ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Reborn :: Secert Of Love ความลับของความรัก

    ลำดับตอนที่ #4 : STL. K1

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 56


     

    STL. K1

     

    [ Tsuyuiri Part ]

                    ‘กริ๊ง!!!’

     

    เสียงนาฬิกาบอกเวลาว่าตอนนี้ 6 โมงเช้าแล้ว ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็ว มันอาจจะดูแปลกไปซักหน่อยที่วันเสาร์ฉันตื่นไวขนาดนี้และรีบร้อน... แต่ก็นะคุณลุงจะมาทั้งทีก็ต้องตื่นเช้าไปต้อนรับหน่อยละ~ จะว่าไปอีตาขวางโลก ฮายาโตะจะมากับเขาด้วยรึเปล่านะ ? ช่างเขาเถอะน่า....

     

    “ยุยริ เสร็จรึยังจ๊ะคุณลุงกับฮายะคุงมาแล้วนะ!!” เสียงแม่ของฉันตะโกนขึ้นมาจากชั้นล่าง ไม่ว่าจะผ่านไปนานกี่ปีพลังเสียงแม่ฉันไม่เคยตกจริงๆ = =

     

    “ค่ะ มาแล้วค่ะ” ฉันตอบรับก่อนจะเดิมลงมาข้างล่าง ซึ่งก็พบแขกที่มาเยือนเป็นคุณลุงใจดี > <~ กับอีตาปลาเงินหัวเงินที่ทำหน้าเซ็ง

     

    “ไง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะหลานลุง ^ ^~” คุณลุงว่า ฉันทำความเคารพอย่างนอบน้อม ก่อนจะอ้อนเหมือนทุกทีที่เคยทำ

     

    “คิดถึงคุณลุงจังเลยค่ะ~” ฉันว่า แล้วกอดคุณลุง

     

    “เหอะ!” อีตาฮายะสบถเบาๆแบบขวางโลก ทำให้ฉันหันขวับไปมอง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่เขาหันมามองฉันพอดี

     

    ผมสีเงินดูเป็นประกาย ตาสีมรกตคู่สวยนั่น... ดูกี่ทีก็ไม่เบื่อเลยแหะ

     

    “จะจ้องฉันให้ท้องรึไง = =^” หมอนั่นว่า หมดอารมณ์ทันที = =

     

    “ปากเสีย =^= ปลาหมึกอย่างนายกับมนุษย์อย่างฉันมันคนละสปีชี่ย์กันยะ!!” ฉันคลายกอดจากคุณลุงยืนประจันหน้ากับหมอนั่นอย่างอารมณ์เสีย ฉันกำลังแทะโลมนายทางสายตาอยู่นะ! มาขัดฉันทำไม!!

     

    “เอาน่าๆ = =; โตๆกันแล้วยังทะเลาะกันเหมือนเมื่อตอนเด็กๆอยู่ได้” พ่อของฉันว่า ก่อนจะฉันไปหาคุณลุง “ไปกันรึยังครับ พี่เขย”

     

    “อื้ม ขนของขึ้นรถเลยเครื่องใกล้จะออกแล้วด้วย” คุณลุงว่า ขนของ? ไปกันรึยัง? มันอะไรกันหว่า = =

     

    “จะไปไหนกันค่ะ?” ฉันถาม ซึ่งทำให้ทุกคนหันมามองฉัน ก่อนแม่ของฉันจะทำหน้าเหมือนนึกอะไรออก

     

    “ตายจริง! พ่อกับแม่ ลืมบอกหนูนะจ๊ะ ว่าพวกเราจะไปเจรจาธุรกิจที่อิตาลีพร้อมกับคุณลุงคุณป้าซักพักใหญ่ๆ”

     

    “หา!!!!” ฉันพูดอุทานอย่างตกใจเรื่องสำคัญแบบนี้ลืมได้ยังไง T T  “แล้วทำไมไม่เอาหนูไปด้วย T T

     

    “ก็ลูกจะเปิดเทอมแล้วนี่” พ่อว่า ก่อนจะลูบหัวฉันเบาๆ

     

    “แล้วทำไมหมอนี่ได้ไป!! ” ฉันว่า ก่อนจะชี้ไปยังฮายาโตะที่มีกระเป๋าใบใหญ่อยู่ข้างตัว แบบนี้มันลำเอียงชัดๆ! 2 มาตรฐาน L

     

    “ใครว่าละ ลุงจะให้เจ้านี่มันมาอยู่เป็นเพื่อนยุยริด้วยกันซะที่นี่เลยไง ^ ^ ดีไหมจะได้ไม่เหงา” คุณลุงว่า ก่อนที่ฉันจะหันหน้าไปหาหมอนั่นเพื่อหวังให้มันเป็นเรื่องโกหก แต่ฉันกลับอ่านปากหมอนั่นได้ว่า...

     

    ทำใจซะเถอะ เธอต้องอยู่กับฉันไปอีกนานยัยเบ๊อะ!’
     

     
    ลืมบอก... นางเอกเรื่องนี้อาจจะค่อนข้างรุก... ทุกตอนนะจ๊ะ :) 



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×