จรดนิ้วบันทึกเรื่องราวและความทรงจำ

ลำดับตอนที่ #2 : Wed.02012011

HBD <<< วันนี้วันเกิดเพื่อนอีกคน (และพี่กับพ่อของเพื่อนอีกคน)
รู้สึกว่าวันนี้วันเกิดหลายคนนะ - -
แต่ไม่ได้อวยพรให้มัน
เพราะยังไม่ได้อวยพรให้เพื่อนสนิทที่เกิดเมื่อวานที
เหอๆ (ไม่ลำเอียงเลยแฮะ-O-)
เอาเป็นว่าสุขสันต์วันเกิดกับทุกคนที่เกิดวันนี้นะ ^^

วันนี้ตรุษจีน
เราก็หยุดเพื่อตระเวนไหว้
ไม่ใช่เพื่อหยุดอู้แต่อย่างใด
555+

ที่แรกเป็นศาลพ่อตาหินราว
อยากจะบอกว่า...
ร้อนมาก!!
เพราะตอนนั้นช่วงสิบโมงพอดี
(แต่รุ้สึกว่าช่วงสิบเอ็ดโมงอุณหภูมิจะอยู่ราว 34 องศานะ
 ตามตัววัดที่รถของลุง)

ไปถึงเสร็จสรรพ
ก็ตั้งของไหว้


Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

อ้อ!
เห็นว่าที่ด้านหลังของศาลมีกระดูกปลาวาฬด้วย
เพราะพื้นที่แถวนี้เคยเป็นทะเลมาก่อน (ตามที่เล่ากันมานะ)
อยากเห็น
แต่ไม่กล้าเข้าไปดู
เพราะหญ้าแถวนั้นรก... มาก!!! --O-

เมื่อธูปหมดดอก
ก็ได้เวลาของ
.
.


Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

ประทัด!

Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

เสียงดังสุดยอดจริงๆ -O-b
(ปล. คนจุดประทัดคือน้องชาย หมั่นไส้มันมากตอนจุดชนวนแล้วเดินออกมานิ่งๆ
เหมือนจะเท่ซะเต็มประดา เฮอะ!)


Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

ส่วนอีกศาล..
ก็มีเรื่องเล่า
ตรงกระดูกสีขาวๆโค้งๆคล้ายงาช้างนั่นน่ะ
เห็นว่าเป็นกระดูกฟันหรือกรามของปลาอะไรสักอย่าง
จริงๆมันมีฟันออกมาคล้ายเลื่อยด้วย (ตามที่เขาเล่ามาเช่นเคย)
ไม่อยากคิดจริงๆว่าตัวจริงมันเป็นไง - -*



Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

แต่ว่าระหว่างรอธูปหมด
ก็ได้ยินอะไรหลายๆอย่าง
เพราะคนแถวนั้นก็มาไหว้กัน

นึกสะท้อนใจนิดๆ
ตรงคำพูดของคุณย่าคนนึงที่ว่า
"คนใหม่ๆเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยยกมือไหว้
 คนเก่าๆก็จำไม่ได้ว่าใครเป็นใครบ้าง"

เพราะงั้น.. เดี๋ยวนี้ความสัมพันธ์เลยเริ่มเลือนลางสินะ

เราฟังแล้วแอบถอนหายใจ
โลกแคบลง แทนที่เราจะใกล้กันมากขึ้น
กลับห่างกันยิ่งกว่าเดิม

สักพักคุณย่าคนเดิมก็พูดถึงคนที่จากไป
แล้วก็พูดว่า
"ที่ตายไปก่อนนั่นน่ะ ไม่ใช่ว่าเขามีบุญน้อย
 แต่เพราะทำบุญมาเยอะต่างหาก เลยไปแบบไม่ทุกข์ทรมาน"
เราฟังแล้ว.. โอ้~ แล้วเราจะตายแบบไหนละนี่ - -

พอจุดประทัดเผากระดาษกันเสร็จ
ก็เริ่มเก็บของกลับกัน
แล้วเราก็ได้เห็น
ในสิ่งที่ไม่ค่อยได้เห็น
...
ภาพคุณลุงวัยใกล้เกษียณ
ค่อยๆช่วยประคองคุณยายแก่ๆคนนึงให้ลุกขึ้น
พาไปจนขึ้นรถ
แล้วก็กลับมาเก็บของไหว้ตัวเอง

เรารู้สึกถึงคำว่าน้ำใจ
...และคำว่าสังขาร
ตอนนี้เรายังเดินได้ ยังวิ่งได้
แต่ก็แอบกลัว
ว่าจะอยู่ไม่ถึงวันที่ลุกขึ้นเดินไม่ไหว

สังคมสมัยใหม่
โลกทันสมัย แต่คนกลับอ่อนแอลง
คนก่อนๆอยู่เป็นร้อยปี
แต่คนตอนนี้ครึ่งร้อยยังไม่ค่อยจะถึง...
ไม่รู้ว่าถ้าเราสามารถอยู่ได้จนอายุเท่าแก
เราจะสามารถเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้าแบบแกรึเปล่า
หรือเราจะนอนอยู่กับที่ได้อย่างเดียวก็ไม่รู้

เฮ้อ!!!


Thanks: �ҡ�ٻ" /> 

แล้วก็ไปไหว้ที่บ้านลุงต่อ
จากนั้นก็กินข้าวเที่ยวที่นั่นแล้วกลับมาไหว้ที่บ้านย่า



Thanks: �ҡ�ٻ" /> 
ปล. สังเกตว่าจะมีโค้กอยู่ด้วย เพราทวดชอบกินโค้ก อิอิ ^//^
(มีโค้ก แต่ไม่ยักจะมีน้ำแข็ง -0-)

ปีนี้ไม่ได้ไปบ้านก๋ง(ตา)เพราะติดทำงานตอนบ่ายสาม
เศร้า!
ค่อยไปตอนสาร์ทจีนก็ได้ -^-

ขอจบด้วยคำอวยพรวันตรุษจีน

ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้
(ขอให้ประสบโชคดี ขอให้มั่งมีปีใหม่)

ขอให้คนไทยและประเทศไทยมีความสุข ^^

by Nz72