คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : STL. U2
STL. U2
[ Mukuro Part ]
แล้วผมจะไปขอโทษคุณคนนั้นเรื่องช็อกโกแลตยังไงดีละครับเนี่ย ที่รู้ก็มีแค่เธอชื่อ อาชิโดริ โฮเซกิ เป็นรุ่นน้องผม เพราะเธอเรียกผมว่ารุ่นพี่แค่นั้นนะครับ เฮ้อ... ผมไม่สบายใจซะด้วย เธอคงจะเอาช็อกโกแลตไปให้คนสำคัญในวันวาเลนไทน์ แต่ผมดันกินไปซะได้ ขัดขวางความรักเขาผมอาภัพรักแหงเลยชาตินี้!
“แกเป็นอะไร เจ้าพืชไร่”
“ผมจะดีใจมากเลยครับเคียวยะ - * - ถ้าคุณจะเรียกชื่อผมๆเป็นเพื่อนสนิทคุณนะครับ แต่ดูคุณพูดกับผมแต่ละคำสิ”
“ก็เพราะเพื่อนสนิทฉันไง เลยต้องหาชื่อที่ไม่ซ้ำใครให้” เคียวยะเพื่อนผมมันว่า ก่อนจะเดินไปนั่งที่หน้าตาเฉย ทำให้ผมต้องลุกตาม ไหนๆก็มากวนประสาทแล้วต้องให้มาช่วยผมคิด ผมจะได้ไม่เสียต้นทุน
“เคียวยะช่วยผมคิดหน่อยสิ ว่าผมจะตามมาคนๆนึงในโรงเรียนนี้ได้ยังไง” ผมพูด
“แกก็อาศัยความหน้าด้านแกไปประกาศมันห้องประชาสัมพันธ์เลย เดี๋ยวก็เจ้าตัวก็มาหาเอง” เคียวยะว่า ก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วเหยียดขาขึ้นบนโต๊ะ สบายมากเลยพ่อคุณ - * - ถ้าจะนอนจะมาโรงเรียนทำไมครับเนี่ย แต่ก็ความคิดที่ดีนะครับเนี่ย
“งั้นบอกอาจารย์ด้วยนะครับว่าเดี๋ยวผมมา” ผมว่าก่อนจะรีบสาวเท้าออกไปจากห้องแล้วตรงไปหน้าห้องประชาสัมพันธ์ทันที
[ Hoseki Part ]
‘ประกาศ... วันนี้เวลา 16 นาฬิกาขอเชิญคุณครูประ... ผมขอยืมไมค์หน่อยครับ! คุณอาชิโดริ โฮเซกิหลังเลิกเรียนมาพบผมที่หลังโรงเรียนนะครับ... ’
นี่มันเกิดอะไรกับไมค์ประชาสัมพันธ์ของโรงเรียน = =; มีคนพูดแทรกก่อนจะโดนตัดไปแถม... เสียงที่แทรกมาเป็นเสียงที่มีเอกลักษณ์ของรุ่นพี่มุคุโร่... ที่ประกาศชื่อฉันซะด้วย!!
“ไง ยัยโฮเซกิไปหว่านเสน่ห์อะไรรุ่นพี่เขาหรอ” นั่นไง = =; งานงอกแบบโตเร็วมาก รุ่นพี่นะรุ่นพี่! ไม่รู้รึไงว่าไมค์ที่ประกาศมันดังไปทั่วโรงเรียนนะ T^T แถมแฟนคลับรุ่นพี่ก็มีมากพอๆกับเชื้อราในโรงเรียนเลยด้วยซ้ำ!
“เปล่านี่ ^ ^; คนชื่อเหมือนมั้ง ฉันจะไปรู้จักเขาได้ยังไงค่ะ” ถึงไม่ชอบโกหกก็ขอเอาตัวรอดก่อนละ T^T ก็แฟนคลับรุ่นพี่พร้อมรุมฉันเต็มห้องเลยอะ มากันรวดเร็วมาก
“คิดว่าจะเนียนรึไง!” ผู้หญิงคนนึงว่า (ฉันจำชื่อไม่ได้หรอกแฟนคลับยั้วเยี้ยไปหมด) ง้างมือจะตบฉัน
ผลั่ก!
“หนอย ยัยพวกนี้ = =^ ฉันเผลอหน่อยเดียวจะเล่นเพื่อนฉันเลยหรอ ป๊ะ! เซกิกลับบ้าน” แล้วฉันก็ถูกลากด้วยเพื่อนที่แสนดีนามว่า สึกิ ว่าแต่วันนี้สึกิไม่ต้องไปกิน... เอ๊ย! คุมเด็กรึไงกันนะ
“= =; สึกิแค่นี้ก็ไกลพอแล้วมั้ง แขนฉันจะหลุดแล้วนะเนี่ย” ฉันบ่นหน่อยๆ หลังจากที่สึกิลากฉันมาไกลมากกกกกกกก
“อืม.. ว่าแต่พวกนั้นทำไมถึงจะทำร้ายเธอ” สึกิถามอย่างสงสัย ฉันเลยเริ่มเล่าตั้งแต่เรื่องช็อกโกแลตยันประกาศนั่น
.
.
.
“งั้นฉันลากเธอมาแบบนี้ เธอก็อดเจอตานั่นนะสิ!” สึกิตะโกนอย่างเสียงดังแล้วลากฉันอีก “เราต้องกลับไปกันตอนนี้เลย”
“= =; ไม่ไหวหรอกมั้งสึกิ ป่านนี้แฟนคลับคงล้อมรอบโรงเรียนไว้หมดแล้วด้วยซ้ำ” ถึงจะอยากเจอ แต่ฉันก็ยังอยากมีชีวิตอยู่นะ T T
“เฮ้อ.. อาภัพรักจริงๆเพื่อนฉัน” สึกิว่า ก่อนจะตบบ่าฉันเบาๆ “ช่างเถอะเนื้อคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกัน ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยมันไป~”
นั่นสินะ... ถ้าเนื้อคู่กันเราคงมีโอกาสได้คุยกันอีก แต่ถ้าไม่ใช่... ฉันคงต้องปล่อยเขาไป
บอกไปรึยังนะว่าแต่ละคู่ตอนอาจจะไม่เท่ากัน = =;
ความคิดเห็น