คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : STL. B2
STL. B2
[ Tsubaki Part ]
หลังจากที่ฉันไปส่งเซกิที่บ้านเรียบร้อย ฉันก็ไปจ่ายตลาดซื้อกับข้าวไปจัดแจงให้คุณชายวัวแรมโบ้ทานเป็นอาหารเย็นนี้ เพราะคุณน้ายังประชุมยังไม่เสร็จอยากรู้จริงมันจะประชุมอะไรกันหนักหนาเช้ายันเย็น!
กริ๊ง ~ ก่อง ~
ฉันกดกริ่งบ้านโบวีโน่แต่ไม่ยักจะมีใครออกมาเปิดให้ แถมบ้านยังมืดไม่เปิดไฟอีก...
หนอย.. ไอ้วัวบ้า ถ้าฉันไม่คุมก็กลับบ้านเองไม่เป็นเลยสินะ!!
ฉันเดินเข้าบ้านอย่างถือวิสาสะก่อนจะเปิดไฟในบ้านอย่างคุ้นเคยก่อนจะต้องตกใจกับภาพตรงหน้า...
ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างเร่าร้อนดุเดือดเผ็ดมันส์ตั้งแต่ฉันเคยเห็นมา... พร้อมกับความเจ็บแปลบที่หัวใจ
ตุบ!
“ขอโทษทีที่ขัดจังหวะ” ฉันว่าก่อนจะก้มลงเก็บตะกร้า พร้อมเนียนปาดน้ำตาตัวเองแล้วรีบสาวเท้าเดินไปห้องครัวเพื่อทำกับข้าวให้เสร็จจะได้กลับบ้านของตัวเอง
“พี่สึบากิ หายไปไหนมา! เพื่อนในห้องพี่บอกว่าพี่ไปกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้!!! ผมหิวจะแย่รู้ไหมเนี่ย -3- แม่ผมให้พี่ดูแลผมนะ ” หมอนั่นโวยวายใส่ฉัน เหมือนเมื่อกี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วยังยัยเพื่อนร่วมห้องอีกฉุนเรื่องเซกิเลยมาลงที่ฉันแหง = =
“ก็เลยพาสาวกลับมากินที่บ้านงั้นสิ” ฉันพูดอย่างไม่มองหน้าก่อนจะล้างผัก ก่อนจะทำเป็นไม่สนใจคนข้างๆ ทั้งที่อยากจะตบหน้าให้หัน! ไม่ได้กลับบ้านพร้อมกันแค่วันเดียวมันยังจูบกัน! ถ้าฉันหายไปเป็นเดือนนี่มันไม่ทำเขาท้องเลยหรอไอ้เด็กสิ้นคิดเอ๊ย!!!!!!!!!!
“ก็เขากลับบ้านเป็นเพื่อน... เลยชวนเข้ามาในบ้าน... แล้วเรา... =////=”
“ไม่ต้องห่วง ฉันไม่บอกแม่นายหรอกไอ้วัวบ้า ฉันแค่มาทำอะไรให้กินแล้วก็จะกลับแล้ว” ฉันก้มหน้าก้มตาพูด
ไม่อยากได้ยินสียง...
ไม่อยากเห็นหน้า...
กลัวนายจะรู้ว่าฉันเจ็บ...
เจ็บที่แอบรักเด็กบ้าๆคนนี้
“ถ้าเรื่องทำกับข้าว ให้ฉันช่วยนะค่ะ ^ ^ อยู่บ้านฉันทำให้น้องทานบ่อยๆ” ผู้หญิงที่หมอนั่นหนีบมาด้วยว่า
“งั้นฉันฝากด้วยละกัน พรุ่งนี้มีสอบยังไม่ได้อ่านซักตัวเลย” ฉันถอดผ้ากันเปื้อนแขวนไว้ที่เดินก่อนจะเดินเข้าบ้านตัวเอง
ทั้งที่เตรียมใจไว้แล้วแท้ๆ แต่ไม่เคยคิดเลยว่ามันจะรู้สึกแย่ได้ขนาดนี้...
ความคิดเห็น