขาเป็นผู้หญิงซึ่งสำหรับเขาที่เป็นผู้ชาย 100% แล้ว มันแย่สุดๆไปเลย...หลังจากนั้นผมเลยลองเปลี่ยนวิธีจีบครับ

     

    ผมเปลี่ยนจากชวนไปดูหนังเป็นชวนไปแข่งเต้นแทน  ดูเหมือนเขาจะชอบมากเลยครับ...โฮปเป้นคนที่เต้นเก่งมากครับ  ผิดกับผมที่ไม่เอาอ่าวซะเลย  ถึงจะบอกว่าผมชวนไปเต้น  แต่เอาเข้าจริงก็มีแต่เขาที่เต้นส่วนผมก็นั่งดูเขาเต้น  ทำหน้าที่สามี(?)ที่ดี  คอยเสริฟข้าวเสริฟน้าครับ 55555555

     

    จากที่เคยชวนไปดินเนอร์โรแมนติกๆ  ก็เปลี่ยนมาชวนไปกินชาบูบุฟเฟต์แล้วต่อด้วยร้านเหล้ากันสักหน่อย  เขาดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยครับ  แถมชวนปุ๊บตบปากรับคำปั๊บ...คือสำหรับโฮปแล้วไม่มีสิ่งอื่นใดที่สำคัญไปกว่าเรื่องของกินแล้วครับ

     

    ผมคิดว่าถ้าผมยังจีบเขาต่อไปแบบนี้ต้องอ้วนขึ้นแน่ๆ  ถ้าไม่ใช่เพราะพากันตะเวนกินก็เพราะกับข้าวที่เขาทำนั่นแหละครับ  โฮปเขาชอบทำกับข้าวทานเองครับ  แถมทำให้ผมทานบ่อยๆด้วย  มันก็ไม่ได้อร่อยเลิศเลออะไรหรอกครับ  แต่มันเต็มไปด้วยความใส่ใจ  ผมถึงคิดว่ามันอร่อยกว่าอาหารแพงๆที่ภัตตาคารแพงๆอีกครับ (นี่ผมไม่ได้อวยแฟนนะ  นี่เรื่องจริงล้วนๆเลย55555)

     

    ผมตามจีบเขาอยู่เกือบห้าเดือนมนที่สุดเขาก็ยอมตบปากรับคำคบกับผมสักที  เขาเป็นคนใจแข้งพอสมควรเลยใช่มั๊ยล่ะครับ?  แต่แบบนี้ก็ดีนะครับ  มันแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนที่ใครเข้ามาก็เก็บเอาไว้  แต่เขาจะเลือกคนที่ใช่จริงๆ (แต่ตอนนี้ชักไม่แน่ใจแล้วครับว่าผมใช่จริงๆรึเปล่า TT)

     

    ตอนเราคบกันช่วงแรกชีวิตเราก็สุขดีครับ...ความจริงแล้วชีวิตรักของผมกับเขามันมีความสุขมาตลอดแหละครับ  ยกเว้นนิสัยบางอย่างของเขาที่ทำให้ผมเริ่มน้อยใจครับ

     

    โฮปเป็นคนร่าเริงครับ  เขาเข้ากับคนง่าย  เลยกลายเป็นคนเพื่อนเยอะไปซะอย่างนั้น...แต่ผมก็ไม่เข้าใจครับว่าทำไม ไอ้พวกเพื่อน  ทั้งหลายของเขาเนี่ยถึงชอบมองแฟนผมตาละห้อย  หรือไม่ก็จ้องจะเขมือบเข้าไปทั้งตัวตลอดเลยวะ!

     

    ถ้าผมไม่ออกตัวก็ไม่รู้ว่าโฮปจะรู้ตัวรึเปล่าว่าจะโดนกินอยู่แล้วน่ะตอนแรกผมก็คิดว่าผมคิดไปเอง  เพราะโฮปเองก็เป็นผู้ชาย การที่จะมีเพื่อนผู้ชายมากมายมันก็เรื่องธรรมดา  แต่ผมลืมไปครับ...

     

    ผมลืมไปว่าผมก็เป็นคนหนึ่งที่เป็นชายแท้ๆล้านเปอร์เซ็นต์  แต่ก็ดันตกหลุมรักเขาเข้าแล้วเหมือนกัน

     

    ผมจำได้ว่าเราทะเลาะเรื่องนี้กันสองสามครั้ง  แล้วก้จบเหมือนเดิมคือผมทำเขาร้องไห้...ลำพังเขาก็เป็นคนอ่อนไหวง่ายอยู่แล้วครับ  โดยเฉพาะเรื่องครอบครัวและเรื่องคนสำคัญ...

     

    ผมรู้สึกเกลียดตัวเองมากครับที่ทำเขาร้องไห้ตั้งหลายครั้ง  แต่ทุกครั้งที่เราไม่พูดกันพอผมเป็นผ่ายเอ่ยปากขอทาก่อนโฮปก็จะยิ้มหวานให้ผมแล้วก็กอดผมแน่นๆแล้วก็บอกว่าไม่เป็นไร  เขาไม่เคยถือโทษโกรธผมได้จริงๆหรอก...

     

    ตอนนั้นผมก็คิดครับว่าผมคงทำบุญมาหนักมากชาติที่แล้ว ถึงได้แฟนที่เป็นนางฟ้า  เป็นความหวังของผมจริงๆแบบโฮป...

     

    ถึงเราจะทะเลาะกันหลังจากนั้นอีกหลายครั้ง  แต่ผมจะหยุดก่อนที่มันจะทำให้เขาเสียน้ำตาอีก...  แต่การยอมเขามากเกินไปมันก็ทำให้ผมเจ็บครับ

     

    เพราะพอผมพยายามไม่สนใจเรื่องที่เขาสนิทกับผู้ชายคนอื่นจนออกนอกหน้าหลายๆครั้ง กลายเป็นว่าเขาคิดว่าผมไม่รู้สึกอะไรไปวะอย่างนั้น  ความสสำคัญของผมเลยค่อยๆลดลงเรื่อยๆครับ 

     

    เขาใช้เวลากับผมน้อยลงเรื่อยๆ  น้อยลงจนผมน้อยใจ...ผมยอมรับครับว่าการน้อยใจที่แฟนไม่ค่อยสนใจนี่ไม่ค่อยอยู่ในหัวผม  แต่กับโฮป...เขาทำให้ผมทั้งมีความสุขและมีความทุกข์ไปพร้อมๆกันได้...เหมือนอย่างตอนนี้

     

    ผมลองคุยกับเขาเรื่องนี้แล้ว  แต่เขาก็บอกว่าเขาอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง  ผมเลยไม่รู้จะไปต่อยังไงเลยครับ

     

    แม้แต่วันครบรอบของเรา  เขาก็ออกไปกับเพื่อน...วันนี้เป็นวันครบรอบสองปีของเราครับ  แล้วตอนนี้เขาก็ไม่อยู่ครับ

     

    ผมทนไม่ไหวเลยอยากมาขอคำแนะนำจากทุกท่าน...

     

    ผมรักเขามากครับ  แล้วเขาก็ทำตัวเป็นแฟนที่ดีมาโดยตลอด  เขาแสดงว่ารักผมตลอด  และไม่เคยมีท่าทีว่ามีคนอื่นเลย...แต่ผมรู้สึกแย่ครับที่คนอื่นเหมือนถูกยกให้มีความสำคัญเท่ากับผม...

     

    ผมควรจะทำยังไงดีครับ...ผมอยากสำคัญที่สุดสำหรับเขา  เหมือนที่เขาสำคัญที่สุดสำหรับผม...

     

    รบกวนขอคำปรึกษาหน่อยนะครับ...

     

    ขอบคุณมากครับ...

     

                        ราชานักแร๊ป

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 19.58  [IP:9256.34.1]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 1

     

    มึงอยากอวดแฟนเฉยๆไม่ใช่เหรอ? ควายยยยยยย

     

                        น้ำตาลหวานนี่ยังเรียกพี่

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 20.06  [IP:11236.256.9]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่  4

     

    แฟนมันแรดก็เลิกครับ

     

    แฟนผมมันก็แรดครับ  เนี่ยว่าจะเลิกอยู่

     

    ต้องสั่งสอนให้รู้ครับว่าใครเหนือกว่า

     

                        มักเน่ทองคำนี่ทองทั้งตัวตั้งแต่หัวยันตีน

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 20.21  [IP:36549.254.4]

     

     

     

     

    ความคิดเป็นที่ 12

     

    คห.4  พ่อมึงสิแรด  ลับหลังกูละมึงด่ากูงี้ใช่ป่ะ?

     

    กูแก่กว่ามึงตั้งสองปีนะ 

     

    กลับบ้านมาเลยไอ่เชี่ย

     

    เดี๋ยวกูจะสอนให้รู้ว่าใครเหนือกว่า

     

    กลับมาเดี๋ยวนี้กูให้เวลาถึงสามทุ่ม เร็ว!

     

                        จีมมีนี่คนน่ารัก

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 20.43  [IP:8562.125.7]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 29

     

    ค่อยๆพูดกันครับ ใจเย็นๆ

     

    ยังไงคนรักกันก็ต้องทำความเข้าใจกันอยู่แล้ว

     

    เรามีสิทธิ์ที่จะหึงหวงเขา  แต่อย่าใช้อารมณ์นะครับ

     

    เอาน้ำเย็นเข้าลูบครับ  ค่อยๆคุยกัน...คุยด้วยเหตุผลจะได้อยู่กันยืนยาวครับ

     

                        ชอบสีชมพูมากกว่าพี่ก็คิตตี้แล้วน้อง

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 21.26 [IP:2493.45.2]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่  32

     

    อุตะ...ไอ้คห.4 กับคห.12  แม่งเคลียร์กันยังวะ

     

    รอครับรอ  ผมว่างอยู่

     

                        น้องวีที่พี่ไม่รัก

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 21.43  [IP:1954.68.5]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่  37

     

    นัมจุน...กลับมาคุยกัน

     

     

                        พี่หวังคนแมน

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 22.03 [IP:9256.34.1]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่  41

     

    ผมต้องขอบคุณทุกความเห็นมากนะครับ  ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วครับ  ผมกับโฮปเราคุยกันเรียบร้อยแล้ว  ผมมันงี่เง่าเองครับ  โฮปแค่ออกไปหาของวันวันครบรอบมาเซอร์ไพร์สผมเฉยๆ  แต่ผมมันดันเอามาน้อยใจไร้สาระ

     

    โฮปสัญญาว่าจะพยายามลดเรื่องที่ให้ความสำคัญคนอื่นมากไปลงครับ...

     

    ผมบอกแล้วว่าแฟนผมเนี่ยนางฟ้าชัดๆครับ...อิจฉามั๊ยล่ะ  จุ๊บบบบบ

     

     

                        ราชานักแร๊ป

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 23.02  [IP:9256.34.1]

     

     

     

     

    ความคิดเห็นที่ 44

     

    กูว่าละว่าแม่งจะอวดแฟน  เย้ดแหม่มมมมมม

     

                        น้ำตาลหวานนี่ยังเรียกพี่

                       24 พฤศจิกายน 2557 เวลา 23.32 [IP:11236.256.9]

     

     

     






     

    FIN.

     

     

    TALK.  ฮุ่ยยยยยย จบมันแบบนี้แหละ 555555555 วันชอทเรื่องแรกของบังทันจ้า 55555555555555  เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อสนองนี้ดตัวเองมาก  ช่วงนี้ติดใจม่อนโฮปสุดๆไปเลยค่ะ  อีกอย่างอยากลองแต่งแบบใหม่ๆดูบ้างไม่รู้ถูกใจรึเปล่า 5555555 (รู้มั๊ยน้อว่ากระทู้เว็ปไหน55555)  เรื่องมันก็เบลอๆเอ๋อๆเหมือนคนเขียนนี่แหละค่ะ โอ๊ยยยยย  ไม่รู้ล่ะแต่เพชรชอบพี่น้ำตาลหวานมากนะ  ตกลงใครกันแน่คะที่เกรียนบอร์ด 55555

     

    สนุกไม่สนุกยังไงก็ติชมได้เลยนะคะ  ใครชอบจะแชร์ต่อเราก็ไม่ว่านะ 55555555  เอาเป็นว่าวันนี้ไปละ  เอาไว้เจอกันเรื่องต่อไปหรือไม่ก็ฟิคยาวนะคะ(ใครยังไม่อ่านไปอ่านได้น้า อิอิ) บ๊ะบายยยยย

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×