จรดนิ้วบันทึกเรื่องราวและความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #6 : How to Train Your Dragon [M]

เพิ่งดู How to train your dragon จบ
(ทั้งที่ชาวบ้านดูกันไปหลายรอบแล้วมั้ง เหอๆ)
คนอื่นว่าไงไม่รู้นะ แต่ชอบอะ
Toothless น่ารักกกกกก >///<
โดยเฉพาะเวลาทำตาโตๆแล้วนั่งเอียงคอ
แต่ชอบที่สุดเวลามันหลับตา
แล้วทำท่าคล้ายเวลาแมวถูกเกาคอจนเคลิ้ม~

ชอบเรื่องราวที่แสดงให้เห็นพัฒนาการ
หรือความสัมพันธ์ที่เริ่มถักทอทีละนิด
แล้วบังเอิญหนังเรื่องนี้ก็เป็นแบบนั้น
มันให้ความรู้สึกผูกพัน
ทำมังกรได้ดี
ให้ความรู้สึกเหมือนมันมีจริงๆ
ลักษณะภายนอก สอดคล้องกับวิสัยการล่า
ฐานเรื่องโอเคเลยยยย

แถมตอนจบก็โอ
จบได้แบบ..
มีความสุข
แม้ว่าตัวเอกต้องแลกบางอย่างไป
แสดงให้เห็นว่า ตัวเอกไม่ต้องสมบูรณ์พร้อม
แม้ต้องเสียสิ่งหนึ่งไป แต่ก็ได้ความสุขส่วนใหญ่กลับมา

พระเอกไม่งี่เง่าเกิน คือแบบ.. ไม่หลงตัว
เป็นคนชัดเจน อาจเขวบ้าง แต่ก็ยอมรับตัวเองในที่สุด
ว่าตัวเองเป็นคนยังไง
เป็นคนยอมรับอะไรได้
ไม่รู้เพราะพื้นฐานจากการเป็น "ไวกิ้ง" รึเปล่านะ
พอรู้ว่าตัวเองต้องเสียขาไปเลยไม่ตีโพยตีพาย


ชอบเวลาพระเอกเรียก Toothless ว่า Bud
รู้สึกดีจริงๆ

ที่ติดตาคือฉากที่ตัวเอกเดินอกจากบ้านพร้อมฟันกุด
ด้วยขาและหางที่พิการข้างเดียวกัน
เห็นแล้วแบบ โหย~ ชอบบบบบบ..


ส่วนคำพูดที่ชอบคือ
I looked at him and I saw myself. (มองดูมันแล้ว ข้าเห็นตัวเอง.)

รู้สึกแบบ
เออ.. เราเคยมองใครสักคนแล้วมองดูตัวเองไหม?
เคยใส่ใจความรู้สึกคนอื่นรึเปล่า?
หรือเรามองเขา
ด้วยสายตาของเราเองอย่างเดียว
เราว่าหนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นข้อนี้มากที่สุด

แต่เรื่องความรักของคนเป็นพ่อก็ชัดเจนนะ
ดูแล้วรู้ว่าพ่อก็รักลูก
ลูกก็อยากให้พ่อภูมิใจ
แต่มันมีเรื่องให้ต้องคิดคนละมุมตลอดไง
เรื่องมันเลยวุ่นวายไปหน่อย เหอๆๆ

สรุปคือ ปลื้มเรื่องนี้ ฮ่าๆๆๆ