คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 5 [ Futeki & Takeshi ]
Chapter 5
[ Futeki Part ]
หลังจากที่พี่เซย์ยะแยกไปทุกคนก็ตกลงกันแยกย้ายไปคนละทิศทาง ฉันถอนหายใจอย่าหนักอกหนักใจ บอกตามตรงหลังจากหัวฉันเป็นแบบนี้แล้วไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรเลย T^T
‘ผลั่ก!’
มีบางอย่างกระแทกตัวฉันอย่างแรง แว่นกระเด็นหลุดไปทางไหนก็ไม่รู้ ส่วนตัวฉันก็รอดจากการลื่นล้มหัวแตกตายได้อย่างหวุดหวิด เพราะไอ้คนที่ชนมันน่าจะจับเอวฉันไว้ทัน... เฮ้ย! จับเอว… แล้วความลับที่ฉันปลอมตัวละ!!!
“ขอโทษนะ ^ ^” เสียงผู้ชายที่เดินมาชนดังข้างหูฉัน ต้องรีบออกจากสถานการณ์แบบนี้! ฉันคิดก่อนจะเด้งตัวออกจากหมอนั่นอย่างรวดเร็วราวกับว่าหมอนั่นเป็นเชิ้อโรค แล้วคลำหาแว่นตา... ให้ตายสิ = = สายตาฉันไม่น่าสั้นเยอะขนาดนี้เลย T^T
“อ๊ะ แว่นนาย ^ ^” หมอนั่นว่า ก่อนจะยื่นแว่นให้ฉัน ซึ่งฉันรับมาใส่ก่อนจะเงยหน้าไอ้คนที่มาชนฉัน
“….!! เฮ้ย!” ฉันตะโกนอย่างตกใจ ไม่ให้ตกใจได้ไงเล่า! หมอนี่มันคือเด็กข้างบ้านซื่อบื้อ อ่อนต่อโลก เพื่อนเล่าฉันสมัยก่อนนู่นๆๆๆ แถมพ่อฉันกับพ่อหมอนี่... = = เป็นเพื่อนรักกันเลย... โลกมันกลมเนอะ สาธุขอให้หมอนี่จำฉันไม่ได้ทีเถอะ =/\=
“อะไรหรอ?” หมอนั่นว่า ก่อนจะทำหน้างง บื้อต่อไป.. แสดงว่าหมอนี่จำฉันไม่ได้ ต้องขอบคุณที่พ่อฉันไปประจำการที่ฝรั่งเศสจนไม่ได้เจอครอบครัวหมอนี่มานานมากสินะ > <
“คือ = =; ตัวนายสูงนะฉันเลยตกใจ” ฉันว่าแบบแถๆ แต่เรื่องสูงนี่ฉันตกใจจริงนะ
“555 เพราะฉันชอบกินนมไงละ ^0^” หมอนั่นว่า “ว่าแต่นายมาทำไมในนี้ แถมยังหอบของมาเยอะแยะ? แถวนี้มันเขตส่วนตัวนะ ถ้าฮิบาริมาเห็นคงจะไม่ดีนักหรอก”
“ก็... ฉันเป็นนักเรียนใหม่นะ แบบห้องที่อื่นเต็มหมดแล้วฉันกับคนอื่นๆเลยมาอาศัยพวกนายด้วย... แบบว่ารูมเมทนะ” ฉันว่า
“อ๋อ...” หมอนั่นทำเสียงประมาณว่าเข้าใจแล้ว ส่วนฉันนะหรอล้วงกระเป๋าหากุญแจ ถามๆว่ารูมเมทฉันคือใครจะได้ไปๆซักที อยู่กับหมอนี่นานเกิดคุ้นหน้าฉันขึ้นมาละซวย = =
“นายรู้ไหมว่าห้อง’80’ทางไหน ฉันได้เป็นรูมเมทเจ้าของห้องนั้นนะ” ฉันว่า ก่อนจะชูกุญแจสีทองให้เขาดู
“ห้องฉันเองแหละ ^ ^ งั้นฉันช่วยนายขนของเข้าห้องนะ...” หมอนั่นว่า ก่อนจะถือของๆฉันไปหมดแล้วเดินนำไป... ปล่อยให้ฉันยืนอ้าปากหวอ!
ไหงมันซวยตั้งแต่ต้นเรื่องแบบนี้เนี่ย!
________________________________________________________________
ความคิดเห็น