คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : Chapter 2 : command [คำสั่งที่ห้ามปฏิเสธ] 10%
………………………………………………………
“มันหนีไปไหนแล้ว”เสียงโหวกเหวกโวยวายเรียกร้องหาคนที่หายไป เสียงฝีเท้าของกลุ่มคนนับสิบดังก้องอยู่ในซอกตึกที่เป็นมุมอับสายตาจากคนภายนอก
“ฆ่าซะเลยดีมั้ย..”เสียงของคนที่โหนตัวอยู่กับขอบระเบียงเอ่ยขึ้นเบาๆ
ตอนแรกเขาก็ไม่คิดที่จะฆ่าเจ้าพวกนี้หรอกนะ แต่ก็บอกไปแล้วว่าถ้าตามมานั่นแหละจะทำให้พวกมันถึงฆาตน่ะ แล้วใครจะนึกล่ะว่าไอ่พวกนี้มันเหนียวตามมาทุกฝีเท้า สะบัดเท่าไหร่ก็ไม่หลุดนอกจากนั้นเขาก็ไม่กล้าที่จะใช้พลังอย่างโจ่งแจ้งด้วย
อย่างที่บอกไปแล้วว่าเมืองนี้เป็นแหล่งรวมของ 5 เผ่า แต่ในสถานะความเป็นจริงในสังคมนั้นคนที่มีพลังธาตุถือเป็นพวกนอกคอกที่หากไม่มีบัตรอนุญาติในการใช้พลังแล้วล่ะก็จะกลายเป็นพวกขยะสังคมที่โดนรังเกียจไปทันที ถ้านับในร้อยเปอเซ็นต์มีคนที่สามารถใช้พลังได้แค่สามสิบถึงสี่สิบเปอเซ็นต์เท่านั้น
และนอกจากนั้นพลังทีมีเมื่อถึงจุดสิ้นสุดก็จะหมดไป ในนี้ที่ว่าไม่ได้หมายถึงว่าจะหมดในรุ่นหลานเหลน แต่อาจจะหมดในรุ่นของตัวเองก็เป็นได้ เช่น เมื่ออายุสิบแปดปีต้องเข้ารับการทดสอบเวทย์มนตร์ในมหาวิทยาลัยเพื่อรับบัตรอนุญาติในการใช้พลัง บัตรนั้นเมื่อได้มาได้จะสามารถใช้ได้ไปตลอดชีวิต แต่บางคนพลังก็ไม่ได้มีอยู่จนจบชีวิตแต่หายไประหว่างรับการศึกษาหรือหลังได้บัตรอนุญาติจากนั้นไปอีกหลายปี
แต่ล่ะคนกำหนดไม่ได้ว่าพลังจะต้องหายไปเมื่อไหร่และจะต้องอยู่จนถึงเมื่อไหร่ ที่เขาว่าก็พอจะบอกได้เพียงเท่านี้เพราะตลอดชีวิตเขามาก็ไม่เคยเข้ารับการศึกษาแบบนั้นเลยซักครั้งและอายุก็ยังไม่ถึงเลยด้วย เกณฑ์การศึกษาเกี่ยวกับเวทย์มนตร์จะเริ่มเมื่ออายุสิบแปด ในการเข้ามหาวิทยาลัยทุกคนต้องเข้ามหาลัยหลักของเมืองดิไมเน่เพื่อตรวจสอบพลังธาตุในตัว
หลังจากการตรวจสอบถ้าหากใครมีพลังก็จะต้องอยู่ต่อจนกว่าจะจบการศึกษา แต่ถ้าใครที่ไม่มีพลังทางมหาวิทยาลัยก็จะส่งออกไปตามมหาลัยต่างๆและทำการศึกษาแบบคนปกติ
“กะอีแค่เด็กตัวกระเปี๊ยกที่ดูไร้การศึกษา แค่นี้จับตัวไม่ได้รึไง”เสียงของหนึ่งคนในกลุ่มพูดขึ้น
พอได้ยินแบบนั้นลอยด์ก็ฉุนขาด
“พ่อเชือดแม่ง”ตัวกระเปี๊ยกแล้วไง แต่เห็นอย่างนี้เขาก็อายุตั้งสิบหกย่างสิบเจ็ดแล้วนะ ถึงแม้การศึกษาเขาจะจบแค่ป.6 ก็เหอะ
ความคิดเห็น