(END)We Found Each Other (Severus Snape X Harry Potter)

ลำดับตอนที่ #5 : Party!! (Rewrite)

   และแล้ววันนี้ก็จะเป็นคืนสุดท้ายที่ผมจะอยู่โลกมักเกิ้ลกันแล้ว เป็นเรื่องน่ายินดีและเสียใจพร้อมๆกัน จะได้ไปเจอเพื่อนๆที่คิดถึงแทบตายแต่ก็จะกลับไปเจอกับวิชาปรุงยากับศาสตราจารย์หน้าตายอีกครั้ง 

   ซีเรียสตื่นตอนสิบโมงเช้า ส่วนผมตื่นเวลาบ่ายสองใกล้จะเริ่มงานเต็มที เราทั้งคู่ตรวจสถานที่เพื่อให้เรียบร้อยที่สุดกว่าทุกคนจะมาถึง โชคดีที่ยังพอมีขนมปังเหลืออยู่จากวันก่อนทำให้ไม่ต้องโทรศัพท์สั่งซื้ออีก

   งานเลี้ยงเริ่มขึ้นในช่วงหัวค่ำ ตามที่ซิเรียสบอกไว้ มีแค่พวกวีสลี่ย์ สมาชิกภาคี และครอบครัวมักเกิ้ลของเฮอร์ไมโอนี่ มาร่วมงาน 

เฟร็ดกับจอร์จมาถึงเป็นพวกแรกตามด้วยสมาชิกบ้านวีสลี่ย์ที่เหลือ 

   ทุกคนเตรียมตัวกันมาอย่างดี นางและนายวีสลี่ย์เตรียมอาหารไว้ให้ทุกคน เฟร็ดกับจอร์จเอาของเล่นกับขนมแปลกๆมาให้ทดลอง(น่าจะเป็นการโปรโมทร้านไปแบบเนียนๆ) และพวกเกรนเจอร์เตรียมน้ำและขนมของพวกมักเกิ้ลให้ทุกคนได้ลองกินกัน 

อ้อ เกือบลืมไปบัตเตอร์เบียร์และวิสกี้ไฟโดยซิเรียส กินได้ไม่อั้น!

   ไม่มีใครรู้สึกเบื่อหน่ายเลย แม้แต่พวกผู้ใหญ่ก็ตาม จะเรียกว่างานค่อนข้างวุ่นวายก็ได้ ผมดื่มบัตเตอร์เบียร์ไปหลายแก้ว ส่วนรอนกับจินนี่ยังคงติดใจรสชาติของแฮมเบอร์เกอร์และอาหารจีนของพวกมักเกิ้ล อาจจะดูตลกแต่ก็คงปฏิเสธไม่ได้หรอก 

 

"นายรู้มั้ยว่าอาหารของมักเกิ้ลนี่ก็ไม่เลวเลยนะ อร่อยว่าซุปหนอนที่เคยกินแถวฮอกมีตส์ซะอีก" เพื่อนสนิทผมแดงตื่นเต้นสุดๆ ทำให้พ่อแม่ของเฮอร์ไมโอนี่ชอบใจ บอกเขาว่าถ้าวันหลังพวกเขาจะส่งของให้เฮอร์ไมโอนี่จะฝากเบอร์เกอร์ไปเผื่อรอนด้วย

   เฮอร์ไมโอนี่ถูกเปลี่ยนไปเป็นลูกสนิชหลังจากลองกินขนมอะไรสักอย่างของพวกฝาแฝด สักพักเธอก็กลับมาอยู่ในสภาพที่ เกือบจะสมบูรณ์ ทำไมถึงเกือบน่ะหรอ ก็หูของเธอยังเป็นปีกของลูกสนิชอยู่เลยนั่นสิ 

"เธอดูน่ารักดี ว่ามั้ยจอร์จ" เฟร็ดยืนกอดอกหันไปทางคู่แฝด

"ก็ดีนะ เธอมีหูที่เป็นเอกลักษณ์ เหมาะสำหรับซีกเกอร์!" 

สองคนนั้นกอดกันเหมือนกับว่าสิ่งนี้คือความภาคภูมิใจของทั้งคู่

"เฟร็ด จอร์จ พ่อบอกว่าไม่ให้แจกขนมแปลกๆในงานเลี้ยงคืนนี้!" นายวีสลี่ย์ทำเสียงดุ แต่แทนที่คู่แฝดจะรู้สึกผิด กลับหัวเราะร่วนและวิ่งออกไปจากตรงนั้นแทน และยังมีเสียงคุยกันอย่างสนุกสนานดังมาจากมุมห้องที่ยืนกันอยู่

"เราต้องหาเป้าหมายรายต่อไป!"

      เฟร็ดกับจอร์ดคะยั้นคะยอให้นายเกรนเจอร์ลองกินลูกอมไฟ แต่ถูกนายวีสลี่ย์ตำหนิ สองคนนั้นเลยเปลี่ยนเป้าหมายไปเป็นรีมัสแทน

      ส่วนนางเกรนเจอร์ก็กำลังคุยกับนางวีสลี่ย์เรื่องการใช้ชีวิตแบบมักเกิ้ล กับชีวิตผู้วิเศษ และการเลี้ยงลูกของทั้งคู่ โชคดีที่ผมกับซิเรียสช่วยกันร่ายคาถาที่ช่วยไม่ให้เสียงออกไปข้างนอก

"มีเวทมนตร์อย่างนี้ก็เลี้ยงลูกสบายน่ะสิคะ" แม่ของเฮอร์ไมโอนี่ยิ้มเหมือนจะอิจฉา

"ไม่หรอกค่ะ เด็กๆพวกนี้ดื้อจะตาย ถ้าเป็นเด็กดีได้สักครึ่งหนึ่งของแฮร์รี่ก็ค่อยยังชั่วหน่อย จริงไหมจ๊ะพ่อหนุ่มน้อย" มอลลี่หันมาถามผม ลูบศีรษะด้วยความเอ็นดู และเหลือบไปเห็นเฟร็ดกับจอร์จจากนั้นเธอก็ส่ายหน้าช้าๆ

"ขอบคุณนะครับ ขอบคุณสำหรับคำชม" ผมพยายามผละตัวออกจากกลุ่มสนทนานี้และเดินไปรอบๆตัวบ้าน

ซีเรียสปืนโต๊ะอย่างทุลักทุเลเพื่อยืนขึ้นเขาถือแก้วไว้ที่มือซ้าย ส่วนมือขวาถือช้อนยาวไว้ใช้เคาะแก้วให้เกิดเสียง เพื่อเรียกร้องความสนใจจากทุกคนในงาน

แก๊ง แก๊ง!

"ฉันอยากจะให้ทุกคนร่วมอวยพร แก่เด็กที่จะเรียนจบในปีนี้ รอน เฮอร์ไมโอนี่ และแฮร์รี่...เธอจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกก้าว เรียนรู้โลกมากขึ้น จงจำไว้ไม่มีสิ่งใดสำคัญกว่ามิตรภาพ ความรัก และครอบครัว  แด่สามสหาย" ซิเรียสชูแก้ววิสกี้ขึ้น(แต่ผมเดาว่าเขาคงเมามากแล้ว)

"แด่สามสหาย" ทุกคนโห่ร้อง แล้วกลับไปสนุกสนานกันต่อ

   กว่างานเลี้ยงจะเลิกก็เกือบจะเที่ยงคืน ทุกคนช่วยกันร่ายเวทมนตร์เก็บกวาดข้าวของให้เรียบร้อยจนนายและนางเกรนเจอร์อึ้งไปตามๆกัน  (นี่แหละข้อดีของการเป็นผู้วิเศษ) แล้วทุกคนก็แยกย้ายกลับ เหลือเพียงผมและซิเรียสที่นอนไม่ได้สติอยู่บนโซฟา

"ซิเรียส" ผมสะกิดเขา 

"..." ซิเรียสพลิกตัวหันกลับไปอีกด้าน

   ไม่มีทางเลือก ผมจึงต้องพยุงเขาและหายตัวเข้าไปในห้องนอนของเจ้าตัว การที่ผมสูงไล่เลี่ยกับซิเรียสทำให้ไม่ค่อยลำบากมากนักตอนพยุง เขาก็ตัวหนักพอได้ 

ผมนับ หนึ่ง สอง สาม แล้วไปโผล่ตรงปลายเตียงของซิเรียส

   ผมเสียหลักล้มไป คิ้วกระแทกกับหัวเตียง คงไม่มีอะไรน่ากังวล (โชคดีที่หัวไม่แตก) แต่แขนเขายังคล้องโอบเอวผมแน่น ผมพยายามจะผละออก แต่ดูว่าจะเป็นการที่ทำให้รัดแน่นเข้าไปอีก ผมได้แต่นอนอยู่นิ่งๆ และมีสภาพไม่ต่างไปจากหมอนข้าง นอกจากขาจะก่ายผม แขนจะโอบเอว แล้วยังจะแขนอีกข้างที่ให้ผมหนุนนอนอีก 

ผ่านไปสักพักเขาก็ขยับตัวแล้วจูบหน้าผากผม

"ฝันดี แฮร์รี่" ซิเรียสพูด (น่าจะเมาจริงๆ)

ผมนอนยิ้มแล้วกระซิบเบาๆ

"ฝันดีฮะ ซิเรียส"

TBC.

Writer's talk

   ตอนแรกก็ได้จบลงแล้ว รีดเดอร์ทั้งหลายชอบกันไหมเอ่ย? คอมเมนต์ให้กำลังใจกันและฝากติดตามกันด้วยนะ

Twitter-  

Nathan Wong (@NathanWong1998)

https://twitter.com/NathanWong1998